keq...
Dori: Ohh zot,vdiqaa....shpirt mjaft me torturove te lutem.
Irisi: Mire te te behet..
Dori: Po ti qenke shendoshur kaq shume moj,si nuk e paskam vene re...
Irisi kur degjonte fjalen ''shendoshur'' acarohej dhe e shkelmonte me shume.,aq sa Dori nuk mbante dot te qeshurat.
Pas lojerave si femije,Dori duhej te fliste me te per dicka..
Dori: Zemer,duhet te te them nje gje...
Irisi: Cfare?? Me thuaj...
Dori: ....
Irisi: Ka ndodhur ndonje gje?
Dori: Jo jo gjithcka ne rregull..
Irisi: Atehere? Cfare doje te me thoje...
Dori: Po ja, kam...
Irisi: Ke?? Cfare...??
Dori: Kam vendosur qe kete jave te iki ne Shqiperi.
Irisi shtangu. U kthye menjehere nga ai,duke e pare ne sy.
Irisi: Ne Shqiperi? Te ikesh? Cfare po thua?
Me ne fund kishin gjetur njeri tjetrin,me ne fund ishin te lumtur ndersa ai do kthehej ne Shqiperi. Irisit,lotet i ishin mbledhur ne gryke. Dori e kuptoi dhe e afroi akoma me shume prane vetes duke e puthur ne qafe.
Dori: Nuk do te iki pergjithmone shpirt. Thjesht per pak fare dite..
Irisi mori fryme thelle,me ne fund ndihej e lehtesuar. Lajmi qe ai mund te largohej serish,e trembte per vdekje. Torinoja nuk ishte dhe aq afer,por ishte me afer sesa Shqiperia.Nuk donte te permbysej serish gjithcka,nuk donte te vuante.
Donte vetem te shijonte cdo gje prane atj njeriu,cdo grimce lumturie qe ai i dhuronte,cdo pikez dashurie.
Irisi: Shpirt,me trembe. Mos e bej me kete kurre.
Ai e mori ne preher dhe i peshperiste
dicka lehte ne vesh.
Irisi: Nuk dua te te humbas serish. Mendova se do te ikesh pergjithmone...
Dori: Po ku te le me une ty moj?? Harroje! Dhe te duash ti,se nuk e bej...
Irisi buzeqeshi lehte,duke mbeshtetur serish koken ne gjoksin e tij,aq sa i ndiente te rrahurat e zemres.
Dori: Nuk po me pyet pse po shkoj?
Irisi: Po ja te qetesohem njehere..
Dori: Shpirt kam nevoje per qartesime...
Irisi u kthye duke e pare e habitur...