Και, αλλη μια μέρα ξεκίνησε, με τον "γλυκύτατο" ήχο του ξυπνητηριου...😭
Σηκωθηκα, εβαλα τα πραγματα μου στο πορτ παγκαζ ( γτ μετα την σχολη θα παω στο κλουβί) και ντύθηκα:
Πηγα στην σχολή, και αρχισα να μιλαω με τα παιδιά.
Μετά, μπήκαμε για μάθημα.
[...]
Τελος η σχολη για φέτος!
1 ΛΕΠΤΟ ΠΑΡΤΥ!
Μπήκα στο αμαξι, και πήγα στο κλουβι.
Ο άνδρας της Άννας, ο Περίανδρος, ηταν πολυ καλός μαζί μου!
Πηγα στην κουζινα και άρχισα να μαγειρευω.
Η Αθήνα μπηκε μεσα στην κουζινα, και μου ειπε πως αν θελω να κρατήσω την δουλειά μου, θα έπρεπε να κραταω αποστάσεις με τον Γιάννη. Συμφωνησα, αλλα μεσα μου, δεν ήθελα να μεινω μακρια του, αλλα τελος παντων.
Καποια στιγμη, η αννα με φώναξε, και πηγα στο σαλόνι.
Ηταν και ο Γιαννης εκεί, και μου ειπε πως θελει να μας πει κάτι.
- σε 2 μέρες, ειναι τα γενέθλια μου, και θελω να κάνω πάρτυ στο σπιτι σου μπαμπά.
- ναι γιε μου, εννοείται!
- ποιούς θα καλεσεις;! Ειπε η Φαίδρα.
- ολο το πανεπιστήμιο.
- εκτος απο την Ερση, σωστά; ειπε η Φαίδρα.
- ε; σκεφτόμουν ν...
- Γιαννη μου, θα το ηθελε πολυ, αλλά εχει να καθαρίσει την αποθήκη. Ειπε η Αθήνα
ΤΗΝ ΑΠΟΘΗΚΗ;! ΑΥΤΗ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΘΑΡΙΣΤΕΙ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΠΗΓΑΙΝΑ 1Η ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ!
- Αθήνα τι λες;! Φυσικά και θα παει η Ερση! Ειπε η Άννα.
- Δεν πειραζει... Ετσι και αλλιως δεν εχω ορεξη... Με συγχωρείτε... Ειπα και πήγα στο δωματιο μου.
Τακτοποιησα το δωμάτιο, και εβαλα πιτζάμες.
- ενοχλω σταχτοπούτα μου; ειπε ο Γιάννης
- τι; γιατι με λες έτσι;
- γιατι εισαι η σταχτοπούτα μου! Σκεψου λίγο, η Αθηνα η κακια μητριά, η Φαιδρα η κακια θετη αδερφή, η Αννα η καλη νεραϊδα που θα σε ντύσει για το πάρτυ, και εγώ, ο πρίγκιπας!
- μμμμμ... Πολυ αστειο, Γιάννη, σου ειπα πως δεν θα ερθω!
- δεν με νοιαζει τι λες εσυ! Εγω σε θελω δίπλα μου... Ειπε και εβαλε τα χέρια του στην μέση μου.
- τι θες Γιάννη;
- ωραία πιτζαμακια... Ειπε και χαμογελασε πονηρά.
- ωραία, θυμησε μου αυριο να σου τα δανεισω...
- πολυ αστείο... Τι θα κανεις το βράδυ;
- θα...
Πριν ολοκληρωσω, η αννα μπηκε στο δωμάτιο, και μου έδωσε την ανθοδεσμη!!!💕
Το καρτελακι έγραφε:
* γειά σου κοριτσάκι μου! Το βραδυ μην κανονισεις κατι, θελω μιλησουμε μεσω μυνημάτων, μου ελειψες τοσο πολύ...💕
Superman💕*
Οταν το είδα χαμογελασα.
- ποιός έστειλε τα λουλούδια; με ρωτησε ο Γιάννης.
-ενας φιλος μου.
- μαλιστα... Τελικα τι θα κάνεις το βραδυ;
- ε; εμ... Θελω να... Κανω αποτρίχωση!
👄: ορίστε;
Αυτό μου ηρθε, τι θες τωρα!;
- μάλιστα... Παω εγω... Τα λέμε σταχτοπούτα μου...
Αχ, θεε μου, τι βλάκας..😂
Ηταν ακομα μεσημέρι, και δεν ειχα τι να κάνω...
Α!!! Θα πω στον θωμα να παω σπιτι του, να γνωρισω κ την μαμα του!
Τον πηρα τηλέφωνο, και δέχτηκε!
Ετσι, σηκωθηκα, και ντυθηκα.
[...]
Χτύπησα το κουδουνι του σπιτιού, και μου ανοιξε μια κυρια, μαλλον η μητέρα του.
- Έλενα;! Μου είπε.
- εμ... Οχι, είμαι η Ερση, χαρηκα... Ειπα και ετεινα το χερι μου για χειραψία.
Εκείνη με κοιτουσε σαν να ειδε φάντασμα...
Ο Θωμάς, την σκουντηξε, και την ρωτησε τι εχει. Εκεινη έφυγε απο το σπίτι.
- εμ... Μην την παρεξηγεις... Εχει περάσει πολλά... Περνα μέσα...
Μπήκα, και καθισα στον καναπέ. Αρχισαμε να μιλάμε, μεχρι που η μαμα του ειρθε, και άρχισε να με ρωτά διάφορα πράγματα.
- οι γονείς σου;
- δεν ξέρω... Με παράτησαν οταν ήμουν πολυ μικρή.
- 20 ημερών περίπου;
- ναι, που το ξέρετε;
- το μαντεψα... Και... Τωρα που μένεις;
- με την γυναίκα που με βρήκε, οταν με παράτησαν...
- μάλιστα... Και ποτε γεννηθηκες;
- 21 Απριλίου 1998.
- ρε μάνα, τι ερωτήσεις είναι αυτές;! Είπε ο Θωμάς.
- Θωμά, μην μιλάς... Πες μου Ερση, αν οι γονείς σου, ηταν εδω αυτή την στιγμη, τι θα τους ελεγες;
- τίποτα. Δεν θα μπορουσα να μιλήσω με δυο ανθρώπους που ηθελαν να σκοτωσουν το ιδιο τους το παιδι. Με συγχωρείτε αλλα πρεπει να φύγω... Θωμά τα λέμε...
Μα καλα τι ερωτήσεις ηταν αυτές, ούτε συνέντευξη για δουλεια να έδινα!
Πηγα σπίτι, και εφτιαξα καφέ για όλους.
-α, εμ, Ερση, μετά θέλω να μου φτιαξεις την βιβλιοθήκη μου, ειναι χαλια. Είπε ο Γιάννης.
Κοιταξα την Αθήνα, και εγνεψε θετικά.
- εμ, ναι... Πάμε τωρα;
- ελα.
Ανεβηκαμε πανω, και του είπα.
- ωραια, φερε 2 σακουλες σκουπιδιων και ενα πανακι.
- μην βιαζεσαι τόσο.... Ειπε και με κόλλησε στον τοίχο.
- Γιάννη, τι κάνεις;! Αν μπει κανείς μέσα...
- σσσσσς.... Μην ανυσηχεις, σιγα μην έρθει κανείς... Μου ελειψες...
- εμενα πάλι οχι!
- το εννοεις;
- εμμ....
Οχι ρε αγορι μου, δεν το εννοω, αλλα διεκδίκησε με κ εσυ!
- λεγε, θες να φυγω απο την ζωη σου;
Δεν απάντησα και κοίταξα το πάτωμα.
Ο Γιάννης με φίλησε😍😍😍...
Σταμάτησα, και είπα:
- οχι... Περίμενε...
- τι;
- δεν... Δεν πρεπει...
- γιατί;
- έτσι! Είπα και άρχισα να καθαρίζω την βιβλιοθήκη.
Ο Γιάννης ξάπλωσε, και με κοιτούσε καθως καθαριζα.
Καποια στιγμή, γύρισα και τον κοίταξα.
- γιατί με κοιτάς; είπα.
- είσαι πολυ όμορφη...
- ειδικά απο πισω ε;
- γενικά Ερση, γενικά... Ειπε
- σε ευχαριστώ, αν και μου το έχεις ξαναπει... Είπα.
Καθώς καθάριζα, βρήκα ενα χαρτάκι, με τον δικο μου γραφικό χαρακτήρα, και έλεγε:
* δεν μου λες ρε superman, θα συνεχιστεί για πολυ αυτό το παραμύθι;!*
Και εκει θυμηθηκα κατι που ειχε γίνει στο γυμνάσιο.
Flashback:
- παιδιά, σήμερα ειναι η μέρα των ζώων, και θελω να μου πείτε την σχέση που έχετε με τα ζώα. Ειπε η φιλόλογος
-κύρια εγω πέρυσι, καθώς γυρνούσα σπιτι απο την προπόνηση, ειδα μια εγκλωβισμένη γάτα σε εναν υπόνομο, και την απεγκλώβισα. Είπε ο Γιάννης.
- σιγά ρε σουπερμαν εσυ! Είπα.
Εκείνος βεβαια συνεχισε να λεει μπουρδες και του εδωσα ενα χαρτακι.
The end of flashback:
Και απο τότε, οταν κανει τον ηρωα, τον φωνάζω Superman όταν κανει τον ηρωα.
Ωπα, για στάσου...
- Εισαι... Είσαι ο superman!?
- ε; εμ... Τι.. Τι εννοεις;;
- εσυ μου εστελνες λουλούδια, και μου εστελνες μυνήματα έτσι;
- εμ... Ερση, να σου εξηγήσω...
Κλειδωθηκα στο δωματιο μου.
Η αννα ηρθε και χτύπησε αρκετές φορές την πόρτα, μα δεν ανοιξα.
Καποια στιγμή, χτύπησε το κινητό μου.
Απο: superman😍
Ο Σούπερμαν σου κουράστηκε εξω απο την πόρτα σου, ανοιξε μικρη μου σταχτοπούτα😍
Επρεπε να του ανοιξω, αν και δεν ηθελα καθόλου.
Μολις ανοιξα την πόρτα, τον είδα να κρατάει μια ανθοδεσμη, με τα αγαπημένα μου, λευκά τριαντάφυλλα.
- συγνώμη... Είπε και μου εδωσε την ανθοδεσμη.
- περνα μέσα....
Καθησαμε στο κρεβάτι, και μου είπε απο την αρχη την ιστορία.
- και γιατι απλά δεν ερχοσουν να με δεις;
- Ρε ερση, δεν θα με αφηνες να σε πλησιασω...
- έχεις δίκιο, αλλά...
- Ερση, δεν υπάρχει αλλά... Ηταν η μονη λύση ώστε να είμαι κοντά σου... Τέλος πάντων... Καληνύχτα... Είπε
- καληνύχτα....
Εφυγε;! Γιατι εφυγε;! Επρεπε να μείνει, και να με παρει αγκαλιά! Επρεπε να μου πει πως με αγαπάει οσο καμία άλλη!
Οκ... Πρέπει να παρω το παιχνίδι στα χερια μου!
Σηκωθηκα, και μπήκα συο δωμάτιο του.
_______________________________
Γεια! Τι κάνετε;
Το ξέρω, ειμαι απαράδεκτη που εχω να γραψω 2-3 μέρες, αλλα είχα ενα πολυ φορτωμένο πρόγραμμα...
Επείσης χρονια πολλα η σημερινή!!
28η Οκτωβρίου σήμερα!
Λοιπονν... Πισω στα δικα μας!
Α. Τι παίζει με την μαμα του Θωμά;
Β. Γενέθλια του Γιαννη ακουωω! Πως φανταζεστε την μερα αυτη;
Γ. Τι λέτε να κανει η Ερση, μολις θα παει στο δωμάτιο του Γιαννη;
Αν θέλετε να με βοηθησετε, πατήστε το αστερακι ⭐, κάντε ενα σχόλιο 📝, γιατί να ξέρετε με βοηθά, και να με κανεις φολοου ✔ όχι μονο στο wattpad, αλλά και στο Instagram!
Τα λέμε στο επόμενο κεφάλαιο! Μέχρι τότε, να περνάτε καλά💕
Instagram account: @_lemet_21