Momo's P.O.V
"Ang payat payat na niya Unnie..." Bulong sakin ni Dahyun habang kumakain kami ng sabay, tama siya ang payat payat na ni Chaeyoung. Palagi lang siyang nasa kwarto niya minsan umiiyak, minsan tumatawa minsan naka ngiti. Alam naman naming hindi siya baliw, Kailangan niya lang hanapin ang sarili niya.
"Pakainin natin siya mamaya Dubu wag kang mag alala okie? Saranghae~" i continued to eat with Dahyun, when suddenly she went silent and Stop eating. "Are you gonna leave me? Like what Mina did?" I just smiled and kiss her Lips. "Ofcource not my Dubu." And finally ngumiti na siya. "Please always wear that smile for me Tofu."
Natapos na akong kumain at inihanda ko na ang kakainin ni Chaeyoung, "Chaeyoung kain na." She just looked at me, pero mabilis lang at tumingin siya sa harap niya.
"Hindi pa daw gutom si Mina, mamaya na Momo-Unnie." She's still into her, she can't even live without saying her name.
"Hayah! Kumain kana! Gutom kana eh!" Tumingin naman siya sakin at nag pout. "Kaya ko naman eh, gusto ko lang kasabay si Mina kumain." Umirap naman ako at tinignan lang siya, inilapag ko namam yong pag kain sa harap niya, pero hindi niya iyon ginalaw, nag iimagine nanaman siya.
"Please mina let her eat." I then saw Chaeyoung eat her food.
"Thanks."