VALERIE's POV
A year..
Well, almost a year. It's been 10 months after everything and life has been good to me and my family.
"Unnie!" Napangiti ako ng marinig ko ang boses ni Yana mula sa labas ng bahay. Nasa front yard kasi siya kasama si Timothy at sina Daven at Yudin.
"Yeah?" I asked. Hindi ako nasigaw dahil bawal iyon sa akin.
"Dey slapped Shan!" Natatawang sabi niya kaya natawa nalang ako. Nandun pala si Shan, if Shan is there, I bet Heirice is as well. Sila ata ang kambal eh.
Nagpatuloy ako sa pag-aayos ng buhok ko. Naligo kasi ako kaya sina Yana at Tim muna ang pinabantay ko kay Daven. Yang dalawang yan kasi, gala ng gala. Nangu-ngolekta ng bata para bantayan.
Pinasadahan ko ng tingin ang sarili ko bago nagpasyang lumabas. Sakto namang papalabas rin si Ara mula sa bahay niya kaya nagkatinginan kami at nagtawanan. Ganito talaga kami. Living in the subdivision has been very fun, nakakatuwa kasi ang dami namin at ang daming bata. Hindi nakaka-bored kahit pa naka-tambay lang ako sa bahay, kasi maya't maya ay may kumakatok. The kids, of course. Summer break kasi kasi naghahasik ng lagim.
"Waah!! Let go, Ands! Hahahahaha! Bita-hahahahahaha! Oo na! Oo na! Sabay na!! Hahahahahahaha!" Nagkatinginan kaming lahat nang marinig namin ang boses ni Mara. Isang bahay ang pagitan pero rinig na rinig ko pa rin dahil sa lakas ng boses niya. Aba, ano naman kayang ginagawa ng dalawang yun?
"Hala, woi! Ano yang ginagawa ninyong dalawa?! Aba't sabi ni Maurice eh BATA PA iyang si Mara baka MABUNTIS mo iyang ASAWA MO, Andrei!!" Natawa nalang ako nang makita kong dumungaw pa talaga si Heidi mula sa bintana ng bahay nila na kaharap ng bahay nina Andrei tsaka isinigaw iyon. Talagang pinagti-tripan niya si Mau dahil laging sinasabi ni Mau na bata pa si Mara para mabuntis.
"Yah! Naririnig kita, Heidi!!" Mas lalo akong natawa nang makita ko si Maurice na naka-pameywang pa habang nakatingala sa asawa niya. Ayun, nangapitbahay pala.
"Talaga ba? Tama lang talagang nilakasan ko kasi SA TANDA MO, SIGURADONG MAHINA NA ANG PANDINIG MO!!" Sigaw ulit ni Heidi tsaka inirapan ng asawa niya. Walang kupas talaga, salbahe pa rin ang babaeng iyon.
"Araw-araw nalang talaga." Naiiling na sabi ni Ara tsaka kinuha ang anak niya na nakikipagyakapan na sa anak ko... awe.. sweet. Napapansin ko talaga ang pagiging kalmante ni Daven pag si Yudin ang kasama, iyakin kasi si Daven, silang dalawa ni Yudin but when they're with each other, para silang may sariling mundo.
"Oh, ano yan?" Puna ko kay Timothy ng mapansin kong may pasa siya sa braso. Parang natigilan naman siya tsaka mabilis na hinila pababa ang sleeves ng suot niyang damit.
"Huh? Ang ano?" Usisa ni Yana tsaka hinila ang kamay ni Timothy at parang may dark aura na lumabas sa katawan ni Yana nang makita niya ang pasa ni Tim. Ano bang nagyari sa lalaking 'to?
"It's nothing. Naitama ko lang sa mesa--"
"Oh, don't be a fvcktard. I know where you got that, Timothy. Mauuna na po ako, pakisabi nalang din po sa iba." Mabilis na tumayo si Yana at walang sabi-sabing sumakay sa kotse niya at nagmaneho paalis. Ni hindi siya nagawang pigilan ni Tim dahil sa bilis ng galaw niya.
"Ano bang nangyayari sa inyo, Timothy?" I asked, wondering. They used to be so sweet, well, swee naman sila kaso.. kasi... may nag-iba talaga sa kanilang dalawa eh. Lalo na kay Yana.
"Sorry po, s-susundan ko nalang muna si Yana." Mabilis na tumakbo si Tim palabas ng gate tsaka minaneho ang kotse niya palabas, kaya tuloy, naiwan kaming dalawa ni Ara na nakatingin sa dinaanan nila. Doon ko lang din napansin na nakatingin na rin pala ang mga pinsan ko sa gawi ng dinaanan nina Yana at Tim. All of them looked confused.
"Yana changed." Biglang sabi ni Ara kaya napatingin ako sa kanya..
Changed?
"What changed?" I asked. Alam kong may nag-bago pero hindi ko mapagtanto kung ano eh. May nag-bago, pero ano?
"She's not scared anymore." Kumunot ang noo ko dahil sa sinabi ni Ara. Hindi na rin niya ako hinintay na magsalita at naglakad na papunta sa bahay nina Sia kung saan naroroon ang iba. Kinarga ko na rin si Daven na kanina ay nakikipaghabulan sa paru-paro tsaka nagpunta na rin doon. Agad akong sinalubong ni Gizzy ng tawa, her face is so bright, nagmana sa tatay niya.
"Tomorrow's sunday, nagsabi na si dad kung saan tayo bukas." Ani Ashton habang nakatingin kina Shan at Heirice n naglalaro ng piko. Hays, hindi na tapaga ang magtataka kung lalaking bakla itong si Shan. Heirice is very influencial... well, only to Shan, though.
"Saan raw?" It was Yuan. Karga na niya si Yudin habang naka-upo naman sa tabi niya si Ara.
"Batanggas. Pupunta raw si Aire." Napatingin ako kay Ashton na siyang nagsalita. Mabuti naman at magpapakita na siya. For almost 3 months, hindi siya nagpakita sa amin. We last saw each other when he went to Family Day at home. Inaway pa siya ni Sisa nun.. and speaking of Sisa, kamusta na kaya ang little beany nun?
"That's good. Na-miss na rin siya ng mga bata." Tumango-tango naman ako dahil sa sinabi Zander. Kahit na ang tigas ang mukha nun ay mahal na mahal siya ng mga bata.
KINAGABIHAN ay dumating na rin si Devon. For quite some time now, busy na siya sa pagpapatayo ng sariling Law Firm. Dad supported him. Bigla nalang isang araw eh dinala niya kami ni Daven sa isang bakanteng lote. Akala ko bahay ang itatayo niya pero law firm pala. Malapit nang matapos ang construction nun, may anim na professional lawyers siyang kasama, may mga staffs din, under Samaniego Conglomerate pa rin ang firm niya at habang hindi pa natatapos ay home based muna ang pagha-handle nila ng cases dahil may mga kaso na rin silang hinahawakan.
"Hi, witch." Napangiti ako ng makita ko ang malawak na ngiti sa mukha ni Devon.
"Yow, Demon. How's work?" I hugged him the moment I got near him.. hmm.. I miss him today.
"The firm's gonna be put to operation next week." Napatingala ako sa kanya dahil sa magandang balita na iyon, bukod pa dun ay dahil din sa saya sa boses niya.
"Congratulations, Attorney." I teased him.
"Thank you, President." I giggled. Ganito lang kami ni Devon. We enjoy our lives so much because we don't know how long we can last so as long as we can, we shower each other with all the love that we both deserve.
"DID YOU bring the sunblock?" Sigaw ni Devon mula sa banyo. Agad ko namang chineck ang bag ko at napanguso ng makitang wala pa roon ang sunblock.
"Nasa banyo. Kukunin ko muna." Mahinahong sabi ko tsaka bumalik sa kwarto. Agad ko naman iyong nakita sa loob ng cabinet sa banyo namin, akmang isasara ko na ang pinto nito nang biglang kumirot ang dibdib ko. Nanuyo ang lalamunan ko at nanlalaking mata akong napahawak sa dibdib ko dahil sa sakit na sumalanta sa akin.
"A-Ah.." it barely scaped my lips. Bigla ata aking namaos at halos hindi ko mahila ang boses ko mula sa bibig ko. Nanghihinang napaupo sa paanan ng pinto tsaka ipinikit ang mga mata ko. I leaned on the door and breathe several times. Pinakiramdaman ko ang sarili ko at ganun nalang ang panlulumo ko ng maramdaman ko ang bigat sa dibdib ko. Uncomfortable and painful. Bigla kong kinaawaan ang sarili ko dahil sa nararamdaman ko..
For the past few months, pain has been invading my life. Hindi man araw-araw at sinasalanta ako ng sakit na dulot ng puso ko and it's not a secret to my husband but I still try to hide it from him..
"Witch? San ka na? Aalis na tayo!" Para akong natauhan ng marinig ko ang papalapit na boses ni Devon. Parang bumalik ang lakas ko at mabilis na tumayo para hindi ako makita ni Devon.
"Hey. Sandali lang." I tried to crack a smile ang thank God I did. Dumiretso ako sa kusina para uminom ng tubig pagkababa naming mag-asawa tapos ay nagtungo ako sa kotse kung saan naghihintay si Devon at Daven.
"Ayos ka lang ba? You look pale." Kunot-noong tanong ni Devon kaya mabilis akong tumango. I assessed myself again, nang masigurado kong kaya ko na ay naglakad na ako palabas ng bahay. Naabutan ko si Devon at Daven sa loob ng kotse namin. Daven was playing with his toy in the backseat while Devon was checking him.
"Convoy na tayo!" Narinig kong sigaw ni Yuan nang dumaan sila sa harap namin. Agad naman siyang tinanguan ni Devon kaya sumakay na ako atsaka siya nagsimulang mag-maneho.
The whole ride was fun. Ang ku-kulit nina Andrei at Athan na nasa iisang sasakyan lang. Si Yoana pa ang nagmaneho dahil boring raw pag hindi. Sa passenger's seat naman naupo si Mara kaya ang resulta, ang mga asawa nila ang nasa backseat na walang ibang ginawa kundi ang magsigawan. Rinig na rinig din namin dahil nagco-convoy nga kami.
Malapit na kami nang huminto sina Yuan para magpagasolina, nagpa-gas na rin kami para dire-diretso na ng byahe mamayang pauwi. Nang matapos ay nakatanggap ako ng text mula kay Maurice na nandun na raw sina Daddy. Yung Van kasi ang sinakyan nila dahil sinundo pa nila ang mga parents namin, tapos sina Ashton naman ang may dala sa mga bata.
"Beaaacchhhh!!!" Natawa nalang ako nang hinila ni Athan si Yoana palabas ng kotse nang mahinto na iyon. Naiiling na nagpahila nalang rin si Yoyo sa asawa niya na healthy naman ay kinulang ata ng sustansya ang utak.
"Hey, baby.. did you enjoy the ride?" Napangiti naman ako nang marinig ko ang pangbi-baby talk ni Devon sa anak namin na sumasagot sagot pa. He's babbling something I don't understand.
"Let's go, witch." Tumango ako nang mailabas na ni Devon si Daven. Dala na rin niya ang mga gamit namin. I was about to take Daven from him nang maingat niya iyong iniiwas sa akin. I understand why, may isang beses kasing kamuntikan ko nang maihulog si Daven dahil biglang kumirot ang dibdib ko, kaya as much as possible, hindi niya ako hinahayaang kargahin si Daven dahil mabigat-bigat na rin ang anak namin.
"Come here." Nag-angat ako ng tingin nang marahan akong hinila ni Devon payakap sa kanya. Ang kaninang lungkot ko ay nawala na at napalitan ng sigla.
I love this man.
Tumambay kami sa isang hut habang ang mga bata naman ay nakikipaghabulan kina Athan at Andrei. Ang mga baliw, may asawa na at lahat, mga isip bata pa rin.
"Ang tagal naman nina Aire?" Napatingin ako kay Tita Cassy na syang nagsalita. Pumapapak pa siya ng nilagang kanin, hindi siya mukhang School Dean, jusko.
"Papunta na yun, tita. Nagtext siya kanina, plus, kasabay namin yung umalis, binuwiset pa nga nina Athan yun, may pinuntahan lang." Si Mau na ng nagpaliwanag. Napatingin naman ako kay Daven ng maramdaman kong nakahawak na siya sa kamay ko. His small fingers wrapped my forefinger kaya nilaro-laro ko siya habang naka-kandong siya sa akin.
"You're so cute!!" Nanggigigil kong pinisil ang pisngi niya kaya mabilis siyang nag-iwas ng tingin sa akin tsaka isiniksik ang mukha niya sa dibdib ko.
"Stop teasing your son, Val. Tingnan mo." Suway ni tito Ale na ngayon ay natatawa na.
"Ipakarga mo nga kay Ashi nang magising ang diwa niyan." Tita Anthony stated making us all laugh. Kasi naman, kahir na ubod ng pagkaantukin si Ashi, pag-inabutan mo ng bata, eh nabubuhay ang dugo niya.
"Look at him, Aire's mini-version." Tito Alan joked making us all laugh. Totoo naman kasi! Para talaga siyang si Aire!
"Speaking of the demon. Andiyan na si Kuya Aire!" Biglang smbit ni Zander k.aya napatingin kaming lahat sa may gate ng beach. And there, we saw him. May kasama siyang babae, if I'm not mistaken, si Felise iyon. Hindi ko pa masyadong makilala dahil nakayuko siya habang nakasunod kay Aire na ngayon ay naglalakad na papalapit sa gawi namin. Unlike his usual look, hindi na ganun kadilim ang aura ng kakambal ko. Hindi man ganun kanag-iba ay kapansin-pansin ang saya sa mukha niya..
Malapit na silang dalawa sa amin nang marinig ko ang pagtatanong ni tita Cass. Nagbubulungan pa silang tatlo nina Tita Clau at tita Ash, habang si Tita Yas naman ay sinisipat ng tingin si Fely.
"Sino yan?" Hindi na ako nagtaka nang mrinig kong itanong iyon ni tita Clau. It's not a bad thing dahil with in the family lang naman sila mga 'chismosang' tatlo. Yes, chismosa talaga silang tatlo, ang kukulit pa.
"She's-wait, hey, Ran? Chin up, they're not gonna bite you." Lihim nalang akong napangiti nang makita kong itinaas p ni Aire ang panga ni Fely para maiharap sa amin. Kaya naman ay napatitig kaming lahat sa kaniya, pati ang mga batang kakarating lang na kasama nina Athan at Andrei ay nakatingala na rin sa kaniya.
I bet she's shy. Namumula kasi ng mukha niya eh. I wonder what she's thinking right now.
"You're creeping her out." Tinaasan ko naman ng kilay ang kakambal ko dahil sa sinabi niya. Kami pa talaga?
"Oh. Sorry, Miss. Ipakilala mo na iyang kasama mo nang maipakilala na rin namin ang mga sarili namin." I asked. Kilala ko naman na siya pero mukhang na-stun ata ang pamilya namin dahil ito ito ang unang beses na nagdala ng babae si Aire, maliban nalang kay Sisa.
"Everyone, this is Rania Felise, call her Felise or Fel, I am the only one who can call her Rania, Ran, this is everyone." Nakagat ko nalang ang pang-ibabang labi ko dahil sa kabaduyan ng kakambal ko. Hindi rin nakatakas sa akin ang pagbungisngis ng asawa ko na ngayon ay karga na ang anak namin na pina-piggy back niya sa akin habng inaalalayan niya.
"That is so possesive of you, Aire." Tito Ale joked making us all agree in unison.
"Just with her, tito." Seryoso namang sabi ni Vairel nailing nalang ako. I was about to break the ice when tita Clau cheeted making us all smile. Good thing.
"Ano ba kayo?! Cheer up! Tinatakot niyo si Felise eh! Hi, hija, I'm Claurise, you can call me tita Clau." Nakangiting sabi niya pa.
"H-Hi po." Fely stammered making me chuckle lightly kaya marahan na pinalo pa ni Devon ang kamay ni Daven sa braso ko.
Nagpakilala na silang lahat kay Felise. Kanya-kanya hanggang sa mapunta kay dad ang atensyon naming lahat. Karga niya na si Daven dahil kinuha niya iyon mula kay Devon
"T-That's your d-dad?" Kinakabahang tanong ni Fely.. natahimik naman kaming lahat... she immediately roamed her eyes pero nagtawanan lang kami. She looks cute.
"Hoy, kuya! Wag mo ngang tinatakot yung bata." Suway ni Tito Anthony kay dad kaya nailing nalang ako. Dad always sends a vibe to someone. Ewan, yun ata talaga ang similarities naming magkakapatid na namana namin sa daddy namin.
"I'm not. It's nice to finally meet you, Felise. You're the one that made my son go loco for the past two years, right?" In-interview pa ni dad si Felise hanggang sa nagpa-alam na muna silang mga 'matatanda' kaya naiwan kami kasama si Fely.
Di nagtagal ay naligo na silang lahat sa dagat. Ako naman ay nantili lang sa may cottage. Kanina ay nakisali pa ako sa kanila pero I suddenly felt uncomfortable. Sumakit bigla ang dibdib ko, nasa bandang 5pm nang hindi na ako mapakali. Kung kanina ay kaya ko pang pakalmahin ang sarili ko, ngayon ay parang unti-unti nang ninanamaw ang kamunduhan ko.
"Hey, are you okay, witch?" Rinig kong tanong ni Devon. Mabilis akong umiling. Pabilis ng pabilis na ang paghinga ko at para na akong ninanakawan nun. Agad ko naman naramdaman ang mga kamay niya sa likuran ko..
"Tita! Tita! Si Val!" I heard Devon shouting pero lumalabo na iyon.
"Val! Val! Hey, breathe, Valerie.. breathe.." I heard him saying. Nanlalabo man ang paningin ay nakikita ko pa rin ang namumuong mga luha sa mga mata ng asawa ko.
"Val...."
"D-Dev..."
Hindi ko na halos magawang sabihin iyon. Basta ang huli kong naalala ay nakapalibot na sa akin ang buo kong pamilya.