Nang gigil na pinapalo ni Pam ang manibela ng kanyang kotse. Naiinis siya sa sarili niya. Anong kagagahan ang ginawa niya at hinayaan niya ang sarili niya na mapunta sa bahay ni kian? Anong kagagahan ang ginawa niya para sabihan nito si kian na halikan siya? She was really got wasted last night!
"Hindi ako makapaniwala na kaya ko palang maglasing ng ganon katindi at muntikan na may mangyari samin ni kian! Ano na?! Ano na ang mukhang ihaharap ko sakanya? Hindi naman ako pwede magpakita na affected ako sa nangyari samin dahil baka isipin pa ng hambog na iyon na may pagnanasa parin ako sakanya. He wished! I need to stay calm! Stay Calm? Napraparaning na ako!" gigil na sigaw ni Pam ng mga sandaling iyon habang nagmamaneho.
Itinuon nalang ni Pam ang pagmamaneho dahil baka sa pagiging praning niya hindi na siya makauwi sa kanilang bahay.Sa sobrang pagkabalisa, Agad na ipinarada ni Pam ang kotse sa malawak na solar na iyon. Nang makapasok sa loob ng kanilang bahay ay nadatnan ni Pam ang daddy vien at Mommy elaine niya sa sofa na parang siya talaga ang hinihintay nito na dumating. She felt really nervous.
"D-ad, M-om. Ah, Goodmorning po." Lumapit siya rito saka nagmano.
"Where have you been young lady?" Agad na tanong ni Vien sa anak.
"D-ad. Have you forgotten? Pumunta ako sa bar para makasa---"
"I am asking where have you been dahil hindi ka umuwi kagabi.Inumaga ka na Pam." Nahalata na ni Pam ang tensyon na iyon. Nagagalit ang kanyang daddy.
Alam niyang normal lang na mag-alala ito sakanya.
"Pam, Kanina ka pa namin tinatawagan dahil hindi ka namin ma contact.We're really worried about you." Napahikbi si Elaine ng mga sandaling iyon dulot na rin sa matinding pag aalala sa anak.
"D-ad. Mom. I'm S-orry." Paumanhin niya sa mga magulang.Napayuko siya.
"Saan ka natulog kagabi?" tila nagdududa na tanong ng kanyang daddy vien. Kinabahan nanaman siya. Naalala niya nanaman ang sinabi sakanya ni kian kung ano ang nangyari sakanila kagabi na muntik na mauwi sa isang kaganapan na hindi maaari mangyari.Napatingin siya sa kanyang daddy vien.
"Dad.Nagkasiyahan lang po kami nila Cassy.Alam niyo naman pong namiss ko ang mga iyon." Paliwanag niya.Hindi siya nagpakita ng kung ano mang aksyon na nagsisinungaling siya. Taas noo siyang sinagot ang kanyang daddy. Now you're lying! Such a Badass girl!
"Are you telling the truth? Or are you hiding something from us Pam?"
"Dad naman!"
"Okay—Okay! Mabuti na nga't umakyat kana sa kwarto mo." Sumunod nalang siya sa sinabi nito at dali dali tinakbo papunta sa kanyang kwarto. Natatakot siya sa kanyang daddy Vien. I know it's her fault dahil pinag-alala niya ang mga ito without picking up her phone.Ganoon naman talaga ang mga magulang. Sinisiguro nila ang kaligtasan ng kanilang anak lalo na sa modernong panahon ngayon.
Nang makapasok sa kanyang kwarto ay agad napahiga si Pam sa kanyang kama at tumingala sa puting kisame na iyon. Napahawak siya sa kanyang mga labi. Parang ramdam niya pa ang init na halik na iyon ni kian, But sometimes, you just want to shut the world out and forget all the feelings that is existing, Ang tanong Paano? Paano pa makakalimutan ang pangyayaring iyon? Nakalimutan mo nga siya diba pero bakit? Bakit parang mismo ang panahon ang nagsasabi na hindi mo dapat siya kalimutan at mananatili na isang matamis na alala ang Halik na iyon. Ang matamis na halik na pinagsaluhan nila ni kian. Yes, it is just a kiss pero why you'd feel that way na para bang mahalaga iyon?
"AHHHHHH! Nakakainis! Bwisit talaga! Bakit ba kasi hindi tayo tantanan ng tadhanang ito! I really hate you Kian migs Monticillo! I hate you so much!" inis na sabi ni Pam. Bumangon siya at lumuhod, Kinuha ang unan at iyon ang kanyang ginawang punching bag para mawala ang kanyang inis.
--
Dumiretso si kian sa kanyang opisina. It's time for work before anything else. Mahalaga ang bawat minuto at oras pag nagtatrabaho siya. Ayaw niya ma disappoint ang kanyang Ama na si Carlos.lalo't na ang mga investors na nagtitiwala sakanilang kompanya.
Nang makapasok sa kanyang opisina. Agad niyang tiningnan ang mga iilang documents at mga iilang rin mga papeles na naka compile sa isang folder.Sinusuri niya kung paano pa mapapalago ng husto ang kanilang Monticillo Real Estate Corporation.He needs to present a new advertisement of it at makapanibagong presentasyon sa kanilang real estate para magpatuloy pa rin ang investment ng mga iilang investors na nagtitiwala sa kanilang kompanya.Taon taon ay malaki ang kanilang kinikita at gusto maipagpatuloy iyon ni kian. Money is important nowadays.Money is powerful.
Ilang sandali ay bigla siya napatigil sa binabasang papeles na mapansin niyang may tumatawag sa kanyang cellphone. Tiningnan niya ang caller at si Owy iyon.Dinampot niya ito at sinagot ang tawag.
"H-ello? Pare?"
"Oh? Bakit Pare? May problema ba?" tanong niya naman dito.
"Ah. Wala naman.I just wanted to say sorry about last night.Naiwan na namin kayo ni Pam.Nahilo na kasi si Cassy at kinailangan kong maiuwi na sa kanilang bahay dahil baka mapatay pa ako ng Daddy niya pag nalaman na dinala ko si Cassy sa Bachelors Pad ko." Paghihingi ng tawad ni Owy. It's true. Nakailang shots pa lang si Cassy nahilo na ito agad.
Bahagya naman natawa si kian. "Oh natatakot ka rin pala sa tatay ni Cassy pare? Akala ko kasi wala kang kinatatakotan. HAHAHA"
"Siyempre naman noh.Alam mo naman na gagawin ko ang lahat para kay Cassy wag lang siya mawala sakin.Mahal ko talaga ang amazona na iyon! HAHA" Sa sinabi iyon ni Owy ay parang natahimik si Kian. Para bang sinapul siya ng mga salitang iyon.
Noon ba ginawa niya ang lahat para hindi mawala sakanya si Pam? Mismong sarili niya tuloy napatanong siya. Anong bang ginawa niya? Nagmakaawa Oo ginawa niya pero huli na ang lahat. Ikinamumuhian na siya ng dating minahal siya.Minahal pero nagawang pagtaksilan dahil sa isang bagay na kanyang ikinatukso pero matagal na panahon na ang lumipas at pinagsisihan niya na iyon. It is just a bad memory to him.kung maibabalik lang sana ang kahapon, He will do everything to make Pam happy.Itatama niya ang kanyang pagkakamali dito.
Malabo na ba mangyari iyon ngayon? What if he will try? Magtatagumpay pa kaya siya na mapaamo muli ito?
"Hello pare andiyan ka pa ba?" Natauhan naman muli si kian at winaglit muna ang kanyang iniisip.
"Pasensya na Pare. May naisip lang ako."
"Let me guess. Siya ba?" tanong naman ni owy sakanya. Napangiti siya. Boys are Boys.
"Hindi." Pagsisinungaling niya.
"Such a true liar!" natawa naman si Owy sa kabilang linya. Alam talaga ni Owy na nagsisinungaling siya.
"Oo na.Iniisip ko nga siya Pare."
"How come?" tanong naman muli nito.
"Since I met her again.. I just can't imagine that after the long 8years nagkita pa kami muli Pare.Nang magtagpo kami sa Event na pinuntahan ko ng gabing iyon at nagtagpo ang aming landas hanggang sa makauwi ako, Siya na ang laman ng isipan ko. My mind can't stop thinking her until now. I can't rid of it. She's everywhere."
"Kahit busy ka?"
"Kahit gaano ka pa siguro kabusy o isubsob ang sarili mo sa isang bagay, hangga't may namimiss yang puso mo hindi magiging kampante ang utak mo." Sabi ni kian.Natahimik naman si Owy pero ang hindi alam ni kian ay napangiti ang kaibigan sa sinabi niya.Alam ni Owy na sa kaibuturan ng puso ni Kian. Andoon parin si Pam. Hindi pa rin ito nakalabas sa puso ni kian. Pam is still there in his heart.Pam still exist there.
"Big word pare ah?So Tinamaan ka na nga.So anong plano mo?"
"Ayoko naman siya biglain dahil baka masampal pa ako nun. May pagka tigre ang babaeng iyon."
"So you'll take it slowly?"
"Natural. Kung bibilisan ko, wala na akong pag-asa. Lalong maiinis iyon sakin. I'll try to win her back Pare."
"Paano naman pag nabigo ka pare at sabihin niya sayo na "Hanggang friends nalang tayo kian. I can't loved you back. Ayoko na." Oh Baka ma Friendzone ka pa niyan?."
"Hindi mangyayari iyon." Tutol naman na sabi ni kian at napatayo sakanyang swivel chair. Naglakad siya at tinanaw ang paligid sa mga naglalakihang mga gusali sa naturang lungsod.Napabuntong hininga siya.
"Paano ka naman nakakasiguro?"
"Because I know that Love can lead us Back Pare." Then kian smiled.
"You are being cheesy pare. Sige baba ko nga to at baka mabakla pa ako sayo.HAHAHA! Pupuntahan ko muna si cassy."
"Sige. Ingat Pare. Send my regards to cassy." Then he hang up.
Muli napatingin si Kian sa kapaligiran ng lungsod. Sa glass window na iyon ay parang nakikita niya ang imahe ni Pam.
Gagawin ko ang lahat Pam. Gusto ko akin ka lang at sayo lang ako.Hindi ko hahayaang mawala ka pa sakin.I have regrets in my life until now dahil may isang tao ako na sinaktan at ikaw iyon.Para bang hindi matanggap ng puso ko na wala ka. My heart is still wishes for you.My heart is still longing for you.. Oo inaamin ko sa mga lumipas na panahon nawala ka na sa isipan ko. Nagawa kitang kalimutan dahil sinubukan ko pero ng muli tayo nagtapo. Dadayain ko pa ba ang sarili ko? You still exist in my heart Pam and I want.....You and I will be put back together.