Dominic'sPoint of View
"Kuya!sa Provident High daw mag-aaral?" Tanongni Parker habang hinihila ang damit ko. Napakalapad ng ngiti niyapero di ko siya pinapansin kasi kailangan kong mag-concentrate savideogame na nilalaro ko.
"Kuyanaman eh! Pansinin mo ako!" Pangungulitulit ni Parker sa akin
"Ookaso gusto nila Mommy at Daddy na ako ang magiging Yaya mo. Wag kangmagulo naglalaro pa ako!" sagotko sa kanya at muling nag-concentrate sa paglalaro. Minsan talaganakakairita na siya.
"Paanoyung plano mo na sa Manila ka magha-highschool?" Tanongulit niya ngunit di ko na siya sinagot. Mula sa gilid ng mga mata koay nakita kong napakasama na ng tingin niya sa akin. Tss, pikon.
"Mama'sboy" bulongniya at akmang aalis.
"Uglygirl" Gantiko.
Lumingonsiya sa akin, inis na inis na ata siya "Make-upuser!"
"NonstopFarter." Napangisiako, ang sarap talaga inisin ng isang to.
"Kulangoteater!" Sigawniya
"VomitSwallower!" Giit ko.
"Rugbyboy!"
"Rugbygirl"
Saglitsiyang natahimik na para bang nag-iisip, "Solventboy!" Sigawniya ulit na para bang nag-aalinlangan.
"Solventand Rugby are the same, Talo ka Parks" Isaid and stuck out my tongue. Ang sarap talagang pag-tripan ng pikonkong kapatid.
"Whatever,tss. Anak ka ng demonyo!" Sigawniya
"Magkapatidtayo! Patas lang!" Giit ko.
Biglangnaputol ang masayang panaginip ko ng biglang may sumampal sa akin.Unti-unting nawala ang imahe ni Parker sa paningin ko. Nakaramdam akong matinding sakit sa ulo ko. Dahan-dahan kong idinilat ang mga matako at laking gulat ko nang tumambad sa akin ang isang taong nakasuotng maskara ng demonyo.
"Gisingna Dominic, Mamatay ka pa"
Napasinghapako at bahagyang ginalaw ang ulo ko, "H-hayopka... Pakawalan mo ako dito"
Napatinginako sa paligid, nakita kong katabi ko si Grey na nakaupo din sa isangupuan at nakatali gaya ko. Wala akong naalala simula nang makalanghapkami nang usok na nakakahilo.
"Angtagal mo namang nagising Dominic, nagkagulo na ang lahat natutulog kapadin." wikang salarin. Sinusubukan kong kilalanin ang boses niya ngunit maygamit yata siyang bagay na nagpapagbago ng boses.
"Nasaansila?! Walang hiya ka wag na wag mo silang sasaktan!" nagpupumiglasako para makawala sa tali ko pero napakahigpit nito.
"Easylang Dom, darating din ang oras mo."
Gustong-gustoko siyang sugurin at patayin ngunit di ko magawa kasi nakatali ako.Bigla kong narinig na umungol si Grey tanda na unti-unti na siyangnagigising kayat napalingon ako sa kanya.
"Greygising!" Sigawko
Gulatsi Grey nang magising siya agad siyang nagpumiglas gaya ko, "Hayopka! Bakit ako nakatali?! Anong ibig sabihin nito?! Pakawalan mo akodito!" Sigawng sigaw si Grey.
Tumawalang ang salarin, "Notyet..."
"Tutalgising na kayong dalawa, magsimula na tayo sa laro pero bago yunhihintayin muna natin ang special player natin na napakahalaga sainyong dalawa" Bakasang pagka-arogante sa boses niya.
"Wagna wag mong idadamay si Parker dito hayop ka!" Sigawni Grey. Hindi pwedeng mapahamak ang kapatid ko!
"Ifyou do anything to harm my little sister, I swear to GodI will hurtyou in any possible way" bantako sa kanya. Pinipilit kong kumalas mula sa pagkakatali ko peronapaka higpit talaga nito. S-si Carly, sana ligtas siya.
"Wowtakot ako! hahahahaha" Saracsticniyang sambit.
"Wagmo mong idamay dito si Parker parang awa mo na!" Sigawni Grey.
Kinuhang salarin ang baril na nasa bulsa niya, "Seethis is why I chose Parker. Kung siya mamamatay, madamingmasasaktan."
"Akonalang yung saktan mo wag ang kapatid ko!" Giit ko.
Napailing-ilingsiya habang ikinakasa ang baril, "Hereshow we play, nakikita nyo tong laptop? naglagay ako ng sarili kongcamera para mamonitor ang mga nangyayari sa labas. Papupuntahin kodito si Parker nang mag-isa. Kailangan wala pang isang minuto aynandito na siya. Every minute na wala siya dito ay may mamamatay saisa sa inyo." Biglaniyang itinuro sa amin ang baril.
"Andif she arrives within One minute anong gagawin mo sa kapatid ko?!"
"Dominic,Dominic, sasabihin ko yan sa takdang panahon." May kinuha siya mula sa kanyang bulsang isang walkie talkie.
"Hellonandyan ba si Parker ?" Hindi! Hindi maaring pumunta dito si Parker! Mapapahamak lang siya!
"ParkerWag kang makinig sa kanya!" Sigawako ng sigaw ngunit agad niya akong sinuntok. Kinakabahan ako para sakapatid ko. Wala siyang kalaban-laban sa kanya.
Hindiko na narinig pa ang pinag-usapan nila dahil lumayo mula sa amin angsalarin. Maya-maya pay bumalik siya,"Sorry guys, She's coming"
"Wagna wag mong sasaktan si Parker kundi papatayin kita!" Grey
"30seconds left!" Biglangsigaw ng salarin habang nakatingin sa relo niya.
Parker'sPoint of View
"Walanghiya ka! Wag mo silang sasaktan!".
Biglanaming narinig na sumigaw si Kuya.
"Itsup to you Parker, if and only IF makakarating ka dito sa homeroomclassroom natin within 1 minute. No one will die. But every minute nalate ka, may mamamatay sa isa sa kanina, Pili ka? Si Grey o siDominic? kailangan ikaw lang mag-isa, no guns & weapons. Theclock is ticking parker" Thekiller ordered at agad na pinutol ang linya.
Agadkong nasapo ang ulo ko, nasa kanya sina kuya at Grey. Hinding-hindiko mapapatawad ang sarili ko kung may mangyaring masama sa kanila.
"Parkerdont go there!" Giitni Carly ngunit napailing akot. Pinunasan ko ang luha sa mga matako, "Icant risk their lives"
"Paanoka?! How sure are you na makakaligtas ang kuya mo kung pupunta kadoon? Parker papatayin ka din niya." Bantani Robbie sa akin ngunit hindi ko ito alintana.
Napabuntonghininga na lamang ako at agad na sinuot ang jacket ko, "Ifanything happens to them knowing that I wouldve done something tohelp them, I would regret this for the rest of my life."
Ihugged both of them, "Dontfollow me please" Pagmamakaawako sa kanila.
Hindina ako nagpaligoy-ligoy pa, dali-dali akong tumakbo patungo saClassroom namin. Sa buong buhay ko ngayon lang ako nakatakbo ngganito kabilis. Halos mawalan ako nang hininga pero ayaw kong tumigilkasi kailangan nila ako.
Tagaktakang pawis ko nang makarating na ako sa classroom. Nasa pintuan akonang bigla kong narinig nasumigaw sina Grey at Kuya
"Parkerwag kang pumasok!"
Hulina bago ko sila narinig, hindi ko nacontrol ang sarili ko at binuksanko ang pintuan. Nakita ko ang kuya ko na alalang-alala at si Grey nanaiiyak. Ngunit pagtingin ko sa salarin ay nakharap napala siya saakin at nakatutok na sa akin ang baril na hawak niya.
Biglaniya akong akong pinaputukan at sa sobrang gulat koy agad akongkumaripas sa pagtakbo.
Takboako ng takbo dahil sa takot ngunit ang masaklap ay sinusundan niyaako sa pagtakbo
Hindiako huminto sa pagtakbo hanggang sa makarating ako sa Library.Dali-dali kong isinara ang pintuan ngunit napakalapit lang niyasaakin. Hindi ko na nagawang i lock pa ang pinto kayat nadaganan naniya ako.
Pagodna pagod na ako. Nakahiga ako sa sahig habang siyay nakapatong saibabaw ko.
"Bilismo palang tumakbo parker pero naabutan parin kita" Tumawasiya at bigla niyang tinanggal ang maskarang suot niya.
Napagulatako nang makita ko kung sino siya....
"SurpriseParker" Mapanudyoniyang sambit.
"D-DIXON?!"