လန္ရွီးခ်န္ တစ္ေယာက္ ဝမ့္ရင္း အား မိမိ၏ရင္ခြင္ထဲ ေရာက္လုနီးပါ ေပြ႕ကာ ေတာအုပ္၏ေတာင္ဘက္သို႔ ပ်ံသန္းလာခဲ့သည္။ စိတ္အစဥ္က ဝမ့္ရင္းကို ဝမ္နင္ႏွင့္ ေဝ့ဝူရွန္းေဘးကေန အျမန္ေခၚထုတ္သြားရမည္ဟုသာ သတိေပးေနသျဖင့္ အေရးၾကီးကိစၥကိုေတာင္ သတိေပးရန္ေမ့ေနသည္။
"ဇယ္ဝူကၽြင္း ခင္ဗ်ား ဒါဘာလုပ္တာလဲ"
"ခုကၽြန္ေတာ့ကိုလႊတ္ေပးလို႔...... " မလႊတ္ေပးေသာေၾကာင့္ ေဒါသတၾကီး ဇီထ်န္းျဖင့္ ရုိက္ရန္ရြယ္လာေသာ လက္ေလးကိုပါ ေနာက္ပို႔ျပီး အားထည့္ကာ ခါးကေနသိမ္းေပြ႔ထားလိုက္သည္။
က်န္ေသာလက္တဖက္ျဖင့္ ထုရိုက္ေနေသာ္လည္း မလႊတ္ေပးသျဖင့္ ေဒါသေၾကာင့္ နီလာေသာ မ်က္ႏွာေလးကို လန္ရွီးခ်န္ အေပၚကေနအုပ္မိုးကာ တစိမ့္စိမ့္ ၾကည့္ရင္းျပံဳးေနမိသည္။
က်န္းခ်န္ ရိုက္ရတာ လက္လည္းနာလွျပီ တြန္႔တြန္႔လူးရုန္းေနရတာလည္း အားေတာင္မရွိေတာ့ဘူး စိတ္တိုတိုျဖင့္ လန္ရွီးခ်န္ အက်ၤ ီကို လက္ျဖင့္ဆြဲခ်ကာ ေပၚလာေသာ ပခံုးကို အားရပါးရကိုက္ခ်ပစ္လိုက္သည္။ သူကိုက္လိုက္သည့္ အခ်ိန္တြင္ ေတာင့္သြားေသာ လန္ရွီးခ်န္ေၾကာင့္ က်န္းခ်န္ အားရပါးရ ပင္ ေနာက္ထပ္ တစ္ခ်က္ျပီး တစ္ခ်က္ ေသြးထြက္ေအာင္ ကိုက္လိုက္သည္ ဟုတ္တယ္ေလ လန္ဂိုဏ္းကဗ်က္ေစာင္းတီး လို႔သာပဲ လက္က သန္လိုက္တာ ဘယ္လိုေလ့က်င္ထားလဲ မသိ ျပဳတ္တူနဲ ႔ညွပ္ထားသလို နာျပီး တုပ္တုပ္မွလႈပ္လို႔ေတာင္ မရတာေၾကာင့္ကိုက္ပစ္လိုက္တာ ဘာျဖစ္လဲ။
ဟြန္း ခင္ဗ်ားၾကီးနာေနျပီမွတ္လား အခုကၽြန္ေတာ့ကို လႊတ္ေပးေတာ့ေလ .... ဟုစိတ္ထဲက အားရပါးရေအာ္ေနေသာ က်န္းခ်န္တြန္႔ သြားသည္ အျခားေၾကာင့္ေတာ့ မဟုတ္ မူမမွန္ေသာ လန္ရွီးခ်န္၏ အသက္ရႈပံု ႏွင့္သူ႔ကိုခ်ဳပ္ထားေသာ လက္မ်ားကပိုတင္းၾကပ္လာေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
လန္ရွီးခ်န္ ထင္ပင္မထင္ထားပါ သူ႔လက္ကရုန္းလည္းမရုန္းႏိုင္ ရုိက္ေတာ့လည္းမနာသလိုေနေသာေၾကာင့္ ေဒါသထြက္ကာ သူ႔အားကိုက္သည္တဲ့ေလ ။ ခက္တာက ဝမ့္ရင္းရဲ ႔ ပူေႏြးေနတဲ့ထြက္ေလေလးေတြ၊ ႏႈတ္ခမ္းသားပါးပါးေလးနဲ႔ သြားခၽြန္ခၽြန္ေလး ေတြေၾကာင့္ သူေနရထိုင္ရခက္လာသည္ ဒါကိုပင္ ထပ္ျပီး ကေလးဆိုးေလးက ထပ္ခါထပ္ခါကိုက္ေနသည္ ေနာက္ဆံုးသူ ဘယ္လိုမွ မခံႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ဝမ့္ရင္းကို သတိေပးလိုက္မိသည္။
"ဝမ့္ရင္း..... မဆိုးေတာ့နဲ႔ကြာ........~~~~"
လန္ရွီးခ်န္၏ အသံခပ္ရွရွ ခပ္ၾသၾသ အသံေၾကာင့္ က်န္းခ်န္ တြန္႔သြားကာ ေမာ့ၾကည့္လိုက္မိသည္။ ရီေဝေသာမ်က္လံုးမ်ားျဖင့္ ၾကည့္ေနေသာ လန္ရွီးခ်န္ေၾကာင့္ က်န္းခ်န္ ေၾကာင္သြားကာ
"ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္တုန္းကဆိုးလို႔လဲ ခင္ဗ်ားသာ..... အု.....အ.........အ............." .လန္ရွီးခ်န္ ကိုယ့္စိတ္ကို ကိုယ္ထိန္းထားေသာ္လည္း ေမာ့ၾကည့္လာေသာ မ်က္လံုးဝိုင္းဝိုင္းေလး ႏွင့္ မိမိ၏ေသြးမ်ားေၾကာင့္ နီရဲေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားက သူ႔စိတ္အား ထပ္ဆြလိုက္ေသာေၾကာင့္ စူပုတ္ကာ ေျပာေနေသာ အႏွီေကာင္ေလး၏ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို သိမ္းပိုက္လိုက္မိသည္။
သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေပၚေရာက္လာေသာ ႏူးညံေသာ ႏႈတ္ခမ္းတစ္စံုေၾကာင့္ က်န္းခ်န္ အိမ္မက္မ်ားမက္ေနသလားပင္ထင္မိသည္။ ခဏသတိလြတ္သြားရာမွ အသိျပန္ဝင္လာေသာအခ်ိန္တြင္ သူရွိသမွ်အားမ်ားႏွင့္ ရုန္းမိသည္။ သို႔ေသာ္လည္း အခ်င္းအႏွီးသာ။
လန္ရွီးခ်န္ ခင္ဗ်ားသာ ကၽြန္ေတာ့္ကို အဲလိုသာ နမ္းေန ရင္ ကၽြန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားကို ကၽြန္ေတာ့ေဘးနားမွာ တသက္လံုးရွိေနေအာင္ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္စြာ ပိုင္ဆိုင္မိေအာင္ လုပ္ေတာ့မွာ မို႔ ကၽြန္ေတာ္႔ကိုလႊတ္ေပးပါေတာ့ဗ်ာ။
က်န္းခ်န္ရဲ ႔အသံတိတ္ငိုေၾကြးသံကို ၾကားသြားသည့္ႏွယ့္ လန္ရွီးခ်န္သူ႔ ရဲ႔ အနမ္းမ်ားကို ရုတ္သိမ္းသြားသည္။ က်န္းခ်န္ စိတ္ပ်က္သြားကာ စိတ္တင္းျပီးရန္ေတြ႔ ရန္ ေခါင္းေမာ့လိုက္ေသာ္ ........မထင္မွတ္ပဲ ေနာက္ထပ္တစ္ၾကိမ္ က်ေရာက္လာသည့္ အရိုင္းဆန္ေသာ အနမ္းမ်ားကိုမူ က်န္းခ်န္ ျပန္တံုျပန္မိသည္။
လန္ရွီးခ်န္ ခြင့္ျပဳခ်က္မရဘဲ သိမ္းပိုက္မိသည့္ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို ဝမ့္ရင္း စိတ္ဆိုးကာ သူ႔အားမုန္းတီးသြား မည္ဆိုးေသာေၾကာင့္ လႊတ္ေပးလိုက္မိေသာ္လည္း မ်က္ရည္ေလးမ်ားဝဲကာ သူ႔ေၾကာင့္နီရဲေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားေၾကာင့္ပင္ လန္ရွီးခ်န္သူ႔၏ စိတ္ရုိင္းမ်ားကို ထပ္မံ အထိန္းအကြပ္မဲ့ စြာလႊတ္ေပးလိုက္မိသည္။ အခ်ိန္ ဘယ္ေလာက္ ၾကာသြားသည္ မသိ ဝမ့္ရင္း သူ႔ေက်ာျပင္အား အသက္ရူမရ ေသာေၾကာင့္ ထုေသာ အခါမွ လႊတ္ေပးလိုက္မိသည္။
လန္ရွီးခ်န္ သူ႔ရဲ ႔ရင္ခြင္ ထက္တြင္ အသက္ကိုလုရႈ ေနသည့္ ေကာင္ဆိုးေလးအား " ဝမ့္ရင္း မင္းကိုယ့္ကို တာဝန္ယူရမယ္ ကိုယ့္ရဲ ႔ျဖဴစင္မူအားလံုးကို မင္းယူသြားလို႔ ၊ ၾကားလား၊ က်န္းဝမ့္ရင္း" ဟုေျပာကာ က်န္းခ်န္အား လြတ္ထြက္သြား မွာစိုးသည့္ အလား တင္းေနေအာင္ ဖတ္ထားလိုက္သည္။
ခံစားခ်က္မ်ား ေရာေထြးကာ နေဝတိမ္ေတာင္ ျဖစ္ေနေသာ က်န္းခ်န္ တစ္ေယာက္ ေယာင္ခ်ာခ်ာျဖင့္ပင္ ေခါင္းညိတ္လိုက္သည္။
"ဝမ့္ရင္း လာ ကိုယ္တို႔ အေနာက္ဘက္ေတာအုပ္ကို စစ္ေဆးရေအာင္ေလ" လန္ရွီးခ်န္ ပိုင္စိုးပိုင္နင္း ပင္ ဝမ့္ရင္း လက္ကေလးကို ဆြဲကာေခၚသြားသည္။
က်န္းခ်န္ တစ္ေယာက္ သူလက္အားဆုပ္ကိုင္ ထားေသာ ေႏြးေထြးသည့္ထိုလက္ အားမလႊတ္တမ္း ဆုပ္ကိုင္ထားခ်င္သည္။ က်န္းခ်န္ စိတ္တင္းကာ ကၽြန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားကို ကၽြန္ေတာ့ဆီက ထြက္သြားဖို႔ ေနာက္ဆံုးအခြင့္အေရးေပးမယ္ .......ဒီအခြင့္အေရးကိုမွ မဖမ္းထားရင္ေတာ့ .....ကၽြန္ေတာ္ခင္ဗ်ားကို ...... ဘယ္သူေတြ တားဆီးတားဆီး...... နာက်င္ရျပီး ...အဆံုးထိ... မေပ်ာ္ရႊင္ရရင္ေတာင္ ..... ခဏတာေတာ့ ခင္ဗ်ားခ်စ္တာေတြကို .......တစ္ေယာက္တည္း .... အပိုင္သိမ္းခ်င္တာမို႔.....
"ကၽြန္ေတာ္ က က်င္းကြမ္ေယာင္ မဟုတ္ဘူးေနာ္ ဇယ္ဝူကၽြင္း၊ ခင္ဗ်ား သိသင့္တယ္ ခင္ဗ်ား သူ႔ကိုခ်စ္လည္း ကၽြန္ေတာ့္ကို အစားထိုးတာ............"
လန္ရွီးခ်န္သူ၏ ေဒါသမ်ားကို ဝမ့္ရင္း၏ ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးသာမက လည္ပင္းမ်ားေပၚတြင္ ပါပံုခ်မိသည္။ "အ.......အား...... ခင္ဗ်ား............................အု ................အင္း~~~~~~.."
"က်န္းဝမ္ရင္!!!!!! ဒါဆို ေျပာစမ္းပါအံုး က်န္းဂိုဏ္းခ်ဳပ္ကေရာ ကၽြန္ေတာ့အနမ္း ကိုဘာလို႔ တုန္႔ျပန္တာလဲ .... ဘာလဲ ကၽြန္ေတာ့္ကို႔ ေဝ့ဝူရွန္းလို႔ ထင္လိုက္လို႔လား...... ဒါမွမဟုတ္ ...." ေဒါသတၾကီး ေျပာေနေသာ စကားပင္ဆံုးေသး ခရမ္းေရာင္ ၾကာပြတ္ေလးက သူ႔ ခႏၶာကိုယ္အႏွ႔ံက်ေရာက္လာသည္။ျဖန္း!!! .. ျဖန္း...!!!!!!
ထပ္ခါထပ္ခါ က်ေရာက္ လာတဲ့ ဇီထ်န္းရဲ ႔ အားျပင္းတဲ့ရုိက္ခ်က္ ေတြကို မေရွာင္မိသလို၊ ရင္ဘတ္ေပၚတြင္ ထပ္ခါထပ္ခါ ျဖစ္ေပၚလာေသာ ဒဏ္ရာမ်ားကလည္း သူ႔ဝမ့္ရင္း ရဲ ႔ေမးခြန္းကိုၾကားလိုက္ရ တုန္းေလာက္ ရင္ထဲမွ စူးေအာင့္လာေသာ ခံစားခ်က္ကိုပင္ မယွဥ္ႏိုင္ပါ။
"ဘာလို႔ ကၽြန္ေတာ္က စပ္စလူး နန္႔နန္႔ထူး ေနတဲ ့ သေကာင့္သား ေဝ့ဝူရွန္းကို နမ္းခ်င္ရမွာလဲ .... အဲတာ့ခင္ဗ်ားၾကီး ျဖစ္ေနလို႔..........ငတံုးၾကီး ခင္ဗ်ားၾကီးေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ခံစားေနရတာ .........သူပဲ ေမ့ခိုင္းလိုက္ ျပန္ၾကိဳက္ခိုင္းလိုက္နဲ႔ စြပ္လည္းစြပ္စြဲေသးတယ္ ......အဲေလာက္ေတာင္ တံုးအေနတဲ ့ခင္ဗ်ားကို ကၽြန္ေတာ္က မေမ့ႏိုင္ပဲ ဘာလို႔ခ်စ္ေနရတာလဲ........ မသိဘူး.......ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာ ခင္ဗ်ား ေသခ်ာနားေထာင္ ... ကၽြန္ေတာ္ စိတ္မဝင္စားဘူး ခင္ဗ်ားက်င္းကြမ္ေယာင္ ကိုခ်စ္ေနေသးလည္း ...............ခုနက ခင္ဗ်ားေျပာတယ္ မွလား ခင္ဗ်ားကို တာဝန္ယူရမယ္လို႔ ............ရတယ္ ကၽြန္ေတာ္ တာဝန္ယူမယ္ အဲ့ေတာ့ ခုခ်ိန္ကစျပီး ခင္ဗ်ား စိတ္ထဲကေန က်င္းကြမ္ေယာင္ကို ေမ့ပစ္ရမယ္ ......ၾကားလား.............ၾကားလားလို႔ .......ဟီး.... ဟီး ......ဟီး.."
သူ႔အား ေျပာရင္း အားရပါးရ ငိုေနေသာ ေကာင္ဆိုးေလးရယ္ပါ ..........အရမ္းကိုခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနေသာလူသား ေလးပါ .လန္ရွီးခ်န္ အခုသူ႔ရင္ထဲတြင္ ခံစားေနရေသာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈမ်ားက ေျပာမျပႏိုင္ေလာက္ေအာင္ပင္ ျဖစ္သည္။ မာနတစ္ခြဲသား မင္းသားေလးက သူ႔အားခ်စ္သည္တဲ့ေလ။ လန္ရွီးခ်န္ ဝန္ခံပါသည္ သူမမွ်တေသာ နည္းလမ္းသံုးျပီး ဝမ့္ရင္းရဲ ႔ခံစားခ်က္ေတြကို သိဖို႔ ၾကိဳးစားခဲ့တယ္ ဆိုတာ သို႔ေပမယ့္လည္း...ကိုယ့္ ကိုဒီတစ္ခါေတာ့ ... တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ခြင့္ေပးပါ ... ကေလးရယ္.... ဟု တိုးတိုးေလးသာ စိတ္ထဲကေနေတာင္းဆိုေနမိသည္။
သခင္အလိုရသာ ရုိက္ေနေသာ အားမပါသည့္ ခရမ္းေရာင္လွ်ပ္စီးေၾကာင္းေလး ကခႏၶာကိုယ္ေပၚသို အဆက္မျပတ္က်ေရာက္ေနသည္ သို႔ေသာ္ မေရွာင္ဘဲ လန္ရွီးခ်န္ ေရွ ႔ဆက္တိုးကာ ခရမ္းေရာင္လူသားေလးကို ရင္ခြင္ထဲၾကပ္ေနေအာင္ ေပြ႔ကာ မ်က္ႏွာေလးကို ေမာ့ေစကာ သူ႔ေၾကာင့္ ေသြးေလးမ်ားစို႔ ေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းေလးအား ညင္သာစြာ လက္မေလးျဖင့္ သုတ္ေပးရင္း သူ႔ခံစားခ်က္မ်ားကို ကေလးဆိုးေလး သိေစရန္ ဖြင့္ဆိုမိသည္။
"ကိုယ္က ကြမ္ေယာင္နဲ ႔ဘာမွမဆိုင္ဘူး ဝမ့္ရင္း..............ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ ကြမ္ေယာင္က ညီငယ္တစ္ေယာက္ပဲ အဲဒါထက္ဘာမွ မပိုဘူး ကြမ္ေယာင္ေနရာကို အစားထိုးဖို႔ဆို........ ကိုယ္မင္းနဲ႔ပတ္သက္ျပီး အဲေလာက္ခံစားေနစရာ မလိုဘူး၊ တကယ္လို႔ ကိုယ္ မင္းကိုညီေလးလို သေဘာက်တာဆို ဘာလို႔ မင္းတျခားသူကို သေဘာက် ေနမွန္းသိ ေတာ့ ေနစရာ မရွိေအာင္ ျဖစ္ေနရတာလဲ .... ကိုယ့္ကို ....ရွင္းျပပါဦး..... မင္းအျပံဳးေတြကို ဘာလို႔ ကိုယ္တစ္ခ်ိန္လံုး ျမင္ခ်င္ေနရတာလဲ ..၊ မင္းအတြက္ အားလံုးအရာရာ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္ေနရတာလဲ...... ဟင္....ဝမ့္ရင္း ........ကိုယ့္အတြက္ .......ေတာ့ .....မင္းက ............ကိုယ္တန္ဖိုးထားခဲ့ရတဲ့ စည္းမ်ဥ္း စည္းကမ္းေတြကို မင္းအတြက္ ဆို အရာအားလံုး စြန္႔လႊတ္ဖို႔ အတြက္... ဘာလို႔ အဆင္သင့္ျဖစ္ ေနရတာလဲ...ဟင္ ....ဝမ့္ရင္း ကိုယ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ .....မင္းအရာအားလံုး ကို သံသယျဖစ္ႏိုင္တယ္ ..... ဒါေပမဲ့ တစ္ခုေတာ့ ......မင္းကိုခ်စ္တာ တစ္ခုေတာ့ သံသယ မျဖစ္ပါနဲ႔ကြာ.... ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ ...... ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့...... မင္းရဲ ႕ျဖစ္တည္မႈက ကိုယ့္အတြက္ အရမ္းအေရးပါ ေနလို႔ပါ ...တျခားသူေနရာကို အစားထိုးဖို႔ မေျပာနဲ ႔ မင္းဆိုတဲ့ ...... က်န္းဝမ့္ရင္း ..... မင္းေလးက ......... ကိုယ့္ဦးေလး၊ ညီငယ္ဝမ့္က်ိ ေတြကို လ်စ္လွ် ရႈဖို႔ ဝန္မေလးႏိုင္ေအာင္ စြဲေဆာင္ႏိုင္ျပီး ကိုယ့္အတြက္ တန္ဖိုးမျဖတ္ႏိုင္တဲ့ သူျဖစ္ေနလို႔ပါ ကြာ...."
က်န္းခ်န္ တစ္ေယာက္ အသက္ရႈမ်ားေတာင္ မွားသြားရသည္။ သူမ်ားေတြ ေျပာသလို ဗိုက္ထဲမွာ လိပ္ျပာေလးေတြ ပ်ံသန္းသလို ျဖစ္မျဖစ္ေတာ့ သူမသိ သူသိသည္ က သူ႔ႏွလံုးသား တစ္ခုလံုးက စည္းခ်က္မက်စြာ အရွိန္ျဖင့္ခုန္ေနတာ မသိရင္ ေပါက္ထြက္ေတာ့မလိုပင္။
က်န္းခ်န္ သိသည္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ရဲ႕အေျခအေန က ရီလင္ေလာင္းဇူႏွင့္ ဟန္ကြမ္ကၽြင္းလို ေပ်ာ္စရာ ဇာတ္သိမ္း ျဖစ္ဖို႔က မေသခ်ာ။ ႏွစ္ဦးစလံုးက အခု က်င့္ၾကံျခင္းေလာက မွ ာအားလံုးက မ်က္စိေဒါက္ေထာက္ၾကည့္ျခင္း ခံရေသာသူမ်ား၊ အနာဂတ္ ခင္ပြန္းေလာင္းမ်ားဟု အမည္တပ္ခံသည့္အျပင္၊ ဘယ္ေနရာသြား သြား အျခားဂိုဏ္းေခါင္းေဆာင္မ်ားက အမ်ိဳးေတာ္ခ်င္ ေနၾကေသာသူမ်ား ျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ အၾကီးမားဆံုး အခက္အခဲကို ျပပါဟုဆိုလွ်င္ လန္ရွီးခ်န္၏ ဦးေလး လန္ခ်ီရန္ ျဖစ္သည္။ လန္ခ်ီရန္၏ အဖိုးထိုက္တန္ေသာ တူတစ္ေယာက္ကို လည္းအစ္ကိုေတာ္ စပ္စလူး နတ္ပူးရဲ ႔လက္ထဲ ေရာက္သြားေသာေၾကာင့္ တကယ္လို႔မ်ားသာ ေနာက္ထပ္တူတစ္ေယာက္ ..............သာဆိုရင္ လန္ခ်ီရန္တစ္ေယာက္ ေခါက္ခနဲလဲက်သြားႏိုင္ေသာလည္း ....က်န္းခ်န္သူ ခုခ်ိန္တြင္ေတာ့ ဘာမွဂရုမစိုက္ခ်င္မိပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ က်န္းခ်န္ သူ႔အားငံုၾကည့္ေနသာ ခ်စ္ရသူ၏ ေမးဖ်ားေလးကို နမ္းလိုက္သည္။
ထိုလူသားႏွစ္ေယာက္၏ ေနာက္ဆက္တြဲ အနမ္းမ်ားကို ေတာ့ လဝန္းေလးက ၾကည့္ရင္းရွက္သည္ထင့္ပါ တိမ္တိုက္ေလးမ်ားကို ပင္ အကူအညီ ေတာင္းကာ ကြယ္ခိုင္းလိုက္ေတာ့သည္။
က်န္းခ်န္ သတိရမိသည္ ဒီေတာအုပ္ကုိ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ေဝ့ဝူရွန္း၏သတိေပးမႈကို " က်န္းခ်န္ သတိထား ငါေတာ့ မေကာင္းတဲ့ အေငြ႔အသက္ေတြ ရေနတယ္ ျပီးေတာ့လည္း ေမွာ္စက္ဝန္းေတြကို သတိထားအံုး ၾကားလား မဟုတ္ရင္ မင္းျပန္မထြက္လာႏိုင္ပဲျဖစ္မယ္ တစ္ခုခုမေျဖရွင္းခင္ ေဒါသက ငယ္ထိပ္မေရာက္ေစနဲ ႔၊ ၾကားလား.....လို႔ ...... က်န္းေဒါသအိုးရဲ ႔"
"မင္းၾကီးေတာ္ၾကီး မ်ားလိုက္တဲ႔ စကားကြာ ကိုယ့္ဘာသာ ကိုယ္သာ သတိထား စမ္းပါ ....... ဟန္ကြမ္ကၽြင္းကို ပဲ တခ်ိန္လံုး ငမ္းေနတာနဲ ႔ မျမင္မွာ မင္းကြ" ။
တကယ္လို႔ မ်ားသာ လန္ရွီးခ်န္ရဲ ႔ စကားေတြက ေမွာ္စက္ဝန္းရဲ ႔လႊမ္းမိုးမႈေၾကာင့္ျဖစ္ ေနရတယ္ဆိုရင္ ေတာင္မွ ကၽြန္ေတာ့ကို ဒီအခ်ိန္ေလးကို ဖမ္းဆုပ္ျပီးေပ်ာ္ရႊင္ခြင့္ေပးပါ ဟုက်န္းခ်န္တစ္ေယာက္ တိတ္တခိုးဆုေတာင္းေနမိသည္။
ထို႔နည္းအတူ လန္ရွီးခ်န္ တစ္ေယာက္ လေရာင္ေအာက္တြင္ သူမတူေအာင္ သူ႔အားျငိဳ႕ငင္ေနေသာ ကေလးဆိုးအား ၾကည့္ရင္း စိတ္ထဲတိုးတိုးေလး ေျပာေနမိသည္က " ဝမ့္ရင္း ကိုယ္စက္ဝန္းကို မဖ်က္ခ်င္ဘူး ဒီစက္ဝန္းထဲမွာပဲ မင္းနဲ ႔အတူတူေနခ်င္တယ္ .. ကေလးရယ္"
"လန္က်န္႔! ဇယ္ဝူကၽြင္းကို ေတြ႔လား "အေျဖမရပဲ မ်က္ဝန္းထဲတြင္ စိတ္ပူရိပ္ေတြသန္း ေနကာ ေခါင္းကို အသာအယာ ရမ္းျပသည္။
"ဦးေလးက ဘာလို႔ ေပ်ာက္သြားရတာလဲ၊ ကၽြန္ေတာ္ .. ခင္ဗ်ားကို သတ္မယ္၊ ... လႊတ္လို႔ ... စစ္ကၽြင္း.... လႊတ္လို႔ " လန္စစ္ကၽြင္း၊ လန္က်င္းရီႏွင့္ အိုးရန္ဇီက်န္းတို႔ သံုးေယာက္ သား ေဒါသမ်ားထြက္ကာ ပူေဆြးေသာက ေရာက္ေနေသာ က်င္းလင္အား ဆြဲထားၾကသည္။
ထိုအျခင္းအရာကို ၾကည့္ေနေသာ ေဝ့ဝူရွန္း၊ ႏြဲ ႔ဟိုက္ဆန္း၊ ႏွင့္ လန္ခ်ီရန္ တို႔ လည္း မ်က္ႏွာမေကာင္းေပ။ က်င္းလင္ ရဲ ႔ငိုသံကိုၾကားေလ ေဝ့ဝူရွန္း ေဒါသပိုထြက္ေလျဖစ္ကာ သူတို႔ အေရွ႕တြင္ အတင္းဒူေထာက္ခိုင္းထားေသာ သူ႔အား အားျပင္းျပင္းျဖင့္ပင္ ထိုသူ၏ရင္ဘတ္ကို ေဆာင့္ကန္လိုက္သည္။
"ေျပာ.... အခုေျပာ.... မင္းဘယ္လို ေမွာ္စက္ဝန္းမ်ိဳးကို စည္းခ်ထားတာလဲ။"
" ဟားဟားဟား.... ဘာလဲ.....အသံၾကားရံုနဲ ႔ အမ်ားက ေၾကာက္ရတဲ ႔ ရီလင္ေလာင္းဇူက .... ေၾကာက္ေနတာလား... ဟင္...."
"ခြပ္"
" မင္း****ပိုေတြ ထပ္ေျပာ ေနမယ္ဆိုရင္ ငါ အတိုင္းၾကည့္မေနဘူးမွတ္" ရုတ္တရက္ထေပါက္ကြဲေသာ လန္ခ်ီရန္ ေၾကာင့္ ေဝ့ဝူရွန္းပင္ ေဒါသအရွိန္ဘယ္ေရာက္မွန္းမသိျဖစ္သြားသည္။
" အစကေတာ့ ... က်င့္ၾကံျခင္းေလာကရဲ ႔ အခ်စ္တံုးေလးေတြျဖစ္တဲ႔ ရီလင္ေလာင္းဇူနဲ ႔ ဟန္ကြမ္ကၽြင္း အတြက္ပဲ သီးသန္႔ ဆြဲထားတဲ႔ စက္ဝန္း.... ဟားဟားဟား!!! အေသရယ္ရတယ္ေနာ္.....ဘယ္သူထင္မွာ ဂုဏ္သတင္းၾကီးတဲ့ လန္ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ နဲ႔ က်န္းဂိုဏ္းခ်ဳပ္ က ေမွာ္စက္ဝန္းကို အသက္သြင္းလိုက္တယ္လို႔..... ငါ့ကိုေျပာစမ္းပါအံုး ဂုဏ္သတင္းၾကီးမားတဲ႔ လူေတြက မင္းတို႔လို မသတီစရာေတြပဲလားကြ....ဟ.."
"ခြပ္... ခြပ္...ခြပ္..."
စကားပင္ မဆံုးေသး က်င္းလင္အား ဖမ္းခ်ဳပ္ထားေသာ ကေလးသံုးေယာက္၏ေအာက္တြင္ လူရုပ္မေပၚေအာင္ အထိုးခံေနရေသာ အက်ဥ္းသားအျဖစ္ကို ေသြးေအးေအးျဖင့္ပင္ က်န္သူမ်ား လက္ပိုက္ၾကည့္ေနလိုက္ၾကသည္။
................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................
ကဲ ဒါဒါေလးေတြ ဒီေန႔ အရွည္ၾကီး ေရးေပးလိုက္တယ္ေနာ္ update ကၾကာသြားလို႔ပါ ။
ျပီးေတာ့ သာသာေလးက sweet ခန္းေတြ သိပ္မေရးတတ္ေတာ့ သိပ္မ sweet ဘူးျဖစ္သြားရင္ sorry ပါလို႔ ရွင့္ ေနာက္တစ္ခါပိုၾကိဳးစားပါ့မယ္။
သတိေပးထားတဲ ့အပိုင္း .... novel မွာေရာ၊ LV မွာေရာ၊ anime မွာေရာ မပါတဲ့ အခန္း၊ character ေတြပါလာတာမို႔ စိတ္မဆိုးပါနဲ ႔ေနာ္ မူလ novel ကိုဖ်က္လိုစိတ္လံုးဝမရွိပါ လန္ရွီးခ်န္ နဲ ႔က်န္းခ်န္ ႏွစ္ေယာက္ကိုသာ အားရပါးရေပါင္းေစခ်င္တာမို႔ပါေနာ္။
Unicode
လန်ရှီးချန် တစ်ယောက် ဝမ့်ရင်း အား မိမိ၏ရင်ခွင်ထဲ ရောက်လုနီးပါ ပွေ့ကာ တောအုပ်၏တောင်ဘက်သို့ ပျံသန်းလာခဲ့သည်။ စိတ်အစဉ်က ဝမ့်ရင်းကို ဝမ်နင်နှင့် ဝေ့ဝူရှန်းဘေးကနေ အမြန်ခေါ်ထုတ်သွားရမည်ဟုသာ သတိပေးနေသဖြင့် အရေးကြီးကိစ္စကိုတောင် သတိပေးရန်မေ့နေသည်။
"ဇယ်ဝူကျွင်း ခင်ဗျား ဒါဘာလုပ်တာလဲ"
"ခုကျွန်တော့ကိုလွှတ်ပေးလို့...... " မလွှတ်ပေးသောကြောင့် ဒေါသတကြီး ဇီထျန်းဖြင့် ရိုက်ရန်ရွယ်လာသော လက်လေးကိုပါ နောက်ပို့ပြီး အားထည့်ကာ ခါးကနေသိမ်းပွေ့ထားလိုက်သည်။
ကျန်သောလက်တဖက်ဖြင့် ထုရိုက်နေသော်လည်း မလွှတ်ပေးသဖြင့် ဒေါသကြောင့် နီလာသော မျက်နှာလေးကို လန်ရှီးချန် အပေါ်ကနေအုပ်မိုးကာ တစိမ့်စိမ့် ကြည့်ရင်းပြုံးနေမိသည်။
ကျန်းချန် ရိုက်ရတာ လက်လည်းနာလှပြီ တွန့်တွန့်လူးရုန်းနေရတာလည်း အားတောင်မရှိတော့ဘူး စိတ်တိုတိုဖြင့် လန်ရှီးချန် အင်္ကျီကို လက်ဖြင့်ဆွဲချကာ ပေါ်လာသော ပခုံးကို အားရပါးရကိုက်ချပစ်လိုက်သည်။
သူကိုက်လိုက်သည့် အချိန်တွင် တောင့်သွားသော လန်ရှီးချန်ကြောင့် ကျန်းချန် အားရပါးရ ပင် နောက်ထပ် တစ်ချက်ပြီး တစ်ချက် သွေးထွက်အောင် ကိုက်လိုက်သည် ဟုတ်တယ်လေ လန်ဂိုဏ်းကဗျက်စောင်းတီး လို့သာပဲ လက်က သန်လိုက်တာ ဘယ်လိုလေ့ကျင်ထားလဲ မသိ ပြုတ်တူနဲ့ညှပ်ထားသလို နာပြီး တုပ်တုပ်မှလှုပ်လို့တောင် မရတာကြောင့်ကိုက်ပစ်လိုက်တာ ဘာဖြစ်လဲ။
ဟွန်း ခင်ဗျားကြီးနာနေပြီမှတ်လား အခုကျွန်တော့ကို လွှတ်ပေးတော့လေ .... ဟုစိတ်ထဲက အားရပါးရအော်နေသော ကျန်းချန်တွန့် သွားသည် အခြားကြောင့်တော့ မဟုတ် မူမမှန်သော လန်ရှီးချန်၏ အသက်ရှုပုံ နှင့်သူ့ကိုချုပ်ထားသော လက်များကပိုတင်းကြပ်လာသောကြောင့်ဖြစ်သည်။
လန်ရှီးချန် ထင်ပင်မထင်ထားပါ သူ့လက်ကရုန်းလည်းမရုန်းနိုင် ရိုက်တော့လည်းမနာသလိုနေသောကြောင့် ဒေါသထွက်ကာ သူ့အားကိုက်သည်တဲ့လေ ။ ခက်တာက ဝမ့်ရင်းရဲ့ ပူနွေးနေတဲ့ထွက်လေလေးတွေ၊ နှုတ်ခမ်းသားပါးပါးလေးနဲ့ သွားချွန်ချွန်လေး တွေကြောင့် သူနေရထိုင်ရခက်လာသည် ဒါကိုပင် ထပ်ပြီး ကလေးဆိုးလေးက ထပ်ခါထပ်ခါကိုက်နေသည် နောက်ဆုံးသူ ဘယ်လိုမှ မခံနိုင်သောကြောင့် ဝမ့်ရင်းကို သတိပေးလိုက်မိသည်။
"ဝမ့်ရင်း..... မဆိုးတော့နဲ့ကွာ........~~~~"လန်ရှီးချန်၏ အသံခပ်ရှရှ ခပ်ဩဩ အသံကြောင့် ကျန်းချန် တွန့်သွားကာ မော့ကြည့်လိုက်မိသည်။
ရီဝေသောမျက်လုံးများဖြင့် ကြည့်နေသော လန်ရှီးချန်ကြောင့် ကျန်းချန် ကြောင်သွားကာ
"ကျွန်တော် ဘယ်တုန်းကဆိုးလို့လဲ ခင်ဗျားသာ..... အု.....အ.........အ............." .လန်ရှီးချန် ကိုယ့်စိတ်ကို ကိုယ်ထိန်းထားသော်လည်း မော့ကြည့်လာသော မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းလေး နှင့် မိမိ၏သွေးများကြောင့် နီရဲနေသော နှုတ်ခမ်းလေးများက သူ့စိတ်အား ထပ်ဆွလိုက်သောကြောင့် စူပုတ်ကာ ပြောနေသော အနှီကောင်လေး၏နှုတ်ခမ်းများကို သိမ်းပိုက်လိုက်မိသည်။
သူ့နှုတ်ခမ်းပေါ်ရောက်လာသော နူးညံသော နှုတ်ခမ်းတစ်စုံကြောင့် ကျန်းချန် အိမ်မက်များမက်နေသလားပင်ထင်မိသည်။ ခဏသတိလွတ်သွားရာမှ အသိပြန်ဝင်လာသောအချိန်တွင် သူရှိသမျှအားများနှင့် ရုန်းမိသည်။ သို့သော်လည်း အချင်းအနှီးသာ။
လန်ရှီးချန် ခင်ဗျားသာ ကျွန်တော့်ကို အဲလိုသာ နမ်းနေ ရင် ကျွန်တော် ခင်ဗျားကို ကျွန်တော့ဘေးနားမှာ တသက်လုံးရှိနေအောင် ဘယ်လိုနည်းနဲ့ပဲဖြစ်ဖြစ် တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်စွာ ပိုင်ဆိုင်မိအောင် လုပ်တော့မှာ မို့ ကျွန်တော့်ကိုလွှတ်ပေးပါတော့ဗျာ။
ကျန်းချန်ရဲ့အသံတိတ်ငိုကြွေးသံကို ကြားသွားသည့်နှယ့် လန်ရှီးချန်သူ့ ရဲ့ အနမ်းများကို ရုတ်သိမ်းသွားသည်။ ကျန်းချန် စိတ်ပျက်သွားကာ စိတ်တင်းပြီးရန်တွေ့ ရန် ခေါင်းမော့လိုက်သော် ........မထင်မှတ်ပဲ နောက်ထပ်တစ်ကြိမ် ကျရောက်လာသည့် အရိုင်းဆန်သော အနမ်းများကိုမူ ကျန်းချန် ပြန်တုံပြန်မိသည်။
လန်ရှီးချန် ခွင့်ပြုချက်မရဘဲ သိမ်းပိုက်မိသည့် နှုတ်ခမ်းများကို ဝမ့်ရင်း စိတ်ဆိုးကာ သူ့အားမုန်းတီးသွား မည်ဆိုးသောကြောင့် လွှတ်ပေးလိုက်မိသော်လည်း မျက်ရည်လေးများဝဲကာ သူ့ကြောင့်နီရဲနေသော နှုတ်ခမ်းများကြောင့်ပင် လန်ရှီးချန်သူ့၏ စိတ်ရိုင်းများကို ထပ်မံ အထိန်းအကွပ်မဲ့ စွာလွှတ်ပေးလိုက်မိသည်။
အချိန် ဘယ်လောက် ကြာသွားသည် မသိ ဝမ့်ရင်း သူ့ကျောပြင်အား အသက်ရူမရ သောကြောင့် ထုသော အခါမှ လွှတ်ပေးလိုက်မိသည်။
လန်ရှီးချန် သူ့ရဲ့ရင်ခွင် ထက်တွင် အသက်ကိုလုရှု နေသည့် ကောင်ဆိုးလေးအား " ဝမ့်ရင်း မင်းကိုယ့်ကို တာဝန်ယူရမယ် ကိုယ့်ရဲ့ဖြူစင်မူအားလုံးကို မင်းယူသွားလို့ ၊ ကြားလား၊ ကျန်းဝမ့်ရင်း" ဟုပြောကာ ကျန်းချန်အား လွတ်ထွက်သွား မှာစိုးသည့် အလား တင်းနေအောင် ဖတ်ထားလိုက်သည်။
ခံစားချက်များ ရောထွေးကာ နဝေတိမ်တောင် ဖြစ်နေသော ကျန်းချန် တစ်ယောက် ယောင်ချာချာဖြင့်ပင် ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။
"ဝမ့်ရင်း လာ ကိုယ်တို့ အနောက်ဘက်တောအုပ်ကို စစ်ဆေးရအောင်လေ" လန်ရှီးချန် ပိုင်စိုးပိုင်နင်း ပင် ဝမ့်ရင်း လက်ကလေးကို ဆွဲကာခေါ်သွားသည်။
ကျန်းချန် တစ်ယောက် သူလက်အားဆုပ်ကိုင် ထားသော နွေးထွေးသည့်ထိုလက် အားမလွှတ်တမ်း ဆုပ်ကိုင်ထားချင်သည်။
ကျန်းချန် စိတ်တင်းကာ ကျွန်တော် ခင်ဗျားကို ကျွန်တော့ဆီက ထွက်သွားဖို့ နောက်ဆုံးအခွင့်အရေးပေးမယ် .......ဒီအခွင့်အရေးကိုမှ မဖမ်းထားရင်တော့ .....ကျွန်တော်ခင်ဗျားကို ...... ဘယ်သူတွေ တားဆီးတားဆီး...... နာကျင်ရပြီး ...အဆုံးထိ... မပျော်ရွှင်ရရင်တောင် ..... ခဏတာတော့ ခင်ဗျားချစ်တာတွေကို .......တစ်ယောက်တည်း .... အပိုင်သိမ်းချင်တာမို့.....
"ကျွန်တော် က ကျင်းကွမ်ယောင် မဟုတ်ဘူးနော် ဇယ်ဝူကျွင်း၊ ခင်ဗျား သိသင့်တယ် ခင်ဗျား သူ့ကိုချစ်လည်း ကျွန်တော့်ကို အစားထိုးတာ............"
လန်ရှီးချန်သူ၏ ဒေါသများကို ဝမ့်ရင်း၏ နှုတ်ခမ်းပါးလေးသာမက လည်ပင်းများပေါ်တွင် ပါပုံချမိသည်။ "အ.......အား...... ခင်ဗျား............................အု ................အင်း~~~~~~.."
"ကျန်းဝမ်ရင်!!!!!! ဒါဆို ပြောစမ်းပါအုံး ကျန်းဂိုဏ်းချုပ်ကရော ကျွန်တော့အနမ်း ကိုဘာလို့ တုန့်ပြန်တာလဲ .... ဘာလဲ ကျွန်တော့်ကို့ ဝေ့ဝူရှန်းလို့ ထင်လိုက်လို့လား...... ဒါမှမဟုတ် ...." ဒေါသတကြီး ပြောနေသော စကားပင်ဆုံးသေး ခရမ်းရောင် ကြာပွတ်လေးက သူ့ ခန္ဓာကိုယ်အနှံ့ကျရောက်လာသည်။ဖြန်း!!! .. ဖြန်း...!!!!!!
ထပ်ခါထပ်ခါ ကျရောက် လာတဲ့ ဇီထျန်းရဲ့ အားပြင်းတဲ့ရိုက်ချက် တွေကို မရှောင်မိသလို၊ ရင်ဘတ်ပေါ်တွင် ထပ်ခါထပ်ခါ ဖြစ်ပေါ်လာသော ဒဏ်ရာများကလည်း သူ့ဝမ့်ရင်း ရဲ့မေးခွန်းကိုကြားလိုက်ရ တုန်းလောက် ရင်ထဲမှ စူးအောင့်လာသော ခံစားချက်ကိုပင် မယှဉ်နိုင်ပါ။
"ဘာလို့ ကျွန်တော်က စပ်စလူး နန့်နန့်ထူး နေတဲ့ သကောင့်သား ဝေ့ဝူရှန်းကို နမ်းချင်ရမှာလဲ .... အဲတာ့ခင်ဗျားကြီး ဖြစ်နေလို့..........ငတုံးကြီး ခင်ဗျားကြီးကြောင့် ကျွန်တော်ခံစားနေရတာ .........သူပဲ မေ့ခိုင်းလိုက် ပြန်ကြိုက်ခိုင်းလိုက်နဲ့ စွပ်လည်းစွပ်စွဲသေးတယ် ......အဲလောက်တောင် တုံးအနေတဲ့ခင်ဗျားကို ကျွန်တော်က မမေ့နိုင်ပဲ ဘာလို့ချစ်နေရတာလဲ........ မသိဘူး.......ကျွန်တော်ပြောတာ ခင်ဗျား သေချာနားထောင် ... ကျွန်တော် စိတ်မဝင်စားဘူး ခင်ဗျားကျင်းကွမ်ယောင် ကိုချစ်နေသေးလည်း ...............ခုနက ခင်ဗျားပြောတယ် မှလား ခင်ဗျားကို တာဝန်ယူရမယ်လို့ ............ရတယ် ကျွန်တော် တာဝန်ယူမယ် အဲ့တော့ ခုချိန်ကစပြီး ခင်ဗျား စိတ်ထဲကနေ ကျင်းကွမ်ယောင်ကို မေ့ပစ်ရမယ် ......ကြားလား.............ကြားလားလို့ .......ဟီး.... ဟီး ......ဟီး.."
သူ့အား ပြောရင်း အားရပါးရ ငိုနေသော ကောင်ဆိုးလေးရယ်ပါ ..........အရမ်းကိုချစ်ဖို့ကောင်းနေသောလူသား လေးပါ .လန်ရှီးချန် အခုသူ့ရင်ထဲတွင် ခံစားနေရသော ပျော်ရွှင်မှုများက ပြောမပြနိုင်လောက်အောင်ပင် ဖြစ်သည်။ မာနတစ်ခွဲသား မင်းသားလေးက သူ့အားချစ်သည်တဲ့လေ။ လန်ရှီးချန် ဝန်ခံပါသည် သူမမျှတသော နည်းလမ်းသုံးပြီး ဝမ့်ရင်းရဲ့ခံစားချက်တွေကို သိဖို့ ကြိုးစားခဲ့တယ် ဆိုတာ သို့ပေမယ့်လည်း...ကိုယ့် ကိုဒီတစ်ခါတော့ ... တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်ခွင့်ပေးပါ ... ကလေးရယ်.... ဟု တိုးတိုးလေးသာ စိတ်ထဲကနေတောင်းဆိုနေမိသည်။
သခင်အလိုရသာ ရိုက်နေသော အားမပါသည့် ခရမ်းရောင်လျှပ်စီးကြောင်းလေး ကခန္ဓာကိုယ်ပေါ်သို အဆက်မပြတ်ကျရောက်နေသည် သို့သော် မရှောင်ဘဲ လန်ရှီးချန် ရှေ့ဆက်တိုးကာ ခရမ်းရောင်လူသားလေးကို ရင်ခွင်ထဲကြပ်နေအောင် ပွေ့ကာ မျက်နှာလေးကို မော့စေကာ သူ့ကြောင့် သွေးလေးများစို့ နေသော နှုတ်ခမ်းလေးအား ညင်သာစွာ လက်မလေးဖြင့် သုတ်ပေးရင်း သူ့ခံစားချက်များကို ကလေးဆိုးလေး သိစေရန် ဖွင့်ဆိုမိသည်။
"ကိုယ်က ကွမ်ယောင်နဲ့ဘာမှမဆိုင်ဘူး ဝမ့်ရင်း..............ကိုယ့်အတွက်တော့ ကွမ်ယောင်က ညီငယ်တစ်ယောက်ပဲ အဲဒါထက်ဘာမှ မပိုဘူး ကွမ်ယောင်နေရာကို အစားထိုးဖို့ဆို........ ကိုယ်မင်းနဲ့ပတ်သက်ပြီး အဲလောက်ခံစားနေစရာ မလိုဘူး၊ တကယ်လို့ ကိုယ် မင်းကိုညီလေးလို သဘောကျတာဆို ဘာလို့ မင်းတခြားသူကို သဘောကျ နေမှန်းသိ တော့ နေစရာ မရှိအောင် ဖြစ်နေရတာလဲ .... ကိုယ့်ကို ....ရှင်းပြပါဦး..... မင်းအပြုံးတွေကို ဘာလို့ ကိုယ်တစ်ချိန်လုံး မြင်ချင်နေရတာလဲ ..၊ မင်းအတွက် အားလုံးအရာရာ ကိုယ်ဖြစ်ချင်နေရတာလဲ...... ဟင်....ဝမ့်ရင်း ........ကိုယ့်အတွက် .......တော့ .....မင်းက ............ကိုယ်တန်ဖိုးထားခဲ့ရတဲ့ စည်းမျဉ်း စည်းကမ်းတွေကို မင်းအတွက် ဆို အရာအားလုံး စွန့်လွှတ်ဖို့ အတွက်... ဘာလို့ အဆင်သင့်ဖြစ် နေရတာလဲ...ဟင် ....ဝမ့်ရင်း ကိုယ် တောင်းပန်ပါတယ် .....မင်းအရာအားလုံး ကို သံသယဖြစ်နိုင်တယ် ..... ဒါပေမဲ့ တစ်ခုတော့ ......မင်းကိုချစ်တာ တစ်ခုတော့ သံသယ မဖြစ်ပါနဲ့ကွာ.... ကိုယ်တောင်းပန်ပါတယ် ...... ဘာလို့လဲဆိုတော့...... မင်းရဲ့ဖြစ်တည်မှုက ကိုယ့်အတွက် အရမ်းအရေးပါ နေလို့ပါ ...တခြားသူနေရာကို အစားထိုးဖို့ မပြောနဲ့ မင်းဆိုတဲ့ ...... ကျန်းဝမ့်ရင်း ..... မင်းလေးက ......... ကိုယ့်ဦးလေး၊ ညီငယ်ဝမ့်ကျိ တွေကို လျစ်လျှ ရှုဖို့ ဝန်မလေးနိုင်အောင် စွဲဆောင်နိုင်ပြီး ကိုယ့်အတွက် တန်ဖိုးမဖြတ်နိုင်တဲ့ သူဖြစ်နေလို့ပါ ကွာ...."
ကျန်းချန် တစ်ယောက် အသက်ရှုများတောင် မှားသွားရသည်။ သူများတွေ ပြောသလို ဗိုက်ထဲမှာ လိပ်ပြာလေးတွေ ပျံသန်းသလို ဖြစ်မဖြစ်တော့ သူမသိ သူသိသည် က သူ့နှလုံးသား တစ်ခုလုံးက စည်းချက်မကျစွာ အရှိန်ဖြင့်ခုန်နေတာ မသိရင် ပေါက်ထွက်တော့မလိုပင်။
ကျန်းချန် သိသည် သူတို့နှစ်ယောက် ရဲ့အခြေအနေ က ရီလင်လောင်းဇူနှင့် ဟန်ကွမ်ကျွင်းလို ပျော်စရာ ဇာတ်သိမ်း ဖြစ်ဖို့က မသေချာ။ နှစ်ဦးစလုံးက အခု ကျင့်ကြံခြင်းလောက မှ ာအားလုံးက မျက်စိဒေါက်ထောက်ကြည့်ခြင်း ခံရသောသူများ၊ အနာဂတ် ခင်ပွန်းလောင်းများဟု အမည်တပ်ခံသည့်အပြင်၊ ဘယ်နေရာသွား သွား အခြားဂိုဏ်းခေါင်းဆောင်များက အမျိုးတော်ချင် နေကြသောသူများ ဖြစ်သည်။ ထို့အပြင် အကြီးမားဆုံး အခက်အခဲကို ပြပါဟုဆိုလျှင် လန်ရှီးချန်၏ ဦးလေး လန်ချီရန် ဖြစ်သည်။
လန်ချီရန်၏ အဖိုးထိုက်တန်သော တူတစ်ယောက်ကို လည်းအစ်ကိုတော် စပ်စလူး နတ်ပူးရဲ့လက်ထဲ ရောက်သွားသောကြောင့် တကယ်လို့များသာ နောက်ထပ်တူတစ်ယောက် ..............သာဆိုရင် လန်ချီရန်တစ်ယောက် ခေါက်ခနဲလဲကျသွားနိုင်သောလည်း ....ကျန်းချန်သူ ခုချိန်တွင်တော့ ဘာမှဂရုမစိုက်ချင်မိပါ။ ထို့ကြောင့်ပင် ကျန်းချန် သူ့အားငုံကြည့်နေသာ ချစ်ရသူ၏ မေးဖျားလေးကို နမ်းလိုက်သည်။
ထိုလူသားနှစ်ယောက်၏ နောက်ဆက်တွဲ အနမ်းများကို တော့ လဝန်းလေးက ကြည့်ရင်းရှက်သည်ထင့်ပါ တိမ်တိုက်လေးများကို ပင် အကူအညီ တောင်းကာ ကွယ်ခိုင်းလိုက်တော့သည်။
ကျန်းချန် သတိရမိသည် ဒီတောအုပ်ကို ရောက်ရောက်ချင်း ဝေ့ဝူရှန်း၏သတိပေးမှုကို " ကျန်းချန် သတိထား ငါတော့ မကောင်းတဲ့ အငွေ့အသက်တွေ ရနေတယ် ပြီးတော့လည်း မှော်စက်ဝန်းတွေကို သတိထားအုံး ကြားလား မဟုတ်ရင် မင်းပြန်မထွက်လာနိုင်ပဲဖြစ်မယ် တစ်ခုခုမဖြေရှင်းခင် ဒေါသက ငယ်ထိပ်မရောက်စေနဲ့၊ ကြားလား.....လို့ ...... ကျန်းဒေါသအိုးရဲ့"
"မင်းကြီးတော်ကြီး များလိုက်တဲ့ စကားကွာ ကိုယ့်ဘာသာ ကိုယ်သာ သတိထား စမ်းပါ ....... ဟန်ကွမ်ကျွင်းကို ပဲ တချိန်လုံး ငမ်းနေတာနဲ့ မမြင်မှာ မင်းကွ" ။
တကယ်လို့ များသာ လန်ရှီးချန်ရဲ့ စကားတွေက မှော်စက်ဝန်းရဲ့လွှမ်းမိုးမှုကြောင့်ဖြစ် နေရတယ်ဆိုရင် တောင်မှ ကျွန်တော့ကို ဒီအချိန်လေးကို ဖမ်းဆုပ်ပြီးပျော်ရွှင်ခွင့်ပေးပါ ဟုကျန်းချန်တစ်ယောက် တိတ်တခိုးဆုတောင်းနေမိသည်။
ထို့နည်းအတူ လန်ရှီးချန် တစ်ယောက် လရောင်အောက်တွင် သူမတူအောင် သူ့အားငြို့ငင်နေသော ကလေးဆိုးအား ကြည့်ရင်း စိတ်ထဲတိုးတိုးလေး ပြောနေမိသည်က " ဝမ့်ရင်း ကိုယ်စက်ဝန်းကို မဖျက်ချင်ဘူး ဒီစက်ဝန်းထဲမှာပဲ မင်းနဲ့အတူတူနေချင်တယ် .. ကလေးရယ်"
"လန်ကျန့်! ဇယ်ဝူကျွင်းကို တွေ့လား "အဖြေမရပဲ မျက်ဝန်းထဲတွင် စိတ်ပူရိပ်တွေသန်း နေကာ ခေါင်းကို အသာအယာ ရမ်းပြသည်။
"ဦးလေးက ဘာလို့ ပျောက်သွားရတာလဲ၊ ကျွန်တော် .. ခင်ဗျားကို သတ်မယ်၊ ... လွှတ်လို့ ... စစ်ကျွင်း.... လွှတ်လို့ " လန်စစ်ကျွင်း၊ လန်ကျင်းရီနှင့် အိုးရန်ဇီကျန်းတို့ သုံးယောက် သား ဒေါသများထွက်ကာ ပူဆွေးသောက ရောက်နေသော ကျင်းလင်အား ဆွဲထားကြသည်။
ထိုအခြင်းအရာကို ကြည့်နေသော ဝေ့ဝူရှန်း၊ နွဲ့ဟိုက်ဆန်း၊ နှင့် လန်ချီရန် တို့ လည်း မျက်နှာမကောင်းပေ။ ကျင်းလင် ရဲ့ငိုသံကိုကြားလေ ဝေ့ဝူရှန်း ဒေါသပိုထွက်လေဖြစ်ကာ သူတို့ အရှေ့တွင် အတင်းဒူထောက်ခိုင်းထားသော သူ့အား အားပြင်းပြင်းဖြင့်ပင် ထိုသူ၏ရင်ဘတ်ကို ဆောင့်ကန်လိုက်သည်။"ပြော.... အခုပြော.... မင်းဘယ်လို မှော်စက်ဝန်းမျိုးကို စည်းချထားတာလဲ။"
" ဟားဟားဟား.... ဘာလဲ.....အသံကြားရုံနဲ့ အများက ကြောက်ရတဲ့ ရီလင်လောင်းဇူက .... ကြောက်နေတာလား... ဟင်....""ခွပ်"
" မင်း****ပိုတွေ ထပ်ပြော နေမယ်ဆိုရင် ငါ အတိုင်းကြည့်မနေဘူးမှတ်" ရုတ်တရက်ထပေါက်ကွဲသော လန်ချီရန် ကြောင့် ဝေ့ဝူရှန်းပင် ဒေါသအရှိန်ဘယ်ရောက်မှန်းမသိဖြစ်သွားသည်။
" အစကတော့ ... ကျင့်ကြံခြင်းလောကရဲ့ အချစ်တုံးလေးတွေဖြစ်တဲ့ ရီလင်လောင်းဇူနဲ့ ဟန်ကွမ်ကျွင်း အတွက်ပဲ သီးသန့် ဆွဲထားတဲ့ စက်ဝန်း.... ဟားဟားဟား!!! အသေရယ်ရတယ်နော်.....ဘယ်သူထင်မှာ ဂုဏ်သတင်းကြီးတဲ့ လန်ဂိုဏ်းချုပ် နဲ့ ကျန်းဂိုဏ်းချုပ် က မှော်စက်ဝန်းကို အသက်သွင်းလိုက်တယ်လို့..... ငါ့ကိုပြောစမ်းပါအုံး ဂုဏ်သတင်းကြီးမားတဲ့ လူတွေက မင်းတို့လို မသတီစရာတွေပဲလားကွ....ဟ.."
"ခွပ်... ခွပ်...ခွပ်..."
စကားပင် မဆုံးသေး ကျင်းလင်အား ဖမ်းချုပ်ထားသော ကလေးသုံးယောက်၏အောက်တွင် လူရုပ်မပေါ်အောင် အထိုးခံနေရသော အကျဉ်းသားအဖြစ်ကို သွေးအေးအေးဖြင့်ပင် ကျန်သူများ လက်ပိုက်ကြည့်နေလိုက်ကြသည်။................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................ကဲ ဒါဒါလေးတွေ ဒီနေ့ အရှည်ကြီး ရေးပေးလိုက်တယ်နော် update ကကြာသွားလို့ပါ ။ပြီးတော့ သာသာလေးက sweet ခန်းတွေ သိပ်မရေးတတ်တော့ သိပ်မ sweet ဘူးဖြစ်သွားရင် sorry ပါလို့ ရှင့် နောက်တစ်ခါပိုကြိုးစားပါ့မယ်။သတိပေးထားတဲ့အပိုင်း .... novel မှာရော၊ LV မှာရော၊ anime မှာရော မပါတဲ့ အခန်း၊ character တွေပါလာတာမို့ စိတ်မဆိုးပါနဲ့နော် မူလ novel ကိုဖျက်လိုစိတ်လုံးဝမရှိပါ လန်ရှီးချန် နဲ့ကျန်းချန် နှစ်ယောက်ကိုသာ အားရပါးရပေါင်းစေချင်တာမို့ပါနော်။