Third Person’s POV
8 years later...
Pagod na bumagsak ng upo si Aziria dahil sa pagod na nararamdaman. Sinalubong siya ng kaniyang mga magulang.
"How’s your business trip?" tanong ng ama habang sumisimsim ng kape. Ang mga mata ay nakatuon sa kaniya.
"It’s okay, dad. Too tired," antok niyang tugon dito. Pabagsak na hiniga ang sarili.
"I told you magpasama ka kay Azimia, baby," ani naman ng ina na nakaharap sa cellphone. Namimili ng kung anu-anong damit.
Bumuntong-hininga siya at muling umupo para hubarin ang sapatos. "Hays, mom. Wala naman pong maitutulong ‘yon sa akin."
Napatango-tango na lang ang ina. "Tulog na ang anak mo, umakyat ka na lang doon sa taas."
"Yes, mom. Pupuntahan ko."
May anak si Aziria. Kilala ng mga magulang niya kung sino ang tatay. Ayaw ipaalam ni Aziria sa tatay nitong nagkaanak sila dahil hindi pa siya handa roon. Ayos lang naman sa mga magulang ng dalaga ang maaga niyang pagbubuntis dahil kaya naman nilang tustusan ang gastusin. Kahit ganoon, natupad ni Aziria ang kaniyang mga pangarap. Naging pribado ang pagbubuntis ng dalaga.
"Puntahan mo na si Ishezea roon," utos ng ama na tinanguhan ni Aziria.
"I’m home!" isang matinis na boses ang bumalot sa buong unang palapag.
"God, Azimia. Lower your voice. Nakaririndi," suyaw ni Aziria dito. Hindi niya masabayan ang pagiging isip-bata nito.
Agad na napanguso ang kapatid. "Si Clesea, iniwan ako sa party!" tila bata nitong sumbong.
"Tapos dito ka mag-iingay? Si Clesea ang sigawan mo."
"Tama na ‘yan. Pagtatalunan niyo pa," pagitna ng ina.
Binago ni Azimia ang pinag-uusapan. "Ate, hindi ba nakamarriage contract ka at mamaya ang dinner? Bakit hindi ka pa nagbibihis? Nakita ko ‘yong lalaki sa picture, he’s not familiar."
Napahinto si Aziria sa sinabi ng kapatid. "Yeah, I forgot. Isasama ko na lang ang anak ko."
Umakyat si Aziria patungong kwarto. Pagbukas niya ng pinto ay nakita niya agad ang kaniyang anak na mahimbing na natutulog.
Nagsalita siya para masiguradong tulog nga ito. "Anak, I’m here."
"Hmm?" ungol nito. "Huwag mo po akong niloloko, Tita Mia."
Napailing-iling siya. Mukhang pinagtripan na naman ni Azimia ang kaniyang anak na dumating na siya kahit hindi pa. O kaya ginaya ang boses niya at magsalita ng kung ano-ano para mauto ang kaniyang anak.
"Anak, it’s mommy."
"No, you’re joking."
"Open your eyes."
Sinunod ng anak ang utos ng kaniyang nanay. Nakaramdam agad ito ng galak nang makita ang ina. Halata sa mga mata nito ang saya.
"It’s you, mommy!" aniya habang nagkukuskos ng mga mata.
"Maligo ka na. We will go to your daddy, honey."
"Really?"
"Yes."
"Sige po."
Nagpatiuna na ito papuntang banyo.
NASA restaurant na sina Aziria kasama ang kaniyang mga magulang at anak. Ang kanilang kinita ay si Henry kaya medyo nagulat si Aziria doon. Takot siyang magtanong tungkol sa dati niyang kasintahan dito kaya mas pinili na lamang niyang manahimik.
"Amigo, nasaan na ang pamangkin mo?" tanong ng ama.
Hindi na natiis ang paghihintay dahil mahigit kalahating oras na silang nakaupo at wala man lang usap-usap.
Bakas sa noo ni Henry ang pagkaproblemado. "Hintayin na lang natin si Neith, amigo. Nagkaproblema yata ang pamangkin ko."
Tumango na lang si Morris, handa siyang maghintay sa pamangkin dahil sayang ang pagkakataong ‘to. Tumunog ang cellphone ni Henry na agad namang sinagot.
"Hello," sagot nito sa tawag.
[Sorry, tito.]
"Nasaan ka na, Neith? Anong oras na. Huwag mo naman akong ipahiya rito."
[Pasensya na, tito.]
"Huwag nang maraming satsat. Bilisan mo. Pumunta ka na rito!"
[I’m really sorry, tito. Hindi ko intensyong ipahiya kayo sa amigo niya. Tito, mahal ko ang girlfriend ko at handa akong pakasalan niya. Nagpropose ako kagabi lang.]
"What? Neith! Neith!"
Halos mapasuntok si Henry sa upuan dahil sa pagpapasaway ng kaniyang pamangkin. Agad siyang tinanong ng Sullvian Family.
"May problema ba, amigo?" tanong ni Morris.
Ayaw mapahiya ni Henry sa kaniyang kaibigan kaya ngumiti ito ng matamis. "Wala naman, amigo. Parating na siya." Nilabas nito ang cellphone. "Tawagan ko lang muli kung nasaan na." Tumango si Morris. "Nasaan ka na? Pumunta ka na rito sa Zeird's Restaurant. No more buts, you need here."
Walang kibong nakaupo si Aziria. Hinanap ng mga mata niya ang kaniyang anak. Napabuntong-hininga siya nang makita itong naglalaro sa hagdan. Mabuti na lang hindi masyado magaslaw ang kaniyang anak.
Samantalang si Israel naman ay malakas na napapalo sa manibela dahil sa inis. Alam niya kung anog ginagawa ng tatay niya sa Zeird's Restaurant. Iba ang boses ng kaniyang tatay, halatang nagkaroon ng problema roon at siya ang hihingan ng tulong. Pagod siya, nakabusiness suit pa siya at pauwi na ng bahay para magpahinga kaso binigyan ulit siya ng dahilan para mas lalo siyang makaramdam ng pagod sa katawan.
Matiwasay siyang nakarating sa lugar. Nagparke siya ng sasakyan bago pumasok. Nakakunot ang noo niyang pumasok sa loob pero naagaw ng atensyon niya ang batang babaeng nakaupo sa hagdan na nakakunot ang noo’ng nakatitig sa kaniya. Pareho sila ng reaksyon.
Dadaan siya sa hagdan kaya madadaanan niya ito. Hindi niya na ‘to pinansin, nagpatuloy na siya sa paglalakad kaso pagdating sa hagdan, agad siyang hinarang siya. Akala mo kung sino matangkad o matanda para gawin iyon sa kaniy.
"Mister?" magalang ang pananalita.
"Why are you blocking my way, kid?"
Hindi niya magawang paamuhin ang kaniyang boses dahil hindi maalis sa isip niya ang dahilan kung bakit nandirito siya ngayon.
"Panyo mo po," turo ng bata sa kaniyang paahan.
Nakita niya ang panyo niya roon kaya agad siyang yumukod para damputin. Tiningnan niya ang bata, sa tingin niya ay 7-year-old ito.
"Salamat."
Walang naging tugon ang bata. May pagmamalaki sa hitsura nito. Pumasok na lang tuloy sa kaniyang isipan si Aziria dahil may pagkahantulad ang batang ‘to sa babae. Hindi niya na ito inintindi. Dumiretso na siya sa VIP Room.
"Dad." Kinuha niya ang kamay ng ama at saka nagmano.
"Finally, you‘re here." Nakahinga ng maluwag ang kaniyang tatay. Humarap ito sa pamilyang Sullvian.
"Amigo, I can explain about Neith. Don’t worry, my son is—"
"Israel."
"Aziria."
Magkatitigan silang dalawa. Ramdam na ramdam ang galak sa mga puso nang magkakitaan. Parang nawalan tuloy ng dila si Aziria pero kahit ganoon ay nagsalita siya.
"K-Kumusta ka?" nauutal nitong tanong.
"Ah, ito. U-Uh, I’m fine."
Nawalan siya ng sasabihin. Lumunok siya at umiwas ng tingin. "Actually, I miss you..."
A few months ago...
"Blow your candle!" sigawan ng lahat.
Agad na inihipan ni Clesea ang kaniyang cake. "Para naman akong bata nito," mahina siyang natawa.
"Arte," sabi ni Irish kasama sina Craze at Keicel.
"Happy birthday, Clesea," bati ni Klyde at nilapag ang dalang regalo sa lamesa.
"Happy birthday," bati ng girlfriend ni Klyde na nangangalang Freya.
"Salamat."
"Happy birthday, daldal," sunod ni Ryxel.
"Happy birthday!" sigaw nina Jasfer, Lara at Heart na sinundan naman ni Lianna at Natasha kasama ang anak nito.
Ilang taon ang nakalipas pero nagkita-kita pa rin sila.
"Let's party!" maoy ni Knight dahil sa kalasingan. Dahil sa sigaw niya, nagtawanan ang lahat.
"Happy birthday, isda." Hinalikan pa ni Azimia ang pisngi ni Clesea kaya napasigaw ng eww ang lahat. Si Azimia ay tawa nang tawa.
"Anak, give it to your Tita Clesea," kausap ni Israel sa anak.
Kinuha ni Ishezea ang regalo at inabot sa kaniyang tita. "Happy birthday po." Ngumiti ito ng matamis.
"Ang cute mo!" Pinisil ni Clesea ang pisngi ni Zea.
"Happy birthday," si Aziria.
"I’m happy for you, Aziria," tugon ni Clesea. Naintindihan ni Aziria kaya nginitian niya ito.
"Oh, picture! Picture!"
Pupuwesto na sana sila nang may lalaking sumigaw para mapatigil silang lahat.
"WAIT!"
Si Trill.
"Oh, Trill? Akala ko hindi ka pupunta?" nagtatakang tanong ni Klyde rito.
"Pwede ba ‘yon? Pinayagan naman ako ni Misis, e." Tumawa ‘to at humarap sa anak niyang lalaki. "Jus, bigay mo kay Tita Clesea at greet her."
He’s four-year-old.
"Hippy Beyday, Ta Sea," bulol na bati nito kaya nagtawanan sila.
"Salamat."
"Okay, one, two, three! Happy Birthday, Clesea!"
My daughter?
Her name is Ishezea Riazia Sullvian Abriel.
Itutuloy....