[Zawgyi Version]
"ရွင္ကစကားကိုရွင္းရွင္းလင္းလင္းမွမေျပာတာ"
ထယ္ေလးမဆိုထားနဲ႔ကြၽန္မေတာင္နားမလည္ဘူး!
ထယ္မ်က္နွာကိုငံု႔ကာ..ပါးနွစ္ဖက္လဲနီျမန္းေနပီးဘာ
စကားမွထပ္မေျပာနိုင္ေလာက္ေအာင္ရွက္ေနသည္
ထိုအခါ..Jung Kookကသြယ္လ်တဲ့ထယ္ခါးေလး
ကိုလက္တစ္ဖက္ထဲနဲ႔ဆြဲယူကာဖက္ထားလိုက္သည္
"ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ကေလးမနက္ျဖန္လက္ထပ္ခ်င္ပါတယ္"
ဟမ္!!!
ဟင္!!!
Jinနဲ႔..Nam Joon...တစ္ေယာက္မ်က္နွာကို...
တစ္ေယာက္ၾကည့္ပီး..ဆြံအ..သြားေလသည္
"မေန႔ညကသားPhoneဆက္ေျပာတာနဲ႔မတူပါလား"
"တစ္ပတ္အတြင္း..ခြင့္ျပဳေပးဖို႔သားေျပာတာကေရာ..
မဟုတ္ျပန္ေတာ့ဘူလား"
"ကြၽန္ေတာ္ကေလးနဲ႔..ခြဲပီးမေနနိုင္ဘူး"
"ေနာက္ပီး..ကေလးကိုကြၽန္ေတာ္စိတ္မခ်ေတာ့လို႔ပါ"
"ဟင္"
"သားJung Kook..စိတ္မခ်ျဖစ္ရေအာင္လဲထယ္..
ေလးမွာ..ခ်စ္သူမရွိပါဘူးကြယ္"
"မားတို႔အျမင္မွာ..ကြၽန္ေတာ့္ကိုပိုတယ္ထင္မွာပဲ"
"အေၾကာင္းျပခ်က္က..ကြၽန္ေတာ္..ကေလးကိုအရမ္း
ခ်စ္ျမတ္နိုးပီး..အနားမွာပဲရွိေစခ်င္လို႔ပါ"
"အမယ္ေလး..သားJung Kookရဲ႕..ထယ္ေလး..
အေပၚခ်စ္တတ္မႈႀကီးကိုမားတို႔လိုက္မမွီနိုင္ေတာ့ဘူ"
"ကိုယ္တို႔သမတ္ေလးကပြင့္လင္းလိုက္တာမိန္းမေရ"
"ထယ္ေလးသေဘာကေရာအတူတူပဲလား"
"အြင္း...မား"
ထယ္Jinရဲ႕အေမးကိုခ်က္ခ်င္းပဲျပန္ေျဖလိုက္သည္
သူ႔အေနနဲ႔..Jung Kookကို..လက္ထပ္ဖို႔ေတာင္..
စဥ္းစားထားပီးသည့္ေနာက္..အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္မွ...
လက္ခံမယ္လို႔စိတ္ထဲနဲနဲမွမေတြးထင္ေတာ့ေပ
"မားထယ္ေလး..အစကေတာ့လက္မထပ္ခ်င္ဘူးဆို
အခုေတာ့..အိမ္မွာေတာင္..မေနခ်င္ေတာ့ဘူေပါ့"
"ဟီး..မားေနာ္"
"အဲ့တာကေတာ့..ထယ္ကိုကို႔ကို..ခ်စ္မိသြားေလ"
"ပါးသားတို႔ကိုကန္႔ကြတ္စရာမရွိပါဘူး"
"လက္ထပ္ပြဲကို..သားတို႔စိတ္တိုင္းက်လုပ္"
"ပါးတို႔ဘက္ကလဲတတ္နိုင္သမ်ွကူညီေပးမယ္"
"က်ြန္ေတာ္တို႔ကိုခြင့္ျပဳေပးလို႔ေက်းဇူးတင္ပါတယ္"
"မလိုပါဘူး..ရပါတယ္ကြာ"
"ဒါနဲ႔..လက္ထပ္မွာက..မနက္ျဖန္ဆိုေတာ့..အခ်ိန္..
ေလာက္ပမလား..ဘာေတြျပင္ဆင္ထားပီးပီလဲ"
"အိမ္မွာပဲလုပ္ျဖစ္မွာလား"
"လက္ထပ္တာကို..အိမ္မွာမလုပ္ေတာ့ပဲ..ခရစ္ယာန္
ဘုရားေက်ာင္းမွာလုပ္မလားလို႔..စဥ္းစားထားပါတယ္"
"ထယ္လဲသေဘာတူတယ္ပါး"
"လူအရမ္းမ်ားပီးဆူညံတာထယ္မႀကိဳက္ဘူး"
"ဘုရားေက်ာင္းမွာဆိုေတာ့..တိတ္ဆိတ္ပီး..စိတ္ကို..
ေအးခ်မ္းေစလို႔ပါ..ပါး"
"အတိုင္အေဖာက္ညီေနလိုက္တာ"
"မားတို႔ေရာ..ခ်စ္ေသးလား"
"ဟိ..ပါးနဲ႔မားကို..ထယ္အခ်စ္ဆံုးပါေနာ္"
"အမယ္..ထယ္ေလး..စကားေတြတတ္ေနလိုက္တာ"
"အယ္..ထယ္တို႔အျပင္မွာ..စကားေျပာေနက်တာနဲ႔..
ကိုကို႔ကိုအိမ္ထဲေခၚဖို႔ေတာင္ေမ့သြားတယ္"
"ကိုယ္အိမ္ထဲမဝင္ေတာ့ဘူ..ကေလး"
"လက္ထပ္ပြဲအတြက္လိုအပ္တာေတြျပင္ဆင္ရဦးမယ္"
"ေနာက္ပီး..ကိုယ္တို႔..ဝတ္မဲ့..အဝတ္အစားေတြပါ...
တစ္ခါထဲ..အပီးစီစဥ္ရမွာဆိုေတာ့..မအားေတာ့ဘူ"
"ကိုကိုတစ္ေယာက္ထဲပင္ပန္းေနမွာေပါ့"
"ထယ္လဲလိုက္ခဲ့မယ္ေနာ္"
"ကိုယ္မပင္ပန္းပါဘူး"
"ေပ်ာ္ေတာင္ေပ်ာ္ေနေသးတယ္"
"ကေလးအိမ္မွာပဲေနခဲ့လိုက္ေနာ္"
"ဒီေန႔ညတစ္ရက္ပဲ..ကေလးကမိဘေတြနဲ႔အတူေနရ
ေတာ့မွာေလ..ကိုယ္မနက္ျဖန္ေစာပီးလာခဲ့မယ္"
"အြင္း...အြင္း..ထယ္မလိုက္ေတာ့ဘူေနာ္"
"ဟိုေလ..ကိုကိုကထယ္ကိုယ္တိုင္းကိုသိလို႔လားဟင္"
"ကိုကိုကေလးကိုဖတ္လိုက္ကတဲကသိေနတာ"
"အာ..ကိုကိုနွာဗူးအရူးႀကီး"
"ဟား....."
"သားJung Kookက..ထယ္ေလးကို..မားတို႔ထက္
ပိုပီး..ခ်စ္ေပးနိုင္တာေတြ႕ရလို႔..စိတ္ခ်သြားနိုင္ပီ"
"ကြၽန္ေတာ္ကလဲထပ္ပီးေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ"
"မားနဲ႔ပါးကြၽန္ေတာ့္ကိုျပန္ခြင့္ျပဳပါဦး"
"ေအးကြယ္"
"ကားကိုသတိနဲ႔ေမာင္းေနာ္"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ"
အရင္တုန္းကအိပ္ရာေပၚလွဲလိုက္တာနဲ႔အခ်ိန္ခနေလး
အတြင္းမွာ..မနိုးေတာ့တဲ့လူကဒီေန႔ေတာ့ဘာေၾကာင့္
ရယ္မွန္းမသိလံုးဝအိပ္ခ်င္စိတ္ေပ်ာက္ေနေလသည္
မနက္ျဖန္ေရာက္မွာကိုေၾကာက္မိေနသလိုမ်ိဳးစိတ္ထဲ
ေလးလံတဲ့အေတြးေပါင္းစံု..ဝင္လာသည္
အေၾကာင္းျပခ်က္မရွိ..ဘယ္ဘက္အနားတစ္ဝိုက္က..
နွလံုးသည္လဲ..ခုန္တာ..ျမန္ေနေသးသည္
ေသခ်ာတာေတာ့..မနက္ျဖန္မွာကိုကိုနဲ႔လက္ထက္ရမွာ
ကိုေတြးလိုက္တိုင္းနွလံုးခုန္ျမန္လာတာျဖစ္ေပလိမ့္မည္
ေမ်ွာ္လင့္ထားသလိုပဲ..ကေလးကို..အနားမွာအၿမဲထား
ခြင့္ရေတာ့မယ္..အခုေန..ရင္ထဲကခံစားခ်က္ကို..
တစ္စံုတစ္ေယာက္က..ေျဖပါဟု...ေမးျမန္းခဲ့လ်ွင္...
ၿပန္မေျပာျပတတ္ေလာက္ဘူး
ကေလးအေၾကာင္းေတြးလိုက္ရံုနဲ႔တင္ရင္ထဲမွာအတိုင္း
မသိေသာ..ခ်စ္ျခင္းစိတ္တို႔ကျဖစ္လာသည္
္
Weedingေရာက္ေတာ့မယ္ေနာ္😒
ေရးလက္စေတြအျမန္ပီးေစခ်င္ပီ
ျမန္ျမန္ေလးသာသာUpေပးမယ္ေလေနာ္😎
တကယ္ေတာ့ Ficေရးရတာ မလြယ္ကူဘူးရယ္
Authorေတြဆိုရင္ပိုသိပါလိမ့္မယ္😔
11.7.2021🍑🍑
[Unicode Version]
"ရှင်ကစကားကိုရှင်းရှင်းလင်းလင်းမှမပြောတာ"
ထယ်လေးမဆိုထားနဲ့ကျွန်မတောင်နားမလည်ဘူး!
ထယ်မျက်နှာကိုငုံ့ကာ..ပါးနှစ်ဖက်လဲနီမြန်းနေပီးဘာ
စကားမှထပ်မပြောနိုင်လောက်အောင်ရှက်နေသည်
ထိုအခါ..Jung Kookကသွယ်လျတဲ့ထယ်ခါးလေး
ကိုလက်တစ်ဖက်ထဲနဲ့ဆွဲယူကာဖက်ထားလိုက်သည်
"ကျွန်တော်နဲ့ကလေးမနက်ဖြန်လက်ထပ်ချင်ပါတယ်"
ဟမ်!!!
ဟင်!!!
Jinနဲ့..Nam Joon...တစ်ယောက်မျက်နှာကို...
တစ်ယောက်ကြည့်ပီး..ဆွံအ..သွားလေသည်
"မနေ့ညကသားPhoneဆက်ပြောတာနဲ့မတူပါလား"
"တစ်ပတ်အတွင်း..ခွင့်ပြုပေးဖို့သားပြောတာကရော..
မဟုတ်ပြန်တော့ဘူလား"
"ကျွန်တော်ကလေးနဲ့..ခွဲပီးမနေနိုင်ဘူး"
"နောက်ပီး..ကလေးကိုကျွန်တော်စိတ်မချတော့လို့ပါ"
"ဟင်"
"သားJung Kook..စိတ်မချဖြစ်ရအောင်လဲထယ်..
လေးမှာ..ချစ်သူမရှိပါဘူးကွယ်"
"မားတို့အမြင်မှာ..ကျွန်တော့်ကိုပိုတယ်ထင်မှာပဲ"
"အကြောင်းပြချက်က..ကျွန်တော်..ကလေးကိုအရမ်း
ချစ်မြတ်နိုးပီး..အနားမှာပဲရှိစေချင်လို့ပါ"
"အမယ်လေး..သားJung Kookရဲ့..ထယ်လေး..
အပေါ်ချစ်တတ်မှုကြီးကိုမားတို့လိုက်မမှီနိုင်တော့ဘူ"
"ကိုယ်တို့သမတ်လေးကပွင့်လင်းလိုက်တာမိန်းမရေ"
"ထယ်လေးသဘောကရောအတူတူပဲလား"
"အွင်း...မား"
ထယ်Jinရဲ့အမေးကိုချက်ချင်းပဲပြန်ဖြေလိုက်သည်
သူ့အနေနဲ့..Jung Kookကို..လက်ထပ်ဖို့တောင်..
စဉ်းစားထားပီးသည့်နောက်..အချိန်ဘယ်လောက်မှ...
လက်ခံမယ်လို့စိတ်ထဲနဲနဲမှမတွေးထင်တော့ပေ
"မားထယ်လေး..အစကတော့လက်မထပ်ချင်ဘူးဆို
အခုတော့..အိမ်မှာတောင်..မနေချင်တော့ဘူပေါ့"
"ဟီး..မားနော်"
"အဲ့တာကတော့..ထယ်ကိုကို့ကို..ချစ်မိသွားလေ"
"ပါးသားတို့ကိုကန့်ကွတ်စရာမရှိပါဘူး"
"လက်ထပ်ပွဲကို..သားတို့စိတ်တိုင်းကျလုပ်"
"ပါးတို့ဘက်ကလဲတတ်နိုင်သမျှကူညီပေးမယ်"
"ကျွန်တော်တို့ကိုခွင့်ပြုပေးလို့ကျေးဇူးတင်ပါတယ်"
"မလိုပါဘူး..ရပါတယ်ကွာ"
"ဒါနဲ့..လက်ထပ်မှာက..မနက်ဖြန်ဆိုတော့..အချိန်..
လောက်ပမလား..ဘာတွေပြင်ဆင်ထားပီးပီလဲ"
"အိမ်မှာပဲလုပ်ဖြစ်မှာလား"
"လက်ထပ်တာကို..အိမ်မှာမလုပ်တော့ပဲ..ခရစ်ယာန်
ဘုရားကျောင်းမှာလုပ်မလားလို့..စဉ်းစားထားပါတယ်"
"ထယ်လဲသဘောတူတယ်ပါး"
"လူအရမ်းများပီးဆူညံတာထယ်မကြိုက်ဘူး"
"ဘုရားကျောင်းမှာဆိုတော့..တိတ်ဆိတ်ပီး..စိတ်ကို..
အေးချမ်းစေလို့ပါ..ပါး"
"အတိုင်အဖောက်ညီနေလိုက်တာ"
"မားတို့ရော..ချစ်သေးလား"
"ဟိ..ပါးနဲ့မားကို..ထယ်အချစ်ဆုံးပါနော်"
"အမယ်..ထယ်လေး..စကားတွေတတ်နေလိုက်တာ"
"အယ်..ထယ်တို့အပြင်မှာ..စကားပြောနေကျတာနဲ့..
ကိုကို့ကိုအိမ်ထဲခေါ်ဖို့တောင်မေ့သွားတယ်"
"ကိုယ်အိမ်ထဲမဝင်တော့ဘူ..ကလေး"
"လက်ထပ်ပွဲအတွက်လိုအပ်တာတွေပြင်ဆင်ရဦးမယ်"
"နောက်ပီး..ကိုယ်တို့..ဝတ်မဲ့..အဝတ်အစားတွေပါ...
တစ်ခါထဲ..အပီးစီစဉ်ရမှာဆိုတော့..မအားတော့ဘူ"
"ကိုကိုတစ်ယောက်ထဲပင်ပန်းနေမှာပေါ့"
"ထယ်လဲလိုက်ခဲ့မယ်နော်"
"ကိုယ်မပင်ပန်းပါဘူး"
"ပျော်တောင်ပျော်နေသေးတယ်"
"ကလေးအိမ်မှာပဲနေခဲ့လိုက်နော်"
"ဒီနေ့ညတစ်ရက်ပဲ..ကလေးကမိဘတွေနဲ့အတူနေရ
တော့မှာလေ..ကိုယ်မနက်ဖြန်စောပီးလာခဲ့မယ်"
"အွင်း...အွင်း..ထယ်မလိုက်တော့ဘူနော်"
"ဟိုလေ..ကိုကိုကထယ်ကိုယ်တိုင်းကိုသိလို့လားဟင်"
"ကိုကိုကလေးကိုဖတ်လိုက်ကတဲကသိနေတာ"
"အာ..ကိုကိုနှာဗူးအရူးကြီး"
"ဟား....."
"သားJung Kookက..ထယ်လေးကို..မားတို့ထက်
ပိုပီး..ချစ်ပေးနိုင်တာတွေ့ရလို့..စိတ်ချသွားနိုင်ပီ"
"ကျွန်တော်ကလဲထပ်ပီးကျေးဇူးတင်ပါတယ်ဗျာ"
"မားနဲ့ပါးကျွန်တော့်ကိုပြန်ခွင့်ပြုပါဦး"
"အေးကွယ်"
"ကားကိုသတိနဲ့မောင်းနော်"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ"
အရင်တုန်းကအိပ်ရာပေါ်လှဲလိုက်တာနဲ့အချိန်ခနလေး
အတွင်းမှာ..မနိုးတော့တဲ့လူကဒီနေ့တော့ဘာကြောင့်
ရယ်မှန်းမသိလုံးဝအိပ်ချင်စိတ်ပျောက်နေလေသည်
မနက်ဖြန်ရောက်မှာကိုကြောက်မိနေသလိုမျိုးစိတ်ထဲ
လေးလံတဲ့အတွေးပေါင်းစုံ..ဝင်လာသည်
အကြောင်းပြချက်မရှိ..ဘယ်ဘက်အနားတစ်ဝိုက်က..
နှလုံးသည်လဲ..ခုန်တာ..မြန်နေသေးသည်
သေချာတာတော့..မနက်ဖြန်မှာကိုကိုနဲ့လက်ထက်ရမှာ
ကိုတွေးလိုက်တိုင်းနှလုံးခုန်မြန်လာတာဖြစ်ပေလိမ့်မည်
မျှော်လင့်ထားသလိုပဲ..ကလေးကို..အနားမှာအမြဲထား
ခွင့်ရတော့မယ်..အခုနေ..ရင်ထဲကခံစားချက်ကို..
တစ်စုံတစ်ယောက်က..ဖြေပါဟု...မေးမြန်းခဲ့လျှင်...
ပြန်မပြောပြတတ်လောက်ဘူး
ကလေးအကြောင်းတွေးလိုက်ရုံနဲ့တင်ရင်ထဲမှာအတိုင်း
မသိသော..ချစ်ခြင်းစိတ်တို့ကဖြစ်လာသည်
်
Weedingရောက်တော့မယ်နော်😒
ရေးလက်စတွေအမြန်ပီးစေချင်ပီ
မြန်မြန်လေးသာသာUpပေးမယ်လေနော်😎
တကယ်တော့ Ficရေးရတာ မလွယ်ကူဘူးရယ်
Authorတွေဆိုရင်ပိုသိပါလိမ့်မယ်😔
11.7.2021🍑🍑