ერთ-ერთ მაღაზიასთან შევჩერდით,გიორგის ხელი უხეშად მოვიშორე.
მე:კაი აბა წავედი,მადლობა დახმარებისთვის.აღარაფრის თქმა აღარ დავაცალე და გავშორდი იქაურობას.სახლში მივედი თუ არა საწოლზე გადავარდი და ასეთ გაშეშებულ მდგომარეობაში ვიყავი დიდხანს,რამდენ რამეზე მქონდა საფიქრელი,მაგრამ ყველაფერი ჩემს ტვინში ერთიანად იყო არეული და რომელიმეს გამოცალკევებას ახლა ნამდვილად ვერ შევძლებდი,ამ ფიქრებში ვიყავი რომ ტელეფონზე მესიჯი მოვიდა.დავხედე,ალექსი იყო:გილოცავ!
-რას მილოცავ
-შეყვარებულის გაჩენას
-ააა ხო,მადლობა
-...
ეს სამი წერტილი რაღას ნიშნავს,აუ ამ ბიჭმა მე ნამდვილად დამღალა, ხო შეიძლება რომ ჩემი ცხოვრებიდან გაქრეს,მაგრამ მერე ,მე რა მეშველება მის გარეშე არ შემიძლია,ხანდახან ვფიქრობ ლექციაზე რომ არ მოვიდეს და არ ვნახო გული გამიჩერდება.აღარაფერი მიმიწერია,მისი გაგება რთულია,თვითონაც იმის მაგივრად რომ საქმე გამიმარტვოს უფრო ართულებს. გადავწყვიტე რომ საერთოდ აღარ გავცე ხმა და აღარ მივწერო,ამიტომ მისი ნომერი ამოვშალე მობილურიდან,მაგრამ რათ გინდა ზეპირად ვიცი და აზრი.
ლექციები დუნედ მიდიოდა.უნიში არაფერი საინტერესო არ მომხდარა რომ მოსაყოლად ღირდეს.ერთმანეთს არც კი ვუყურებთ მე და ალექსი და არც ხმას ვცემდით. რათქმაუნდა,მე ყველას ჩამოვშორდი აღარ მინდოდა ამ ყალბი სახეების ყურება.
შემოდგომით სახლში მივდივართ,რადგან რთველი გვექნება,უამრავი სტუმარი მოვა,თანაც ერთი კი არა ორი რთველი მაქვს ხოლმე,ბებიასთან და ჩემთან,ამიტომ მე და დედა მოვემზადეთ და რამდენიმე დღით გადავწყვიტეთ სახლში დაბრუნება,თან ისე მომიწია რომ პრასკევს საღამოთი მივდიოდით და შაბათი,კვირა და ორშაბათიც იქ ვიქნებოდით,ორშაბათს სვეტიცხოვლობა იყო.
ჩავალაგეთ ბარგი და საღამოს 7 ისკენ წავედით,ფლეშკაზე უამრავი კარგი სიმღერა მქონდა გადმოწერილი,ოღონდ ნახევარი ჩემი გემოვნებით ნახევარი დედაჩემის,იმიტომ რომ მას ჩემი სიმღერები დიდად არ მოსწონს.8საათზე უკვე სახლში ვიყავით დავბინავდით და გადავწყვითე ქალაქში გამევლო,ოღონდ რათქმაუნდა ფეხით არა,მანქანით.დედაჩემს ვუთხარი რომ მეგობრები უნდა მენახა,გამოვედი და გზაში დავიწყე ფიქრი ვინ უნდა მენახა რადგან სკოლის მეგობრებთან კარგი ურთიერთობა არ მქონდა, სკოლის ბოლო წელსაც ყველასთან დამეძაბა ურთიერთობა.გავედი და უაზროდ დავიწყე მანქანით სეირნობა,მერე ჩემი და ჩემი ყოფილი დაქალის საყვარელ ადგილლას წავედი, იქ დავრბოდით ხოლმე დილაობით,უფრო ის დარბოდა და მეც მივბაჯბაჯებდი,ხან სასუსნავები მიგვქონდა ,როცა სადღაც განმარტოებით ყველასგან შორს გვინდოდა წასვლა აქ მოვდიოდით. ამ ადგილ ქვებს ვეძახდით,ამ ადგილას მანქნით მივედი,ხალხი არ იყო სიმღერები ბოლო ხმაზე ავუწიე,კარებები ღია დავტოვე და მანქანიდან გადავედი რომ გამეხსენებინა ძველი დრო და დავმტკბარიყავი ხედით.უცებ უკნიდან მანქანის ფარებმა მომანათა უკვე შებინდებული იყო და ძალაუნებურად სცენაზე აღმოვჩნდი უკან გავიხედე და წასვლა დავაპირე როცა ალექსის ხმა გავიგე,თავის ძმაკაცებთან ერთად იყო მოსული,ამას რაღა ჯანდაბა უნდა აქ,მოკლეთ ყველგან ესარის სადაც არ უნდა გავიხედო.აშკარად ნასვამი იყო, დამინახა და მოსვლა გადაწყვიტა,უაზროდ დამიწყო ლაპარაკი.
-ჩემო დიდთვალებავ შენც აქ ხარ?!თუმცა ჩეემი აღარ ხარ ეხლა გიოს გოგო ხარ,შენი სიყვარულიც აქ არის?
-ნასვამი ხარ და უაზრობებს ლაპარაკობ
-მე არაფერს ვამბობ უაზროს,რა ნახე მაგ ბიჭში?
-ალექსი გეყოფა
-რა მეყოფა რა
-წავედი მე შენთან ლაპარაკის ხასიათზე არ ვარ
თუ შენ წახვალ მეც მოვდიავრო,თქვა და მანქანაში ჩამიჯდა.
-ალექსი ნუ ბავშობ რა გადმოდი მანქანიდან
-არა მე შენ მოგყვები
მერე გიორგი მოვიდა და მითხრა რომ წამეყვანა,მერე დამერეკა და წაიყვანდნენ,სხვა რა გზა მქონდა მანქანიდან ვერ ვაგდებდი, მე წასვლა მინდოდა ამიტომ მისი თან წაყვანა მომიწია,მთელი გზა მიყურებდა,მე არც ერთხელ არ შემიხედავს,მაგრამ მის მზერას მეორე ქუჩიდანაც ვიგრძნობ
-გიყვარს ის ბიჭი?
_რა მნისვნელობა აქვს
-აქვს ეტყობა
-შენც გყავს მილიონი გოგო,შეყვარებული,მე არაფერს არ გეუბნევი,ამიტომ შემეშვი,ან ის ვიდეო რა იყო სიყვარულის სადრეგრძელო რომთქვი: ,,იმ სიყვარულს გაუმარჯოს,ამ წამს გასული რომ ვიყავი და ვნახეო'' ,ესეიგი შენც გიყვარს ვიღაც
-მიყვარს უზომოდ თანაც
-სახლში წაგიყვან
-არ მინდა სახლში
-აბა სად წაგიყვანო დაურეკე მაშინ გიორგის და წაგიყვანს
-შენთან რომ წამოვიდე
-ნასვამი ხარ ვერა
-აუ გთხოვ არ შეგიშლი ხელს