Kitang-kita ko ang mga magkakaibigang nagkukumpulan. Mga magkasintahang nag lalambingan at mga batang naghahabulan. Samantalang ako, heto nag-iisa. Naglalakad sa parkeng walang kasama. Maituturing parang hangin na nararamdaman ngunit hindi nakikita. Ngunit naiisip ko din, kung hangin man ako. Sana man lang, ay kinakailangan din nila ako.
Sana Man Lang
By jaraofhearts
Di lahat nakukuha ng atensyon. Ang iba agad silang napagtutu-unan ng pansin Ang iba naman sadyang ang hirap m... More