Нүдээ нээхэд бүдэг байх ба энэ нь үүр цайсныг илэрхийлэнэ. Босоод цагаа харвал 5цаг. Хамаагүй ээ босох хэрэгтэй. Угаалгын өрөө орох гээд өрөөнөөсөө гарахад ээж ирчихсэн, буйдан дээр унтаж байлаа. Өрөөндөө ч орох тэнхэлгүй болтлоо ядарсан бололтой. Ийм явдал нилээдгүй олон удаа гардаг болохоор сурснаараа өмд болон оймсыг нь тайлж дараа нь түүнийг сэрээнэ. Тэгээд л тэр өрөөндөө орно. Өрөвдөж байна. Их ачаа үүрдэг түүнд дахин хүнд ачаа үүрүүлэхгүйн тулд сургуулиа солих талаар нээх их хөнддөгүй. Сайхан ааштай үед нь л гэхээс биш бодсоны ч хэрэггүй.
Би хоол хийхтэйгээ болохоор ядаргаа тайлах шөл бэлдэж эхлэв. Шөлөө хийж дуусахад 05:40 болсон байлаа. Өрөө рүүгээ очоод дүрэмт хувцасаа өмсөөд, цайгаа уув. Шууд гэрээсээ гараад чихэвчээ зүүн сургууль руугаа тайван гэгч нь алхаж байтал хэн нэгэн чихэвчийг минь сугалав. Гайхан хажуу тийш харвал Жонгүг байлаа.
- Хүн дуудаад байхад
- Уучлаарай. Чамайг сонссон ч эргэж хармааргүй санагдсан юм.
Би ингэж хариулчихаад буцаад урагшаа харан алхаж эхлэлээ. Тэр инээмсэглээд
- Гомдчихсон юм уу?
Би түүн рүү хачин царай гаргаад, алхаж эхлэлээ.
Тэр надаас маш олон асуулт асууж байлаа. "Ямар өнгөд дуртай вэ? Юу хийх дуртай вэ? Ном гоё уу? Дуу хөгжим гоё уу? Ямар дуу сонсдог вэ?"Гэх мэтчилэн. Би зарим асуултанд нь хариулж заримд нь чимээгүй өнгөрсөөр сургууль дээр ирсэн байлаа. Анги руугаа ороход Хусог өөдөөс гарч ирэн намайг цочоож орхив. Би уурласандаа
- Чи чинь ямар нэгэн эмгэгтэй болчихоо юу? Ёстой нээрээ бла бла...
- Уучлаарай Сүёл. Би нөгөө...
Би түүнийг сонсохыг ч хүсэхгүй байсан тул хажуугаар нь мөрлөн өнгөрөөд суудалдаа суув. Жонгүг руу харвал Хусогтой хэдэн үг солих ба хаяаа хаяаадаа тэд надруу хялам хийнэ. Би тоолгүй ширээгээ дэрлэн хэвттэл ангийнхан гэнэт орилцгоолоо. Би гайхан өндийвөл Жэхи... Тэр багштай зэрэгцэн ангийн хаалгаар орж ирлээ.
Түүнийг хараад ангийнхан
- Жэхи. Чи яагаад ирээгүй юм бэ?
- Санасан шүү.
- Ванбёг Жэхи буцаад хүрээд ирлээ бла бла...
Хэдэн сар алга болж байгаад ирсэн мэт л байх юмаа. Жонгүг над дээр хүрж ирээд
- Энэ өнөөх Жэхи юу?
- Мхм
- Зурган дээрээсээ огт өөр юм гээч.
- Угаасаа зураг дарах чадваргүй нэгэн.
Жэхи Жонгүг бид хоёр луу хахчихаад
- Багшаа. Би хаана суух вэ?
- Аан. Охин минь чамайг байхгүйд хүүхэд шилжиж ирсэн. Түүнийг Жон Жонгүг гэдэг.
- Аан.
- Чи Ким Ёнагийн хажууд суучих. Харин Хусог Жонгүг Сүёл хоёрын ард суучих.
Жонгүг бид хоёр хамгийн ард суудаг байсан бөгөөд бид хоёрын хойно нэг ширээ хоосон байсан юм. Тэнд Хусог суучихав. Удалгүй хонх дуугаран багш ангиас гарч дуу хөгжмийн багш орж ирлээ.
Миний дуртай хичээл. Би дуу дуулж чаддагггүй ч хөгжим маш сайн тоглодог. Төгөлдөр хуур, гитар, бүрээ, хийл гэх мэт. Харин энэ удаад Жонгүг ширээгээ дэрлэн хэвтсэнгүй. Жонгүг надаас хичээлийн талаар асуухад ард Хусог
- Хосууд ч сайхан юмаа.
Би арагш харан
- "Бид хосууд биш" гэж хэллээ
- Үнэн гэж үү?
- Ааайшш. Чи тэр Ёнатайгаа таарсан хөгийн амьтан юмаа.
- Ёна?
Жонгүг хажууд инээгээд л суугаад байв. Ганц ч үг хэлэхгүй байсан нь миний уурыг хүргэж байлаа. Хонх дуугарснаар би ангиас гарч, нүүрээ усаар зайлахаар ариун цэврийн өрөөг чиглэлээ. Жонгүг
- Хаачих гэж байгаа юм?
- Миний хаачих чамд ямар хамаатай юм?
- Зүгээр хэлчихэж болохгүй юм уу?
- Хаачих гэж байгаа юм шиг байна? Ариун цэврийн өрөө оръё.
Гээд ангиас гарлаа. Ариун цэврийн өрөөнд Ёна Хэжи болон өөр хоёр охин байх агаад нүүрээ будангаа хэн нэгнийг ярьна. Би тэднийг тоолгүй шууд орон, хоосон угаалтуурлуу зүглэтэл намайг Ёна түлхээд газар унагачихав. Тэр надруу муухай харсаар ирвэл бусад нь намайг өргөн нэг нь хаалга цоожлоно. Ёна намайг заамдан өөртөө тулгаад
- Жонгүг зөвхөн минийх. Бидний хажуугаар ороод нэмэргүй.
- Чи түүнийг өмчлөөд авчихаа юу?
- "Жонгүгт санаатайг чинь мэдээд байсан юм. Номын цагаан солиот" гээд тэр яг намайг алгадах гэтэл хэн нэгэн нь хаалга балбав.
- Сүёл аа. Чи наанаа байна уу?
Энэ Жонгүг байна.
-Хусог чамаас уучлалт гуйж байна лээ. Бас багш чамайг хаачсаныг асууж байсан. Бас сайн уу? Хоёроо. Дургүйцэхгүй бол Сүёлийг явуулчих. Эсвэл хүч хэрэглэх хэрэгтэй юу?
Ингэж хэлэхэд нь Ёна нөгөө хэддээ дохио өгөөд, намайг газарт унаган ариун цэврийн өрөөнөөс гарлаа. Жонгүг намайг унасаныг хараад яаран босголоо.
- Зүгээр үү?
- Зүгээр юм шиг байна уу? Газарт хоёр удаа хүчтэй унасан хүнтэй юу яриад байгаа юм?
- Хэвшмэл асуулт л даа.
- Чи яаж мэдэж ирэв?
- Багш орж ирээд чамайг асуусан. Тэгээд би хариулсан. Харин багш чамайг олоод ир гэсэн.
- Аан.
- Хөөе.
- Мнн?
-Би чамайг найз охиноо гээд сургуулиар тараачих уу?
- За болих уу даа. Намайг дээрэлхдэг дөрөв нь 100 болох байлгүй.
- 100? Надад тийм олон хүн сайн биш. Тэглээч чамайг дээрэлхүүлмээргүй байна.
- Кллл...
- Одоо математик орж байгаа таслах уу?
- Чи ч бас математикт дургүй юм уу?
- Яагаад намайг унтдаг гэж бодоов?
- Болж байна.
Гэсээр бид сургуулийн цайны газарт ирэв. Тэр надад хоёр ундаа мөн хоол авч өгсөн. Би нээх их хоол идээд байдаггүй. Бараг л хоолонд дуртай биш. Зүгээр л уух юманд дуртай. Удалгүй хонх дуугарч бид ангийн зүг гүйлээ. Багштай таарахгүйн тулд бид гэтэж явлаа. Жонгүг урд явах бөгөөд гэнэт арагш эргэн харан намайг хананд шахав.
- Чи чи
Тэр миний амыг даран "Чшш" гэлээ.
Тэр эргэж хараад надаас холдон
- Уучлаарай.
- Яаж байнаа?
- Би математикийн багшийг олж хараад сандарсандаа л...
- Аан.
- Тэгээд багш биднийг хараад
"Завхарсан юм" гэсэн
- Хха. Зза хурдан анги руу явцгаахгүй бол дахиад таслах нь.
- За.
Би ангийн үүдэн дээр ирээд Жонгүгт хандан
- Би өвдсөн шүү за.
- Айн?
- Би өвдөөд тэгээд хоёулаа эмчид үзүүлсэн шүү за.
- За за.
Hi! Caice ni bnoo. Za tgd sonirholtoi bnu? Ene udd urt bichihiig hicheelee (853 ug) za tgd unshij bui tnd bayrlalaa. 😍😘 hairtai shuu Juilate nar mini❤
🍭Caice🍦 for 🥃juilate🍫