Owen: Reyana? *Sabay hawak sa balikat ni Reyana*
Reyana: *Tinagtagan ng damit si Owen at patuloy pa din niya itong hinahalikan mula leeg hanggang sa dibdib*
Owen: Reyanaaaaaa uggghhh! *Pasigaw niyang sinabi*
Reyana: *Patuloy sa paghalik sa katawan ni Owen*
Owen: *Nilabanan ang ginagawa ni Reyana hinawakan niya si Reyana sa kamay nito at diniinan ang pagkakahalik*
Reyana: Ohh Owennnnnnnnnn!
Owen: Shhhhhhhh. *Sabay dampis ng mga dila niya sa balikat ni Reyana*
Reyana: Owennnnnnnnnn!
Owen: Dadalhin kita sa langit.
Reyana: Oh yes pleaseeee.
Owen: *Napadpad ang kamay niya kina Susan at Amalia*
Reyana: Dahan dahan lang, wala pang lalaking nagtangkang pasukin yan.
*Madiin na napahawak sa likod ni Owen*
*Sabay nilang na abot ang langit HAHAHAHA*
-Kinaumagahan-
*Magkayakap ang dalawa at na unang nagising si Reyana*
Reyana: Goodmorningggggggg! Aghhhhh! *Sabay unat ng kaniyang mga kamay*
Owen: Goodmorningg Reyanaaa!
Reyana: *Nagulat* WHAT THEEEEE!
Owen: WAHHHHHHH!!! Anong ginagawa mo ditoo sa kotsee koo!
Reyana: BAKIT WALA KANG SUOT!
Owen: Ikaaawww! Bakit wala kang saplot ha!
Reyana: WAHHHH!! *sabay kuha sa damit ni Owen*
Owen: So may nangyare kagabi?
Reyana: Hindi ko alam.
Owen: Ang huling naalala ko ay nung hinalikan mo ako.
Reyana: Ano ba itong ginawa ko?! *Napayuko at umiiyak*
Owen: Don't cry. *Sabay yakap kay Reyana*
Reyana: Bitawan mo ko! Hindi ih mali to!
Owen: Anong mali dito?
Reyana: Mali ayaw ko! Ayaw kong magmahal Owen! Hindi mo ba ako na iintidihan!
Owen: Paano kita maiintindihan? Kung miski ako hindi mo maramdaman.
Reyana: Hindi kita kailangan maramdaman dahil kahit kailan, hinding hindi ko susubukan ang bagay na nakasira sakin noon!
Owen: Ang magmahal muli?! Yun ba ang kinakatakot mo ha!
Reyana: Ang mahalin ako ng isang katulad mo ang pinakamaling pwedeng mangyare.
Owen: Bakit hindi?!
Reyana: Dahil alam kong sa bandang huli mawawala ka din! Iiwan mo lang din ako! Masasaktan ka lang din dahil sakin! Magkakasakitan lang tayo.
Owen: Paano kung hindi? Paano kung mali ka!
Reyana: Tumigil kana please.
Owen: Nung una palang kitang nakilala. Gusto na kita. Reyana pakinggan mo ko. *Sabay yakap kay Reyana*
Reyana: Tama na! *Sabay tagtag sa pagkakayakap at sinampal si Owen*
Owen: Reyana? *Nagulat*
Reyana: *Sabay kuha sa damit, pantalon at undies niya at sinuot ito*
Owen: Ihahatid na kita.
Reyana: No thanks, kaya ko ang sarili ko. Kalimutan na lang natin tong lahat. Kalimutan na lang natin na may nangyare sating dalawa.
Owen: Pero.
Reyana: Wala ng pero pero, mauna na ako. *Lumabas ng kotse at sumakay ng tricycle papunta sa bahay niya*
Reyana's Pov
Reyana! Ano ba itong pinaggagawa mo sa buhay mo! *Umiiyak 😭* Bakit mo binigay ang sarili mo sa lalaking yun! Bakit?! Siya pa lang ang lalaking gumawa ng bagay na yun. Reyanaaa! Your such a mess *😭* Hindi na ulit mauulit ito. Hindi pwede! Pare pareho lang ang mga lalaki. Manloloko! Paglalaruan lang nila ako. Paglalaruan lang din ako ni Owen. *Umiiyak 😭*
Tricycle Driver: Andito na po tayo.
Reyana: Salamat ito po yung bayad.
Angeline: Mame?!
Reyana: Jel?
Angeline: *Niyakap si Reyana* Bakit po ngayon lang kayo? Saan po ba kayo, nanggaling?
Reyana: May inasikaso lang.
Angeline: Pinagluto kita mame tara?
Reyana: Osige mauna kana. *Iika ikang naglakad*
Angeline: Bakit kaba iika ika mame?
Reyana: Ahh e kasi.
Lea: Andiyan kana pala Reyana! Tara kain na tayo sa loob. Nagluto si Jel.
Reyana: Oo nga sabi nga ni Jel. Mauna na kayong dalawa medyo masakit lang yung balakang ko.
Lea: Jel, pumasok ka muna sa loob. Kailangan lang naming mag-usap ng Mame mo.
Angeline: Teka? Hindi po ba ako pwedeng sumali sa usapan niyo?
Lea: May kailangan lang linawin ang mame mo sakin.
Reyana: Nakakakaba ka naman. Ano ba yun?
Angeline: Oo nga po Tita Lea ano po ba yun?
Lea: Pumasok ka muna sa loob Jel.
Angeline: Okay po. *Sabay pasok sa bahay*
Reyana: Ano ba yun?
Lea: Tumalikod ka nga.
Reyana: Bakit?
Lea: Basta.
Reyana: *Saba'y talikod* Oh anong meron.
Lea: Sabi ko na nga ba e!
Reyana: Ano?!
Lea: Hindi mo na ikakaila sakin yan! Nakipagchurvahan kaba!
Reyana: Hindi. *Sabay harap kay Lea*
Lea: Gaga ka! Huwag mo ng itanggi. At kanino naman?!
Reyana: Pwede ba huwag muna natin tong pag-usapan dito. Mamaya na lang natin pag-usapan kapag umalis na si Jel.
Lea: Okay okay! Pero kailangan mong ikwento sakin kung ano ba talaga ang totoong nangyare.
Reyana: Fine, basta shhh kana lang muna.
*Pamasok ang dalawa sa bahay*
Lea: Teka diba? Si Owen yung kasama mo kagabi?
Angeline: Sinong Owen?
Reyana: *Sabay kurit kay Lea*
Lea: Ahh sabi ko oven! Bakit di bumili yung nanay mo ng oven. Mukhang pasira na yung oven niyo e hahahzha.
Angeline: Ganun po ba. E mame sino po bang masama niyo kagabi at di na kayo nakauwi?
Reyana: Ahh eee kasiii yunggg hmmmm.
*Bigla namang sumulpot si Erik*
Erik: Goodmorningggg!
Reyana: Hay salamat.
Angeline: Ang aga mo naman ata Erik?
Erik: Ahh andito po pala kayo Tita Reyana at Tita Lea. Goodmorning poo.
Reyana: Malamang bahay ko itech? Malamang andito ako.
Angeline: Mame naman.
Erik: Si Tita talaga palabiro hahahaha.
Reyana: HAHAHAHAHA, osige sumabay kana lang din munang kumain.
Erik: Hindi na po. Susunduin ko lang talaga po si Jel.
Angeline: Osige wait lang kukunin ko lang yung bag ko. *Sabay punta sa kwarto niya*
Lea: Erik? Nililigawan mo ba si Jel?
Erik: Huh?! Hindi po ah.
Reyana: Hoy! Erik! Kapag nalaman laman ko lang na may namamagitan sa inyo ni Jel. Baka maibaon kita sa hukay! Hayaan mo munang makapagtapos ng pag-aaral ang anak ko.
Erik: Alam ko naman po yun Tita kaso ang problema po kasi.
Reyana: Ang problema kasi uhugin kaaa?
Lea: Uhugin?
Erik: Ho?
Reyana: Ahh wala, oo nga pala Erik. Si Mr. Owen Alcasid? Ka ano ano po siya?
Erik: Ahh Tito ko po siya. Bakit niyo po ba natanong?
Reyana: Wala naman.
Lea: Hoy! Nahihiwagaan na ako kay Owen ikwento mo na nangyare sa inyo kagabi.
Erik: Huh?! Kayo po ang kasama ni Tito Owen kagabi??
Angeline: Parang kanina ko pang naririnig yung Owen na yun ah. Sino po ba talaga siya?
Reyana: Oven yun anak. Oven yung pinag-uusapan namin. *Sabay tingin ng masama kay Erik*
Erik: Ahh ooo, sabi ko kasi ako na lang maghahanap ng oven para sa kaniya.
Angeline: Woa ang sweet mo naman bogs!
Erik: *Sabay kamot sa kaniyang ulo* Hahahaha.
Angeline: Mame una na po kami.
Reyana: Osige mag-iingat kayo. Kailanga. Mo pa ba ng pera Jel? Oh ito baon mo.
Angeline: Wag na po mame. May extra pa naman po ako.
Reyana: Idagdag mo na ito.
Angeline: Salamat poo. *Sabay yakap kay Reyana*
Erik: Tara na?
Angeline: Tara. Iloveyou mame! Thank you Tita. *Sabay labas ng bahay*
Reyana: Ingat kayo ha.
Lea: Omag-ingat kayo! Uso na ang buntisan ngayon
Reyana: Hoy ano kaba!
Lea: Speaking of buntisan! Ano?! May nangyare sa inyo ni Owen??
Reyana: Ewan ko hindi ko alam.
Lea: Anong hindi mo alam? Gaga kaba? Ano yun sumakit yung balakang mo dahil sa pag-upo?
Reyana: Siguro?
Lea: Ahh gosh! Velasquez! Ako pa ba lulukuhin mo? Anong nangyare?
Reyana: Hindi ko din alam. *Sabay punta sa kusina*
Lea: Anong hindi mo alam?
Reyana: Nags*x ata kami. Ewan siguro.
Lea: Kung may nangyare na sa inyo! Edi may meaning na kayo.
Reyana: No!
Lea: Huh?
Reyana: Kahit kailan hindi ako susugal.
Lea: Hindi susugal?!
Reyana: Yes, wala akong balak magmahal. Hindi ko din balak ang mahalin siya.
Lea: So yung nangyare sa inyo wala lang yun? Anong klaseng pananaw yan!
Reyana: Wala lang talaga yun. *At unti unting pumatak ang kaniyang luha*
Lea: Tissue?
Reyana: Lea? Anong klaseng babae ako? Bakit ganito yung pakiramdam ko. Pakiramdam ko ang dumi dumi ko. *😭* I let someone take my virginity kahit hindi pa kami kasal. *😭* Pakiramdam ko isa na lang akong basura.
Lea: *Niyakap si Reyana* Reyana, hindi mo naman ibinigay ang isang bagay katulad na yan sa isang lalaki kung hindi ka nagkaroon ng tiwala kay Owen. Why don't you just trust him.
Reyana: Pare pareho lang silang mga lalaki. Iiwan niya lang din ako.
Lea: Paano kung iba si Owen? Paano kung iba siya sa lahat ng lalaking nakilala mo? Wala akong alam sa lahat ng nangyare sa'yo 5 years ago pero napagtanto ko na, yan palagi ang kinakatakot mo. Natatakot ka na mahalin ka ng isang lalaki higit pa sa sarili niya.
Reyana: Ayaw ko! Natatakot ako Lea. *😭* Hindi ko kaya, hindi ko pa kaya. *😭*
Lea: Masarap mabuhay at mas masarap kung may isang taong magpaparamdam sa'yo na dapat kang mabuhay.
Reyana: Pero paano? Paano kung ayaw ko? Paano kubg hindi ko kayang mag-risk?
Lea: Edi andami mong malalagpasang masasayang pwedeng mangyare sa'yo. Bigyan mo ng pagkakataon ang mga taong gustong pumasok sa buhay mo. Bigyan mo siya ng puwang sa puso mo. Huwag kang maging duwag, dahil baka mamaya siya na ang tinadhana mo nilampasan mo pa.
Reyana: *😭*