Ezel'den...
Kız kardeşim Melis'e tecavüz edilip,öldürülmesinin ardından yaklaşık bir sene geçmişti.
Kimin yaptığını biliyordum.
Her yerde orospu çocuğunu aradım ve arattım.
Kendisi kumarhanemizde takılan,her şeyini kaybeden bir pezevenkti.
Kardeşimi öldürüp,kan parası ödeyip başkasını kendi yerine içeri soktu.
Köşe bucak bizden saklanıyordu.
Ona aynısını yapacaktım.Kardeşime yaptığı gibi onun kanını satın alacaktım.
Kimin yerime içerde yatacağı bile ayarlanmıştı.
Gücümüz her şeye yetiyordu ama orospu çocuğunu bir yıldır bulmaya yetmedi.
Babam ve annem çok kötü durumdaydı.
Annem üzüntüden meme kanseri olmuştu.
Bir süredir Kanada'daydım ama artık dönme vakti gelmişti.
Orospu çocuğunun,burada saklandığını duyduğum gibi uçağa atladım.
Onun işini tetikçilerim değil,ben halledecektim.
Evime,yurduma Kıbrıs'a döndüm.
Annem beni görünce biraz da olsa yüzü gülmeye başlamıştı.
Sevdiğim yemekleri yaptırmıştı.
Bir an onları burada bıraktığım için vicdan azabı çektim.
Onlarla iletişime geçmek istemiyordum çünkü daha çok intikam ateşiyle yanıyordum.
Bir şey yapamadıkça da deliriyordum.
Odama çıkıp,duş aldım ve yatağıma uzandım.
Her yerde Melis'in anısı vardı.
İntikam ateşiyle yanıyordum.
İnanıyordum,oorospu çocuğunu gebertecektim.
Sabah annemin sesiyle uyandım.
Aşağıya indiğimde babamla tartışıyorlardı.
Yukarı geri çıktım.
Siyah pantolon,beyaz gömlek geçirdim üzerime ve evden çıktım.
Donuk olan okuluma devam edecektim.
Annemi üzmek istemiyordum,hayatıma geri döndüğümü hissetmeliydi.
Geldiğimi sadece ailem ve dostlarım biliyordu.
Şimdilik bu yeterliydi.
Arabayı park ettim huzursuzlukla.
Arabadan inerken derin bir nefes aldım.
Lanet olası herkes bana bakıyordu.
Küfür ede ede okula girdim.
Okulda değişen iç tasarım dışında bir değişiklik yoktu.
Melis'in olmaması dışında.
Kafeteryaya indiğimde Melis'le sürekli oturduğumuz masaya gözüm çarptı.
Kahretsin,yanma hissiyle irkildim.
Siyah saçları önüne düşmüş bir kız üzerime kahve dökmüştü.Düğmelerimi açarken gözlerimi ondan ayırmadım.
Kulaklığını çıkarıp bana bakma tenezzülünde bulundu sonunda.
Esmer ve oldukça alımlı bir kızdı.
Hatta fazlasıyla.
Kirpikleri kaşlarına değiyordu,derin bakışları vardı.
Çok sade ve çok güzeldi.
Sonunda suskunluğunu bozdu.
"İyi misin?"diye sordu gözlerimin içine bakarak.
"Yanmam dışında iyi sayılır,sen nasılsın?"dedim gülümseyerek.
Yanıyordum ama gülümsüyordum.
Ne yapıyordum ben?
"Yok."dediğini sandım.
Emin değildim çünkü mırıldanıyordu.
Hiçbir anlam veremedim.
"Ne yok anlamadım?"dedim şaşkın şaşkın bakarken.
Bir an sustu.
"Revir diyorum,nerede acaba?"diye sordu gözlerini kaçırırken.
"Sanırım yenisin,beni takip et."dedim kendimden emin bir şekilde ve yürümeye başladık.
Revirde hiçbir zaman hemşire olmadığını biliyordum.
Hemşire hattı arayınca revire iniyordu.
İçeri girdik,kapıyı kapattım ve iki bacağımı ayırıp sedyeye oturdum.
"Hemşire falan yok.Bak şurada buz ve yanık kremi var onları getir de beni tedavi et sakar şirin."dedim hınzırlığımla.
Arkasını dönünce gömleğimi çıkardım.
Buzu,yanık kremini aldı ve önüne döndü.
Vücuduma ya da yanan yere bakıyordu.
"Yaran fena gözükmüyor,iz kalmaz merak etme."
Yaramı inceliyormuş...
Buzu ve kremi elime uzattı,etrafa bakınmaya başladı.
Elini tuttum ve kendine çektim.
"Beni sen yaktın,sen iyileştir."dedim gözlerinin içine bakarak.
Benim gibi iki bacağını sedyede sarkıtıp oturdu.
Bana doğru yaklaştı.
Huzur verici kokusu bana her şeyi unutturdu.
Eline buzu aldı ve göğsüme tutmaya başladı.
Kafasını kaldırdı,gözlerime baktı.
Gözlerinin içine bakıyordum.
"Bana bakmayı kes!Önüne bak."dedi birden.
Şaşırmıştım.
"Önümde sen varsın sakar şirin."dedim gülümseyerek.
"Ukala."dedi gözlerini devirirken.
Her haliyle o kadar güzeldi ki,ömür boyu onu izlesem bıkmam diye düşündüm.
Hala yüzüme bakıyordu.
"Ben sana sakar diyor muyum ama?"dedim sinir bozucu bir gülüş atarak.
"Canın cehenneme!Şu kremi sürüp gidiyorum buradan."
"Sinirlenme,sinirli şirineee"
"Aman Allahım,baş belası."
Kremi alıp yanan yerime sürmeye başladı.
Saçları önüne düşünce saçlarını elime aldım,okşayıp arkasına attım.
Kafasını kaldırıp bana baktı.
Gözlerinin içine bakıyordum.
Belli utanmıştı.
Yine başını öne eğdi.
Kremi masaj yapar gibi sürmeye devam etti.
Ayağa kalkıp sargı bezini ve bantı aldı.
Onu izliyordum.
Hareket ettikçe güzel kokusu burnuma geliyordu.
Sargı bezini sararken saçı yine önüne düştü.
Saçlarını tuttum ve bırakmadım.
Hiçbir şey dememişti.
Saçlarını kokladım.
Saçları hala avuçlarımın içindeydi.
Eli tenime temas etti.
Bir garip olmuştu içim.
Saçını koklamak istedim.
Elimdeki saçına eğildim ve sanki normal bir şeymiş gibi kokladım.
Neden böyle bir şey yapıyordum bilmiyordum ama içimden bunu yapmak geliyordu.
Kafasını kaldırıp bana baktı.
Ben hala ona bakıyordum.
Saçını kokladığımı mı anlamıştı,bilmiyordum.
Belki de beni sapık sanmıştı.
Hiç konuşmadı,ben de konuşmadım.
Saçı hala elimdeydi.
Bu anın tadını çıkarmak istedim.
Sarma işlemini bitirdi ve yerinden kalktı.
Böyle güzel zamanlar her zaman saniye değerinde olmak zorunda mıydı?
"Geçmiş olsun.Birkaç gün suyla temas etme."
Arkasını döndü gidiyordu.
Ayağa kalktım ve giderken omzuna dokundum.
Bana döndü.
Gözlerinin içine bakıyordum.
Ne diyeceğimi unutturmuştu bana.
Gözlerime bakmaya devam etti.
"Ne var?"der gibi.
"Bu yara iz kalırsa,senden bana hatıra kalır sakar şirin."dedim gülümseyerek.
"Kalmamasını dilerim."dedi gözlerini devirerek.
"Belki de kalmasını dilemeliyiz."dedim muzip bir gülümsemeyle.
"Seni bir daha görmemeyi diliyorum."dedi ve kapıyı çekip gitti.
Gömleği üstüme geçirdim.
Gidip okul işlerimi hallettim.
Arabaya binip,müzik açtım.
Işık yanıyordu ve hala durur vaziyetteydim.
Korna çaldıklarını bile sonradan fark ettim.
Müzik açmak için eğildiğimde müzik çaldığını fark ettim.
Sürekli onu düşünürken buldum kendimi.
Duş aldım ve kendimi yatağa attım.
Melis aklıma gelmemişti.
İntikamımı unutmuştum,bunu yapamazdım.
Her zaman duyduğum o şeyi yaşamıştım ben.
Hayatımda ilk defa bir kız,benim içimi titretmişti ama benim aşk yaşayacak kadar sıradan bir hayatım yoktu.
Sadece intikamım için ve ailem için nefes alacaktım.
Onu düşünmemeye çalıştığım anda bile onu düşünürken buldum kendimi.
Sonra 'Aşk Tesadüfleri Sever'den bir sahne canlandı gözümde:
"Bazen ilk görüşte bilirsin,o insan senin kaderindir.Bazen bir ömür ararsın bulunmaz..."