I look at him and smile. I will never find another one. You is enough, I don't know what I've been through if you will left me. And I wish you will do the same too.
"Kim, I thought you will never be mine. I mean di mo ako mapapansin...dahil alam mo naman na lalabas talaga ang pagka childish ko. O baka naman ay napipitan ka lang na jowain ako dahil sa kaibigan natin at pamilya mo" medyo pumiyok ang boses ng sinabi ko iyon.
Kinuha niya ang kamay ko at pinagsiklop ito.
Ito na naman kinakabahan na naman ako. Ano ba Zay! masanay kana dahil boypren mo na siya!
"Your wrong! I court because I realize that I love you. Like I've lost a golden bars if I will never hear, what my heart wants." nilaro niya yung kamay namin.
"Baka pinaglaruan mo lang ako Kim." malungkot kong sabi.
"What! I will never do that! Hanggang ngayon ba ay wala ka ring tiwala sa akin?...galit ako sayo dahil sa ginawa mo. Pero di kita matiis Zaya!" hinawakan niya yung balikat ko habang pinalalaroan niya yung kamay ko. At mas lalo niya akong nilapit sa kanya.
Uminit ang pisngi ko at nagtindigan ang balahibo sa ginawa niya.
"Bakit nagustohan mo rin ako?" malungkot ko paring tanong.
"Dahil iba ka sa mga babae!"pabulong niyang sabi. At kiniliti naman ako doon.
"Na ano?" natawa ako sa ekspresyon niya.
"Di pa ba sapat na MAHAL KITA ZAY?" yumuko siya at binawi niya yung kamay niyang nakahawak sa balikat ko at kamay.
"Gusto ko lang naman malaman lahat eh" ngumuso ako at tumingin sa dagat.
"Ang cute mo talaga" kinurot niya pisngi ko.
"Ouch!" hinawakan ko ang pisngi ko.
Agad niya namang pinasadahan ng halik ang pisngi ko. Parang akong kiniliti at lumutang sa hangin dahil sa ginawa niya. Nag init yung pisngi.
"Alam kong kinilig ka" ani Kim.
"Eh sino namang hindi kikiligin sa ginawa mo ha?" aastang susuntokin ko siya.
"Bakit ka ba kinilig?" natatawa niyang tanong.
"Shempre mahal kita." humahalakhak ako dahil sa hiya. At tinakpan ang mukha ko.
"Mas mahala kaya kita"
Natigilan ako. At nag angat ng tingin sa kanya. Seryuso niya akong tiningnan. At hinawakan ang mukha ko.
"I like the way you are...matagal na kitang mahal. Ang hirap kasi aminin. Kung sana ay inamin ko. Nong una palang, edi sana matagal na tayo" hinaplos niya ang mukha ko. At hinawakan ko naman ito.
May part sa akin na kinikilig kaya. Napangiti ako."Di na yon importante. Ang imoprtante ay ngayon"
Naiilang parin ako sa kanya. The he stare at me. At tsaka pag hinawakan niya ako. First time ko kayang magka boyfriend. Ganito pala ang feeling non? Ang sarap talaga sa feeling na mahal ka rin ng mahal mo.
Alam kaya ni Mamay ito? Hala tanongin ko kaya siya? Ayyy nakakahiya! Ano ba boypren ko na siya kaya pwedeng-pwede na akong mag approach sa kanya. Hays wait lang inhale, exhale. Hooo kaya ko to. Luh nakakabaliw talaga to.
"Ahm Kim...?" agad niya akong tiningnan.
Kumunot ang noo niya. Hala siya, galit ba siya?
"Galit ka ba?" mahinhin kong sabi. Kahit napaka ingay ng bibig ko. Oo bibig ko hahaha.
"Kim lang ba, ang tawag mo sa akin?" seryuso niyang tanong.
Napanganga naman ako habang nakatingin sa kanya. At kumurap-kurap.
Hala patay! anong endearment namin? Love? Lab? Langga? Ga? Babe? Baby? By? Napaka hasil naman ito! Hala kinakbahan ako. Kaya mo to Zay kaya mo ito.
Pinaypayan ko ang sarili ko. At huminga ng malalim. At tsaka tumingin ulit sa kanya. Na naka kunot parin ang noo.
"Ahm lab? Alam ba ni Mamay na nililigawan mo ako?" shet pinawisan ako ah. Kahit ang limig ng hangin.
Ngumiti siya ulit sa akin. At namula rin ang mukha.
"Ang cute mo kapag kiligan ka!" sabi ko.
"Mas cute ka, at maganda. Nasa sayo na ang lahat LAB!" may diin ang huli niyang sinabi.
Nagtawanan kaming dalawa. Para kaming mga baliw. Hinampas ko ang balikat niya. Dahil sa gigil.
"Seryuso na ito...alam ba ni Mamay?"
"Oo, matagal ko na itong plano. Nagpaalam ako sa kanya. Na wag kang papalabasin ng bahay. Papalabasin ka lang pag mag outing na tayo. Kasi AYAW KONG MAAGAW KA SA IBA!" sabi niya.
Nagulat naman ako. Kaya nahampas ko naman siya. Matamis niya akong nginitian at kumindat pa.
"Shet seryuso?" kinurot ko ang tagiliran niya."kaya di ako pinayagan ni Mamay gumala eh. Nabubulok ako sa bahay...dahil ayaw man lang niya ako pagalain!"
"Sorry for that love...from now on. Makaklabas kana KASAMA AKO"
"WHAT? are you my mother?" nilakasan ko ang boses ko.
"NO! I'm your boyfriend and also your mother HAHAHA!" hinawakan niya yung tiyan niya.
Banatan ko kaya to? himatayin talaga ito sa kilig hahahha. Assuming ko naman. Baka ako talaga ang mahimatay. Putek Zaya!
"No di ako papayag maging Nanay ka. Gusto ko akin ka, at na ang iba. Ikaw..ikaw na boyfriend ko. Boyfriend! hindi Nanay!" sabi ko sa mukha niya.
Nagpigil siya ng tawa. At kitang-kita sa mukha niya na namumula. Kahit madilim. Buwan lang ang nagbibigay ilaw sa amin.
Tinakpan niya yung mukha niya. At ngumiti. Humahalakhak ako ng malakas.
"Oh ano ka ngayon ha?" bulaslas ko.
Bigla niya akong kiniliti. Kaya tumayo na ako at tumakbo.
"Habulin mo ko" hamon ko.
"O, sige kapag nahabol kita. E kikiss mo ako sa ilong?" tumatawa niyang sabi.
"O, sige. Kung makahabol ka sa akin! bleee bakla mo!" sigaw ko at tumakbo.
Para kaming mga baliw. Na nag hahabulan sa gabi. Panay tawa naming dalawa. Wala ng mas isasaya pa sa araw kong ito. Dahil ang pinakamamahal kong lalaki ay naghahabol sa akin ngayon. Para sa isang halik? Halik lang talaga putek. Kinabahan naman ako don.
Binilisan ko yung pag takbo ko. Patay mahahabol talaga ako nito.
"Sige tumakbo ka lang lab. Mahahabol rin kita!" pagmamayabang niya.
"Asa ka pa! eh ang bading mong tumakbo!" sigaw ko.
Mas lalo niyang binilisan ang takbo niya. Kaya binilisan ko naman yung takbo ko. Medyo napalayo na kami sa cottage na nirentahan namin. Medyo madilin at wala kanang makitang ilaw. Tanging buwan lang ang nag bigay ilaw sa kapaligiran.
Mas lalo ko pag tinakbohan at hinihingal na rin ako. Lumingon ako sa likod. Napahinto ako dahil ako lang ang tunakbo. Shet! nasan na siya. Ang dilim kaya! Nakakatakot waaaaa!
Agad akong tumakbo pabalik. At parang may sumunod sa akin. Kaya mas lalo kong binilisan ang pagtakbo. Hanggang sa nadapa ako sa buhangin. Shet! ang sakit ng tuhod ko.
"Shet!" may narinig akong mura sa likod. At alam kong siya iyon.
Siya pala yung sumunod sa akin. Puta ayan tuloy nadapa ako.
Dali-dali akong umopo sa buhangin at ininda ang hapdi sa aking tuhon. Agad niya akong nilapitan.
"Shet, may sugat yung tuhod mo" parang naiinis niyang sabi.
At inalis niya yung buhanhin sa tuhod ko. Shet ang hapdi talaga.
"Awwww!" sigaw ko.
"Sorry, tinakot kita" matamlay niyang sabi.
"No it's ok"
"No, ng dahil sa akin nasugatan ka. Baka pagalitan ako ng Mamay mo"
Tumawa ako."Ano ako bata?"
"Kahit n-"
Biglang kong hinalikan ang ilong niya. At ngayon tumayo na talaga siya. At timalon-talon. Pinagmasdan ko lang siya na nakangiti habang tumalon-talon.
Nang napansin niya ako natigilan siya. At umopo ulit.
"I'm sorry di ko na talaga mapigilan" at akmang bubuhatin niya ako.
"Ahmmm....kaya ko ng maglakad" nahihiya kong sabi.
Ang bigat ko kaya tas bubugatin niga ako.
"Hindi bubuhatin kita. At tsaka kasalanan ko naman"
At na ako nakapalag dahil binuhat na niya ako. Nahihiya akong tignan ang mukha niya. Baka nabibigatan siya sa akin. Eh antaba ko kasi. Hays mag da-diet na talaga ako nito. Nakakahiya sa kanya. Uminit yung pisngi ko.
"Sana hindi nalang tayo naghahabulan...ayan tuloy nasaktan ka" biglang sabi niya. Habang buhat pa niya ako.
Nag-angat ako ng tingin. Nakatingin lang siya sa daan.
"Ok lang yon...dahil ikaw naman yung kahabulan ko" kinikilig kong sabi.
Natigilan naman siya. At huminto sa paglalakad at tiningnan ako ng maigi. Nag salita siya pero walang boses na lumalabas. Alam ko naman kong ano ang ibig sabihin niya. Kaya nag init na naman ang mukha ko at sinabihan rin siya ng I love you too....