Chapter 15 - Ghost
February 14, 2011
Malayo ang itinakbo ni Lee mula kung saan siya lumabas. The kiss can't stop playing at the back of her mind.
"Pucha naman!" She looked like a ghost crossing the road dahil sa damit niya at sa dilim ng paligid. Para rin siyang batang nagmamaktol sa bawat pag-padyak ng mga paa niya. She is never a cusser. Pero hindi niya alam kung bakit galit na galit siya! Kung bakit parang sasabog siya!
She was kissed!
For God's sake, she was kissed by the only man she ever loved. She has imagined a thousand of these scenarios in the past at hindi niya alam na galit at hinanakit pa pala ang mararamdaman niya sa oras na mangyari 'yung pinakahihintay niya. There were no butterflies. No fireworks. Puro luha lang 'yung dumaloy mula sa mga mata niya dahil gusto niyang pagsasapakin si Odyssey for hurting her feelings one second, and kissing her next.
Who told him to be hostile for so many months? Halos sigawan pa siya nito nang matapunan niya ng Kool-Aid ang damit nito. Halos maihi na siya sa takot. It was also a given that her hormones are playing at her feelings because of her monthly visitor.
"Para! Para!" Pinara niya ang dumaang taxi dahil gusto na niyang makaalis agad. Deep in her heart, naroroon ang posibilidad na sundan siya ni Odi after what happened. She knew she didn't want to face him, pero naiinis din siya while thinking of the flipside— that he may never look after her.
She just cried her way home habang pilit na itinatago ang iyak sa taxi driver.
"Dito na lang po kuya." Pag-abot niya sa driver ng bayad bago bumaba.
Pero bago niya pa lang mabuksan ang pinto, nakita niyang pababa rin ng kotse nila ang mama niya at si Yaya Melay.
"Huh?" Dahan-dahan niya tuloy isinara ang pintuan ng taxi. Hindi niya alam kung bakit siya nagtatago.
Pero pagkatapos makapasok, agad din siyang sumunod sa loob.
"Ma? Saan kayo galing?" Alam niya naman na nagsabi ang nanay niya na may pupuntahan ang mga ito kanina bago siya sunduin ng kuya Aldrin niya, pero hindi niya alam kung bakit parang may mali...
"Anak ng!" Halos madapa si Yaya Melay sa pagkagulat.
"Bakit parang nakakita ka ng multo yaya?" Humarap siya muli sa ina. "Mommy, saan kayo galing?"
Halos blanko ang mukha na lumingon ang ina.
"Oh, Lee. Bakit ka naka-gown? Saan ang lakad mo?"
"Mommy?" Napaatras si Lee. Bakit hindi naalala ng nanay niya na prom niya ngayon?
"Uhm, Lee. Magbihis ka muna ah." Humarang sa pagitan nilang dalawa si Yaya Melay. Naiwang nakapako si Lee sa kinatatayuan.
Feb 15, 2011
Sumunod na araw, hindi pumasok sa eskuwelahan si Lee. Para siyang machine na nawalan ng gana. Her faculties cannot function. Hindi niya alam kung dahil ba kay Odyssey. Sa halik nila. Sa hindi niya malamang nangyayari sa nanay niya. Sa period niya. O lahat. Basta wala lang siyang ganang gumalaw.
Naroon 'yung parang wala siyang pakiramdam. Pero mamaya, iyak naman siya ng iyak. Lahat ng 'to naman, tinatago niya kay Yaya Melay na hanggang ngayon ay hindi pa rin nagpapaliwanag sa kanya sa kung anong nangyari kagabi. Ang sinabi niya lamang kanina, nang gisingin siya nito ay sobrang sama ng pakiramdam niya.
Kinahapunan, narinig niyang kumakatok si Mizzy kasama ang maraming pagkain na alam niyang si Yaya Melay niya ang may pakana. Mga paborito niyang pagkain.
"Pinapunta ka dito ni Yaya?" Tanong niya sa kaibigan matapos itong humilata sa kama niya.
"Kumain ka muna bago kita sagutin."
"Trabaho mo na ba pakainin ako ngayon?"
"Maldita ka!" Tumayo si Mizzy at binuksan ang lalagyan ng lasagna. "Fyi hindi ako pinapunta nila yaya Melay dito 'no. Pumunta talaga ako kasi curious ako kung bakit nawala ka na lang kagabi! Kung bakit nawala na lang kayo ni Odyssey! Bakit? Ano? Nag-date na ba kayo?"
"N-nawala din si Odi?"
"So hindi kayo magkasama?"
Nagbabatuhan lang sila ng tanong na lalong nagpagulo kay Mizzy.
"So ano na ngang nangyari."
Lee decided to push the issue about her mother back. Ayaw niya rin namang munang sabihin ito kay Mizzy hangga't hindi siya nalilinawan tungkol dito. Instead, she told her about what Odyssey did.
"Pakshet!"
"Anong pakshet! Bakit niya ginawa 'yun sa'kin!?"
"Bakit mo tinatanong pa? Ayaw mo ba? My god Lee! Naghalikan kayo?"
"Hindi. Siya lang!"
Mizzy rolled her eyes.
"Hindi pwedeng one-sided lang 'yung kiss! Tanga neto! Nagdikit kaya! Bakit ka ba nagpapakipot?"
"Ikaw!?" Kinurot ni Lee ang tagiliran ng kaibigan. "Ilang beses mo sa'king sinabing mag-move on na ako? Ilan?"
"Pero iba ngayon!"
"Anong kinaibahan? Bakit niya 'yun ginawa? Nararamdaman ko pinagti-tripan niya ako, Miz. Sobrang sama niya lang tapos hahalikan niya ako na parang hindi niya ako pinapaalis sa buhay niya?"
"Ang tanga-tanga-tanga mo!!!"
"Hindi ako tanga! Kaya nga ako nagagalit eh. Hindi ako kinikilig dahil nag-iisip ako. At nakakaramdam ako! At ang nararamdaman ko ngayon, nagagalit. Naiinis!"
Mizzy ended up having a sleep over dahil aalis na naman daw si Yaya Melay at ang mommy ni Lee kinagabihan. Ang totoo, nagsinungaling naman talaga siya kay Lee. Pinapunta talaga siya doon para pakainin at samahan si Lee. Secondary na lang na curious siya sa mga naganap noong prom.
Maya-maya, mabilis na nakatulog si Lee matapos uminom ng pain reliever dahil sa sakit nito sa puson. Naghahanda na ring matulog si Mizzy nang makarinig siya ng komosyon sa labas. Alam niyang si ate Marie na lang— ang isa pang katiwala ang natitira nilang kasama sa bahay kaya agad niya itong pinuntahan sa labas.
"Ano po 'yun?"
"Parang may magnanakaw daw. Tumawag 'yung tanod ng village. Huwag daw tayong lalabas."
"Magnanakaw? Paanong magnanakaw?"
"Hindi ko rin alam eh. Pero mas mabuting huwag na tayong lumabas. Si Lee ba ay natutulog na?"
"Opo ate Marie." Mizzy knew that Lee is naturally curious at nag-aalala lang din ang katiwala na baka lumabas ito kapag narinig ang komosyon. Pero dahil hindi niya rin mapigilan ang sariling kyuryosidad, nagkaroon siya ng isa pang tanong.
"Uhm, ate Marie. Saan ba nakalagay 'yung monitor ng CCTV."
"Bakit?" Bahagyang tumaas ang kilay ng babae, na parang alam ang binabalak ni Mizzy.
"W-wala po. Ano lang." Ayaw man niyang mag-astang may-ari ng bahay na ito dahil lang wala ang mga magulang ng kaibigan niya at tulog na ito, pero gusto pa rin niyang makita ang nangyayari sa labas. "Tignan lang natin mula doon kung ano bang nangyayari. Kasi baka parating na rin sila tita Kristina, kakailanganin din nating buksan 'yung gate?
Maya-maya, na-convince niya naman ang babae na pumunta sa likod kung saan nandodoon ang monitor. Aniya, sayang naman kasi ang CCTV kung after the fact mo lang naman magagamit, para sa mga ebidensya at hindi para makita mismo kung anong nangyayari.
Pero hindi pa man niya natititigan ang maliit na bahagi sa sulok ng screen kung saan nakatutok sa labas ng gate nila Lee, kumabog na ang dibdib niya.
Pero hindi agad siya lumabas, hangga't hindi nasisigurado.
"Siya ba 'yan?" Bulong niya habang pinagmamasdan ang lalaking pilit na isinasama ng mga tanod.
"Ha?"
"Oh my god..." Biglang tumakbo si Mizelea sa labas na ikinagulat ni ate Marie.
"Mizzy!"
Pero hindi siya nagpapigil.
Dali-daling binuksan ni Mizzy ang gate.
"Odyssey!?"
Napatingin din ang mga tanod sa kanila.
Ngayon kitang-kita ni Mizzy kung bakit mukha talagang masamang tao si Odyssey na nagbigay ng dahilan para hulihin siya ng mga tanod. May hawak pa itong isang bote ng Red Horse sa isang kamay!
"Oh my goodness! Anong ginagawa mo?"
"Ma'am, ang mabuti pa po pumasok na po kayo." Awat ng isang guard.
"Kilala ko 'yan! Kilala namin 'yan!" Ani Mizzy nang lumabas na rin kasunod niya si Ate Marie. "'Diba 'te. Kilala mo 'yan. Dumalaw na 'yan dito dati. Natatandaan mo?"
Pero kumunot lang ang noo ni ate Marie na parang hindi natatandaan si Odyssey. Hindi naman ito masisisi ni Mizzy dahil iba talaga ang itsura ni Odi sa mga oras na iyon.
"Kanina pa po umaaligod-aligid 'yan sa paligid ng bahay niyo ma'am. Kanina pa namin minamanmanan. Pero nang mapansin namang may dalang bote ng beer, pinuntahan na namin."
"Kanina pa namin sinasama, pero nagpupumiglas!"
Paliwanag ng mga tanod. Para itong multo na umaalialigid lang.
"Hindi kuya. Kilala talaga namin ito."
"Pero lasing po yata siya ma'am." Naging magalang pa ang tanod, pero halata namang lasing talaga.
Pati si Mizzy ay hindi na rin alam ang gagawin. Ayaw niya mang hayaang kunin ito ng mga tanod, pero wala rin siyang karapatang papasukin ito sa bahay na hindi naman niya pagmamay-ari.
"Please. Gusto ko lang makausap si Lee..." Ngayon lang nagsalita ang kanina pa nila pinatutungkulan.
"Jusko..." Napasapo na lang sa ulo si Mizzy, but she can't help the curves forming at the edge of her lips.
"A-ano 'to?" Sabay-sabay silang napalingon sa boses mula sa gate.
Nagising si Lee.
*later*