Daddy ေရာဂါအေျခအေနေၾကာင့္
Daddy ကိုအနားေပးၿပီး
ကြၽန္ေတာ္ CEO ရာထူးကို လႊဲေျပာင္းယူထားတာ
၁ႏွစ္ေက်ာ္လာၿပီ ၊ ကြၽန္ေတာ့္လက္ေအာက္ အတြင္းမွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ လုပ္ငန္းက ၿပိဳင္သူမဲ့ပါ
"မင္းမင္း ေနာက္တစ္ခ်ိန္က ဘာလဲ "
"Mr. Smith နဲ႔ေတြ႔ရမွာပါ CEO "
"အခ်ိန္နီးၿပီလား "
"ဟုတ္ ခဏေနရင္ ေတြ႔ရေတာ့မွာပါ "
"Ok
စာရြက္စာတမ္းေတြ ေသခ်ာျပင္ဆင္ထား "
"ဟုတ္ "
"ဒီတစ္ခါ ရင္ႏွီးျမႇဳပ္ႏွံတာက အေရးႀကီးလို႔
အမွားတစ္ခုေတာင္ ျဖစ္လို႔မရဘူး "
"စိတ္ခ်ပါ CEO "
"Ok ငါ meeting room ထဲကေစာင့္ေနမယ္
သူလာရင္ ငါ့ဆီ ေသခ်ာေခၚခဲ့ေပး "
"ဟုတ္ "
ဒါဆိုဒါပဲ ၂ခါမေျပာတတ္ေသာCEO
Construction တစ္ခုလံုးလည္း ေၾကာက္လိုက္တာမွ ဖိန္႔ဖိန္႔တုန္လို႔
သူလာရင္ share members ေတြကစ
အသက္ေျဖာင့္ေျဖာင့္မ႐ွဴရဲဘူး
စည္းစနစ္က်သလားလည္း မေမးနဲ႔
ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံခ်င္တဲ့ company ေတြလည္း မ်ားႀကီး ၊ လုပ္ငန္းကလည္း every month every year increase ဆိုတာပဲ႐ွိတယ္ တကယ္ ေတာ္ပါေပတယ္ ၿပိဳင္စံ႐ွားပါ
ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တစ္ခါမွ CEO ျပံဳးတာမျမင္ဖူးဘူး ၊ အျမဲတမ္း ခက္ထန္ေနတာပဲ
💕💕💕💕💕
At Mansion (စံအိမ္ )
"လူေလး ျပန္လာၿပီလား
ေစာသားပဲ ဒီေန႔ "
"ဟုတ္တယ္ ဦးေဇာ္
Daddy ကို ေဆးရံုျပရမယ့္ေနမလို႔ "
"ဟုတ္သားပဲ ဦးေဇာ္ေတာင္ ေမ့ေနတာ
သူေဌးကို ေဆးရံုသြားဖို႔
ဘာမွမလုပ္ေပးရေသးဘူး"
"ရၿပီ ဦးေဇာ္
ကြၽန္ေတာ္ ပဲလုပ္ေပးလိုက္ေတာ့မယ္
Daddy အခန္းထဲမွာပဲမလား "
"ဟုတ္တယ္ လူေလး "
Daddy အခန္းနားေရာက္ေတာ့
တံခါးေခါက္လိုက္သည္။
ေဒါက္ ေဒါက္
"Daddy သားဝင္လာၿပီေနာ္ "
"လာၿပီလား သား
ဒီေန႔ ေစာသားပဲ "
"ဟုတ္ ဒီေန႔ ေဆးရံုျပရမယ့္ေနေလ daddy "
"ဟုတ္လား
Daddy ေတာင္ေမ့ေနတာ "
"သား အဝတ္အစားလဲေပးမယ္ "
"ေန ေန သား မလဲနဲ႔ေတာ့
Daddy မသြားေတာ့ဘူး "
"ဘာလို႔လဲ daddy "
"Daddy ေဆးေတြမေသာက္ခ်င္ေတာ့ဘူး
ေဆးေသာက္လည္း ငါးလပဲ
မေသာက္လည္း ငါးလပဲ
Daddy ဆက္မေသာက္ခ်င္ေတာ့ဘူး သား "
"ေဆးေသာက္ေတာ့ ငါးလ ထက္ပိုၿပီး ေနရတာေပါ့ daddy "
"မေနခ်င္ေတာ့ဘူး သား
Daddy အသက္႐ွင္ေနထိုင္ခဲ့ရတာ မ်ားၿပီ
ဒီေလာက္ဆို ေက်နပ္ၿပီ ၊ သားကိုလည္း စိတ္ခ်ၿပီ
"....."
"အဲေတာ့ daddy ေသေပ်ာ္ၿပီ
က်န္တဲ့ အခ်ိန္ေလးကို daddy ေနာက္ပါမယ့္အရာေတြ လုပ္ၿပီး ေနေတာ့မယ္ "
"......"
"ငါ့သားေလး အိမ္ေထာင္က်သည္အထိ ေနခ်င္ေပမယ့္ကြယ္ "
"......"
"ဒီေန႔ daddy နဲ႔ ထမင္းအတူတူစားရေအာင္
ခါတိုင္းဆို သားအလုပ္ေတြနဲ႔ အားတာမဟုတ္ဘူး
စားမယ္မလား "
"ဟုတ္ daddy သေဘာပါ "
"Ok လာ သား "
စိတ္ထဲမွ ဝမ္းနည္းမႈ ေတြစို႔တတ္လာသည္
Daddy ရယ္ သားရင္ထဲက ခံစားခ်က္ေတြ
ထုတ္မျပတတ္ဘူး ၊ သားေတာင္းပန္ပါတယ္
"ေဒၚႀကီးႏု ထမင္းဝိုင္းျပင္ေပးပါ
Daddy နဲ႔ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ စားမလို႔ "
"ေအး ေအး လူေလး
ေဒၚႀကီးျပင္လိုက္မယ္ "
ဒီညေန စားခဲ့ရတဲ့ ထမင္းေလးကေတာ့
ခါတိုင္းထက္ အရသာ႐ွိခဲ့ပါသည္ ။
💕💕💕💕💕
ခါတိုင္းရက္ေတြလိုပဲ အလုပ္လုပ္လိုက္
စားခ်ိန္စားလိုက္ daddy ကိုျပဳစုလိုက္နဲ႔
အခ်ိန္ေတြ ကုန္လြန္ခဲ့တာ
ေဒါက္ ေဒါက္
"ဝင္ခဲ့ "
"CEO စံအိမ္က ဖုန္းဆက္လာတယ္ "
"ဘာတဲ့လဲ "
"ဦးေဇာ္က စံအိမ္ကို ျပန္လာခဲ့ပါတဲ့
အေရးႀကီးပါတယ္တဲ့ "
"နားလည္ၿပီ "
ဘာလို႔ျပန္ေခၚလည္း ကြၽန္ေတာ္သိပါသည္
ကြၽန္ေတာ္မေရာက္ခ်င္ဆံုး ေန႔တစ္ေန႔ပါ
ကားကို ေမာင္းကာ စံအိမ္သို႔ ဦးတည္သည္။
"လူေလး ေရာက္ၿပီလား "
"ဟုတ္ "
"အင္း လူေလး daddy ကို သြားႏႈတ္ဆက္လိုက္ပါဦး "
"....."
ကြၽန္ေတာ္ အိမ္ထဲကတစ္ဆင့္ daddy အခန္းထဲ ဝင္သြားသည္ ။ ေအးခ်မ္းစြာ အိပ္ေမာက်ေနေသာ
Daddy ပါ
"Daddy သားျပန္လာတာေတာင္ မေစာင့္ဘူး
အနည္းဆံုးေတာ့ သားကိုႏႈတ္ဆက္သြားသင့္တာကို
Mommy တုန္းကလည္း မႏႈတ္ဆက္သြားဘူး
Daddy ေရာအတူတူပဲ "
ဒီေန႔တစ္ေန႔ေတာ့ ငိုပါရေစဗ်ာ
💕💕💕💕💕
Daddy ဆံုးၿပီးေတာ့ daddy နဲ႔ mommy ရဲ႕
Cairn (အထိန္းအမွတ္ေက်ာက္တိုင္) ကိုအတူတူထားေပးၿပီး အပတ္တိုင္းလာျဖစ္တယ္
Daddy နဲ႔ mommy
သားအဆင္ေျပေနပါတယ္ စိတ္မပူနဲ႔ေနာ္
သတိရတယ္ ...
"သြားမယ္ မင္းမင္း "
"ဟုတ္ "
"ဘယ္သြားခ်င္ေသးလဲ CEO "
"အိမ္ပဲျပန္မယ္ "
"ဟုတ္ "
"မနက္ျဖန္ ဘာ plan ေတြ႐ွိတာလဲ "
"ကားေပၚမွာ plan ေတြဆြဲထားပါတယ္ CEO "
"Ok "
ကားေပၚမွာ စာဖတ္ရင္း လိုက္လာတာေၾကာင့္
ေျဖးေျဖးမွန္မွန္ေလး ေမာင္းေနရင္း
လမ္းေဘးကအရာတစ္ခုခု ကားေ႐ွ႕ကို ျဖတ္ေျပးသည္ ၊ ႐ုတ္တရတ္မို႔ break အတင္းအုပ္မိသည္ ။
ကြၽီ ဒုန္း !!!
သြားၿပီ ဘာႀကီးလဲ မသိဘူး
တိုက္မိသြားၿပီထင္တယ္
"CEO အဆင္ေျပလား
ေတာင္းပန္ပါတယ္ "
"႐ုတ္တရတ္ႀကီး ဘာျဖစ္တာလဲ မင္းမင္း"
"ကားေ႐ွ႕ကို တစ္ခုခုျဖတ္သြားလို႔ break ဆြဲမိသြားတာ"
"ဟိုဘက္ကိုျဖတ္သြားတာလည္း မျမင္ဘူး "
"ဟို ဟို ကြၽန္ေတာ္တိုက္မိသြားၿပီးလား မသိဘူး"
ေၾကာက္လန္႔ၿပီး စကားထစ္ေနတာနဲ႔ပဲျကာေနၿပီ
စိတ္ကမ႐ွည္ေတာ့ဘူး ဆင္းၾကည့္မယ္ မ႐ွိဘူး
"CEO ကားေပၚပဲေနခဲ့ပါ ကြၽန္ေတာ္ဆင္းၾကည့္လိုက္မယ္ "
"ရတယ္ "
ကားေ႐ွ႕ကို ၾကည့္မိေတာ့
ကေလးေလးတစ္ေယာက္ သတိေမ့လဲက်ေနသည္
လက္ကိုလည္း ႀကိဳးေတြျဖင့္ခ်ည္ထားသည္
ေဖြးျဖဴေနေသာအသားအေရေပၚ ႀကိဳးခ်ည္ခံရေသာ လက္ကေလးမွာ ေသြးပင္ဆို႔ေနသည္
"ဘယ္ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ CEO
ကြၽန္ေတာ္တို႔ကားနဲ႔ တိုက္မိတာ မဟုတ္ဘူး
သူ႔ဟာသူ လဲက်လာတာ "
"ေပြ႔ၿပီး ကားထဲေခၚခဲ့ "
"ဗ်ာ "
"ျမန္ျမန္လုပ္"
"ဟုတ္ ဟုတ္ "
CEO ကားေပၚကို တစိမ္းသူ တင္ေခၚတာ
ဒါပထမဆုံးပဲ
💕💕💕💕💕
At Mansion (စံအိမ္)
"မင္းမင္း သူ႔ကိုေပြ႔ၿပီး ငါ့ေနာက္လိုက္ခဲ့ "
"ဟုတ္ "
"ဦးေဇာ္ ဆရာဝန္ေခၚေပး "
ခဏအၾကာ ဆရာဝန္ေတြေရာက္ၿပီး
စမ္းသပ္ၿပီးမွ
"ဘာျဖစ္တာလဲ "
"အစာေရစာပ်က္ၿပီး အားမ႐ွိတာပါ
အားေဆးေတြသြင္းေပးထားပါတယ္
မၾကာခင္ သတိရလာလိ္မ့္မယ္ "
"လက္က ဒဏ္ရာေတြေရာ "
"ေဆးထည့္ေပးထားတယ္ "
"ေကာင္းၿပီ "
"ဟုတ္ကဲ့ ခြင့္ျပဳပါဦး "
"မင္းမင္း ဆရာ့ကို လိုက္ပို႔လိုက္ "
"ဟုတ္ "
အားလံုးထြက္သြားကာမွ
"လူေလး ဘယ္က ကေလးေလးလဲ
ၾကည့္ရတာ ၁၀ႏွစ္ ၁၁ ႏွစ္ ေလာက္ပဲ႐ွိဦးမယ္
ထင္တယ္ "
"မသိဘူး ဦးေဇာ္
ကားေ႐ွ႕မွာ လဲက်လာလို႔ ေခၚလာတာ"
"ၾကည့္ရတာ ျဖဴျဖဴႏုႏုေလး
လမ္းေပ်ာက္ေနတယ္ ထင္တယ္ "
"သူသတိရလာမွ ေမးရတာေပါ့
ဦးေဇာ္ သူ႔နား ေနလိုက္ဦး
သတိရလာရင္ ကြၽန္ေတာ့္ကိုေခၚလိုက္ပါ "
"ေကာင္းပါၿပီကြယ္ "
"ၿပီးရင္ ေဒၚႀကီးႏုကို စြပ္ျပဳတ္လုပ္ခိုု္င္းေပးဦး
ဦးေဇာ္ "
"ဦးေဇာ္ ေျပာလိုက္ပါ့မယ္ "
"သူသတိရလာရင္ စြပ္ျပဳတ္အရင္တိုက္လိုက္ပါ
ၿပီးမွ ကြၽန္ေတာ့္ကို လာေခၚ "
"ဟုတ္ၿပီ လူေလး "
မွာစရာ႐ွိတာေတြမွာၿပီး ထြက္သြားသည္
ေတာ္ေသးတာေပါ့ အၾကင္နာတရားေလးေတြ
႐ွိလို႔
💕💕💕💕💕
ကြၽန္ေတာ္ မ်က္လံုးဖြင့္ေတာ့ ျမင္ေနရတဲ့ မ်က္ႏွာက်က္က အရင္လို စုတ္ျပတ္ေနတာမဟုတ္ဘူး
ဟမ္ ဘာလဲ ငါ ငါ ေရာင္းစားခံလိုက္ရၿပီလား
မျဖစ္ဘူးဆိုတဲ့ အသိစိတ္နဲ႔ ႐ုတ္တရတ္ အတင္းထမိသည္
"လူေလး လူေလး
သတိထားပါဦး ၿငိမ္ၿငိမ္ေနပါ
ေဆးပိုက္ေတြျပဳတ္ကုန္ေတာ့မွာပဲ "
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ဗ်ာ
က်ြန္ေတာ့္ကို လႊတ္ေပးပါ "
"ၿငိမ္ၿငိမ္ေနပါကြယ္ ဦးေလးတို႔က အႏၱရာယ္ျပဳမယ့္သူေတြ မဟုတ္ပါဘူး "
"ဗ်ာ အဲဆို ဘယ္လိုလုပ္ ဒီကိုေရာက္ေနတာလဲ "
"ေျပာျပမယ္ ခုေတာ့ ၿငိမ္ၿငိမ္ေန
ေဆးပိုက္ေတြ ျပဳတ္ကုန္ေတာ့မယ္ "
"......"
"ခဏေစာင့္ေနေနာ္ ဦးေလး ျပန္လာခဲ့မယ္ "
"ဟုတ္ "
ဦးေလးႀကီး ထြက္သြားမွ
အသက္ကိုေကာင္းေကာင္း႐ွဴရဲကာ
ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ကို ၾကည့္မိသည္
ေတာ္ေတာ္ခမ္းနားတာပဲ
ဘယ္လိုျဖစ္လို႔ ဒီကိုေရာက္လာတာပါလိမ့္
ျပန္စဥ္းစားစမ္း ၊ အာ့ သတိရၿပီ
ကြၽီ
"ေရာ့ ကေလးငယ္ စြပ္ျပဳတ္အရင္ေသာက္လိုက္ပါဦး "
"ဗ်ာ...
ဟုတ္ "
"ေျဖးေျဖးေသာက္ ပူတယ္
အရသာ႐ွိတယ္မလား "
"ဟုတ္ တစ္ခါမွ ဒီေလာက္ေကာင္းတာ မေသာက္ဖူးဘူးဗ် ၊ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဦးေလးႀကီး "
"ေအးေအး
အား႐ွိေအာင္ မ်ားမ်ားေသာက္ လိုခ်င္ရင္ ႐ွိေသးတယ္ "
"ဟုတ္ "
ဝဝလင္လင္ စားေသာက္ၿပီးသကာလ
"ႏုေရ ပန္းကန္ေတြသိမ္းလို႔ရၿပီေနာ္
ၿပီးရင္ မင္းဓန ကို ေခၚခဲ့ေပးဦး "
ဦးေလးႀကီး ေျပာေတာ့ အေဒၚႀကီးတစ္ေယာက္
ပန္းကန္ေတြလာသိမ္းသြားသည္ ။ ၿပီးေတာ့ ေျပာလိုက္ပါေသးသည္ ဘာတဲ့ မင္းဓန ဆိုလား
"သူက အိမ္႐ွင္လား ဦးေလးႀကီး "
"အင္း ဟုတ္တယ္ ကေလးငယ္သတိေမ့ေနတာကို
ေခၚခဲ့တဲ့သူ ၊ ဒီစံအိမ္ ပိုင္႐ွင္ မင္းဓန တဲ့ "
"Aww.. ဟုတ္ "
ခဏအၾကာေတာ့ လာပါၿပီ
မင္းဓန ဆိုတဲ့သူ ၊ အရပ္႐ွည္႐ွည္ အသားျဖဴျဖဴ
ႊႊႏွာတံစင္းစင္း ေအးစက္ခက္ထန္တဲ့ မ်က္ႏွာ
နည္းနည္းေလာက္ ျပံဳးရင္ ပိုၾကည့္ေကာင္းမွာ
သူဝင္လာတာ ေလထုေတာင္ ေအးစက္သြားသလိုလို
"ဦးေဇာ္ ေမးလိုက္ပါ "
"ကေလးငယ္ ဘယ္လိုေတြျဖစ္ခဲ့တာလည္း "
"ကြၽန္ေတာ့္ကို ေရာင္းစားမလို႔ပါ
သူတို႔ေတြလက္ထဲက ထြက္ေျပးလာခဲ့တာပါ
ဒီကကိုႀကီးရဲ႕ ကားေ႐ွ႕မွာ လဲက်သြားလို႔
အေနာက္က ဆက္မလိုက္ေတာ့တာ ေနမွာ "
"မင္းမိဘေတြေရာ "
"မ႐ွိေတာ့ပါဘူး ကိုႀကီး "
"မင္းနာမည္ ဘယ္လိုေခၚလဲ "
"ကြၽန္ေတာ့္နာမည္ သ်ွင္မင္းဆက္ပါ ကိုႀကီး "
💕💕💕💕💕
မင္းဓန တို႔မိသားစုအေၾကာင္း ျမန္သြားလို႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္ဗ်
.......
Unicode
Daddy ရောဂါအခြေအနေကြောင့်
Daddy ကိုအနားပေးပြီး
ကျွန်တော် CEO ရာထူးကို လွှဲပြောင်းယူထားတာ
၁နှစ်ကျော်လာပြီ ၊ ကျွန်တော့်လက်အောက် အတွင်းမှာတော့ ကျွန်တော့် လုပ်ငန်းက ပြိုင်သူမဲ့ပါ
"မင်းမင်း နောက်တစ်ချိန်က ဘာလဲ "
"Mr. Smith နဲ့တွေ့ရမှာပါ CEO "
"အချိန်နီးပြီလား "
"ဟုတ် ခဏနေရင် တွေ့ရတော့မှာပါ "
"Ok
စာရွက်စာတမ်းတွေ သေချာပြင်ဆင်ထား "
"ဟုတ် "
"ဒီတစ်ခါ ရင်နှီးမြှုပ်နှံတာက အရေးကြီးလို့
အမှားတစ်ခုတောင် ဖြစ်လို့မရဘူး "
"စိတ်ချပါ CEO "
"Ok ငါ meeting room ထဲကစောင့်နေမယ်
သူလာရင် ငါ့ဆီ သေချာခေါ်ခဲ့ပေး "
"ဟုတ် "
ဒါဆိုဒါပဲ ၂ခါမပြောတတ်သောCEO
Construction တစ်ခုလုံးလည်း ကြောက်လိုက်တာမှ ဖိန့်ဖိန့်တုန်လို့
သူလာရင် share members တွေကစ
အသက်ဖြောင့်ဖြောင့်မရှူရဲဘူး
စည်းစနစ်ကျသလားလည်း မမေးနဲ့
ရင်းနှီးမြုပ်နှံချင်တဲ့ company တွေလည်း များကြီး ၊ လုပ်ငန်းကလည်း every month every year increase ဆိုတာပဲရှိတယ် တကယ် တော်ပါပေတယ် ပြိုင်စံရှားပါ
ပြီးတော့ ကျွန်တော်တစ်ခါမှ CEO ပြုံးတာမမြင်ဖူးဘူး ၊ အမြဲတမ်း ခက်ထန်နေတာပဲ
💕💕💕💕💕
At Mansion (စံအိမ် )
"လူလေး ပြန်လာပြီလား
စောသားပဲ ဒီနေ့ "
"ဟုတ်တယ် ဦးဇော်
Daddy ကို ဆေးရုံပြရမယ့်နေမလို့ "
"ဟုတ်သားပဲ ဦးဇော်တောင် မေ့နေတာ
သူဌေးကို ဆေးရုံသွားဖို့
ဘာမှမလုပ်ပေးရသေးဘူး"
"ရပြီ ဦးဇော်
ကျွန်တော် ပဲလုပ်ပေးလိုက်တော့မယ်
Daddy အခန်းထဲမှာပဲမလား "
"ဟုတ်တယ် လူလေး "
Daddy အခန်းနားရောက်တော့
တံခါးခေါက်လိုက်သည်။
ဒေါက် ဒေါက်
"Daddy သားဝင်လာပြီနော် "
"လာပြီလား သား
ဒီနေ့ စောသားပဲ "
"ဟုတ် ဒီနေ့ ဆေးရုံပြရမယ့်နေလေ daddy "
"ဟုတ်လား
Daddy တောင်မေ့နေတာ "
"သား အဝတ်အစားလဲပေးမယ် "
"နေ နေ သား မလဲနဲ့တော့
Daddy မသွားတော့ဘူး "
"ဘာလို့လဲ daddy "
"Daddy ဆေးတွေမသောက်ချင်တော့ဘူး
ဆေးသောက်လည်း ငါးလပဲ
မသောက်လည်း ငါးလပဲ
Daddy ဆက်မသောက်ချင်တော့ဘူး သား "
"ဆေးသောက်တော့ ငါးလ ထက်ပိုပြီး နေရတာပေါ့ daddy "
"မနေချင်တော့ဘူး သား
Daddy အသက်ရှင်နေထိုင်ခဲ့ရတာ များပြီ
ဒီလောက်ဆို ကျေနပ်ပြီ ၊ သားကိုလည်း စိတ်ချပြီ
"....."
"အဲတော့ daddy သေပျော်ပြီ
ကျန်တဲ့ အချိန်လေးကို daddy နောက်ပါမယ့်အရာတွေ လုပ်ပြီး နေတော့မယ် "
"......"
"ငါ့သားလေး အိမ်ထောင်ကျသည်အထိ နေချင်ပေမယ့်ကွယ် "
"......"
"ဒီနေ့ daddy နဲ့ ထမင်းအတူတူစားရအောင်
ခါတိုင်းဆို သားအလုပ်တွေနဲ့ အားတာမဟုတ်ဘူး
စားမယ်မလား "
"ဟုတ် daddy သဘောပါ "
"Ok လာ သား "
စိတ်ထဲမှ ဝမ်းနည်းမှု တွေစို့တတ်လာသည်
Daddy ရယ် သားရင်ထဲက ခံစားချက်တွေ
ထုတ်မပြတတ်ဘူး ၊ သားတောင်းပန်ပါတယ်
"ဒေါ်ကြီးနု ထမင်းဝိုင်းပြင်ပေးပါ
Daddy နဲ့ ကျွန်တော်နဲ့ စားမလို့ "
"အေး အေး လူလေး
ဒေါ်ကြီးပြင်လိုက်မယ် "
ဒီညနေ စားခဲ့ရတဲ့ ထမင်းလေးကတော့
ခါတိုင်းထက် အရသာရှိခဲ့ပါသည် ။
💕💕💕💕💕
ခါတိုင်းရက်တွေလိုပဲ အလုပ်လုပ်လိုက်
စားချိန်စားလိုက် daddy ကိုပြုစုလိုက်နဲ့
အချိန်တွေ ကုန်လွန်ခဲ့တာ
ဒေါက် ဒေါက်
"ဝင်ခဲ့ "
"CEO စံအိမ်က ဖုန်းဆက်လာတယ် "
"ဘာတဲ့လဲ "
"ဦးဇော်က စံအိမ်ကို ပြန်လာခဲ့ပါတဲ့
အရေးကြီးပါတယ်တဲ့ "
"နားလည်ပြီ "
ဘာလို့ပြန်ခေါ်လည်း ကျွန်တော်သိပါသည်
ကျွန်တော်မရောက်ချင်ဆုံး နေ့တစ်နေ့ပါ
ကားကို မောင်းကာ စံအိမ်သို့ ဦးတည်သည်။
"လူလေး ရောက်ပြီလား "
"ဟုတ် "
"အင်း လူလေး daddy ကို သွားနှုတ်ဆက်လိုက်ပါဦး "
"....."
ကျွန်တော် အိမ်ထဲကတစ်ဆင့် daddy အခန်းထဲ ဝင်သွားသည် ။ အေးချမ်းစွာ အိပ်မောကျနေသော
Daddy ပါ
"Daddy သားပြန်လာတာတောင် မစောင့်ဘူး
အနည်းဆုံးတော့ သားကိုနှုတ်ဆက်သွားသင့်တာကို
Mommy တုန်းကလည်း မနှုတ်ဆက်သွားဘူး
Daddy ရောအတူတူပဲ "
ဒီနေ့တစ်နေ့တော့ ငိုပါရစေဗျာ
💕💕💕💕💕
Daddy ဆုံးပြီးတော့ daddy နဲ့ mommy ရဲ့
Cairn (အထိန်းအမှတ်ကျောက်တိုင်) ကိုအတူတူထားပေးပြီး အပတ်တိုင်းလာဖြစ်တယ်
Daddy နဲ့ mommy
သားအဆင်ပြေနေပါတယ် စိတ်မပူနဲ့နော်
သတိရတယ် ...
"သွားမယ် မင်းမင်း "
"ဟုတ် "
"ဘယ်သွားချင်သေးလဲ CEO "
"အိမ်ပဲပြန်မယ် "
"ဟုတ် "
"မနက်ဖြန် ဘာ plan တွေရှိတာလဲ "
"ကားပေါ်မှာ plan တွေဆွဲထားပါတယ် CEO "
"Ok "
ကားပေါ်မှာ စာဖတ်ရင်း လိုက်လာတာကြောင့်
ဖြေးဖြေးမှန်မှန်လေး မောင်းနေရင်း
လမ်းဘေးကအရာတစ်ခုခု ကားရှေ့ကို ဖြတ်ပြေးသည် ၊ ရုတ်တရတ်မို့ break အတင်းအုပ်မိသည် ။
ကျွီ ဒုန်း !!!
သွားပြီ ဘာကြီးလဲ မသိဘူး
တိုက်မိသွားပြီထင်တယ်
"CEO အဆင်ပြေလား
တောင်းပန်ပါတယ် "
"ရုတ်တရတ်ကြီး ဘာဖြစ်တာလဲ မင်းမင်း"
"ကားရှေ့ကို တစ်ခုခုဖြတ်သွားလို့ break ဆွဲမိသွားတာ"
"ဟိုဘက်ကိုဖြတ်သွားတာလည်း မမြင်ဘူး "
"ဟို ဟို ကျွန်တော်တိုက်မိသွားပြီးလား မသိဘူး"
ကြောက်လန့်ပြီး စကားထစ်နေတာနဲ့ပဲကြာနေပြီ
စိတ်ကမရှည်တော့ဘူး ဆင်းကြည့်မယ် မရှိဘူး
"CEO ကားပေါ်ပဲနေခဲ့ပါ ကျွန်တော်ဆင်းကြည့်လိုက်မယ် "
"ရတယ် "
ကားရှေ့ကို ကြည့်မိတော့
ကလေးလေးတစ်ယောက် သတိမေ့လဲကျနေသည်
လက်ကိုလည်း ကြိုးတွေဖြင့်ချည်ထားသည်
ဖွေးဖြူနေသောအသားအရေပေါ် ကြိုးချည်ခံရသော လက်ကလေးမှာ သွေးပင်ဆို့နေသည်
"ဘယ် ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ CEO
ကျွန်တော်တို့ကားနဲ့ တိုက်မိတာ မဟုတ်ဘူး
သူ့ဟာသူ လဲကျလာတာ "
"ပွေ့ပြီး ကားထဲခေါ်ခဲ့ "
"ဗျာ "
"မြန်မြန်လုပ်"
"ဟုတ် ဟုတ် "
CEO ကားပေါ်ကို တစိမ်းသူ တင်ခေါ်တာ
ဒါပထမဆုံးပဲ
💕💕💕💕💕
At Mansion (စံအိမ်)
"မင်းမင်း သူ့ကိုပွေ့ပြီး ငါ့နောက်လိုက်ခဲ့ "
"ဟုတ် "
"ဦးဇော် ဆရာဝန်ခေါ်ပေး "
ခဏအကြာ ဆရာဝန်တွေရောက်ပြီး
စမ်းသပ်ပြီးမှ
"ဘာဖြစ်တာလဲ "
"အစာရေစာပျက်ပြီး အားမရှိတာပါ
အားဆေးတွေသွင်းပေးထားပါတယ်
မကြာခင် သတိရလာလိ်မ့်မယ် "
"လက်က ဒဏ်ရာတွေရော "
"ဆေးထည့်ပေးထားတယ် "
"ကောင်းပြီ "
"ဟုတ်ကဲ့ ခွင့်ပြုပါဦး "
"မင်းမင်း ဆရာ့ကို လိုက်ပို့လိုက် "
"ဟုတ် "
အားလုံးထွက်သွားကာမှ
"လူလေး ဘယ်က ကလေးလေးလဲ
ကြည့်ရတာ ၁၀နှစ် ၁၁ နှစ် လောက်ပဲရှိဦးမယ်
ထင်တယ် "
"မသိဘူး ဦးဇော်
ကားရှေ့မှာ လဲကျလာလို့ ခေါ်လာတာ"
"ကြည့်ရတာ ဖြူဖြူနုနုလေး
လမ်းပျောက်နေတယ် ထင်တယ် "
"သူသတိရလာမှ မေးရတာပေါ့
ဦးဇော် သူ့နား နေလိုက်ဦး
သတိရလာရင် ကျွန်တော့်ကိုခေါ်လိုက်ပါ "
"ကောင်းပါပြီကွယ် "
"ပြီးရင် ဒေါ်ကြီးနုကို စွပ်ပြုတ်လုပ်ခို်င်းပေးဦး
ဦးဇော် "
"ဦးဇော် ပြောလိုက်ပါ့မယ် "
"သူသတိရလာရင် စွပ်ပြုတ်အရင်တိုက်လိုက်ပါ
ပြီးမှ ကျွန်တော့်ကို လာခေါ် "
"ဟုတ်ပြီ လူလေး "
မှာစရာရှိတာတွေမှာပြီး ထွက်သွားသည်
တော်သေးတာပေါ့ အကြင်နာတရားလေးတွေ
ရှိလို့
💕💕💕💕💕
ကျွန်တော် မျက်လုံးဖွင့်တော့ မြင်နေရတဲ့ မျက်နှာကျက်က အရင်လို စုတ်ပြတ်နေတာမဟုတ်ဘူး
ဟမ် ဘာလဲ ငါ ငါ ရောင်းစားခံလိုက်ရပြီလား
မဖြစ်ဘူးဆိုတဲ့ အသိစိတ်နဲ့ ရုတ်တရတ် အတင်းထမိသည်
"လူလေး လူလေး
သတိထားပါဦး ငြိမ်ငြိမ်နေပါ
ဆေးပိုက်တွေပြုတ်ကုန်တော့မှာပဲ "
"တောင်းပန်ပါတယ်ဗျာ
ကျွန်တော့်ကို လွှတ်ပေးပါ "
"ငြိမ်ငြိမ်နေပါကွယ် ဦးလေးတို့က အန္တရာယ်ပြုမယ့်သူတွေ မဟုတ်ပါဘူး "
"ဗျာ အဲဆို ဘယ်လိုလုပ် ဒီကိုရောက်နေတာလဲ "
"ပြောပြမယ် ခုတော့ ငြိမ်ငြိမ်နေ
ဆေးပိုက်တွေ ပြုတ်ကုန်တော့မယ် "
"......"
"ခဏစောင့်နေနော် ဦးလေး ပြန်လာခဲ့မယ် "
"ဟုတ် "
ဦးလေးကြီး ထွက်သွားမှ
အသက်ကိုကောင်းကောင်းရှူရဲကာ
ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကို ကြည့်မိသည်
တော်တော်ခမ်းနားတာပဲ
ဘယ်လိုဖြစ်လို့ ဒီကိုရောက်လာတာပါလိမ့်
ပြန်စဉ်းစားစမ်း ၊ အာ့ သတိရပြီ
ကျွီ
"ရော့ ကလေးငယ် စွပ်ပြုတ်အရင်သောက်လိုက်ပါဦး "
"ဗျာ...
ဟုတ် "
"ဖြေးဖြေးသောက် ပူတယ်
အရသာရှိတယ်မလား "
"ဟုတ် တစ်ခါမှ ဒီလောက်ကောင်းတာ မသောက်ဖူးဘူးဗျ ၊ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ဦးလေးကြီး "
"အေးအေး
အားရှိအောင် များများသောက် လိုချင်ရင် ရှိသေးတယ် "
"ဟုတ် "
ဝဝလင်လင် စားသောက်ပြီးသကာလ
"နုရေ ပန်းကန်တွေသိမ်းလို့ရပြီနော်
ပြီးရင် မင်းဓန ကို ခေါ်ခဲ့ပေးဦး "
ဦးလေးကြီး ပြောတော့ အဒေါ်ကြီးတစ်ယောက်
ပန်းကန်တွေလာသိမ်းသွားသည် ။ ပြီးတော့ ပြောလိုက်ပါသေးသည် ဘာတဲ့ မင်းဓန ဆိုလား
"သူက အိမ်ရှင်လား ဦးလေးကြီး "
"အင်း ဟုတ်တယ် ကလေးငယ်သတိမေ့နေတာကို
ခေါ်ခဲ့တဲ့သူ ၊ ဒီစံအိမ် ပိုင်ရှင် မင်းဓန တဲ့ "
"Aww.. ဟုတ် "
ခဏအကြာတော့ လာပါပြီ
မင်းဓန ဆိုတဲ့သူ ၊ အရပ်ရှည်ရှည် အသားဖြူဖြူ
ွှွှနှာတံစင်းစင်း အေးစက်ခက်ထန်တဲ့ မျက်နှာ
နည်းနည်းလောက် ပြုံးရင် ပိုကြည့်ကောင်းမှာ
သူဝင်လာတာ လေထုတောင် အေးစက်သွားသလိုလို
"ဦးဇော် မေးလိုက်ပါ "
"ကလေးငယ် ဘယ်လိုတွေဖြစ်ခဲ့တာလည်း "
"ကျွန်တော့်ကို ရောင်းစားမလို့ပါ
သူတို့တွေလက်ထဲက ထွက်ပြေးလာခဲ့တာပါ
ဒီကကိုကြီးရဲ့ ကားရှေ့မှာ လဲကျသွားလို့
အနောက်က ဆက်မလိုက်တော့တာ နေမှာ "
"မင်းမိဘတွေရော "
"မရှိတော့ပါဘူး ကိုကြီး "
"မင်းနာမည် ဘယ်လိုခေါ်လဲ "
"ကျွန်တော့်နာမည် သျှင်မင်းဆက်ပါ ကိုကြီး "
💕💕💕💕💕
မင်းဓန တို့မိသားစုအကြောင်း မြန်သွားလို့ တောင်းပန်ပါတယ်ဗျ