TAHIMIK ang kabuuan ng silid-aralan na kanyang kinaroroonan. Ilang buwan na rin magmula ng umalis ang Tita Trinity niya, magpahanggang ngayon ay binabalot pa rin siya ng pangamba at pag-aalala sa kadahilanang baka hindi na magbalik ang kanyang Tita.
Napasulyap siya sa mga kaklase niyang nag-umpisa ng mag-sipasok at maupo sa mga bakanteng upuan. Patuloy pa rin ang pag-uusap ng lahat, okay lang naman iyon dahil wala pa ang kanilang professor sa unang subject nila sa gabing iyon. Muli niyang ibinaling ang pansin sa labas ng katabing bintana kung saan aninaw niya ang madilim na tanawin mula sa labas.
Napakatamik, tila may hatid na misteryo ang nakikita niyang tanawin mula sa labas.
Labis siyang nilamon ng kaisipan patungkol kay Timothy na lagi na lamang dumadalaw sa kanyang gunita, gising man siya o sa panaginip.
Magmula ng gabing ihatid at nakawan siya ng halik ay hindi na naalis sa isipan niya ang binata. Lagi siyang aligaga at balisa sa tuwina na kaunting tunog at kaluskos sa paligid niya ay ikinakagulat niya.
Aminin man niya o hindi sa sarili ay nagsusumigaw ang katotohanang tuluyan na siyang nahulog sa binata, lalong lumalim ang nararamdaman niya rito. Napatunayan niya iyon magmula ng hindi na nga ito nagpakita. Iniyakan niya ang mga gabing hindi na nagparamdam ito sa kanya.
Dapat sana ay nag-sasaya siya ngunit kabaliktaraan niyon ang nararamdaman niya. Marahas siyang napabuntong-hininga, hinayaan niya ang sarili na kumalma.
Mula sa pagmamasid sa labas ay hindi na napansin ni Kendra ang pagpasok ng kanilang guro.
Marahan siyang napabuga ng hangin bago niya ibinaling sa harapan ang pansin. Tuluyan siyang napatda ng makita mula sa harapan ang lalaking nagpapatuliro sa isipan niya ng nagdaang buwan.
Bigla ang pamamasa ng kanyang mga mata sa napipintong pag-iyak, ngunit pinigilan niya ang sarili dahil nasa loob siya ng silid-aralan. Namiss niya ito ng sobra-sobra.
Tila may isang bahagi niya ang kulang na ngayon ay unti-unti ng nabubuo dahil sa pagbabalik ng binata.
Tila pinipiga ang puso ni Timothy sa mga sandaling iyon dahil sa emosyong bumadha sa mukha ni Kendra pagkakita sa kanya. Hindi niya aakalain na ganito ang mararantnan niya, ang akala niya ay tuluyan itong nagalit dahil sa ginawa niyang pagnanakaw nito ng halik rito.
Mabilis niyang iniwas ang pansin sa dalaga, nagkunwaring may tinitignan si Timothy sa mga gamit. Natigilan siya ng marinig niya ng tuluyan ang tinig ni Kendra na kasalukuyang nakatayo sa kanyang gilid.
Hindi niya napansin ang paglapit nito, paano ba naman kasi busy siyang inaalisa ang nararamdaman niya patungkol dito.
"Sir Grae i-ito po ang attendance sheet."pang-aagaw ng atensyon ni Kendra kay Timothy.
Agad iyon kinuha ni Timothy sa palad nito, napamura sa isip si Timothy ng mahawakan niya ang malambot na palad ni Kendra. Tila ginapangan siya libo-libong boltahe ng nakuryenti, dahilan upang mabitawan niya ang attendance paper. Lumagapak iyon sa sahig, marahan siyang napasulyap sa mukha ng dalaga.
Huling-huli niya ang pagngisi nito dahil sa inakto niya, nagmukha siyang katawa-tawa rito.
Damn nakakabasa rin pala ng isip ito! Mura ni Timothy sa isipan. Iniwas niya ang tingin ngunit saglit lang iyon dahil tila may hindi nakikitang sinulid na nag-uugnay sa mata ng binata. Mabilis at pasimple ang ginawa niyang pagsulyap kay Kendra habang nakayuko ito upang damputin ang attendance paper na nahulog sa lapag.
Napalunok siya kasabay ng panunuyo ng lalamunan ng binata. Ngayon lang napansin ni Timothy ang suot ni Kendra, naka-V neck cut na blusa ito. Ang puting kulay ng blouse nito'y magmistulang second skin nito, dahil sa sobrang pagkametisahin nito.
Malalim ang pagkakauka ng blouse nito kaya upang masilayan ni Timothy ang cleavage ng dalaga.
Muli na namang napamura ng sunod-sunod si Timothy sa isip, pakiramdam niya tumaas ang temperatura sa buong silid na kanilang kinaroroonan.
Ramdam niya ang pamumukol at pagtigas ng kanyang alaga sa loob ng kanyang suot na slacks. Marahan niyang itinapik-tapik sa lapag ang paa.
Labis ng pagpipigil niyang mapaungol ng tumayo si Kendra paharap sa kanya, kaya upang pumantay sa binata ang dibdib ng dalaga. Kitang-kita niya ang pamumula ng pisngi ng dalaga, hiyang-hiya siya sa inasal niya sa harapan nito.
Minsan gusto niyang kainisan ang kakayahan nilang parehas na makabasa ng isip, sa mga sandaling iyon ay hiniling niyang sana normal silang tao para walang maging ilangan kapag ganitong may nasasabi o naiisip sila sa bawat isa.
Mabilis na tumalikod si Kendra, habol ang nahihiyang titig ni Timothy. Gusto niyang humingi ng paumanhin rito. Ngunit sa huli hinayaan nalang niya, lalaki lang siya kaya normal lang na makaramdam siya ng ganoon dito.
Mabilis niyang pinasadaan ang librong dala niya, nag-alis muna siya ng bara sa lalamunan bago inumpisahang magdiscuss sa klase ng tungkol sa bago nilang lesson.
Sa pamamagitan niyon ay mawala ang atensyon niya sa dalaga na nagbibigay ng kakaibang pakiramdam sa kaniya.
Mabilis na lumipas ang oras ng buong klase ni Kendra, nagliligpit na siya ng mga gamit ng maramdaman niya na parang may tumititig sa kanya ng mga sandaling iyon. Mabilis niyang ibinaling ang pansin sa may pintuan kung saan kitang-kita niya si Timothy na tiyesong nakatayo mula roon, habang nakapamulsa ang mga magkabilang kamay sa suot nitong slacks.
Lalo tuloy itong gumwapo sa kanyang paningin, ang makakapal nitong kilay, matangos na ilong, labing kay sarap halikan; lalo na ang mga mata nitong tila kakulay ng bughaw na langit. Mga katangian na nakapukaw sa kanyang damdamin, marami-rami na rin siyang nakakasalamuhang naggagwapuhang adonis sa kanilang henerasyon ngunit bukod-tanging si Timothy lamang ang nakakuha ng kanyang buong atensyon.
Mabilis niyang binura ang nasa isip, tiyak lalong lalaki ang ulo nito.
Biglang nakita niya sa isip ang Tita Trinity niya, ang mga bilin nito na dapat ay sinusunod niya. Napatigil siya sa pag-aayos ng gamit, marahan niyang kinagat ang ibabang labi. Naguilty siya bigla sa pinaggagawa.
Imbes na isipin niya ang kapakanan nila ng Mama niya ay iba ang kanyang inaasikaso.
Mabilis na sinamsam ni Kendra ang kaniyang mga libro, nagdire-diretso siya sa paglalakad hanggang sa tuluyan na niyang nilagpasan ang binata.
Ngunit napatigil sa paghakbang si Kendra palabas dahil marahan siyang hinawakan sa siko ni Timothy, upang tuluyan siyang mapasandig sa matitipunong dib-dib nito. Agad ang malakas na pagsikdo ng tibok ng puso niya.
"A-anong ginagawa mo s-sir, kailangan ko ng umuwi so let me go."malamig niyang tugon kay Timothy.
Ang ngiting nakapaskil sa labi ng binata ay unti-unting naglaho, nasa mga mata ni Timothy ang labis na pagtataka at pagtatanong.
Nagtitigan muna sila, tila walang nais na kumurap sa mga sandaling iyon. Sa pamamagitan ng pagkakasugpong ng kanilang mga mata ay naipahatid ni Kendra ang ninanais mula sa isip.
Dahan-dahan siyang binitiwan ng binata, agad na iniiwas ni Timothy ang tingin kay Kendra. Ngunit hindi pa rin nakaligtas sa dalaga iyon.
"U-uuwi na ako Sir Grae,"mayamaya'y pamamaalam ng dalaga matapos ang mahabang patlang sa kanila.
Hindi niya mabasa kung ano ang nasa isip nito ngayon, pero base sa ikinikilos nito ay tila nasasaktan ito.
Mabilis niyang inalis sa isip iyon, imposibleng magustuhan siya nito. Madami ang naggagandahang dalaga sa kanilang lugar saka nanaig sa kanyang isip ang babala ng kanyang Tita Trinity na ikapapahamak lang niya kung hahayahan niya ang sarili na mahulog rito ng tuluyan.
Tumango naman ito ngunit nanatiling nakaiwas ang mukha nito sa kanya, may naramdaman siyang tila kirot sa ganoong ayos nito; agad niya iyong binalewala.
Mabilis siyang naglakad palayo, ngunit 'di pa siya nakakalayo ay narinig niyang muli ang baritonong tinig ng binata.
"Kung hindi mo mamasamain nais ko sanang ihatid ka man lang sa inyo Kendra."nasa tinig ng binata ang labis na pagsusumamo sa dalaga.
Mabilis na nag-isip si Kendra, siguro naman hindi iyon kalabisan sakali na pumayag siyang ihatid nito. Napangit siya kasabay ng kanyang pagtango.
Unti-unti ay nasilayan ni Kendra ang matamis nitong ngiti, ang mga mata nitong tila kumislap mula sa madilim na espasyo ng eskuwelahan na kinatatayuan nito.
Hindi maipaliwanag ni Kendra ang nararamdaman sa mga oras na iyon, tila napawi ang lahat ng agam-agam niya.
Ganito talaga yata ang nararamdaman ng nagmamahal, hindi maarok-arok ng sino man.
Nagpatuloy na si Kendra sa paglalakad na agad naman sinabayan ni Timothy. Masaya silang nagkuwentuhan sa ganoong paraan ay napagbigyan nila ang bawat isang punuan ang ilang panahon na nagkawalay sila. Tila sila ang isa't-isa lamang ang nakikita sa bawat isa sa mga sandaling iyon.
Hindi nila alintana ang mga matang nakamasid sa bawat galaw nila sa mga oras na iyon...