ေရွာင္းက်န႔္စိတ္ထဲအရမ္းေနရခက္ေနတယ္။
႐ုပ္တည္ႀကီးနဲ႕ကားေမာင္းေနတဲ့ဝမ္ရီေပၚကသူ႕ကိုတစ္ခ်က္မွလွည့္မၾကည့္ဘူး!!
စားေသာက္ဆိုင္ကိုလာတုန္းကသူ႕ကားနဲ႕မလိုက္ဘဲေဟာက္႐ႊမ္းကားနဲ႕လိုက္သြားလို႔စိတ္ဆိုးေနတယ္ထင္ပါ့!!
ဒါေပမဲ့ဘာလို႔အဲ့လိုေနေနရတာလဲ??
ေန႕ခင္းကရည္းစားစကားေျပာထားတာသူမဟုတ္တဲ့အတိုင္းပဲ!!
ေရွာင္းက်န႔္လည္းေရခဲမ်က္ႏွာနဲ႕ဝမ္ရီေပၚ့ကိုမၾကည့္ေတာ့ဘဲမ်က္ႏွာလြဲလိုက္တယ္။
စိတ္ထဲမြန္းက်ပ္သလိုလိုျဖစ္ေနတာမို႔လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ကမီးတိုင္ေတြကိုသာအၾကည့္ပို႔ထားမိတယ္။
ေက်ာင္းတက္ကတည္းကအခုထိဝမ္ရီေပၚသူ႕အေပၚတစ္ခါမွဒီေလာက္ပစ္ပစ္ခါခါမေနဘူးပါဘူး!!
ေနရေတာ္ေတာ္ခက္တာ^ဒီခံစားခ်က္ႀကီးက^^
ေရွာင္းက်န႔္အေတြးလြန္ရာကေနျပန္သတိထားမိတာကသူတို႔အခုကားသြားေနတာနာရီဝက္ေက်ာ္ေနပီဆိုတာ!!
ေဟာက္႐ႊမ္းေျပာေတာ့သူ႕အိမ္နဲ႕စားေသာက္ဆိုင္ကအလြန္ဆုံးၾကာမိနစ္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ပဲတဲ့^ေနဦး^သူဝမ္ရီေပၚ့ကိုသူ႕အိမ္ေနရာမေျပာရေသးဘူးမလား??
ဝမ္ရီေပၚကလည္းေမးမွမေမးတာ!ဒါဆိုသူကအခုဘယ္ကိုေမာင္းေနတာလဲ??
ဘယ္ေနရာလဲဆိုတာသိဖို႔ေရွာင္းက်န႔္လမ္းကိုၾကည့္လိုက္တယ္။ဒါေပမယ့္သူမမွတ္မိေတာ့ဘူး!!
သူနိုင္ငံျခားသြားတာငါးႏွစ္^^လမ္းပုံစံေတြေျပာင္းလဲသြားပီလားေသခ်ာမသိေပမယ့္သူ႕ဦးေနာက္ကကိုမမွတ္မိေတာ့တာ!!အဲ့တာေၾကာင့္ပဲမနက္ကေတာင္ဒရိုင္ဘာနဲ႕သူကုမၸဏီလာတာ!!
ေရွာင္းက်န႔္အသက္ကိုျပင္းျပင္းရႉသြင္းလိုက္တယ္။
ဝမ္ရီေပၚ့ကိုစကားေျပာဖို႔စိတ္ထဲကိုသတၱိအျပည့္ထည့္လိုက္တယ္^^
~ ဟို ဝမ္ရီေပၚ^ ငါ့အိမ္ကေလ... ~
ဒီေလာက္စိတ္တင္းထားတာေတာင္ေဘးတိုက္ျမင္ရတဲ့ဝမ္ရီေပၚ့ရဲ႕ခပ္တည္တည္႐ုပ္ေၾကာင့္စကားကအလိုလိုထစ္သြားတယ္။
~ ငါ့အိမ္သြားမွာ! ~
ေရွာင္းက်န႔္စကားမဆုံးခင္ဘဲဝမ္ရီေပၚကျဖတ္ေျပာလာတယ္။
သူ႕အိမ္သြားမွာ!!!မဟုတ္ဘူးေလ^ငါကိုဘာလို႔ေခၚသြားမွာလဲ!!ငါကဘာလို႔္??
~ မင္းအိမ္ကိုငါကဘာလို႔...အ^ ~
ေရွာင္းက်န႔္ရဲ႕စကားမဆုံးေသးဘူးဝမ္ရီေပၚကသူ႕ဘက္လွည့္လာတယ္။
~ စကားမမ်ားနဲ႕ ~
ခပ္တည္တည္ပဲေျပာပီးကားျပန္ေမာင္းေနတဲ့ဝမ္ရီေပၚ^ေရွာင္းက်န႔္သူ႕ႏႈတ္ခမ္းကိုလက္ညိုးနဲ႕ထိၾကည့့္လိုက္တယ္။ခပ္ေႏြးေႏြးေလးက်န္ေနတဲ့ႏႈတ္ခမ္းကေသြးစို႔ေနတယ္။ေရွာင္းက်န႔္စိတ္ထဲကေနမေက်မခ်မ္းနဲ႕ေတြးေနေပမယ့္လက္ေတြ႕မွာေတာ့ကားေအာက္ထဲဝင္သြားမတတ္ေခါင္းကိုငုံ႕ထားေလရဲ႕!!
*အက်င့္မေကာင္းတဲ့ဝမ္ရီေပၚ!ဘလိုင္းႀကီးငါ့ကိုအသားယူသြားတယ္^^*
.
.
.
.
.
ဝမ္ရီေပၚ့ရဲ႕အိမ္ဖြဲ႕စည္းပုံကေရွာင္းက်န႔္တို႔အိမ္လိုပဲ!!
ၿခံဝန္းနဲနဲပိုက်ယ္ပီးအိမ္ႀကီးသြားတာပဲကြာတာ^^
ဝမ္ရီေပၚ့ကားၿခံေ့ရွေရာက္ေတာ့အိမ္အေနာက္ဘက္ကေနဦးေလးႀကီးတစ္ေယာက္ထြက္လာပီးတံခါးလာဖြင့္ေပးတယ္။ၿခံထဲေရာက္ေတာ့ဝမ္ရီေပၚကကားကိုရပ္ပီးသူ႕ဘက္လွည့္လာတယ္။
~ အိမ္အလည္ေခၚတာ^ဆင္းခဲ့ေလ ~
ေရွာင္းက်န႔္ေခါင္းၿငိမ့္ျပပီးေတာ့ကားေပၚကဆင္းလိုက္တယ္။ဝမ္ရီေပၚကေတာ့ေ့ရွကေနအိမ္ထဲကိုတန္းေနေအာင္ဝင္သြားေပမယ့္သူလိုက္မဝင္ေသးဘူး!!မဝင္ရဲဘူး!!
ဝမ္ရီေပၚက႐ုတ္တရပ္ႀကီးဘာလို႔အိမ္အလည္ေခၚရတာလဲ??
ကားေပၚမွာတုန္းကလည္း႐ုတ္တရပ္ႀကီးနမ္းသြားတာ^^
သူငါ့ကိုဘာလုပ္ဖို႔ႀကံေနတာလဲ???
ေရွာင္းက်န႔္သူ႕ဘာသာေတြးပီးမ်က္ႏွာေတြပူလာရတယ္။
အာ...ဝမ္ရီေပၚကအဲ့လိုလူမွမဟုတ္တာပဲ^^
ေလွ်ာက္ေတြးမေနစမ္းနဲ႕ ေရွာင္းက်န႔္!!
သူေျပာသြားတယ္မလား *အိမ္အလည္ေခၚတာ* တဲ့ေလ!
ဟုတ္တယ္^အိမ္အလည္ေခၚ႐ုံပဲ^^
~ အျပင္မွာပဲေနေတာ့မွာလား?? ~
ေရွာင္းက်န႔္အေတြးမ်ားေနတုန္းဝမ္ရီေပၚကျပန္လွည့္လာပီးေမးလာတယ္။
ေရွာင္းက်န႔္ေခါင္းကိုဘယ္၊ညာရမ္းျပလိုက္တယ္။
ဝမ္ရီေပၚကသက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်ပီးသူ႕လက္ကိုဆြဲတယ္၊ပီးေတာ့အိမ္ထဲကိုေခၚလာတယ္။
ေရွာင္းက်န႔္ကေတာ့အသက္ေအာင့္ထားမိတာပဲ!!
သူ႕ႏွလုံးခုန္သံေတြပာၿငိမ္သြားမလားဆိုတဲ့ရည္႐ြယ္ခ်က္ေလးနဲ႕^^
မထူးျခားပါဘူး^^တဒုတ္ဒုတ္နဲ႕ဆက္ျမည္ဆဲပါပဲ!!
.
.
.
.
.
ေရွာင္းက်န႔္အခုအခန္းထဲမွာထိုင္ေနတယ္^အိပ္ဖို႔ကလည္းအခ်ိန္ကေစာေနေသးတာမို႔ထိုင္ေနမိတာ!
ဝမ္ရီေပၚကသူ႕ကိုအေပၚထပ္ကအခန္းမွာထားပီးျပန္ထြက္သြားတယ္^
*ေကာင္းေသာညပါ* တဲ့^^
အဲ့စကားတစ္ခြန္းေျပာပီးျပန္ထြက္သြားတာ!!
ေရွာင္းက်န႔္ေခါင္းကိုရမ္းလိုက္၊ၿငိမ့္လိုက္နဲ႕အေတြးမ်ားေနရတယ္။
ဝမ္ရီေပၚကဒီကိုဘာလို႔ေခၚလာတာလဲ??
ပီးေတာ့ ဘာစကားမွလည္းမေျပာဘူး^သူ႕အခန္းသူျပန္သြားတယ္^^
တစ္နာရီနီးပါးထိုင္းရင္းအေတြးမ်ားေနတဲ့ေရွာင္းက်န႔္မတ္တပ္ထရပ္လိုက္တယ္!!
သူစဥ္းစားလို႔မရတဲ့အဆုံးရွိစုမဲ့စုသတၱိေတြေပါင္းပီးဝမ္ရီေပၚ့ကိုသြားရွာဖို႔ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္^^
*ေတြ႕ပီးေသခ်ာေမးရမယ္*
.
.
.
.
.
ယိုင္ထိုးေနတဲ့ေျခလွမ္းေတြနဲ႕ေရွာင္းက်န႔္^^
အရက္မူးေနလို႔မဟုတ္!ေျခသံမထြက္ေအာင္ေလွ်ာက္ေနတာမို႔ယိုင္ထိုးေနတာ^^
သူ႕ရဲ႕အခုပုံစံကသူေဌးအိမ္ဝင္ေဖာက္ေနတဲ့ေဖာက္ထြင္းေရးဝိဇၨာလိုလို^^
တစ္ခန္းဝင္တစ္ခန္းထြက္ ဝမ္ရီေပၚ့ကိုရွာပုံေတာ္ဖြင့္ေနတယ္!
အေပၚထပ္မွာတင္အခန္းကငါးခန္း^ေလးခန္းလုံးဝမ္ရီေပၚ့ကိုဘယ္အခန္းမွာမွသူရွာမေတြ႕ဘူး!!ေနာက္ဆုံးတစ္ခန္း^ေထာင့္နားေလးကအခန္းက
တစ္ျခားအခန္းေတြနဲ႕မတူဘူး!နဲနဲပိုက်ဥ္းေနတယ္။
တံခါးကိုသူေျဖးေျဖးခ်င္းလွည့္ဖြင့္လိုက္တယ္။
အထဲမွာဘယ္သူမွရွိမေနဘူး^ဒါေပမဲ့ ေရွာင္းက်န႔္အခန္းထဲကိုဝင္သြားလိုက္တယ္။
အခန္းထဲကတစ္စုံတစ္ခုကသူ႕ကိုဆြဲေခၚထားသလိုမ်ိဳးျဖစ္ေနတာကိုး^^
သူ႕အရပ္ေလာက္ရွိတဲ့ပိုစတာႀကီး^မဟုတ္ဘူး^
သူ႕နဲ႕အရာရာခြၽတ္ဆြတ္တူေနတဲ့ပိုစတာႀကီးလို႔ေျပာရမွာ^^
အခန္းကတစ္ခန္းလုံးအျဖဴေရာင္လိုက္ကာေတြနဲ႕!
ေရွာင္းက်န႔္ပုံပိုစတာႀကီးကပ္ထားတဲ့ေနရာကလြဲရင္ေပါ့^^
အခန္းထဲမွာကုတင္မရွိဘူး!ဆိုဖာေလးတစ္ခုပဲရွိတာ!
လူႏွစ္ေယာက္ဆံ့တဲ့ဆိုဖာေလး^
ေရွာင္းက်န႔္လိုက္ကာစေတြကိုဆြဲတင္လိုက္တယ္။
အျပာေရာင္နံရံေပၚကေျမာက္မ်ားစြာေသာေရွာင္းက်န႔္ေတြကသူ႕ကိုၿပဳံးျပေနတယ္။
နံရံတစ္ခုလုံးကသူ႕ပုံေတြပါပဲ^^
ရာေက်ာ္ေလာက္ရွိတဲ့ဓာတ္ပုံေတြ!
ပုံေအာက္နားေလးေတြမွာစာေလးေတြရွိတယ္။
* ခ်စ္တယ္♥. * ပုံေလးတစ္ခုစီရဲ႕ေအာက္မွာစာေလးတစ္ခု^^
စာေတြအားလုံးကတူတူပါပဲ!!
နံရံေပၚကပုံေတြကအမ်ိဳးမ်ိဳး^^စာၾကည့္တိုက္မွာအိပ္ေနတဲ့ပုံ:ေက်ာင္းခန္းထဲမွာစာေရးေနတဲ့ပုံ:ခရီးသြားတုန္းကအိပ္ေနတဲ့ပုံေလးေရာ:ဒီပုံထဲမွာေတာ့ဝမ္ရီေပၚ့ရဲ႕နား႐ြက္ေလးပါေနတယ္^သူ႕ပုခုံးေပၚေခါင္းတင္အိပ္ထားတာမလို႔!
ေရွာင္းက်န႔္ရင္ထဲျမစ္ေထာင္ေပါင္းျဖတ္ဆင္းသြားသလိုပဲ^သူအရမ္းေအးခ်မ္းသြားတယ္!!
႐ုတ္တရပ္ပဲ သူငိုခ်င္သြားတယ္^^
ဝမ္ရီေပၚက သူ႕ကို...ဒီေလာက္ထိ^^
ဒီေလာက္ထိခ်စ္ခဲ့တာတဲ့လား??
~ ေရွာင္းက်န႔္^^ ~
မ်က္ရည္ေတြေၾကာင့္ေဝဝါးေနတဲ့ျမင္ကြင္း^^
ေရွာင္းက်န႔္ဝမ္ရီေပၚ့နားကိုအျမန္သြားပီးသူ႕ရင္ခြင္ထဲတိုးဝင္လိုက္တယ္။
အရမ္းေႏြးေထြးတယ္^^တစ္သက္လုံးခိုလႈံခ်င္ေလာက္ေအာင္ကို ေႏြးေထြးလြန္းတယ္^^
ဝမ္ရီေပၚ့ကိုတင္းၾကပ္ေအာင္ဖက္ထားရင္းငိုေနတဲ့ေရွာင္းက်န႔္^ပါးစပ္ကေတာ့စကားတစ္ခြန္းကိုပဲထပ္ခါထပ္ခါေရ႐ြတ္ေနတယ္။
~ ေတာင္းပန္ပါတယ္^^ ငါ... တစ္ကယ္ကို
ေတာင္းပန္ပါတယ္^^ တုံးအခဲ့မိလို႔... မျမင္နိုင္ခဲ့လို...တစ္ကယ္ကို ေတာင္းပန္ပါတယ္ ~
Note❤️
Next part will be final😇
အားေဆးေပးခဲ့ပါ!အျမန္အပ္ပါမယ္😛
Love you all ❣️❣️❣️