AUTHOR'S NOTE
ANG INYONG MABABASA AY PAWANG WALANG KATOTOHANAN AT PURONG GAWA LAMANG SA IMAHENASYON NG INYONG LINGKOD. THANK YOU AND MABUHAY! MWAAAA
-------------
Reyana's Pov
Hindi ko ba alam pero nagcracrave na naman ako sa mangga HAHAHA imposible namang naglilihi ako. Sadyang may mga panahon lang talaga na sa mangga ako nakakakuha ng lakas HAHAHA.
Jolo: Reyana? Anong gusto mong sawsawan?
Reyana: Gusto ko ng alamang atsaka asin na may sili.
Jolo: Oh ito.
Inabot ni Jolo ang isang supot ng Mangga.
Reyana: Hmm! Ang sarap shit.
Jolo: Buntis kaba?!
Reyana: Hindi nu! Atsaka imposible yun wag ka ngang ano diyan.
Jolo: Bakit ayaw mo ba mag ka anak?
Reyana: Hindi naman sa ayaw ko. Actually gusto ko pa nga e, kaso siguro may mga bagay pa talagang imposible at hindi pa pwedeng mangyare.
Jolo: E bumuo ng pamilya? Wala kapa ding balak?
Reyana: Pamilya? May pamilya na ako Jolo.
Jolo: Sino? Sina Owen? Jel?
Napatahimik si Reyana.
Jolo: Sorry.
Reyana: Okay lang. I have a confession.
Jolo: A-ano yun?
Reyana: Kasal na ako.
Jolo: Alam ko, kaya nga naisip ko na si Owen ang pamilya mo.
Reyana: Pa-paano mo nalaman?
Jolo: Basta alam ko.
Reyana: Bakit ba parang andami mong alam na hindi ko alam na alam mo.
Jolo: Marami pa akong hindi mo alam.
Reyana: Like what? Tell me?
Jolo: Secret.
Reyana: Argh!
Jolo: Do you really want to know my secrets?
Reyana: Yes, I want to know all of your secrets.
Jolo: Then, kiss me first.
Reyana: Fine.
Unti-unting nilapit ni Reyana ang kaniyang mga labi sa labi ni Jolo.
Umiwas din naman ka agad si Jolo.
Jolo: Charot HAHAHAHA.
Reyana: Letse ka.
Jolo: Nagbago kana pala talaga. Hindi ko inakala.
Reyana: Huh? What do you mean?
Jolo: Yung Reyanang kilala ko hindi papatulan ang simpleng joke na binato ko HAHAHA hindi ko alam na naging sensitive kana nung naging Ana ka.
Reyana: Kailangan, kahit hindi ko gusto kailangan kong gawin.
Jolo: Para saan?
Reyana: Para maprotektahan ko ang sarili ko sa mga katulad niyo.
Jolo: Maprotektahan? E muntik kana ngang magpabitag sa pain ko e.
Reyana: Bago ako magpakain sa bitag handa na ako.
Bigla namang naglabas ng kutsilyo si Reyana.
Kinagulat naman ito ni Jolo.
Jolo: Reyana! Ano ba yan!? Papatayin mo ba ako?!
Reyana: Oo gusto kitang patayin. Gusto ko kayong lahat patayin kagaya ng pagpatay niyo sakin.
Unti-unting napaluha si Reyana.
Reyana: Akala niyo ba naging madali sakin ang lahat?! Hindi, dahil sa sobrang hirap kailangan kong matutong maging matapang, tumayo mag-isa at lumaban kahit hinang hina kana. Pagod na akong maging Reyana, napagod na akong maging uto-uto, masaktan dahil sa katangahan.
Patuloy sa pag-iyak si Reyana.
Reyana: Tuluyan niyong pinatay si Reyana. Tuluyan niyong pinatay ang Reyanang kilala niyong lahat.
Pinunasan niya ang kaniyang luha.
Reyana: At ngayong bilang Ana, hindi na ako papayag na bumalik ang Reyanang kilala niyo.
Jolo offered his handkerchief to Reyana
Jolo: Kailangan mo ito. Kailangan mo ko Ana.
Reyana: Hindi Jolo, hindi kita kailangan at wala akong dapat kailanganin sa inyong lahat dahil alam kong sa bandang dulo. Tatraydurin niyo lang akong lahat.
Jolo: Pagkatiwalaan mo ko.
Reyana: I told you hindi na ako si Reyana na uto-uto, karera ko ngayon Jolo wala akong dapat pagkatiwalaan.
Jolo: Pwes ipapakita ko sa'yo na nagkakamali ka, na dapat kailanganin mo ko at pagkatiwalaan.
Reyana: Wag kang puro satsat gawin mo.
Nginitian ni Reyana si Jolo.
Reyana: Gumagabi na, umuwi na tayo. Hinahanap na ako ni Ate Shaw.
Jolo: Tara iuuwi na kita.
Reyana: Jolo?
Jolo: Yes?
Reyana: Tutulungan mo parin naman akong makilala kung sinong pumatay sakin diba?
Jolo: Oo naman.
Muling ngumiti si Reyana.
At hinatid na ni Jolo si Reyana sa bahay nila.
Sharon: Oh? Saan ka galing? Gabi na.
Reyana: Dumaan lang sa bilihan ng mangga.
Sharon: Sinetch naman yung naghatid sa'yo?
Reyana: Si Jolo.
Sharon: Yung manyak na yun?
Reyana: Diba sabi ko sa inyo Ate may kailangan akong malaman kay Jolo.
Sharon: I know pero yang puso mo? Kailangan ba ng puso mo si Jolo?
Reyana: Ate, sa halos isang buwan nating pagsasama marami na akong natutunan at nalaman na dati'y kinakatakot kong malaman. Huwag kang mag-alala Ate mag-iingat ako. Nag-iingat na ang puso ko.
Niyakap ni Sharon si Reyana.
Sharon: Pero hindi ibig sabihin nun dapat ka ng maging matigas. Hindi porket sinaktan ka, mananakit kana. Pinapaalala ko lang pinoprotektahan mo ang puso mo para hindi ka masaktan pero hindi ibig sabihin nun excuse mo na yun para makapanakit ng iba. Nagegets mo ba ako?
Reyana: Oo Ate.
Sharon: Matutulog na ako. Matulog kana din, maaga kapa sa Hotel right?
Reyana: Opo, goodnight Ate.
Sharon: Goodnight my little sister.
Reyana's Pov
Muling bumalik sakin ang lahat. Hindi ko alam pero sumasakit ang dibdib ko. Hindi ko alam kung bakit ganito na naman ang nararamdaman ko. Nanghihina at nangangatog ang buong katawan ko. Kainis mukhang may mangyayare atang hindi ko magugustuhan.
Kinaumagahan
Hotel Del Cuneta
Lea: Goodmorning Jel.
Angeline: Goodmornibg Tita!
Lea: Kanina pang nagdeliver dito yung bell boy, kumain na tayo.
Angeline: Tita? Pwede bang pagkatapos nating kumain hanapin na agad natin ang pulis na yun?
Lea: Jel, take it easy masyado kang atat sa mga bagay na wala pa din namang kasiguraduhan.
Angeline: Pero Tita!? Malay niyo siya na ang maging susi sa lahat ng kademonyohan na nangyare kay Mame?!
Lea: Jel, realx calm down please. Si Aga ang bahalang trumabaho diyan at kapag nahanap na siya syaka natin kakausapin, pero sa ngayon wala pang balita.
Angeline: Argh!
Lea: Andito na din tayo sa Manila bakit hindi mo na lang din sulitin? Maglibot ka, maglibot kayo ni Erik.
Angeline: Tita.
Lea: What?
Angeline: Gusto ko ng hiwalayan si Erik.
Lea: What!? Anooo?? Tama ba talaga ang narinig koo?? Hihiwalayan?
Angeline: Yes, hindi ko na mahal si Erik.
Lea: Jel!?
Angeline: Ayaw ko na siyang makita.
Lea: Jel please alam kong hindi ka lang okay dahil kapa nakakarecover sa pagkamatay ni Reyana pero wag mo ng idamay ang ibang tao. Hindi porket nasaktan ka e mananakit kana din.
Umiiyak si Jel.
Angeline: Hindi ko na alam Tita, kailangan ko ng makasama si Mame.
Niyakap ni Lea si Jel.
Lea: I'm sure walang ibang hiniling ang Mame mo kundi ang makasama niya din tayo, pero Jel hindi pa pwede at hindi pa sa ngayon. And sure din ako na gusto ka niyang maging masaya at sa piling iyun ni Erik.
Angeline: Hindi ko na alam Tita.
Patuloy sa pag-iyak si Jel.
Owen's Pov
Ana Velasquez? Hindi na ako nakatulog ng maayos dahil sa pangalan na yan. Kailangan kong malaman kung sino ka, dahil hindi ko alam bakit hindi ako mapakali sa pangalang yan. Ana? Ana? Ana? Velasquez! Argh! Minabuti ko munang bumaba para magjogging.
Owen: Argh tagal naman magbukas ng elevator.
Nangbumukas ang elevator ay nandun din si Reyana, nakataklub ang mukha niya para hindi siya makilala ng ibang tao
Hindi inasahan ni Reyana ang kaniyang nakita dahil sa pagkabigla ay hindi ito nakalabas ng elevator.
Owen: Miss? First floor ako? Ikaw ba?
Tumalikod si Reyana para hindi makilala ni Owen.
Reyana: Fi-first floor din ako.