"Ben gelmeyeceğim."
Apartmanın kapısından geri dönerken Meriç kollarımdan tuttu.
"Ya kapıya kadar geldik zaten. Hem ne bu stres? Annem seni zaten çok seviyor."
Derin bir nefes alıp dışarı üfledim. Beni ittirerek asansöre soktu.
"Kesin sevmeyecek beni, kesin. Ben biliyorum. Meriç, ben gerçekten yapamayacağım."
Sinirle suratını sıvazladı. Gelene kadar 45 kere vazgeçip geri dönmüştüm ve Meriç bıkmadan usanmadan beni sürükleyerek buraya getirmişti.
"Sarışınım, güzel gözlüm, bir tanem, lütfen biraz sakin olur musun? Alt tarafı annemle tanışacaksın. Annem seni gördüğu gibi gelinim diyip bağrına basacak zaten."
Oflayarak aynaya bakıp saçlarımı düzeltmeye başladım.
Kazamız mübarek olsun...
İneceğimiz kata geldiğimizde Meriç, asansörün kapısını açtı ve geçmem için kenara çekildi.
"Oo gelin hanım, geldiniz mi?"
Merdivenlerden inen Ada'yla o tarafa döndüğümüzde sırıtıyordu.
"Ada zaten bayılacağım, sal beni."
"Kanka Çiğdem abla iyi kadın ama şimdi sende oğlunla sevgilisin yani. Çok iyi davranmasını bekleme."
Gülerek konuşurken derin bir nefes alıp Meriç'e baktım.
"Ben gelmiyorum."
"Ya bu salak seni korkutuyor sarışınım, sende hemen kanıyorsun."
Ada gülerek elini omzuma koyup sıvazladı.
"Hadi Allah yardımcın olsun."
Yanımızdan geçip asansöre binerken gerginlikten neredeyse kusacaktım.
Meriç bana kısa bir bakış attıp zile bastığında içeriden Nehir'in sesi duyuluyordu. Ardından kapı açıldığında stresten bayılacak duruma gelmiştim.
"Hoşgeldiniz! Nerede kaldın Turna abla? Sabahtan beri seni bekliyorum."
Nehir'e sarılmak için gülümseyerek diz çöküp onun boy hizzasına geldim.
"Beklettiğimiz için özür dileriz, abim. Turna ablan biraz inatçı olduğu için onu ikna etmek zor oldu."
Kafamı kaldırıp Meriç'e kötü bakışlar atarken Nehir'i kucağıma aldım ve yanağından kocaman öptüm.
"Nasılsın bakalım prenses?"
"Çok iyiyim! Hadi içeri geçelim."
Böyle iyiydi ya...
Her ne kadar korksamda içeri girdik. Mutfaktan elinde bezle genç bir kadın çıktığında kaşlarım istemsizce çatıldı.
Bu kadın niye bu kadar gençti? Üstelik neden bu kadar güzeldi?
Babam böyle pasta yapmayı nereden öğrendi?
Bir dakika, hatlar karıştı...
"Hoşgeldiniz çocuklar. Kusura bakmayın, ocakta yemek vardı karşılayamadım sizi."
Kocaman gülümseyerek konuştuğunda ben de gülümsedim. Tam elini öpecekken bana sıkıca sarılmasıyla afalladım.
"Hoşgeldin güzel kızım. Çiğdem ben, Meriç'in annesi."
Bu kadın nasıl anne ya? Yemin ediyorum benden daha genç.
"Merhaba efendim."
Geri çekilip hafifçe kaşlarını çattı.
Aha, kesin sevmedi beni...
"Efendim demene gerek yok tatlım. Çiğdem abla diyebilirsin."
Gülümsedim.
Yerim seni kadın!
Bu gidişle Meriç'e değil annesine yürüyeceğim. Kadın yaşının aksine çok genç ve güzeldi. Kumral saçlı, ela gözlüydü. Fiziği bir mankeninki kadar düzgündü.
Yemin ediyorum şaheser gibi aile...
Salondaki koltuklara geçtiğimizde Nehir kucağıma gelmişti. Meriç yanımda, Çiğdem abla karşımda oturuyordu.
"Nasılsın Turnacığım?"
"Iyiyim, siz nasılsınız?"
Öleceğim birazdan kasıntılıktan...
"Allah'a şükür iyiyim ben de. Ben bir yemeğe bakayım, geliyorum birazdan."
Çiğdem abla gittiğinde şaşkınlıkla Meriç'e döndüm.
"Annenle evlenebilir miyim?"
Meriç kahkaha attı.
"Ulan, kızı 3 yıldır bekliyorum. O gidiyor anneme aşık oluyor, where is the adalet?"
Güldüm.
"Annene gerçekten aşık oldum. Çok güzel ve çok genç."
Meriç havalı bir şekilde göz kırpıp konuştu.
"Beni doğurdu sonuç olarak. Benim gibi yakışıklı bir adamın annesi de güzel olur."
Gülerek göz devirdim.
"Bak sen."
"Turna abla, abim bana yeni Barbie bebek aldı biliyor musun? Birlikte onun saçlarını örelim mi?"
Gülümseyip başımı salladım.
"Öreriz tabii ki tatlım."
Tam o sırada mutfaktan gülümseyerek Çiğdem abla çıktı.
"Hadi çocuklar, buyurun sofraya."
Gülümseyerek ayağa kalktığım sırada Nehir kucağımdan inmiş, abisinin kucağına atlamıştı. Mutfağa girdiğimizde çoktan kurulu olan sofraya dudak büktüm.
"Yardım etseydim..."
Çiğdem abla hafif çatık kaşlarla bana baktı.
"Olur mu kızım öyle şey? Bugünlük misafirimizsin sen bizim."
Yaptığı ima en çok Meriç'in hoşuna giderken utançla başımı eğdim. Kadın resmen beni gelin alacağını söylüyordu. Sandalyeyi çekip oturuğumda Meriç de yanıma oturmuştu. Çiğdem abla çorbaları koyup karşımıza geçince yemeğe başlamıştık.
"Turnacığım, sen galiba beni tanıyamadın?"
Çiğdem ablanın sorduğu soru kaşlarımı çatmama sebep olmuştu.
"Anlamadım?"
"Biz senin ailenle eskiden çok yakındık. Eşimin, yani Erdemin babanla arkadaş olduğunu biliyorsundur zaten. Annenlede ben baya samimiydik eskiden. Sık sık birbirimize gidip gelirdik. Sonra çocuklar olunca fazla görüşemedik. Seni en son 6 yaşındayken falan görmüştüm, tanıyamaman normal. O zaman da çok şeker bir çocuktun, şimdi de. Hiç değişmemişsin."
Şaşkınlıkla Çiğdem ablaya bakıyordum. Yüzünü biraz daha incelediğimde zihnime akın eden anılar gülmemi sağlamıştı.
"Aaa evet, hatırlıyorum biraz. 'Benim senin yaşında bir oğlum var, seni ona alayım mı?' diyen ablasınız, değil mi?"
Çiğdem abla kahkaha atarak beni onayladı.
"Anne gerçekten böyle mi dedin?"
Meriç'in gülümseyen sesi karşısında Çiğdem abla omuz silkmişti.
"Evet, dedim. Bak, ne kadar öngörüşlü bir kadınım."
Güldük.
"Birkaç gün sonra hem eskileri anmak hemde daha iyi tanışmak için kafede hep birlikte bir yemek planladık. Erdem, babalarınıza söylemişti ama sizin haberiniz yok sanırım."
Hafızamı yoklarken başımı iki yana salladım.
"Hayır, bilmiyordum."
Yemeğin çok eğlenceli olacağından hiç şüphem yoktu. Sohbet ederek yemeği yediğimizde Çiğdem ablaya hayran kalmıştım. O kadar komik ve tatlı bir kadındı ki utanmasam kalkıp yanaklarını sıkacaktım.
Allah'ım şükürler olsun bana böyle bir kaynana verdiğin için..
Şimdi ise üçümüze türk kahvesi yapıyordum. Kahveleri fincanlara doldurup tepsiye koydum ve ilk Çiğdem ablaya ikram ettim.
"Ellerine sağlık kızım."
"Afiyet olsun."
Gülümseyerek kahveyi aldığında yönümü Meriç'e döndüredek tepsiyi önüne uzattım. Ellerini açıp bir şeyler mırıldanmasının ardından elini yüzüne sürdü ve fincanı aldı.
"Allah'ım tuzlusunu da içmeyi nasip et.."
Dediğine gülmemek için kendimi zor tutarken yanındaki sandalyeye oturup kendi fincanımı önüme çektim.
"Açıkçası seni çok merak etmiştim Turna. Nehir seni çok sevmiş, öyle bir anlatıyor ki insan merak etmese bile kim bu kız diyor."
Dudaklarımın kenarları yukarı doğru kıvrıldı.
"Birde tabii yıllardır Meriç'in anlatması var.."
Gülümsemem artarken göz ucuyla Meriç'e baktım.
Ya sen beni annene mi anlattın, senin ağzını yerim!
Günün geri kalanında Çiğdem abladan Meriç'in benden önce neler yaptığını, küçüklüğünü, yaptığı yaramazlıkları dinlemiştim. Kaynanayla sevgilinin dedikodusunu yapmak 10/10 aktivite arkadaşlar, deneyin.
Bugünü kazasız belasız bir şekilde atlattığım için kendimle gurur duyuyordum..
Helloooooo. Nabersiniz?
Bölümü bu kitabı daha yeni yazmaya başlamışken yazmıştım. Mazi bee.. snhxksbzj
Sizi seviyorum, öptüm KOCAMAN😘
İnstagram👉misslala_hikayeleri