Beep ~ Beep ~
ဆက္တိုက္ျမည္ေနတဲ့ ဖုန္းAlarmကို Xiao Zhan
မ်က္လံုးပင္မဖြင့္ႏိုင္ေသးပဲ ဟိုစမ္းဒီစမ္းနဲ႔လွမ္းပိတ္
လိုက္ၿပီး ေစာင္ျခံဳထဲဝင္ကာအတင္းျပန္ေကြးထား
မိေတာ့ ~ ထူးဆန္းေနစြာသူတစ္စံုတေယာက္
ရင္ခြင္ထဲေရာက္ေနတာကို သတိထားမိလိုက္သည္
မ်က္လံုးႏွစ္ဖက္ကိုပြတ္ပီးအတင္းအားယူၾကည့္ေသာ္
လဲ မ်က္မွန္မပါေသာေၾကာင့္ effect autoထည့္ပီးသား မ်က္ႏွာတစ္ခုကိုသာျမင္ေနရတယ္ အေပၚပိုင္း
ဗလာက်င္းေနေသာ ခႏၶာကိုယ္ကိုျမင္ရခ်ိန္တြင္ေတာ့
သူလန္႔ သြားပီးအတင္းထေတာ့ ခါးမွာရစ္တြယ္ထားတဲ့လက္ေတြကတင္းလို႔ ... အလန္႔တၾကား
ကန္ထုတ္လိုက္ေတာ့ ဆဲသံေတြဆက္တိုက္ထြက္ လာေတာ့သည္...
ေစာင္ကိုရင္ဘတ္ထိလံုေအာင္ဆြဲကာ ၾကည့္
လိုက္ေတာ့ ...
"ဟင္ ...မင္း ဘယ္ ဘယ္လိုလုပ္မင္းဖစ္ေနတာလဲ"
"အား... ဒီမွာနာသြားဘီ အိပ္ေနတဲ့လူကိုကန္ခ်
ရေအာင္ ႐ူးေနလား ခင္ဗ်ား ~ က်စ္ ~ သူမ်ားေခၚ
လာလို႔လမ္းေဘးမွာမအိပ္ရတာ ေက်းဇူးတင္
မယ္မ႐ွိ"
" အပိုေတြမေျပာနဲ႔ မင္းကို ဘယ္သူကေခၚလာေပး
ခိုင္းလို႔လဲ "
" ဘာေျပာတယ္ ခင္ဗ်ား "
"ဖယ္ ငါ့အဝတ္အစားေတြဘယ္မလဲ "
႐ႈပ္ပြေနေသာ အျပာေရာင္ငွက္သိုက္ဆံပင္ကို ထိုးဖြ
ေနတဲ့ Boxerပဲဝတ္ထားကာမတ္တပ္ရပ္ေနတဲ့ လူပုစိတ္တိုေကာင္ေလးကိုအျမန္ၾကည့္လႊဲလိုက္ရင္း
ေစာင္ေတြနဲ႔လံုေထြးပတ္ကာ ကုတင္ေအာက္မွာပံုက်ေနတဲ့ သူ႔အဝတ္အစားေတြကိုအျမန္ေကာက္
ဝတ္လိုက္ရသည္...
သူ႔ထက္အရပ္ပုေသာ္လဲ အခ်ိဳးအဆစ္အက်အနနဲ႔
ေပါင္မုန္႔ေျခာက္တံုးပါ႐ွိေနတဲ့ၿဂိဳလ္သားေကာင္ေလး
ကိုတစ္ခ်က္ျပန္ခိုးၾကည့္ရင္း တံေတြးၿမိဳခ်ရတယ္
"မင္း..မင္း ဟို..ငါ့ကိုေပါက္ကရေတြေတာ့မလုပ္ဖူး
မလား "
ထိုေကာင္ေလးကႏွာမႈတ္ရင္းအျပံဳးမေခၚေသာ
ခပ္ေထ့ေထ့ ႏႈတ္ခမ္းႀကီးကိုရြဲ႕ပီးျပံဳးျပကာ ေစာင္ကို
ကိုင္ေပါက္ရင္း အနားနားတိုးကပ္လာေတာ့...
သူ႔မွာဒူးေတြေတာင္တုန္ခ်င္လာေလဘီ
"ဒီမယ္ ခင္ဗ်ား တကယ္ဘာမွမမွတ္မိဖူးလား
လူေပၚကိုလဲ အန္ခ်ေသးတယ္ အိပ္ေတာ့လဲၿငိမ္ၿငိမ္
မအိပ္ဖူး သြားကက်ိတ္ေသးတယ္ ခင္ဗ်ားကို ညက
သတ္ပစ္ခ်င္စိတ္ပါေပါက္တယ္ နားလည္လား "
Xiao Zhan ခပ္ေရးေရးေပၚလာတာက ကားေပၚမွာ
သူ႔ေပါင္ေပၚအန္ခ်မိတာ ေနာက္ေတာ့ သူစဥ္းစားမိ
တာကသူဒီကေနအျမန္ဆံုးထြက္သြားႏိုင္ဖို႔ပင္ ~~
"မသိဖူး မသိဖူး ငါသြားေတာ့မယ္ ဖယ္ "
"ဒီလိုလြယ္လြယ္နဲ႔ သြားလို႔ရမယ္ထင္ေနလား"
Xiao Zhan လက္ကိုအတင္းျပန္ဆြဲေတာ့ေစြ႕ခနဲပါလာတဲ့ယုန္ပူးေကာင္ေလး သေဘာတက် သူခ်ဳပ္
ထားမိတယ္။ႏွစ္ေယာက္သား႐ုန္းကန္ေနခ်ိန္ တံခါး
ေခါက္သံတစ္ခ်က္နဲ႔တင္ ၿငိမ္က်သြားရသည္။
Xiao Zhan တံခါးဖြင့္ဖို႔လက္လွမ္းမိခိ်န္တြင္ေတာ့
သူကျပန္ဆြဲထားရင္း...
"႐ူးေနလား ဘာကိစၥဖြင့္မွာလဲ ခဏေနအံုး"
သူ႔အက်ႌေတြကိုအျမန္ေကာက္ဝတ္ကာ Xiao Zhan
ကိုေ႐ွ႕ကထြက္ခိုင္းၿပီး တံခါးဖြင့္ခိုင္းေတာ့...
"သခင္ေလး...."
အနက္ေရာင္ uniform တစ္ခ်ိဳ႕နဲ႔ဦးေလးႀကီးေတြထံ
Xiao Zhan ကိုတြန္းထုတ္ၿပီးထြက္ေျပးသြားေသာ
အႏွီးလူယုတ္မာေလး...ထိုဦးေလးႀကီးေတြကပါ သူ႔ကိုေဆာင့္တြန္းရင္း အသည္းအသန္ေနာက္က
ေျပးလိုက္သြားၾကသည္။
Xiao Zhan ေခါင္းတရမ္းရမ္းနဲ႔အက်ႌေတြကိုခါလိုက္ ရင္း ဘာျပစ္မႈေတြမ်ားလုပ္ထားလို႔လိုက္ဖမ္းခံေနရ
လဲမသိ လူေကာင္းေရာဟုတ္ပါ့မလား တစ္ညတာ
အကုန္တြင္သူဘာမွမဖစ္တာ ကံေကာင္းသည္
ဟုေတြးမိလိုက္သည္။
မတ္တပ္ထရပ္ကာ သူ႔အိတ္ထဲကပိုက္ဆံအိတ္ကို
စစ္လိုက္ခ်ိန္တြင္ေတာ့... အေႃကြေလာက္သာက်န္ခဲ့တဲ့ပိုက္ဆံအိတ္ကို ျမင္ျမင္ခ်င္း ေသြးတက္သြား
ရေတာ့တယ္
******
Wang Yibo beijing ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း hotel
အခန္းတစ္ခုထဲပိတ္ခံထားရတာ ႏွစ္ရက္ေလာက္႐ွိ
ေနေသာ္လဲ သူ႔PaPaနဲ႔မေတြ႕ရေသးတာကိုပင္
ေပ်ာ္ေနပံုရသည္။ ႐ုတ္တရက္အခန္းထဲကိုလူ
တေယာက္ဝင္လာပီးသူ႔ေျခေထာက္ကိုကန္လိုက္
တာေၾကာင့္ေဒါသထြက္သြားရင္း ဆဲလိုက္မိေသာ္လဲ
ျပန္ေမာ့ၾကည့္ခ်ိန္တြင္ေတာ့ Yibo ရဲ႕မ်က္ႏွာက
ပ်ားရည္စိမ္ထားတဲ့ ပန္ကိတ္ႀကီးလိုျပံဳးခ်ိဳသြားကာ...
"Jie လန္႔သြားတာပဲဗ်ာ သားကbodyguard ေတြ
လို္႔ထင္လိုက္တာ "
"Wang Yibo မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးမေနနဲ႔ မင္းJapanမွာ
ဘယ္လိုေတြၿဂိဳလ္ေမႊလာလဲ မင္းအသိဆံုးေနာ္ အဲ့ကိစၥေတြPaPaသာသိသြားရင္ မင္းေတာ့ေသမွာပဲ "
"မေသပါဖူး အခု jie လာကယ္တယ္ေလ "
"Yibo မင္းမလို႔မေၾကာက္မရြံ႕ yakuza ဂိုဏ္းက
လူေတြနဲ႔ဆိုင္ကယ္ၿပိဳင္းေမာင္းရတယ္လို႔ ၿပီးေတာ့ အသက္မျပည့္တာကိုလိမ္ပီး ေလာင္းေၾကးေတြ
မင္းအကုန္ယူသြားတာဆို "
"အာ..အဲ့ဒါက YuBin ေလ ေလာင္းကစားဝိုင္းမွာ
႐ွံုးလာတာ အေႃကြးမေပးႏိုင္ရင္သူ႔ ကလီစာေတြ
ထုတ္ေရာင္းမယ္လို႔ၿခိမ္းေျခာက္ခံရလို႔ သားက
ေငြ႐ွာၿပီးကူညီေပးတာ "
"ပါးစပ္ကေတာ့ သားကသားကနဲ႔ အသက္ေတာင္
မျပည့္ေသးတဲ့နင္တို႔ကဘာေလာင္းကစားလဲ ဟမ္
Japan ကိုေက်ာင္းတက္ဖို႔လႊတ္တာေလ နင္တို႔က
စြယ္စံုတတ္ပီးျပန္လာတယ္တဲ့လား "
Yibo ဗိုက္ကိုလိမ္ဆြဲကာေက်ာကိုတအုန္းအုန္းခ်
ေတာ့ Yibo ကုတင္ကိုပတ္ေျပးရင္း...
"Jie.. လက္လြန္မယ္ေနာ္ မလုပ္ပါနဲ႔ သားနာေနဘီ"
ခဏေနေတာ့ Hotel အခန္းထဲမွာဒူးေထာက္
လက္ေျမႇာက္ကာ စူပုတ္ေနေသာ Wang Yiboဟာ
တကယ့္ ပါပီေပါက္စေလးလိုပဲ...အျပင္ျပန္သြားရန္
ျပင္ေနေသာသူ႔အမကိုေမာ့ၾကည့္ရင္း
" Jie ေတာ္ရံုပဲျပင္ပါ နဂို႐ွိမွ႐ုပ္ထြက္တာ ထူးကဲပီး
ျပင္ေနလဲ ပိုလွလာမွာမွမဟုတ္တာ သားလိုေမြးရာပါ
ေခ်ာေနမွ...အာ့ "
Yiboေလးနီရဲသြားေသာနဖူးကိုအသာပြတ္ရင္း
Jie ကို စူပုတ္ျပေနတုန္းပဲ
"ကဲ...ထ သြားမယ္ "
"ဘယ္ကိုသြားရမွာလဲ အိမ္ကိုမသြားခ်င္ဖူးေနာ္
PaPa ကိုေၾကာက္တယ္ "
"ေအာ္ ျပသနာအိုး ~ လုပ္တုန္းကလုပ္ပီး
အခုမွေၾကာက္ေနတယ္ေပါ့ Jieေျပာတာနားေထာင္ ရင္ PaPa မသိေအာင္စီစဥ္ေပးမယ္ အဲ့ဒီ့အစား
ေကာင္းေကာင္းေနရမယ္ ျပသနာမ႐ွာရဖူး"
Wang Yibo ေခါင္းကိုအတြင္တြင္ၿငိမ့္ျပပီး လက္ကို
ေနာက္ပစ္ကာလူလိမၼာပံုစံေလးဖမ္းတယ္...
" Beijing မွာပဲေက်ာင္းျပန္တက္ရမယ္ PaPaကို
ေတာ့ Yibo Japanမွာပဲလို႔ေျပာထားမွာမို႔ မင္းတခုခု
အသံထြက္တာနဲ႔အားလံုးေပၚကုန္မွာသိတယ္ဟုတ္"
" ဟုတ္ "
******
Xiao Zhan Japan ကျပန္ေရာက္ကတည္းက
အလုပ္ထပ္႐ွာတာအခ်ည္းႏွီးပင္... လူကဘူပိတ္
ေန၍ဖုန္းလဲပိတ္ကာ ဘယ္သူနဲ႔မွအဆက္အသြယ္မ
လုပ္တာ ႏွစ္ပတ္ေလာက္ပင္႐ွိေတာ့မယ္ စိတ္အေျခ
အေနမေကာင္းတာေၾကာင့္ Chongqing ကမိဘ
ေတြစီပင္ဖုန္းမေခၚဖစ္...အိမ္ထဲမွာပဲမိႈင္ပီး ထိုင္ေနမိတာဘယ္ေလာက္ၾကာသြားတယ္မသိ
တံခါးကို passcode ဖြင့္ေနသံၾကားလို႔ အေျပးသြား
ၾကည့္ေတာ့ ထင္တဲ့အတိုင္းပင္ Wang YiChan ~
"YiChan ဒီေန႔Shooting မ႐ွိဖူးလား ဘယ္လာတာလဲ လမ္းၾကံဳလို႔လား "
"ဘယ္ကိုလာရမွာလဲ နင့္စီကိုပဲလာတာေပါ့ "
XiaoZhan က်ိတ္ျပံဳးဖစ္ေအာင္ ျပံဳးလိုက္မိေသးတယ္
"ဒါဆိုလဲလာေလ မဝင္ပဲဘာလုပ္ေနတာလဲ "
"ZhanZhan ဒီေန႔နင့္စီလာတာထူးျခားတယ္
ေျပာစရာလဲ႐ွိတယ္ နင့္ကိုအထူးတလည္အကူ
အညီေတာင္းစရာလဲ႐ွိလို႔ "
XiaoZhan သူမဟုတ္သလိုစကားပလႅင္ခံေနတဲ့
YiChan ေၾကာင့္ရင္ေတြပါခုန္သြားရသလို မ်က္ခံုး
ေတြပါလႈပ္လာရသည္။အနဲဆံုးေတာ့ YiChan သူ႔ကို
အားကိုးတႀကီးအကူအညီလာတာကို သေဘာက်
ေတာ့က်သား...
"ဘာလဲ ျမန္ျမန္ေျပာ ငါပါလန္႔လာဘီ "
"ဒီမွာေလ... ငါ့ေမာင္ေလး အဲ့ဒါ နင့္စီမွာသူ႔ကို 3လ
ေလာက္အပ္ထားခ်င္လို႔ နင္လက္ခံေပးပါဟာ "
Wtf~
တံခါးအကြယ္ကေနYiChanဆြဲေခၚလို႔ထြက္လာတဲ့
သူ႔ကိုၾကည့္ရင္းXiao Zhan လိပ္ျပာလြန္႔မတတ္ပဲ
အေနာက္ကိုေျခႏွစ္လွမ္းေလာက္ပါဆုတ္မိသြားတာ
ဘုရားေရ YiChan လိုအျပံဳးလွတဲ့ ေကာင္မေလးစီမွာဘယ္လိုဖစ္လို႔ နတ္ဆိုးလိုေမာင္႐ွိေနရတာလဲ
ဟင္..မဟုတ္ေသးဖူး YiChan စီမွာေမာင္႐ွိတာ သူ
သိတယ္ ဒါမဲ့ ဒီ ဒီေကာင္ေလးဖစ္ေနမယ္လို္႔
ဘယ္တုန္းကမွမထင္ထားဖူး
တ႐ုတ္ႏိုင္ငံရဲ႕နာမည္ရမင္းသမီးတေယာက္မွာ
ဒရမ္မာဆန္ဆန္ ဒီလိုဂ်စ္ကန္ကန္ေမာင္႐ွိေနမယ္လို႔
ေတြးေတာင္မေတြးမိခဲ့ဖူး...
YiChanနဲ႔႐ုပ္ကတစ္စက္မွမတူတာ သူ႔႐ုပ္က
တေလာကလံုးကို သူ႔အိမ္မွာထမင္းတင္ေကြၽးထားရတဲ့႐ုပ္...လူကိုျမင္ေတာ့သူလဲနဲနဲေတာ့ အံ့ျသသြား
ပံုရတယ္ ဒါမဲ့ထံုးစံအတိုင္းသူ႔အေၾကာင္းေျပာေနတာ
မဟုတ္သည့္အတိုင္း ေမာ္ခ်ီကာတစ္ဖက္သို႔လွည့္ေန
လိုက္ေသးတာ က်စ္ ~
အိမ္ထဲဝင္လာေတာ႔လဲသူ႔ luggage ကိုေဘးမွာခ် ဆိုဖာမွာဝင္ထိုင္ေနတာ ခပ္တည္တည္ပဲ...
Xiao Zhan ဆံပင္ေတြကိုထိုးဖြကာ ဝံရံတာထြက္
ထိုင္မိေတာ့
[ XiaoZhan apartmentရဲ႕ ဝံရံတာေလးပါ 💙
စာလုပ္ဖို႔စားပြဲေလးလဲ႐ွိသလို ဒန္းေလးလဲ႐ွိ
ပါတယ္ Designer Lao Xiao ကိုယ္တိုင္ အလွ
ဆင္ထားတဲ့ အိမ္ေလးဆိုလဲမမွားပါဖူးေနာ္ 😍 ]
YiChan ကေရခဲေသတၱာကိုေမႊရင္း
ေတြ႕တဲ့Strawberriesေတြေရေဆးပန္းကန္ထဲထည့္ရင္း သူ႔ေမာင္ဖစ္သူနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးေနေလရဲ႕
"သူ႔နာမည္က Wang Yibo ZhanZhan နင္ငယ္
ငယ္ကငါ့အိမ္လာလည္ေတာ့Yiboနဲ႔ မေတြ႕ဖူးဘူး
ေနာ္ "
"အင္း မေတြ႕ဖူးဘူး"
"ဘယ္ေတြ႕မလဲ အဲ့ဂ်စ္တူးေကာင္က ငယ္ငယ္ထဲက
Korea မွာေက်ာင္းသြားတက္ေနတာ အဲ့မွာၿငိမ္မလား
ထင္မိပါတယ္ ေက်ာင္းေျပာင္းမယ္ေျပာင္းေတာ့
Japan ကိုထပ္ေျပာင္းတယ္ PaPa အလိုလိုက္
တာေတြလဲပါတာေပါ့ Beijingမွာျမင္ရတဲ့အခ်ိန္ကခပ္
႐ွား႐ွားရယ္ "
YiChan ေျပာရင္းခြံ႕ေကြၽးလာတဲ့ Strawberriesကို
စားရင္း စကားဝင္ေထာက္ေတာ့ WangYibo က
လွမ္းၾကည့္လာတယ္.. မသိရင္ သူကဒီေမာင္ႏွမ
အိမ္ေရာက္ေနတဲ့အတိုင္းပဲ ဘယ္သူကအိမ္ပိုင္႐ွင္ လဲမသဲကြဲဖူး
"အခု သူ႔ကိုBeijingမွာပဲ ေက်ာင္းဆက္တက္ခိုင္း
ေတာ့မယ္ သူျပန္ေရာက္တာ PaPa မသိေသးဖူးဟ
အဲ့ဒါ နင့္အိမ္မွာခဏေလာက္ေခၚထားေပးပါလား
ေယာက်ာ္းေလးခ်င္းပဲအဆင္ေျပမွာပါဟာ ေနာ္ "
"မျဖစ္ဖူးဟ ငါနင့္ကိုမေျပာရေသးတာ ငါအလုပ္
ထြက္လိုက္ဘီ အလုပ္အသစ္လဲ႐ွာမရေသးတာ
သူ႔အတြက္ေရာဆို ... "
"ဟာ..အဲ့အတြက္ကေတာ့ နင္ပူစရာမလိုပါဖူး "
လွမ္းေပးလာတဲ့ စာအိတ္ေလးကိုၾကည့္ရင္း
YiChan ကိုသူအားနာလာတာ တကယ္ဆို သူက
လူစြမ္းေကာင္ႀကီးလုပ္ၿပီးWang Yibo ကိုအလကား
ေတာင္ တင္ေကြၽးထားခ်င္ေသးတာ ဒါမဲ့ လက္႐ွိ
သူ႔အေျခအေနကလဲ မဟန္ေတာ့ခက္သား
"ငါ PaPa ကိုေျဖာင့္ဖ် ၾကည့္လို႔ရတာနဲ႔ Yiboကို
ခ်က္ခ်င္းျပန္လာေခၚပါ့မယ္ ဒါမဲ့ အခုေလာေလာ
ဆယ္ သူဒီမွာ႐ွိေနတာသိသြားတာနဲ႔ သူေရာ
ငါေရာPaPa လက္စာမိမွာ "
YiChan ကXiaoZhanလက္ကိုဆုပ္ကိုင္ရင္း
အတည္ေပါက္ႀကီးေတာင္းဆိုလာေတာ့ သူဆိုဖာ
ေပၚမွာ Game ေဆာ့ေနတဲ့ WangYibo ကိုတစ္ခ်က္
ၾကည့္လိုက္ကာ..
"ေကာင္းၿပီေလ အိမ္မွာလဲတစ္ခန္းပိုေနတာပဲ ငါသူ႔ကိုလက္ခံထားလိုက္ပါ့မယ္ "
"Xie Xie Zhan Zhan တကယ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့
ငါ့သူငယ္ခ်င္းႀကီး "
YiChan ကထခုန္ေတာ့ျပဴ းျပဴ းျပာျပာၾကည့္လာတဲ့
Wang Yibo ~ သူအမကိုပါ က်ပ္ျပည့္လားလို႔
ေမးခ်င္ေနတဲ့႐ုပ္ကအျမင္ကပ္စရာေလး ..
"Yibo ဒီမွာေနတုန္း ဒီေကာေကာ ေျပာတဲ့စကားကို
နားေထာင္ရမယ္ေနာ္ ႐ႈပ္႐ႈပ္ယွက္ယွက္ေတြၾကား
လို႔ကေတာ့ PaPa လက္ပဲအပ္လိုက္မွာ ၾကားလား"
"ဟုတ္ "
ျပန္ထြက္သြားေသာသူ႔Jieကိုလက္ျပရင္း ကတိ
အထပ္ထပ္ေပးကာ ေလေျပေသြးတဲ့မ်က္ႏွာေလးကတံခါးပိတ္သြားခ်ိန္တြင္ေတာ့...သူ႔ရဲ႕စားမလိုဝါးမလိုအၾကည့္ေတြ ဦးတည္ရာက Xiao Zhan ဆိုတဲ့
ယုန္ပူးေလးပဲ
ေရစက္ဆိုတာမ်ိဳးက ကိုယ္ကမဆံုခ်င္လို႔ေ႐ွာင္ပုန္း
ေနအံုးေတာ့ ကိုယ့္စီကိုတည့္တည့္ေရာက္လာတာမ်ိဳး
[ Uni Code]
Beep ~ Beep ~
ဆက်တိုက်မြည်နေတဲ့ ဖုန်းAlarmကို Xiao Zhan
မျက်လုံးပင်မဖွင့်နိုင်သေးပဲ ဟိုစမ်းဒီစမ်းနဲ့လှမ်းပိတ်
လိုက်ပြီး စောင်ခြုံထဲဝင်ကာအတင်းပြန်ကွေးထား
မိတော့ ~ ထူးဆန်းနေစွာသူတစ်စုံတယောက်
ရင်ခွင်ထဲရောက်နေတာကို သတိထားမိလိုက်သည်
မျက်လုံးနှစ်ဖက်ကိုပွတ်ပီးအတင်းအားယူကြည့်သော်
လဲ မျက်မှန်မပါသောကြောင့် effect autoထည့်ပီးသား မျက်နှာတစ်ခုကိုသာမြင်နေရတယ် အပေါ်ပိုင်း
ဗလာကျင်းနေသော ခန္ဓာကိုယ်ကိုမြင်ရချိန်တွင်တော့
သူလန့် သွားပီးအတင်းထတော့ ခါးမှာရစ်တွယ်ထားတဲ့လက်တွေကတင်းလို့ ... အလန့်တကြား
ကန်ထုတ်လိုက်တော့ ဆဲသံတွေဆက်တိုက်ထွက် လာတော့သည်...
စောင်ကိုရင်ဘတ်ထိလုံအောင်ဆွဲကာ ကြည့်
လိုက်တော့ ...
"ဟင် ...မင်း ဘယ် ဘယ်လိုလုပ်မင်းဖစ်နေတာလဲ"
"အား... ဒီမှာနာသွားဘီ အိပ်နေတဲ့လူကိုကန်ချ
ရအောင် ရူးနေလား ခင်ဗျား ~ ကျစ် ~ သူများခေါ်
လာလို့လမ်းဘေးမှာမအိပ်ရတာ ကျေးဇူးတင်
မယ်မရှိ"
" အပိုတွေမပြောနဲ့ မင်းကို ဘယ်သူကခေါ်လာပေး
ခိုင်းလို့လဲ "
" ဘာပြောတယ် ခင်ဗျား "
"ဖယ် ငါ့အဝတ်အစားတွေဘယ်မလဲ "
ရှုပ်ပွနေသော အပြာရောင်ငှက်သိုက်ဆံပင်ကို ထိုးဖွ
နေတဲ့ Boxerပဲဝတ်ထားကာမတ်တပ်ရပ်နေတဲ့ လူပုစိတ်တိုကောင်လေးကိုအမြန်ကြည့်လွှဲလိုက်ရင်း
စောင်တွေနဲ့လုံထွေးပတ်ကာ ကုတင်အောက်မှာပုံကျနေတဲ့ သူ့အဝတ်အစားတွေကိုအမြန်ကောက်
ဝတ်လိုက်ရသည်...
သူ့ထက်အရပ်ပုသော်လဲ အချိုးအဆစ်အကျအနနဲ့
ပေါင်မုန့်ခြောက်တုံးပါရှိနေတဲ့ဂြိုလ်သားကောင်လေး
ကိုတစ်ချက်ပြန်ခိုးကြည့်ရင်း တံတွေးမြိုချရတယ်
"မင်း..မင်း ဟို..ငါ့ကိုပေါက်ကရတွေတော့မလုပ်ဖူး
မလား "
ထိုကောင်လေးကနှာမှုတ်ရင်းအပြုံးမခေါ်သော
ခပ်ထေ့ထေ့ နှုတ်ခမ်းကြီးကိုရွဲ့ပီးပြုံးပြကာ စောင်ကို
ကိုင်ပေါက်ရင်း အနားနားတိုးကပ်လာတော့...
သူ့မှာဒူးတွေတောင်တုန်ချင်လာလေဘီ
"ဒီမယ် ခင်ဗျား တကယ်ဘာမှမမှတ်မိဖူးလား
လူပေါ်ကိုလဲ အန်ချသေးတယ် အိပ်တော့လဲငြိမ်ငြိမ်
မအိပ်ဖူး သွားကကျိတ်သေးတယ် ခင်ဗျားကို ညက
သတ်ပစ်ချင်စိတ်ပါပေါက်တယ် နားလည်လား "
Xiao Zhan ခပ်ရေးရေးပေါ်လာတာက ကားပေါ်မှာ
သူ့ပေါင်ပေါ်အန်ချမိတာ နောက်တော့ သူစဉ်းစားမိ
တာကသူဒီကနေအမြန်ဆုံးထွက်သွားနိုင်ဖို့ပင် ~~
"မသိဖူး မသိဖူး ငါသွားတော့မယ် ဖယ် "
"ဒီလိုလွယ်လွယ်နဲ့ သွားလို့ရမယ်ထင်နေလား"
Xiao Zhan လက်ကိုအတင်းပြန်ဆွဲတော့စွေ့ခနဲပါလာတဲ့ယုန်ပူးကောင်လေး သဘောတကျ သူချုပ်
ထားမိတယ်။နှစ်ယောက်သားရုန်းကန်နေချိန် တံခါး
ခေါက်သံတစ်ချက်နဲ့တင် ငြိမ်ကျသွားရသည်။
Xiao Zhan တံခါးဖွင့်ဖို့လက်လှမ်းမိခိျန်တွင်တော့
သူကပြန်ဆွဲထားရင်း...
"ရူးနေလား ဘာကိစ္စဖွင့်မှာလဲ ခဏနေအုံး"
သူ့အကျႌတွေကိုအမြန်ကောက်ဝတ်ကာ Xiao Zhan
ကိုရှေ့ကထွက်ခိုင်းပြီး တံခါးဖွင့်ခိုင်းတော့...
"သခင်လေး...."
အနက်ရောင် uniform တစ်ချို့နဲ့ဦးလေးကြီးတွေထံ
Xiao Zhan ကိုတွန်းထုတ်ပြီးထွက်ပြေးသွားသော
အနှီးလူယုတ်မာလေး...ထိုဦးလေးကြီးတွေကပါ သူ့ကိုဆောင့်တွန်းရင်း အသည်းအသန်နောက်က
ပြေးလိုက်သွားကြသည်။
Xiao Zhan ခေါင်းတရမ်းရမ်းနဲ့အကျႌတွေကိုခါလိုက် ရင်း ဘာပြစ်မှုတွေများလုပ်ထားလို့လိုက်ဖမ်းခံနေရ
လဲမသိ လူကောင်းရောဟုတ်ပါ့မလား တစ်ညတာ
အကုန်တွင်သူဘာမှမဖစ်တာ ကံကောင်းသည်
ဟုတွေးမိလိုက်သည်။
မတ်တပ်ထရပ်ကာ သူ့အိတ်ထဲကပိုက်ဆံအိတ်ကို
စစ်လိုက်ချိန်တွင်တော့... အကြွေလောက်သာကျန်ခဲ့တဲ့ပိုက်ဆံအိတ်ကို မြင်မြင်ချင်း သွေးတက်သွား
ရတော့တယ်
******
Wang Yibo beijing ပြန်ရောက်ရောက်ချင်း hotel
အခန်းတစ်ခုထဲပိတ်ခံထားရတာ နှစ်ရက်လောက်ရှိ
နေသော်လဲ သူ့PaPaနဲ့မတွေ့ရသေးတာကိုပင်
ပျော်နေပုံရသည်။ ရုတ်တရက်အခန်းထဲကိုလူ
တယောက်ဝင်လာပီးသူ့ခြေထောက်ကိုကန်လိုက်
တာကြောင့်ဒေါသထွက်သွားရင်း ဆဲလိုက်မိသော်လဲ
ပြန်မော့ကြည့်ချိန်တွင်တော့ Yibo ရဲ့မျက်နှာက
ပျားရည်စိမ်ထားတဲ့ ပန်ကိတ်ကြီးလိုပြုံးချိုသွားကာ...
"Jie လန့်သွားတာပဲဗျာ သားကbodyguard တွေ
လို့်ထင်လိုက်တာ "
"Wang Yibo မျက်နှာချိုသွေးမနေနဲ့ မင်းJapanမှာ
ဘယ်လိုတွေဂြိုလ်မွှေလာလဲ မင်းအသိဆုံးနော် အဲ့ကိစ္စတွေPaPaသာသိသွားရင် မင်းတော့သေမှာပဲ "
"မသေပါဖူး အခု jie လာကယ်တယ်လေ "
"Yibo မင်းမလို့မကြောက်မရွံ့ yakuza ဂိုဏ်းက
လူတွေနဲ့ဆိုင်ကယ်ပြိုင်းမောင်းရတယ်လို့ ပြီးတော့ အသက်မပြည့်တာကိုလိမ်ပီး လောင်းကြေးတွေ
မင်းအကုန်ယူသွားတာဆို "
"အာ..အဲ့ဒါက YuBin လေ လောင်းကစားဝိုင်းမှာ
ရှုံးလာတာ အကြွေးမပေးနိုင်ရင်သူ့ ကလီစာတွေ
ထုတ်ရောင်းမယ်လို့ခြိမ်းခြောက်ခံရလို့ သားက
ငွေရှာပြီးကူညီပေးတာ "
"ပါးစပ်ကတော့ သားကသားကနဲ့ အသက်တောင်
မပြည့်သေးတဲ့နင်တို့ကဘာလောင်းကစားလဲ ဟမ်
Japan ကိုကျောင်းတက်ဖို့လွှတ်တာလေ နင်တို့က
စွယ်စုံတတ်ပီးပြန်လာတယ်တဲ့လား "
Yibo ဗိုက်ကိုလိမ်ဆွဲကာကျောကိုတအုန်းအုန်းချ
တော့ Yibo ကုတင်ကိုပတ်ပြေးရင်း...
"Jie.. လက်လွန်မယ်နော် မလုပ်ပါနဲ့ သားနာနေဘီ"
ခဏနေတော့ Hotel အခန်းထဲမှာဒူးထောက်
လက်မြှောက်ကာ စူပုတ်နေသော Wang Yiboဟာ
တကယ့် ပါပီပေါက်စလေးလိုပဲ...အပြင်ပြန်သွားရန်
ပြင်နေသောသူ့အမကိုမော့ကြည့်ရင်း
" Jie တော်ရုံပဲပြင်ပါ နဂိုရှိမှရုပ်ထွက်တာ ထူးကဲပီး
ပြင်နေလဲ ပိုလှလာမှာမှမဟုတ်တာ သားလိုမွေးရာပါ
ချောနေမှ...အာ့ "
Yiboလေးနီရဲသွားသောနဖူးကိုအသာပွတ်ရင်း
Jie ကို စူပုတ်ပြနေတုန်းပဲ
"ကဲ...ထ သွားမယ် "
"ဘယ်ကိုသွားရမှာလဲ အိမ်ကိုမသွားချင်ဖူးနော်
PaPa ကိုကြောက်တယ် "
"အော် ပြသနာအိုး ~ လုပ်တုန်းကလုပ်ပီး
အခုမှကြောက်နေတယ်ပေါ့ Jieပြောတာနားထောင် ရင် PaPa မသိအောင်စီစဉ်ပေးမယ် အဲ့ဒီ့အစား
ကောင်းကောင်းနေရမယ် ပြသနာမရှာရဖူး"
Wang Yibo ခေါင်းကိုအတွင်တွင်ငြိမ့်ပြပီး လက်ကို
နောက်ပစ်ကာလူလိမ္မာပုံစံလေးဖမ်းတယ်...
" Beijing မှာပဲကျောင်းပြန်တက်ရမယ် PaPaကို
တော့ Yibo Japanမှာပဲလို့ပြောထားမှာမို့ မင်းတခုခု
အသံထွက်တာနဲ့အားလုံးပေါ်ကုန်မှာသိတယ်ဟုတ်"
" ဟုတ် "
******
Xiao Zhan Japan ကပြန်ရောက်ကတည်းက
အလုပ်ထပ်ရှာတာအချည်းနှီးပင်... လူကဘူပိတ်
နေ၍ဖုန်းလဲပိတ်ကာ ဘယ်သူနဲ့မှအဆက်အသွယ်မ
လုပ်တာ နှစ်ပတ်လောက်ပင်ရှိတော့မယ် စိတ်အခြေ
အနေမကောင်းတာကြောင့် Chongqing ကမိဘ
တွေစီပင်ဖုန်းမခေါ်ဖစ်...အိမ်ထဲမှာပဲမှိုင်ပီး ထိုင်နေမိတာဘယ်လောက်ကြာသွားတယ်မသိ
တံခါးကို passcode ဖွင့်နေသံကြားလို့ အပြေးသွား
ကြည့်တော့ ထင်တဲ့အတိုင်းပင် Wang YiChan ~
"YiChan ဒီနေ့Shooting မရှိဖူးလား ဘယ်လာတာလဲ လမ်းကြုံလို့လား "
"ဘယ်ကိုလာရမှာလဲ နင့်စီကိုပဲလာတာပေါ့ "
XiaoZhan ကျိတ်ပြုံးဖစ်အောင် ပြုံးလိုက်မိသေးတယ်
"ဒါဆိုလဲလာလေ မဝင်ပဲဘာလုပ်နေတာလဲ "
"ZhanZhan ဒီနေ့နင့်စီလာတာထူးခြားတယ်
ပြောစရာလဲရှိတယ် နင့်ကိုအထူးတလည်အကူ
အညီတောင်းစရာလဲရှိလို့ "
XiaoZhan သူမဟုတ်သလိုစကားပလ္လင်ခံနေတဲ့
YiChan ကြောင့်ရင်တွေပါခုန်သွားရသလို မျက်ခုံး
တွေပါလှုပ်လာရသည်။အနဲဆုံးတော့ YiChan သူ့ကို
အားကိုးတကြီးအကူအညီလာတာကို သဘောကျ
တော့ကျသား...
"ဘာလဲ မြန်မြန်ပြော ငါပါလန့်လာဘီ "
"ဒီမှာလေ... ငါ့မောင်လေး အဲ့ဒါ နင့်စီမှာသူ့ကို 3လ
လောက်အပ်ထားချင်လို့ နင်လက်ခံပေးပါဟာ "
Wtf~
တံခါးအကွယ်ကနေYiChanဆွဲခေါ်လို့ထွက်လာတဲ့
သူ့ကိုကြည့်ရင်းXiao Zhan လိပ်ပြာလွန့်မတတ်ပဲ
အနောက်ကိုခြေနှစ်လှမ်းလောက်ပါဆုတ်မိသွားတာ
ဘုရားရေ YiChan လိုအပြုံးလှတဲ့ ကောင်မလေးစီမှာဘယ်လိုဖစ်လို့ နတ်ဆိုးလိုမောင်ရှိနေရတာလဲ
ဟင်..မဟုတ်သေးဖူး YiChan စီမှာမောင်ရှိတာ သူ
သိတယ် ဒါမဲ့ ဒီ ဒီကောင်လေးဖစ်နေမယ်လို့်
ဘယ်တုန်းကမှမထင်ထားဖူး
တရုတ်နိုင်ငံရဲ့နာမည်ရမင်းသမီးတယောက်မှာ
ဒရမ်မာဆန်ဆန် ဒီလိုဂျစ်ကန်ကန်မောင်ရှိနေမယ်လို့
တွေးတောင်မတွေးမိခဲ့ဖူး...
YiChanနဲ့ရုပ်ကတစ်စက်မှမတူတာ သူ့ရုပ်က
တလောကလုံးကို သူ့အိမ်မှာထမင်းတင်ကျွေးထားရတဲ့ရုပ်...လူကိုမြင်တော့သူလဲနဲနဲတော့ အံ့သြသွား
ပုံရတယ် ဒါမဲ့ထုံးစံအတိုင်းသူ့အကြောင်းပြောနေတာ
မဟုတ်သည့်အတိုင်း မော်ချီကာတစ်ဖက်သို့လှည့်နေ
လိုက်သေးတာ ကျစ် ~
အိမ်ထဲဝင်လာတော့လဲသူ့ luggage ကိုဘေးမှာချ ဆိုဖာမှာဝင်ထိုင်နေတာ ခပ်တည်တည်ပဲ...
Xiao Zhan ဆံပင်တွေကိုထိုးဖွကာ ဝံရံတာထွက်
ထိုင်မိတော့
[ XiaoZhan apartmentရဲ့ ဝံရံတာလေးပါ 💙
စာလုပ်ဖို့စားပွဲလေးလဲရှိသလို ဒန်းလေးလဲရှိ
ပါတယ် Designer Lao Xiao ကိုယ်တိုင် အလှ
ဆင်ထားတဲ့ အိမ်လေးဆိုလဲမမှားပါဖူးနော် 😍 ]
YiChan ကရေခဲသေတ္တာကိုမွှေရင်း
တွေ့တဲ့Strawberriesတွေရေဆေးပန်းကန်ထဲထည့်ရင်း သူ့မောင်ဖစ်သူနဲ့ မိတ်ဆက်ပေးနေလေရဲ့
"သူ့နာမည်က Wang Yibo ZhanZhan နင်ငယ်
ငယ်ကငါ့အိမ်လာလည်တော့Yiboနဲ့ မတွေ့ဖူးဘူး
နော် "
"အင်း မတွေ့ဖူးဘူး"
"ဘယ်တွေ့မလဲ အဲ့ဂျစ်တူးကောင်က ငယ်ငယ်ထဲက
Korea မှာကျောင်းသွားတက်နေတာ အဲ့မှာငြိမ်မလား
ထင်မိပါတယ် ကျောင်းပြောင်းမယ်ပြောင်းတော့
Japan ကိုထပ်ပြောင်းတယ် PaPa အလိုလိုက်
တာတွေလဲပါတာပေါ့ Beijingမှာမြင်ရတဲ့အချိန်ကခပ်
ရှားရှားရယ် "
YiChan ပြောရင်းခွံ့ကျွေးလာတဲ့ Strawberriesကို
စားရင်း စကားဝင်ထောက်တော့ WangYibo က
လှမ်းကြည့်လာတယ်.. မသိရင် သူကဒီမောင်နှမ
အိမ်ရောက်နေတဲ့အတိုင်းပဲ ဘယ်သူကအိမ်ပိုင်ရှင် လဲမသဲကွဲဖူး
"အခု သူ့ကိုBeijingမှာပဲ ကျောင်းဆက်တက်ခိုင်း
တော့မယ် သူပြန်ရောက်တာ PaPa မသိသေးဖူးဟ
အဲ့ဒါ နင့်အိမ်မှာခဏလောက်ခေါ်ထားပေးပါလား
ယောကျာ်းလေးချင်းပဲအဆင်ပြေမှာပါဟာ နော် "
"မဖြစ်ဖူးဟ ငါနင့်ကိုမပြောရသေးတာ ငါအလုပ်
ထွက်လိုက်ဘီ အလုပ်အသစ်လဲရှာမရသေးတာ
သူ့အတွက်ရောဆို ... "
"ဟာ..အဲ့အတွက်ကတော့ နင်ပူစရာမလိုပါဖူး "
လှမ်းပေးလာတဲ့ စာအိတ်လေးကိုကြည့်ရင်း
YiChan ကိုသူအားနာလာတာ တကယ်ဆို သူက
လူစွမ်းကောင်ကြီးလုပ်ပြီးWang Yibo ကိုအလကား
တောင် တင်ကျွေးထားချင်သေးတာ ဒါမဲ့ လက်ရှိ
သူ့အခြေအနေကလဲ မဟန်တော့ခက်သား
"ငါ PaPa ကိုဖြောင့်ဖျ ကြည့်လို့ရတာနဲ့ Yiboကို
ချက်ချင်းပြန်လာခေါ်ပါ့မယ် ဒါမဲ့ အခုလောလော
ဆယ် သူဒီမှာရှိနေတာသိသွားတာနဲ့ သူရော
ငါရောPaPa လက်စာမိမှာ "
YiChan ကXiaoZhanလက်ကိုဆုပ်ကိုင်ရင်း
အတည်ပေါက်ကြီးတောင်းဆိုလာတော့ သူဆိုဖာ
ပေါ်မှာ Game ဆော့နေတဲ့ WangYibo ကိုတစ်ချက်
ကြည့်လိုက်ကာ..
"ကောင်းပြီလေ အိမ်မှာလဲတစ်ခန်းပိုနေတာပဲ ငါသူ့ကိုလက်ခံထားလိုက်ပါ့မယ် "
"Xie Xie Zhan Zhan တကယ်ချစ်ဖို့ကောင်းတဲ့
ငါ့သူငယ်ချင်းကြီး "
YiChan ကထခုန်တော့ပြူ းပြူ းပြာပြာကြည့်လာတဲ့
Wang Yibo ~ သူအမကိုပါ ကျပ်ပြည့်လားလို့
မေးချင်နေတဲ့ရုပ်ကအမြင်ကပ်စရာလေး ..
"Yibo ဒီမှာနေတုန်း ဒီကောကော ပြောတဲ့စကားကို
နားထောင်ရမယ်နော် ရှုပ်ရှုပ်ယှက်ယှက်တွေကြား
လို့ကတော့ PaPa လက်ပဲအပ်လိုက်မှာ ကြားလား"
"ဟုတ် "
ပြန်ထွက်သွားသောသူ့Jieကိုလက်ပြရင်း ကတိ
အထပ်ထပ်ပေးကာ လေပြေသွေးတဲ့မျက်နှာလေးကတံခါးပိတ်သွားချိန်တွင်တော့...သူ့ရဲ့စားမလိုဝါးမလိုအကြည့်တွေ ဦးတည်ရာက Xiao Zhan ဆိုတဲ့
ယုန်ပူးလေးပဲ
ရေစက်ဆိုတာမျိုးက ကိုယ်ကမဆုံချင်လို့ရှောင်ပုန်း
နေအုံးတော့ ကိုယ့်စီကိုတည့်တည့်ရောက်လာတာမျိုး
TBC ~
IF U LUV THIS FICTION
PLZ VOTE!
I'll come back soon