After that make-out session with him, I passed out and woke up the next day. Iyon na ang huling alaala ko.
Ayokong maniwala. Hindi ko kaya 'yon! I'm not that bold to initiate the kiss! But it's impossible. I have the memory. At ayon do'n, ginawa ko talaga 'yon!
"Oh god... D-Did I really do that?"
No way! T-There's no way... Oh my goodness!
"You did, my friend. Imagine my shock when I saw you pulled him for a kiss! Alak lang pala ang magpapalakas sa loob mo! Marupok ka!" Humalakhak siya.
Pakiramdam ko para akong naupos na kandila. Nanlambot ako at nawalan ng lakas. My face is all heat up and gaping in disbelief. Tawa ng tawa si Dev sa reaksyon ko kaya mas nakaramdam ako ng kahihiyan lalo na't nakita niya rin ang ginawa ko ng gabing 'yon!
"Stop laughing!"
"God, I should've taken a picture of your face! It was really fun!"
Napupuyos na sinamaan ko siya ng tingin.
"At least we didn't have sex unlike you two! Mas marupok ka!" I retaliate.
Natigil siya sa pagtawa at sinamaan ako ng tingin. Mabilis na namumula ang pisngi niya. I smirked and crossed my arms to mock her, to pay back for making fun of me.
"Oh, ba't natahimik ka?"
Natawa ako ng mapikon siya at binato ako ng throw pillow na nasa tabi niya.
"Ewan ko sayo! A-At least I reached heaven that night!" She tried to retaliate but failed miserably.
Akala niya naman siya lang ang nakaabot ng langit!
"Who says I didn't reach the heaven you're talking about?" I fired back.
Nanlaki ang mga mata niya . Naging malisyosa ang tingin niya sa akin kaya pabalik na binato ko sa kaniya ang throw pillow na hinagis niya sa akin kanina. Sinalo niya lang ito at mapang-asar na akong nginisihan.
"Talaga ba?! Omg, nadiligan ka na?"
Ako naman ang nanlaki ang mga mata sa tanong niya. Her mind works in different level! Ang advance!
"What? No!" Marahas na tanggi ko. "And really, Dev? Nadiligan talaga? Ano ako, halaman?"
Ako naman ngayon ang naaasar sa malisyosa niyang tingin kaya napairap ako. I sipped on my pineapple juice and glare at her afterwards. Hindi naman mawala wala ng ngisi niya kaya mas nag-ngitngit ako!
"Hindi ka halaman pero bu-blooming ka kapag nadiligan ka ni Jacob." Humagalpak siya ng tawa sa sinabi.
Pumasok sa isip ko ang kanina lang na naalala. Kung paano niya ako hinalikan na para bang mauubusan siya. How he caress my skin and in between my thighs...
Uminit ang pisngi ko. How dirty, Hail! Nagagaya na ako kay Dev!
"Tumigil ka na nga, Dev!"
"Don't tell me you never imagined having sex with him, even before?"
Nanlaki ang mga mata ko bulgar na salita niya.
"Devonne Gabbie!"
"What! Walang mali sa pagpapantasya, Hail! I won't judge you if you tell me now that you're getting off while imagining him jackhammering his hips above you-"
"Oh my god, Dev! Yung bibig mo!"
"Don't tell me hindi talaga?" Namilog ang mata niya ng hindi ako nagsalita.
"Oh my! Ang dumi ko pala talaga mag-isip, kung ganon! I even bought a vibrator to help me! Which he also used to me when we played around before..."
Nasapo ko ang noo ko. Wala nga akong masyadong trabaho pero daig pa ng stress na nararamdaman ko ngayon sa kaniya, sa stress ko sa trabaho ko noon!
She went on and on with her stories and escapes with Dutch. Kung may mute option lang siguro, pinindot ko na! All of my knowledge about sex came from her, at hindi nakakatulong 'yon sa pag-iisip ko! I keep thinking dirty things about Jacob!
Pati ang pag-iimagine na sinasabi ni Dev, sa tingin ko nagagawa ko na!
Sinama ako ni Dev pauwi sa bahay nila kinagabihan para dalawin ang anak niya na mukhang nag-eenjoy sa atensyon na binibigay ng magulang niya.
Napapailing si Dev nang makita niya ang madaming paper bag sa tinutuluyan nilang kuwarto dito, which was her room before.
"They're spoiling my kid so much." Buntong hininga niya habang inaayos ang mga damit at laruang mukhang kabibili lang.
I helped her fold Duke's new clothes from his grandparents.
"Maybe because they didn't see him for almost a year... Namiss nila ang apo nila."
She scoffed. "Tss. They're acting like they didn't reject his existence when he was still in my tummy."
Nasaktan ako sa nahimigang pait sa tono niya.
Talagang lumayo na ang loob niya sa magulang niya kahit pa nagkasundo ulit sila noong pinanganak niya si Duke. Nanatili ang lamat sa puso niya sa pangyayari noon. Hindi maganda ang pagtatanim ng galit, pero hindi din naman magandang mamilit ng pagpapatawad.
Malaki ang naging sakripisyo niya para kay Duke noon, dahil sa hindi pagtanggap ng magulang niya sa kaniya. Kaya naiintindihan ko din kung bakit hanggang ngayon ay may puwang ang relasyon niya sa magulang.
"Mukhang bumabawi naman sila."
"Yeah, right..."
Dev refused the help offered by her parents after giving birth, so she became independent for years. I understand her the most because I've been away from my parents almost my whole life and I'm so proud of how she has grown from the spoiled friend I know to the mature woman she is now.
Umuwi ako bago mag-alas sais para masundo ang kapatid ko sa bahay ng kaklase niya. He wants to play with his classmates kaya nandoon siya sa bahay ng kaklase niya ngayon. Malapit lang naman sa school ayon sa personal driver ni Luther kaya pinayagan ko na at minsan lang din kasi siyang magsabi ng gusto niya kaya hindi ako makatanggi.
Luther had his own cell phone at the age of ten for communication purposes only, but I taught him not to overuse it because it can ruin his eyesight.
Mabuti na lang at mas mahilig sa libro ang kapatid ko kaya hindi siya masyadong nagce-cellphone.
I pull out my car in front of a huge house. Malaki ang bahay at magarbo. I saw Luther and four more kids walking outside the house while laughing. Masaya ako dahil mukhang nakahanap siya ng kaibigan. Luther is a bit aloof to other kids so he rarely have friends in school. Marahil madalas siyang mag-isa sa bahay noon kaya sanay siyang walang kausap o kalaro na iba. He became less aloof whenever I bring him to some playground in Switzerland every time he visit with my parents.
"Ate!" Nagliwanag ang mukha niya ng makita akong nag-aantay.
I smiled and wave at him. May sinabi siya sa mga kaibigan niya at sabay sabay silang kumaway sa akin kaya natuwa ako. They look so cute!
I saw a familiar looking kid beside him but I can't remember when did I see his face. Mukhang nasa tatlo o apat na taong gulang lang ito at inaalalayan ng isang nasa sampong taong gulang na batang lalaki.
I walked towards them. "Hi! I'm Luther's sister." Maliit ang boses na na pakilala ko at pinisil ang pisngi nila.
May pagkakahawig ang tatlong kaedad na kasama ni Luther. Mukhang magkakamag-anak.
"She's the one I was talking about a while ago." Tumabi sa akin si Luther. "She's my Ate Hail. We found her when I was six." May bahid ng pagmamalaki na aniya.
"Hi, Ate Hail!" The kid with a brown hair and bluish eyes. "I'm Logan." Pakilala nito. "And this is Reign." Turo niya sa katabing bata na may itim na buhok at mata. "Henry." Turo niya sa isa pang itim ang mata ngunit brown na buhok. "And Baby Rafael." Turo niya sa cute na batang may light brown na buhok at bluish ding mga mata.
"We're cousins po!" That explains the similarities!
Luther demanded more time so I let him play with them for another hour. Pinanood ko silang magtakbuhan sa kalawakan ng lugar. Nasa kotse ko na ang gamit ni Luther kaya pamunas at tubig niya na lang ang hawak ko.
"Kids! Stop playing already and take some rest! We're having a dinner soon."
Nagulat ako ng magkatinginan kami ni Daisy na siyang lumabas mula sa malaking bahay. Nanlaki ang mga mata niya ng makita ako, hindi makapaniwala lalo nang lumapit.
"Elizabeth?"
I smiled awkwardly. "U-Uhm... It's Hail now... Nice to see you again, Daisy."
"Right! I heard about the changes in your name. I am happy for you!" Niyakap niya ako ng mahigpit. "And I'm so glad to meet you again..."
'Yeah. It's been years." I chuckled. "How are you, by the way?"
Gumuhit ang magaang ngiti sa labi niya.
"I'm already married! I sent the invitation through your email, pero hindi na pala 'yon ang account mo."
"Sorry about that. They forbade me from using gadgets the first year I lived with them. The news was bad for my mental health at that time..."
"Oh..." Nakuha niya kaagad ang tinutukoy ko. "Yeah. That year was so messed up. Ang daming nangyari."
Ngumiti ako at tumango bilang pagsang-ayon. Maliban sa naranasan ko noong bata ako, I can say that, that year is one of the darkest year of my life. Masakit at masalimuot.
Napatigil kami nang tumakbo palapit sa amin ang mga bata.
"Let's chat some other time."
Tumango si Daisy. "Let's schedule a day. Namiss kong makipag-kwentuhan sayo."
"Me, too."
Sinalubong ko si Luther at pinunasan ang pawis niya. He drinks his water while I'm wiping his sweat. Daisy did the same thing to the other kids and I helped her when I finished with my brother. Tiwalang nagpapunas sa akin si Henry kaya natuwa ako.
"Your brother, right?"
Tinignan niya si Luther na pinagpapalit ko ng damit.
I nodded. "Yes. The youngest."
Ilang saglit kaming natahimik at naging abala sa pagpupunas sa mga bata. Natapos ako kay Henry at Luther, kaya inayos ko na ang mga gamit ng kapatid ko at naghanda sa pag-uwi.
"Daisy, Mauuna na kami-"
"Why don't you just join us inside? We will be having our dinner. Para makapag-usap pa ang mga bata."
"No, it's okay! Babalik naman si Luther kung kailan niya gusto..."
"I insist, Hail. It's getting late and I think your brother is already hungry. Right, Luther?" Kinuntsaba niya pa ang kapatid ko!
"Ate..." Luther looks at me with pleading eyes.
Natalo ako. Hinila na ako kaagad ni Daisy, wala pa nga akong sinasabi! Pero dahil kay Luther, na nakikipag-kulitan ulit, hindi na ako nagmatigas sa imbitasyon ni Daisy.
Na kaagad kong pinagsisihan.
"This is the Mondragon's residence, by the way."
That sinks in to me too late. Nakapasok na kami sa dining room nang mapagtanto ko ang totoong intensyon niya.
Parang gusto ko ng umatras nang makita si Tita Janna at Mr. Mondragon sa hapag, lalo na nang dumako ang tingin ko sa taong nakaupo sa kanang upuan ng amang nasa kabisera.
I fucking knew it!
Bumakas ang gulat sa blue green niyang mga mata nang makita ang pagpasok ko sa dining. Ganon din ako. Hindi ko talaga 'to inaasahan!
And why is he here? May sarili siyang bahay! Tapos right timing pa na nandito siya at nahila ako ni Daisy!
Naalala ko bigla ang usapan namin ni Dev sa opisina kanina kaya nadagdagan ang pamumula ko. PGusto ko na talagang tumakbo palayo kung hindi lang hawak ni Daisy ang braso ko.
I hope he already forgot what happened last time!
"Oh, hija!" Tita Janna exclaimed excitedly when she saw me. "Come in! Come in!"
She smiled. Her husband smiles too when I look at him. Nahihiyang ngumiti ako.
"Good afternoon po... I came here to fetch Luther and Tita. I didn't know this was your residence..."
Dahil kung alam ko lang po ay hindi na sana ako lumabas ng kotse!
"That's reasonable. You've been in Switzerland for years." Tumawa ang ginang. "Halika at kumain tayo!"
Hinilang muli ako ni Daisy. Gusto kong magpatigas pero nanghihina ako sa titig ng isang nandito. Kung makatingin para siyang mangangain!
The thought of him, eating me made me very hot.
Oh no! You're so dirty-minded, Hail!
"Come on, let's eat! Gutom na ako, hm,"
Hindi na ako nagulat nang paupuin ako ni Daisy sa tabi ni Jacob gayong ang daming bakante na upuan!
Iba talaga ang intensyon niya nang imbitahin niya ako dito!
Luther sat next to me while the other kids sits next to Daisy, who sat next to Tita Janna in front of me. I sit stiffly, iniiwasan na mapalingon o madikit man lang sa katabi. Thank god the table is big. Hindi kami ganon kalapit sa isa't isa. Pero nararamdaman ko mula sa pwesto ko ang natural na init na nilalabas ng katawan niya. It made me think so many... things...
Napatingin ako sa harap nang may binulong si Daisy kay Tita Janna, na ikinaliwanag ng mukha nito. Her eyes are twinkling, at hindi mawala ang ngiti sa labi ni Tita.
The maid served the food in short while. Inuna kong lagyan ng pagkain si Luther kaya nagulat ako nang pagbaling ko sa plato ko ay may mga pagkain na doon.
Napakurap ako nang lagyan pa ni Jacob ng salmon ang plato kong pinuno na ng pagkain.
"Eat. You're too skinny."
Nakaawang ang labi na sinulyapan ko siya na parang wala lang na nagsimulang kumain. Nahagip ng tingin ko si Tita Janna at Daisy na nakangisi sa amin. Pati si Tito hindi na itinago ang ngisi!
Namumula akong nag-iwas ng tingin. Damn, Jacob! Anong ginagawa mo!
I sighed and just started eating too, but stopping from time to time because Jacob kept putting additional food on my plate!
Pinigilan kong magreklamo kahit busog na ako, pero napuno ako nang maubos ko na lahat lahat, tapos naglagay ulit siya!
I drop my fork and groaned. "Stop it, Jacob! I'm already full!" Reklamo ko na dahil naglagay ulit siya ng pagkain sa plato ko!
Tinignan niya lang ako. Sumimangot ako para ipakita ang pagkainis sa kaniya.
"You should eat more."
"I already ate enough. I'll have a stomach ache if I eat too much!"
Bigla niya akong tinaasan ng kilay. Halos umatras ako nang iusog niya ang upuan niya padikit sa akin. His knees touches on mine. Ganon na kami kalapit sa isa't isa!
"Don't fool me, Mariyah. We used to eat dinner, a lot." He said, emphasizing the last two words.
Napanguso ako nang maalala ang tinutukoy niya. Marami nga pala kami kumain noong nasa apartment pa ako. Madalas naming nauubos ang luto kong dinner na pangtatluhan kung susumahin.
"But that was years ago."
"Then do it again. Eat." Hiniwa niya ang steak sa maliit na portion at akmang isusubo sa akin.
"Pero busog na ako-"
"Just eat." Masungit na aniya.
Wala akong nagawa kung hindi isubo ang steak na hinati niya. Tumaas ang sulok ng labi niya sa ginawa ko kaya napairap ako. Saktong huminto ang tingin ko kila Tita Janna na nakangiti nanonood pala sa amin.
Napahinto ako , Halos umusok na ang pisngi ko sa pag-iinit nito. Mukhang kanina pa nila kami pinapanood! Amusement is very visible in their eyes, making me feel more embarrassed.
Parang gusto ko na lang lumubog sa kinauupuan sa sobrang hiya, samantalang itong katabi ko ay walang pakialam na kumakain!
Natapos ang dinner na tahimik lang ako. Hindi din naman ako kinausap nila Tita dahil abala sila ni Daisy sa pagbubulungan. I have this feeling na kinukwento ni Daisy ang nangyari noon.
Naunang matapos sa pagkain ang mga bata at isang oras din silang nanood ng TV, kaya hindi na ako nagtaka nang makatulog si Luther sa sala. He usually sleeps at nine or ten but because of tiredness, he slept before nine even strikes.
"Mauuna na po kami, Tita. Thank you for inviting us to join your family dinner."
"Are you sure? You can stay here for tonight, Hail! Malawak ang kuwarto ni Jacob-"
"That's enough, Ma. I'll drive her home." Hinawakan ni Jacob ang likuran ko.
Halos mapapikit ako sa simpleng paghawak niya lang sa akin. Kasalanan ni Dev 'to dahil kung ano ano ang pinapasok niya sa isip ko!
"H-Hindi na! Kaya ko na-"
"I'm driving you home." Matigas at may pinalidad na sinabi niya.
Tinignan ko siya para ipilit pa ang gusto, pero nabahag ang buntot ko sa simpling malamig na tingin niya lang. I backed down and let him have his way.
"Great!" Tita Janna Looks extra happy. "That's right, hijo. Pakihatid sila lalo na't tulog ang bata!"
Napatingin ako sa kapatid kong nakahiga sa sala. I bit my lower lip and watch Jacob carry my brother inside his car. Magpoprotesta na sana ako nang sinara niya agad ang pinto sa likod at binuksan ang pa-passenger seat.
"May dala akong sasakyan."
"Give me the keys. Someone will drive your car behind us, so get in."
I sighed and hopped in his car silently. Fine.
He drove away. Tahimik lang kami buong biyahe. Ramdam ko ang panaka nakang tingin niya sa akin pero nanatili ang mata ko sa labas ng bintana.
Pakiramdam ko mababali na ang leeg ko sa pagtingin sa labas pero tiniis ko para lang huwag mapatingin kay Jacob.
Hindi pa naman kasi kami... maayos... Malabo pa ang lahat sa aming dalawa.
Nakarating kami sa bahay makalipas ang halos kalahating oras. Hinayaan ko ang guard na buhatin ang kapatid ko at dalhin sa kuwarto nito. Dumating naman kasunod namin ang kotse ko at maliit na boses akong nagpasalamat sa tauhan ni Jacob. Umalis din ito agad kaya naiwan kami ni Jacob sa labas.
"Thank you..."
Kanina pa siya walang imik kaya akala ko tatanguan niya lang ako at aalis na, pero bigla siyang nagsalita.
"Let's meet for dinner."
"Huh?" Namali yata ako ng dinig!
"Cook for me tomorrow night. I missed having dinner with you." Namulsa siya.
Umawang ang labi ko at hindi makapaniwala sa narinig sa kaniya. Seryoso ba siya?! That simple? Aayain niya ako ng dinner, tapos papayag ako? Ganon ba?
Hah! In his face!
Tumitig ako sa kaniya, inaantay siyang magsabi na nagbibiro lang siya.
Only half of his face can be seen clearly with the help of the lantern, and the other half is shadowed. Making him look more intimidating and sinfully handsome. His aristocratic nose, square jaw, thick eyebrows, cold blue-green eyes, and luscious lips.
Nawala ako sa iniisip ko. Lalo nang daanan ng dila niya ang labi niyang pulang pula
I bit my lower lip. I already tasted that lips... but why am I craving for it more?
I want to bite it... that soft-looking lips and then lick it afterward. I can imagine him groaning on that-
"Stop staring and just kiss me already."
My eyes widen. "H-Huh?! I-I'm not staring!"
Tumaas ang sulok ng labi niya.
"Still, come here and kiss me."
"P-Pero-"
I gasped when he pull me on my wrist and he crash his lips on mine. Kumawala ang malambing na daing sa lalamunan ko ng malasahan ang kanina ko pang gustong matikman. At 'yun ay ang halik niya.
Who needs dessert? His lips taste like one... even better.
𝕃𝕌ℕ𝔸
𝕏𝕆𝕏𝕆