Chapter 28: Reality
.
.
.
.
Nandito pa din ako sa hospital.... di ko nakikita si Jun.... pero mas maganda na to..... ayaw ko siyang makita.....
.
Ang laging nagbabantay sakin si Tita Allyna.. sila Marie busy sa school.. dina, jerome and carlo naman busy sa work.... si Bryle everyday din dumadalaw...minsan gabi na kung dumalaw....
.
At least siya dumadalaw kesa naman dun sa isa... as in walang presensya!
.
Lian? Ang gulo mo din... yeah galit ako sakanya! Pero syempre... di ba siya nag-aalala sakin? Nakakainis naman.... nawala lang yung bata.. nawala na din siya.. sige na iwan niyo na akong lahat!
.
“Lian.. anong gusto mong kainin ngayon?” tanong ni Tita
“kahit ano nalang”
“yan ka nanaman sa kahit ano eh. Tapos di mo nanaman kakainin”
“naalala ko pa din kasi eh”
.
.
.
Hindi na nagsalita si Tita..alam ko wala siyang masabi... di naman niya kasi naranasan tong nararanasan ko... sila kasi ni tito..nung nagpakasal,...happy na... eh ako? Nagpakasal... akala ko happy na... di pa pala.....trials? ang lupit naman na trial to... okay lang yung babae eh! Mas matatanggap ko pang mangbabae si Jun.. kahit isang libo pa yan... pero yung mawala yung baby? Ang sakit.....ang sakit.....
.
.
.
“sabi pala ng doctor pwede ka ng lumabas bukas”
“buti naman..sukang suka na ako dito sa hospital na to eh”
“sa bahay ka nalang tumira..okay? wala kasi ang lolo mo...umalis nanaman....”
“okay”
“sure ka bang ayaw mong umuwi sa bahay niyo?”
“ayaw kong makita si Jun..ayaw kong makita yung mga biniling gamit para dun sa bata..... naduduwag akong harapin yung mga yun..... ayaw ko.........”
.
.
.
.
.
.
Gabi nanaman..ang boring sa hospital..wala akong ibang ginawa kundi humiga.,.. manuod ng Tv.... walang nagbabantay sakin ngayon..umalis si Tita Allyna... babalik daw siya maya maya.... sila Bryle naman wala din.... busy silang lahat....
..
.
Tignan mo nga naman ang mga tao.... kung masaya ka..nandun silang lahat...pero pag ganitong may mga problema ka.. nawawala sila.. how pathetic...
.
.
.
Wala akong cellphone... bawal daw...ang strikto ng doctor ko...
.
.
Ang sakit na ng likod ko...pfffft....
Ang boring.....
.
.
Tumayo ako....at lumabas sa kwarto.....
Buti di ako napilayan..... pero mahirap pa din syempre maglakad.....
.
Lakad lang ako ng lakad....
.
.
Pero may nakapukaw sa attention ko..mga chismosang nurse.....
.
“alam mo ba yung patient sa room 307?”
“yung itinakbo dito last week yun diba? Yung buntis?”
“di na siya buntis...nawala na yung baby..sayang nga eh ilang months nalang”
.
Nakakainis..tama bang pagchismisan ako?
.
.
“at alam mo ba..ang gwapo ng asawa niya..... kaso parang ang babata pa nila noh?”
“oo nga eh... ang alam ko college palang silang dalawa”
.
.
Nakakainis tong dalawang to ah!
.
.
“balita ko nga eh galit yung babae dun sa asawa niya”
“bakit daw?”
“dahil nga mas pinili siya kesa yung baby....”
“ayaw niya yun? At least mas pinili siyang buhayin ng asawa niya..... pero nakakalungkot nga naman kasi yung nangyari......edi paano na yun? Edi hindi bumibisita yung si guy?”
“pag maliwanag..hindi...pero pag tulog yung babae...dun palang siya bumibisita.....grabe noh? Mahal na mahal talaga siya nung lalaki...kahit na ayaw siyang makita nung babae....pumupunta pa din siya.... ang sweet niya.....di nga naman siya masisisi kung mas pinili niya yung buhay ng asawa niya”
.
.
.
.
Di ko namamalayan yung luha ko pumapatak nanaman..wala bang magawa tong mga nurse na to kundi pagchismisan ang mga pasyente??? Di ko din namalayan na out-of-balance na din ako.....kaya naman napansin ako nung mga nurse..
.
.
“Ma’am...teka..bakit kayo tumayo? Sana tinawag niyo kami kung gusto niyo lumabas”...*tinatayo ako*
.
.
“kuha ka ng wheelchair dali!” utos niya sa kasama niya
“pumupunta siya dito?” i asked
“si sir Mariano po ba?”
“yah...”
“opo....madalas ala una na po siya pumunta dito....
"alam ba nung nagbabantay sakin na pumapasok siya sa kwarto ko?” tanong ko
“yung tita niyo po ba??? Ang pagkakaalam ko po hindi eh”
.
.
At meron na yung wheelchair.....
.
.
Hinatid na niya ako hanggang sa kwarto ko....
.
.
.
Pumupunta siya dito para lang makita ako? Ng ganitong oras?
.
.
“nurse...eh anong oras siya umaalis?”
“sa tingin ko 5am na siya umaalis.. di ko nga din alam kung anong ginagawa niya dun..gayong natutulog naman kayo....ang totoo niyan... ayaw niya ipasabi.. eh kaso tutal nalaman mo na..edi mas mabuting ipaalam na sayo lahat”
.
.
“yieeeee nakangiti”--nurse
“huh? Ako nakangiti??? H-hindi ah!”
“naku ma’am Lian....kahit naman galit ka sa asawa mo eh.. di mo matatanggi na gusto mo pa din yun... saka alam mo sa sarili mo na di niya kasalanan yun...”
.
.
Alam ko sa sarili kong di niya kasalanan?????
Naguguluhan ako >.<.
.
.
Pero pinupuntahan pa din niya ako???
.
.
“ang swerte mo din sa mga kaibigan mo noh?”
“bakit naman?”
“kasi madalas pa din bumisita dito...tapos may mga sikat ka pang kaibigan”
“ah yun ba...”
“saka yung poging lalaki.... yung laging pumuputa dito pag gabi”
“ah si Bryle?”
“oo yun nga po... grabe... kung wala lang kayong asawa..siguro iisipin ko manliligaw mo yun eh”
“close friend ko siya.....bestfriend ng asawa ko”
.
.
.
Tapos nanahimik na yung nurse... siguro napansin na niyang masyado na siyang madaldal... buhay ko na to...dapat ko pa ba ikwento sakanya lahat? Nakakainis naman oh
.
.
Nakarating din kami sa kwarto.... it’s 11 na..wala pa din si Tita... ayos lang....para naman mabantayan niya anak niya.
.
.
.bumalik na ako sa kama ko...yung nurse umalis na...
Pipikit nalang ako para makatulog ako...
.
.
.
Pero pag pikit ko >.<
.
No wag ang mukha ni JUN!
Ayaw ko nga siya makita diba? So don’t flash in my mind!
.
.
Pffffffft....
.
.
Pikit lang lian pikit lang... di mo siya makikita...
.
.
*creak* pinto yun diba???
.
.
May naririnig akong yabag ng paa.....
.
.
“beb.....okay ka na?..galit ka pa din ba sakin?”
.
.
Si Jun......Lian pikit ka lang...pikit lang >.<
.
.
“i miss you na....” tas naramdaman ko yung paghawak niya sa kamay ko
.
“ang boring mo ngayon... di ka nagsasalita....”
.
.
Baliw ba to? Eh paano nga ko magsasalita? Kunyari tulog ako!
.
.
“di na kita madadalaw bukas....ang daya naman..... kung siguro kung bahay ni Lolo mo madadalaw pa kita... kaso bahay ng tito mo yun eh... tulog na tulog pag napunta ako dun.... kaya wag nalang... pwede naman kita tignan sa malayo diba?”
.
.
.
Ganun ba niya ako namimiss???
.
.
.
Wag kang ganyan please.....
.
.
.
Pag ganyan ka... di ko alam kung kaya kong kamuhian ka....
.
.
“Lian...i’m trying....hinahanap ko yung tumawag sayo that day,....sinusubukan kong alamin... kaso di na matrace yung number.....i was set up Lian...we were set up....”
.
.
.
.
“sino ba yung tumawag sayo?”
.
.
Sino nga ba??? Actually i don’t know either.......we were set up???
.
.
.
Then naramdaman ko yung halik niya sa noo ko.....
.
.
.
Saka ko narinig yung pinto na nagsara....
.
Wala na siya
.
.
Akala ko ba until 5 am siya? -_-....
.
.
Umaga na... aalis na din ako sa wakas sa hospital na to.....
.
.
Sinundo na ako dito nila Tito... then ayun.. nandito na kami sa bahay nila..... ang tahimik...kasi nagsialisan din sila..mga busy person....
.
.
Nabalik na din saakin yung cellphone ko...
.
Riiiiiiiiiiiiiiing riiiiiiiiiiiiiiing riiiiiiiiiiiiiing
.
.
“hello?”
(so nakalabas ka na pala? Di ka pa namatay? Tindi mo din eh)
“sino ka ba???”
(hmmmm isa sa mga nabangga mo.....)
“ano ba? Sino ka ba?”
(oh yang puso mo Lian hahaha)
“walangya ka... pag ikaw nakita ko...malilintikan ka talaga saakin babae ka!”
(ooooops scary.. uto-uto naman. hahaha....)
“sino ka ba talaga? Ano bang kasalanan ko sayo?”
(madami! Gusto isaisahin ko???)
.
.
(and oh... nag-away kayo ni Jun? hahaha... poor you.. nambabae nalang asawa mo... ano alam mo na ba)
.
.
I was set up.... we were set up...........
.
.
“ikaw.... you and that woman!... you set us up?”
.
.
(nadali mo missy......ciao)
“wait!!! Sino ka ba?”
(actually... i’m not the one who called you that day...in fact ako yung kasama ni Jun haha...he’s great)
“nyeta! Sino kang malandi ka?”
(hahaha...chill girl... don’t worry..mahina ang mister mo.... he’s boring!...)
“ano ba? Wag mo nga ako pinaglalaruan!!!sino ka at sino yung babaeng kasabwat mo!”
(ang tanga ko naman para sabihin ko sayo? Pero okay.. clue...inagaw mo daw si......Vincent dati??? hahaha)
.
.
.
Toooooooooooooooot
.
.
.
.
.
Napaupo nalang ako bigla....no way??? Siya??? Ano bang ginawa ko sakanya??? And Vincent? Anung kinalaman niya ngayon? Past is past right? And di ko siya inagaw......bakit ngayon siya gumanti? Ngayong masaya na ako???
.
.
Riiiiiiiiiiiiiiiiing riiiiiiiiiiiiiiiiiiing *click*
.
(and i forgot to tell you..... you don’t have any proofs....byieeee missy)
.
.
.
The heck!
“AAAAAAAAAAAAHHHHHHHHH!”
.
.
They’re bringing up the past!!! I hate them!!!
.
.
.
*ding dong ding dong ding dong*
.
.
Tumigil din yung nag dodoorbell siguro... binuksan na ng maid......
.
.
O_O---me
.
.
.
“oh? Bakit?”
“why are you here?”
“your my wife.. at iuuwi na kita”
“no.. i don’t want to!”
“Lian stop being immature!”
“ako pa ngayon?”
“i admit! Mali ang desisyon ko.... but please.....”
“Jun naman eh!......”
.
.
.
Riiiiiiiiiiiiiiing riiiiiiiiiiiiiing riiiiiiiiiiiiiing
.
.
Same number again!!
.
“what??? Ano nanaman ba kailangan mo? Di ka pa ba nakuntento sa pagpatay sa anak ko???”
.
.
(kung ako sayo Lian Suarez...ooops mali.... Lian Mariano....maghahanap na ako ng guard ko.... baliw kasi yung babaeng yun eh....bye)
.
.
.
.
Tooooooooooooooot
.
.
.
“who’s that? You said...siya ang pumatay sa anak natin..WHO’S THAT?”
.
.
Galit yung itsura ni Jun.....
.
Ewan.....i blamed him..pero hindi naman talaga siya yung may kasalanan..... mahirap lunukin ang pride,..nahihiya ako sa sarili ko......
.
.
“wala ka ng pakialam!”
.
.
Tas aalis na sana ako..pero bigla niya ako hinila....
..
.
Then lumuhod siya sa harap ko....
.
.
.
“Lian please......gagawin ko lahat...patawarin mo lang ako......please.......”
.
.
Di ako makatingin sakanya.... ewan ko..ayaw ko siya tignan......hinila ko nalang yung kamay ko saka umakyat na...................
.
.
.
..
...
.
.
Ilang araw na ang nakakalipas.... walang Jun..... walang calls.....
.
.
Riiiiiiiiiiiiiiiiiiing riiiiiiiiiiiiiiiiing riiiiiiiiiiiiiing
Kakasabi ko palang na walang calls eh
.
.
“hello?”
(LIAN!!! Nahuli na yung bumangga sayo!!! Yung number sa phone..... siya yung girl dati!!! Yung ex ni Vincent!!!)
“huh??? Paano?”
(may nakita kasi na nagmamanman sa bahay ng lolo mo....and hindi lang yan... sa bahay niyo ni Jun.... buti pala at nandyan ka sa bahay ng tito mo >.< omg... baliw na talaga siya....kaya nung napansin na may nagmamanman..di na muna namin pinapunta si Jun dyan... baka kasi masundan siya at.. naku >.<.... at yung isang girl naman...kaibigan niya......and nasa ilalim sila ng drugs >.<)
.
.
.
.
What???
.
.
“LIAN!!!!!!!!! ANO NA??? DI MO PA DIN BA AKO PINAPATAWAD???”
Deja vu.
.
.
.
Nangyari na to right???
.
.
.
But i can’t shout.....
.
.
.
“LIAN! PAG DI KA PA LUMABAS DYAN!!! PAPASUKIN KITA!!!”
.
.
Aba? Edi pumasok ka!!!
.
.
.
Teka..... parang yung boses...waaaaah ano toh???.parang echo
.
.
.
.”Lian”
“beb”
.
.
“Lian??? Gising...oi”
.
.
Hmmmmmmmmmmmm???
.
.
“nanaginip ka???”
.
.
Teka???
.
.
.
Dream???
.
.
Pagtingin ko ..si Jun nandito.....
.
.
Huh???
.
.
“Si Bryle umalis na..... sorry late ako nakauwi... sila RJ kasi eh”
“huh?”
“anong huh??? Matulog ka na nga ulit..pupuyatin mo pa yang baby eh!”
“baby???”
“hello?? Buntis ka po kaya!”
.
.
Hinawakan ko yung tummy ko....
Oo nga i’m pregnant,...
.
.
Then lahat ng yun ay????
.
.
“Jun..i had a bad dream :((“
“don’t worry.... i’m here...sorry ah di ako nagpaalam kanina”
“di mo ako iiwanan diba???”
“why will i??? halika nga” tas hinug niya ako >.<
“i love you Lian” dagdag pa niya
.
.
“can i copy you?” i asked
“what?”
“it’s not Lian”
.
.
“i know.... it’s boss :))..i won’t leave my boss....and of course yung baby natin..right Lance?”
.
.
.
Tas kiniss niya ako sa forehead....
“go back to sleep beb”