A/N:Hehe long time update as usual. I'm wondering if someone is still reading this. Anyways, happy new year you guys!Hope this year will give us a good one. God bless y'all!:) Enjoy reading!
_________________________________
"Rayko I killed a person"
ano magiging reaksyon mo kung halimbawa yung taong mahal na mahal mo at pinahalagahan mo nang higit pa sa sarili mo,biglang sasabihin ang mga katagang yan sayo?
if this wasn't her. surely, baka tumakbo na siya sa takot at lumapit sa pinakamalapit na police station.
but it was her, his Sayvel that he genuinely loves.
hindi niya magawang matakot dito. ang naramdaman niya lang ay, matinding takot para dito.
natatakot siya para sa kanya.
Every single time, dahil sa pagkabrutal ng personality nito at pananalita sa ibang tao. Natatakot na siya para dito.
At mas lalo pang nadagdagan ang takot na nararamdaman niya ngayon.
This cant be happening. He hopes she'll just smirk suddenly at him and laugh at his face saying,
"Nah! I was just kidding!Uto uto ka naman"
Pero nanatili ang pagsisisi at hirap sa mga mata nito.
Mas lalong humigpit ang yakap niya dito. Hindi na nito kailangan magsalita pa para makumpirma niya na walang halong biro ang sinabi nito.
---
After that day, he tried to keep things normal. Kapag nasa trabaho, mas naging extra sweet pa siya dito.
No matter what he's doing, he'll find time to check on her from time to time. He would surprise her with flowers kahit alam niyang ayaw niya sa mga to. Magiiwan din siya ng sweet notes randomly. All just to cheer her up.
Sa kahit anong ginagawa niya, ngingitian lang siya nito pero kahit nakangiti ito , mahahalata mo sa mata nito ang tamlay. But he would disregard it and return a very sweet smile.
Kinikilig ang mga kaempleyado niya sa kanila. Panay din ang tukso sa kanila. Natutuwa siya sa loob loob niya pero agad din mawawala ang tuwang yun kapag makikita niya ang mga walang buhay na ngiti nito.
Siguro hindi napapansin ng iba,aakalain mo talaga na nakangiti talaga ito at natutuwa pero kabisado niya itong masyado.
Alam na alam niya kung gaano kalungkot ang mga ngiting binibigay nito.
Sa loob loob niya ay gusto niyang sabunutan ang sarili.
Hindi niya na malaman ang gagawin sa nobya. He's getting frustrated.
Nanaig ang katahimikan habang bumabyahe sila pauwi. She's beside him,nakacross ang mga braso nito at nakatingin sa labas ng kotse
He sighed subconsciously.
He was ready to break the silence pero naunahan siya nito
"I'm sorry" mahina iyon pero sapat na para marinig niya.
Somehow,nabawasan nang kaunti ang mabigat na nararamdaman niya.
Itinabi niya ang kotse sa daan at masuyo itong tiningnan at marahang isinuklay ang kamay niya sa maiksi nitong buhok.
He automatically understood her context. Alam niyang nagiguilty ito dahil sa mga effort na ginagawa niya.
"You don't have to be sorry babe. I understand"
Hindi nakatakas sa paningin niya ang nagbabadyang luha sa gilid ng mga mata nito kahit di ito nakatingin sa kanya.
Sinalabong nito ang tingin niya at doon na nakatakas ang pinipigilang luha nito
"You don't deserve this--I don't deserve you"
Natilihan siya sa sinabi nito. Parang biglang may nakabara sa lalamunan niya
"Babe--"
"I love you Rayko,I really do but this person-" dinuro nito ang sarili na animoy kinamumuhian ang sarili "-is a criminal. I am the worst person you can never imagine Rayko. My hands are so dirty that it doesn't deserve to hold you" pigil hikbing usal nito. She shut her eyes tightly na para bang pinipigilan nitong magbreakdown sa harap niya
"You deserve the best person in this world,not a person like me" usal nitong muli sa mahinang boses.
Parang dinagukan ang puso niya sa mga salitang yun.
Gusto niyang magalit sa sinabi nito,ngunit wala siyang makita sa mata nito kundi lungkot at paghihinagpis at ayaw niya na itong dagdagan.
Hindi niya namalayan na sobrang higpit na nang kapit niya sa maneba sa pagpipigil ng kaniyang emosyon ,na halos mamuti ang kaniyang knuckles. Tumingin siya sa labas ,then heaved a deep sigh.
Inistart niya ulit ang kotse.
"Rayko--"
"We need to pack our things right after we go home" ibinalik niya ang tingin niya sa nobya.
"Rayko--"
" It's not safe for us to be there at mas hindi nakakatulong sayo na makita na wala na doon si Katty. Tatawagan ko ang mommy mamaya din para ipaalam sa kanya na doon muna tayo sa kanya mananatili"
"Rayko hindi mo ba narinig sinabi ko kanina--"
"Narinig ko babe!" putol niya dito. Hindi niya na napigilan ang sarili. Nagitla naman ito sa kanya
umiwas siya ng tingin at mariing tumitig nalang sa manebela. Hindi niya na matago ang hinanakit na naramdam sa sinabi nito. "Kilala na kitang masyado ngayon" mapakla siyang tumawa at sinalubong ang titig. "you're telling me now that I don't deserve you and all this shit and then what's next? "
Nagigting ang mga bagang niya
"you're gonna leave me again just like you did before?"
hindi niya matago ang sakit sa mga mata niya . Parang pelikula na bumalik sa isip niya ang ilang ulit na pagiwan sa kanya nito dati .Nadoble ang bigat sa dibdib niya at hindi na napigilan ang luha.
Hindi niya maaatim pa na iwan siya nito ulit
"Babe" hindi na napigilan ng nobya na humikbi
"After your revelation, I could just run away and pretend I didn't know I love you.."
imbis na punasan ang sariling luha ay pinunasan niya ang walang katapusan na luha na umaagos mula sa mata ng nobya.
"but I didn't for the fact that I love you. I love you too much and you know it"
marahan niyang inalis ang kamay dito at bahagyang naihilamos niya ang mga palad niya sa mukha niya
"It kills me to see you this weak and I am trying so hard ..so hard to give you all my strength and love --to let you know that you're not alone. No matter how worse you think of yourself,you are still
the same person I love and saying to me that you're a criminal can't change it--I am here babe, have always been here to love and support you and I would die if I let you leave me again and let you face everything all alone again"
hindi niya din maintindihan kung saan nanggaling ang mahahabang lintanyang nasabi but it came it from his naturally. Siguro ay dahil yun ang idinidikta ng nararamdaman niya kaya madali lang na sabihin.
She was rendered speechless but her tears is still there. He'd be speechless too if he was in her shoes,seeing as this is his first time speaking out of his depth emotions he has been carrying for a long time
"I love you babe. Stop crying.. we're in this TOGETHER"
Pinaulanan niya ng halik ang mukha nito.
He was hoping there's a way put of this chaos.