Zawgyi
သူမ Tzuyuခ်ိန္ကေနထြက္လာျပိးdahyunနဲ႕ တူတူေနတာအခုဆို၆လေက်ာ္ေလာက္ပင္ရွိေနသည္
အစကထိုလူသားသတင္းကိုသူမႀကားေပးမဲ့
အခုေနာက္ပိုင္းထိုလူသားသတင္းကိုမႀကားျဖစ္ေတာ့ ေပ။
မနက္မိုးလင္းတာနဲ႕chaeyoungနဲ႕dahyun အတြက္ မနက္စာျပင္ေပးရင္ သူမအျပံဳးေတြက အသက္ဝင္ေနသည္။
"ေမႊးေနတာပဲ!"
"နိုးလာျပိးလာChae"
"အြန္,daေကာ?"
"အခုထိအိပ္ေနေသးတယ္ထင္တယ္"
"chaeသြားနိုးလိုက္ရမလား?"
"ရတယ္saသြားနိုးလိုက္မယ္,chaeကေဆးရုံး သြားရမွာမလား?အရင္စားနွင့္ေနာ္"
"အြန္"
Sanaေျပာျပိး dahyunရွိတဲ့အခန္းထဲကို sana ဝင္လာသည္။
"da ထေတာ့!"
သူမနိုးတာနဲ႕ထိုလူသားေလးက မ်က္လံုးစံုမွိတ္ကာ သူမကိုျပံဳးျပသည္။
"မထခ်င္ေသးဘူး!"
"ထေတာ့ !"
"မထဘူး!"
ကေလးတစ္ေယာက္လိုဆိုးျပေနတဲ့ dahyunကို sanaႀကည့္ရင္ ရယ္မိခ်ိန္
ထိုလူသားေလးကရုတ္တရပ္သူမႏႈတ္ခမ္းတစ္စံုကို လာနမ္းသည္။
"da"
သူမလန္႕သြားကာdahyunနာမည္ကို ေခၚလိုက္ေတာ့
ထိုလူသားေလးကျပံဳးရယ္သည္။
"လာ!မ်က္နွာသစ္ျပိးမနက္စာ စားရေအာင္"
"daမ်က္နွာသစ္ျပိးရင္ လာခဲ့မယ္"
"အြန္"
သူမတို႕မနက္ခင္းတိုင္ အခုလိုေပ်ာ္ေနရခ်ိန္ တစ္ျခားတစ္ဖက္မွာေတာ့
"×××ပိုင္းေတြေကာ×××ပိုင္းေတြေကာ တာဝန္ ယူေပးပါ"
"ဟုတ္ကဲ့သူေဌး"
"သြားလိုရျပိး"
"ဒါနဲ႕သူေဌး?"
"ဘာေတြက်န္ေသးလိုလဲ?"
"မက်န္ပါဘူး။သူေဌးပံုစံကအားနည္းေနသလို အိမ္ျပန္နားလိုက္ပါလား?"
"စိတ္ပူေပးလိုေက်းဇူးပါပဲ အဆင္ ေျပပါတယ္momo"
အရင္ကလိုမ်ိဳး ခပ္ထန္ထန္မရွိေတာ့တဲ့ သူမသူေဌးက အခုသူမကိုျပံဳးျပသည္။
ထိုအျပံဳးေတြကအရမ္းအားနည္းေနသည္။
sanaထြက္သြားျပိးထဲက ညညဆိုယာမကာကို အေဖာ္ျပဳကာအိပ္ေနတဲ့ သူမသူေဌးကို သူမသနားမိသည္။
Sanaနဲ႕ပက္သက္ျပိးသူမသူေဌးဘယ္လို ခံစားေနရလဲဆိုတာကိုလည္း သူမသိသည္။
ဒါေပမဲ့ သူမဘာမွမလုပ္ေပးနိုင္ခဲ့ေပ။
Momoထြက္သြားျပိးေနာက္ tzuyu သူအံဆြဲက သိမ္းထားတဲ့ဓာတ္ပံုေလးကိုႀကည့္ရင္
"နင္ေပ်ာ္ဖိုနင္ကိုတစ္ျခားသူလက္ထဲထည့္ေပးလိုက္ ရတာ ေတာ္ေတာ္နာက်င္ရတယ္sa။နာက်င္ရမယ္ မွန္သိေပးမဲဘာလိုနင္ကိုအခုခ်ိန္ထိငါ့ေခါင္းထဲက
ထုတ္လိုမရေသးတာလဲ?"
ထိုဓာတ္ပံုကသူမအျပံဳးကိုႀကည့္ရင္ ထိုလူသားလည္း ဝမ္းနည္းေနတဲ့ မ်က္ဝန္းတစ္စံုနဲ႕ျပံဳးလိုက္မိသည္။
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Dahyunကအခုဆိုsanaနဲ႕တူတူေနေနတာ ေႀကာင့္ ရုံးတစ္ခု၌အလုပ္လုပ္ေနသည္။
Dahyunအလုပ္သြားေနတုန္း sanaဆီကို momoေရာက္လာခဲ့သည္။
ေကာ္ဖီဆိုင္တစ္ခုမွာတူတူထိုင္ေနရင္
"မေတြ႕ရတာႀကာျပိးေနာ္momo"
"ဟုတ္ကဲ့ မမေလး"
"saကအခုtzuyuအိမ္မွာမွ မေနေတာ့တာ မမေလးလိုမေခၚပါနဲ႕ေတာ့momo"
"ေကာင္းပါျပိး"
"ဒါနဲ႕saဆီလာတာက?"
"ေျပာစရွိလိုပါ…မဟုတ္ဘူး ေတာင္းဆိုစရာရွိလိုပါ"
"ေတာင္းဆိုစရာ?"
"ဟုတ္ကဲ့"
"ဘာေတာင္းဆိုဖိုလဲmo?"
"သူေဌးနဲ႕တစ္ရက္ေလာက္ေတြ႕ေပးပါ"
momoစကားႀကားေတာ့sanaျငိမ္က်သြား သည္။
သူမဘာေျပာရမလဲမသိေတာ့ေပ။
"မမေလးအိမ္ကထြက္သြားထဲက အခုထိသူေဌးက ညည မမေလးကိုေမ့ဖိုစိတ္နဲ႕ ဝိုင္ေတြေသာက္ ေနတုန္း။အစကဘာမွမျဖစ္ေပးမဲ့ ႀကာလာေတာ့ သူေဌးအတြက္က်န္းမာေရးထိခိုက္လာနိုင္တယ္။ အဲဒါေႀကာင့္ မမေလးကိုအကူညီလာေတာင္းတာပါ။"
ထိုစကားေတြႀကားေတာ့ သူမဘယ္လိုလုပ္ စိတ္ေကာင္းနိုင္ပမလဲ?
စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရသည္
"saကူညီပါမယ္"
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Tzuyu companyကျပန္လာေတာ့ ဒိေန႕ တစ္ရက္Mrs.parkကလည္း အလုပ္နားတာ ေႀကာင့္
momoကသူမစားဖို ျပင္ဆင္ေပးရေပးမဲ့
သူမအိမ္ျပန္ေရာက္တဲ့အထိmomoက ဘာမွ မျပင္ဆင္ထားေတာ့
"ညစာအတြက္ဘာမွမလုပ္ထားဘူးလား?"
"ဟုတ္ကဲ့"
momoစကားကိုသူမျပန္ျပိးေမးခြန္းထုတ္မဲ့အခ်ိန္
"Tzuyu"
ထိုလူသားႀကားခ်င္ခဲ့တဲ့သူမအသံ…
ထိုအသံရွိရာဘက္ကိုလွည့္ႀကည့္ေတာ့ ထိုလူသား ျမင္ခ်င္ေနတဲ့ သူမကထိုလူသားအေရွ႕မွာတင္။
"Sana"
sanaကေတာ့ျပန္လာျပိး…
ဆက္ျပိးဘာဆက္ျဖစ္မွာလဲ?
#😸TL
<>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>><
Unicode
သူမ Tzuyuချိန်ကနေထွက်လာပြိးdahyunနဲ့ တူတူနေတာအခုဆို၆လကျော်လောက်ပင်ရှိနေသည်
အစကထိုလူသားသတင်းကိုသူမကြားပေးမဲ့
အခုနောက်ပိုင်းထိုလူသားသတင်းကိုမကြားဖြစ်တော့ ပေ။
မနက်မိုးလင်းတာနဲ့chaeyoungနဲ့dahyun အတွက် မနက်စာပြင်ပေးရင် သူမအပြုံးတွေက အသက်ဝင်နေသည်။
"မွှေးနေတာပဲ!"
"နိုးလာပြိးလာChae"
"အွန်,daကော?"
"အခုထိအိပ်နေသေးတယ်ထင်တယ်"
"chaeသွားနိုးလိုက်ရမလား?"
"ရတယ်saသွားနိုးလိုက်မယ်,chaeကဆေးရုံး သွားရမှာမလား?အရင်စားနှင့်နော်"
"အွန်"
Sanaပြောပြိး dahyunရှိတဲ့အခန်းထဲကို sana ဝင်လာသည်။
"da ထတော့!"
သူမနိုးတာနဲ့ထိုလူသားလေးက မျက်လုံးစုံမှိတ်ကာ သူမကိုပြုံးပြသည်။
"မထချင်သေးဘူး!"
"ထတော့ !"
"မထဘူး!"
ကလေးတစ်ယောက်လိုဆိုးပြနေတဲ့ dahyunကို sanaကြည့်ရင် ရယ်မိချိန်
ထိုလူသားလေးကရုတ်တရပ်သူမနှုတ်ခမ်းတစ်စုံကို လာနမ်းသည်။
"da"
သူမလန့်သွားကာdahyunနာမည်ကို ခေါ်လိုက်တော့
ထိုလူသားလေးကပြုံးရယ်သည်။
"လာ!မျက်နှာသစ်ပြိးမနက်စာ စားရအောင်"
"daမျက်နှာသစ်ပြိးရင် လာခဲ့မယ်"
"အွန်"
သူမတို့မနက်ခင်းတိုင် အခုလိုပျော်နေရချိန် တစ်ခြားတစ်ဖက်မှာတော့
"×××ပိုင်းတွေကော×××ပိုင်းတွေကော တာဝန် ယူပေးပါ"
"ဟုတ်ကဲ့သူဌေး"
"သွားလိုရပြိး"
"ဒါနဲ့သူဌေး?"
"ဘာတွေကျန်သေးလိုလဲ?"
"မကျန်ပါဘူး။သူဌေးပုံစံကအားနည်းနေသလို အိမ်ပြန်နားလိုက်ပါလား?"
"စိတ်ပူပေးလိုကျေးဇူးပါပဲ အဆင် ပြေပါတယ်momo"
အရင်ကလိုမျိုး ခပ်ထန်ထန်မရှိတော့တဲ့ သူမသူဌေးက အခုသူမကိုပြုံးပြသည်။
ထိုအပြုံးတွေကအရမ်းအားနည်းနေသည်။
sanaထွက်သွားပြိးထဲက ညညဆိုယာမကာကို အဖော်ပြုကာအိပ်နေတဲ့ သူမသူဌေးကို သူမသနားမိသည်။
Sanaနဲ့ပက်သက်ပြိးသူမသူဌေးဘယ်လို ခံစားနေရလဲဆိုတာကိုလည်း သူမသိသည်။
ဒါပေမဲ့ သူမဘာမှမလုပ်ပေးနိုင်ခဲ့ပေ။
Momoထွက်သွားပြိးနောက် tzuyu သူအံဆွဲက သိမ်းထားတဲ့ဓာတ်ပုံလေးကိုကြည့်ရင်
"နင်ပျော်ဖိုနင်ကိုတစ်ခြားသူလက်ထဲထည့်ပေးလိုက် ရတာ တော်တော်နာကျင်ရတယ်sa။နာကျင်ရမယ် မှန်သိပေးမဲဘာလိုနင်ကိုအခုချိန်ထိငါ့ခေါင်းထဲက
ထုတ်လိုမရသေးတာလဲ?"
ထိုဓာတ်ပုံကသူမအပြုံးကိုကြည့်ရင် ထိုလူသားလည်း ဝမ်းနည်းနေတဲ့ မျက်ဝန်းတစ်စုံနဲ့ပြုံးလိုက်မိသည်။
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Dahyunကအခုဆိုsanaနဲ့တူတူနေနေတာ ကြောင့် ရုံးတစ်ခု၌အလုပ်လုပ်နေသည်။
Dahyunအလုပ်သွားနေတုန်း sanaဆီကို momoရောက်လာခဲ့သည်။
ကော်ဖီဆိုင်တစ်ခုမှာတူတူထိုင်နေရင်
"မတွေ့ရတာကြာပြိးနော်momo"
"ဟုတ်ကဲ့ မမလေး"
"saကအခုtzuyuအိမ်မှာမှ မနေတော့တာ မမလေးလိုမခေါ်ပါနဲ့တော့momo"
"ကောင်းပါပြိး"
"ဒါနဲ့saဆီလာတာက?"
"ပြောစရှိလိုပါ…မဟုတ်ဘူး တောင်းဆိုစရာရှိလိုပါ"
"တောင်းဆိုစရာ?"
"ဟုတ်ကဲ့"
"ဘာတောင်းဆိုဖိုလဲmo?"
"သူဌေးနဲ့တစ်ရက်လောက်တွေ့ပေးပါ"
momoစကားကြားတော့sanaငြိမ်ကျသွား သည်။
သူမဘာပြောရမလဲမသိတော့ပေ။
"မမလေးအိမ်ကထွက်သွားထဲက အခုထိသူဌေးက ညည မမလေးကိုမေ့ဖိုစိတ်နဲ့ ဝိုင်တွေသောက် နေတုန်း။အစကဘာမှမဖြစ်ပေးမဲ့ ကြာလာတော့ သူဌေးအတွက်ကျန်းမာရေးထိခိုက်လာနိုင်တယ်။ အဲဒါကြောင့် မမလေးကိုအကူညီလာတောင်းတာပါ။"
ထိုစကားတွေကြားတော့ သူမဘယ်လိုလုပ် စိတ်ကောင်းနိုင်ပမလဲ?
စိတ်မကောင်းဖြစ်ရသည်
"saကူညီပါမယ်"
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Tzuyu companyကပြန်လာတော့ ဒိနေ့ တစ်ရက်Mrs.parkကလည်း အလုပ်နားတာ ကြောင့်
momoကသူမစားဖို ပြင်ဆင်ပေးရပေးမဲ့
သူမအိမ်ပြန်ရောက်တဲ့အထိmomoက ဘာမှ မပြင်ဆင်ထားတော့
"ညစာအတွက်ဘာမှမလုပ်ထားဘူးလား?"
"ဟုတ်ကဲ့"
momoစကားကိုသူမပြန်ပြိးမေးခွန်းထုတ်မဲ့အချိန်
"Tzuyu"
ထိုလူသားကြားချင်ခဲ့တဲ့သူမအသံ…
ထိုအသံရှိရာဘက်ကိုလှည့်ကြည့်တော့ ထိုလူသား မြင်ချင်နေတဲ့ သူမကထိုလူသားအရှေ့မှာတင်။
"Sana"
sanaကတော့ပြန်လာပြိး…
ဆက်ပြိးဘာဆက်ဖြစ်မှာလဲ?
#😸TL