VALERIE's POV
"Baby giiiiirrrlllll!!!" Napangiwi ako ngmarinig ko ang boses ni Athan. Nakasigaw na naman kasi, as always. Ewan ko ba kung paano natitiis ni Yoana ang kakulitan ng baliw na lalakeng 'to.
"Ang eeenngggaaayyy!!" Si Andrei naman. Maingay raw eh, isa rin siyang maingay.
"Will you please, lower your voice? Busy kami, oh!" Inis na sita ni Mau sa kanila na ikinanguso lang ng dalawa. Athan immediately ran towards Ashton's side who is now busy playing the guitar with Ashi, yes, the sleepy head Ashi is very curious about guitars.
Busy silang lahat. Mau and Yuan are busy playing chess while Zander is busy with Gizzy, Heidi was having a cooking class with the other girls kaya tinamaan na naman ng kabaliwan si Athan dahil banned siya sa kusina.
"May gusto po kayong kainin, tita?" Napatingin naman ako kay Carlo na siyang nagtanong. Ang gwapo talaga ng batang 'to. Ang sharap ng maskels! Ang cute pa ng mukha, bagay na bagay sila ng girlfriend niya!
"I'm fine, Carlo. Wala kang pasok?" I asked. Monday kasi tapos andito silang lahat.
"Foundation day po, tita." Napa-ahh, naman ako. Ganyan talaga sila, nagmata ata kina Athan at Andrei dahil hindi talaga sila pumupuntang school tuwing foundation day.
Carlo was telling me something but I couldn't focus on what he was saying. Pinakiramdaman ko ang sarili ko dahil nararandaman ko ang pagsikip ng dibdib ko.. kunot noo akong napatingin kay Carlo na ngayon ay nakatitig na rin sa akin. I tried to calm myself as I control my breathing..
Inhale....
Exhale....
Inhale....
Exhale....
"T-Tita? A-Ayos ka lang po?" I heard Carlo asking. Nakikita ko ang kaba sa mukha niya pero hindi ko siya magawang sagutin. I have to calm down. Napahawak ako sa tiyan ko ng makaramdam ako ng pagsipa doon. Shvt.. manganganak na ba ako!?
"T-Tita? D-Dad! S-Si tita Val!!" Unti-unti kong naramdaman ang panlalabo ng paningin ko... I felt a hand on my shoulders pero hindi ko ma-sino kung sino sa kanila iyon.
"Val?! Shvt! Ready the car!! Tawagan niyo si Devon!" It was Ashton. I tried reaching for his hands when I felt it on my cheeks, pero para akong lantang gulay dahil hindi ko maitaas ang kamay ko.
"A-Ash.." I tried calling for him pero halos pabulong ko lang iyong nasabi.. nagkagulo na silang lahat at naramdaman ko nalang ang sarili ko na karga-karga na ni Ashton palabas ng bahay nina Heidi..
"Stay awake, Val.." I heard Ashton saying as he put me in the backseat. Sinamahan niya rin ako doon at hindi ko alam kung sino ang nagda-drive dahil nagsimula ng umandar ang kotse.
Unti-unti nang sumasara ang talukap ng mga mata ko, I can feel Ashton slightly tapping my cheek, making me stay awake pero sariling katawan ko na mismo ang sumusuko.
"Stay awake! Damn it!! Bilisan mo, Mau!!" I can hint the frustration in Ashton's voice. Pilit ko pa ring kinakalma ang sarili ko. Baka.. baka sakaling bumalik ang lakas ko.. hinga ng malalim, Valerie. Calm down. Calm the fvck down!!
"A-Ahh..." daing ko ng maramdaman ko ang sakit sa tiyan ko. Hindi ko alam kung saang sakit ang una kong papansinin dahil natatakot na ako..
Manganganak na ba ako?! Pero hindi pa ako pwedeng manganak!!
"Shvt! Bilisan mo, Mau!!" Gusto kong itanong kay Ash kung bakit siyang namutla.. kahit nanlalabo na ang paningin ko ay kitang-kita ko pa rin ang pamumutla niya..
'Anong nangyayari, Ash?'
"K-Kuya..." It was Andrei.. I'm sure of that. Kasunod nun ay ang paghinto ng kotse. Agad akong inilabas ni Ashton mula sa kotse.
"Hey!! GET A FVCKING STRETCHER HERE!!" Nanghihinang napayakap ako kay Ashton na ngayon ay tumatakbo na papasok ng hospital. Gusto kong pagalitan si Ashton dahil parang niyuyugyog ang ulo ko dahil sa pagtakbo niya pero walang boses na lumabas mula sa bibig ko dahil sa panghihina.
Ilang sandali pa ay natagpuan ko nalang ang sarili ko na nakahiga sa stretcher. May mga nagsasalita pero wala akong maintindihan. All I can here is the faint beating of my heart..
God, it's painful.
Unti-unting nilalamon ng kadiliman ang ulirat ko pero bago ako tuluyang mawalan ng malay ay narinig ko ang boses ni Andrei..
And what he said made me broke into pieces...
"K-Kuya... a-ang daming d-dugo.."
ASHTON's POV
"K-Kuya... a-ang daming d-dugo.." sunod-sunod akong napamura dahil sa sinabi ni Andrei.. fvck, kanina ko pa napapansing may kung anong basa akong nakakapa mula sa hita ni Val pero hindi ko iyon pinansin dahil sa kaba.
Napahilamos ko ang mga kamay ko sa mukha ko. Frustration draw to me as I look at the closed door where Val got in earlier.. fvck...
"Tubig. Uminom ka ng tubig." Sabi ko kay Andrei ng maalala kong takot nga pala sa dugo ang isang 'to. Pero hindi sita sumagot kaya tinignan ko siya. My jaw tightened when I saw him. He was staring at the floor where drops of blood were. Mabilis kong inilibot ang paningin ko upang maghanap ng maglilinis ng pesteng dugo na nasa sahig.
"Fvck. Hey!! LUMAPIT KA DITO!!" Wala na akong pakealam mung nasa protocol ng hospital ang hindi pagsigaw. I can't calm myself that much dahil sa pag-aalala. Valerie looked so weak, I can see in her face that she is in pain and that sucked! Big time!!
"What happened?!" Napalingon ako sa bagong dating. It was Tito Albert. Naka-tuxedo pa siya, sa pagkaka-alam ko ay may meeting silang pinuntahan nina daddy..
"I think Valerie had an attack." I stated looking at him. I saw how worried he was as he look at me.
"Ano yan?!" Sigaw niya nang makita ang janitor na nililinis ang dugo na nasa sahig. Ako man ay hindi alam kung ano iyon...
Oh, baka naman ayaw mo lang aminin na alam mo kung ano?
Pilit kong iwinaksi sa isipan ko ang takot ko. Val is pregnant and what happened earlier is not good. 7 months pa lang ang mga anak niya sa tiyan niya kaya mas lalong nakakatakot...
Paano kung.. paano kung may-Stop it, Ashton!!
"A-Ash! Anong nangyari?! Nasaan si Val?! Fvck!! Where is she?! Ayos lang ba siya?! A-Ano yan?! BAKIT MAY DUGO DIYAN?! WHERE IS MY WIFE!?!" Dumagungdong ang sigaw ni Devon sa buong hospital. Kitang-kita ko ang panlalaki ng mga mata ng mga nurse at doctor. Pati ang mga gwardiya ay nagkatinginan din at mukhang lalapitan pa si Devon.
"Let him be." I heard Tito Albert stated. Seryosong-seryoso ang boses niya kaya natahimik kaming lahat.
"I-Is that V-Valerie's?" natutop ko ang bibig ko ng marinig ko ang boses ni Devon. His voice was cracking and he sounded hopeless kaya napatingala nalang ako..
Ang hirap. Nakakatakot kasi. Pinsan ko yun eh. Pinsan ko.
"Ash? Is that Valerie's blood?" I can sense anger in his voice kaya marahan akong tumango. Ilang sandali pa ay narinig ko nalang pagsigaw ni Devon.
Fvck.
DEVON's POV
"Ahhhhhhhhhh!!!??!" I shouted on top of my lungs. Wala na akong pakealam kung ikulong nila ako dahil bawal ang ginagawa ko pero kasi kung hindi ko gagawin ay sasabog na ako.
Blood.
Dark red blood. BLOOD?! FVCKING BLOOD?! I JUST SAW MY WIFE'S FVCKING BLOOD ON THE FLOOR!!!
"You have to calm down, Dev-" inis kong winaksi ang kamay na humawak sa akin. Hindi ko alam ang gagawin ko. Hindi ko alam kung nasaan ang asawa ko. Kung ano na ang nangyayari sa kanya!
"Where is she?!" I shouted. Anger. Frustration. Fear. I can't even calm myself!! I'm scared!!
"Calm down--"
"SHUT UP!!" I shouted again. Wala na akong pakealam kung magalit silang lahat sa akin..
Natatakot ako.
"Dev--"
"Just shu-fvck! Who did that!! Fvck!!" Inis kong tinignan ang punyetang sumuntok sa akin pero agad rin akong umayos ng tayo at nagbaba ng tingin makita kong daddy pala ni Val ang sumuntok sa akin.. shvt.. shvt.. andito pala siya?!
"Ayusin mo ang sarili mo, Devon. You're a lawyer, act like one. Huwag kang maging gvgo sa harapan ko." Napatungo ako dahil sa hiya na nararamdaman ko.
You're a lawyer, act like one.
You're a lawyer, act like one.
Para tuloy'ng pinompyang ang utak ko dahil sa sinabi niya.
Damn it. Fvck this. Inis kong hinilamos ang kamay ko sa mukha ko. Naiiyak na ako. Gustong-gusto kong umiyak pero hindi pwede.. I can't be weak today.. not now.. not now that she needs me..
My wife needs me..
"Where are the immediate family of Miss Valerie?" Mabilis akong lumapit sa doctor na nagtanong nun.
"A-Ako! A-ako! Ako... I'm her husband." Kinakabahan kong sabi habang papalapit sa kanya. Tangnang kaba..
"A-Ano 'to?" Takang tanong ko ng may iniabot siya sa aking papel at ballpen. Mahinahon akong tinignan ng doctor kay mabilis kong binasa ng ibinigay niya...
My eyes widened when I realize what it was. Napalunok ako at nanghihinang napatingin ako kina Ashton pati na sa daddy ni Val na ngayon ay inaalalayan na rin ni Mau.
It's a waiver..
"B-Bakit mo ako binibigyan ng ganito?! Nahihibang ka na ba?!" Galit kong sigaw sa kanya. Fvck?! Why is he giving me a fvcking waiver?! Aanhin ko 'to?!
"We need your signature na nagpapatunay na pumapayag kang mag-undergo ng surgery ang asawa mo, Sir. Your wife needs Septal Myectomy. We need to remove the thickened part of the septum in her heart to keep it beating. Her ventricles are badly thickened and we need to perform the surgery right away.." natulala ako ng ilang sandali dahil sa sinabi niya..
Ganun na ba talaga kalala? Valerie was 'never' that open to me about her disease. Alam ko, sinasabi niya sa akin pag may masakit sa kanya, sinasamahan ko siya sa monthly check-ups niya but she never told me about what her real condition is..
Now I regret not pushing her to tell me..
"I'm hearing a but.." nabalik ako sa wisyo ng marinig ko ang boses ni Maurice. He sounded and looked serious kaya nadagdagan ang kaba ko.
A but...
What is it?
"As what I have said, she needs the surgery to keep her alive but.. she is pregnant," parang gumuho ang mundo ko dahil sa sinabi niya.
No... please.. don't...
"A-Anong ibig mong sabihin?" Nanghihina man ay nagawa ko pa ring maitanong. Tutok kaming lahat sa sasabihin ng doctor. I tried to read his facial expressions and I almost fainted when I saw the fear in his eyes...
No, please.. no..
"Your wife is already weak. Pregnancy is a risk to almost all HCM patients. It lessens their chances to live. If we won't give her the surgery, we will lose her and the babies.. if, she takes the surgery, there is a huge chance that she will live, but we cannot guarantee the babies' safety."
Babies.. yes.. Val and I are having twins..
Para akong binuhusan ng malamig na tubig. Natulos ako sa kinatatayuan ko at kung wala pang umalalay sa akin ay sumalampak na ako sa sahig. Para akong nabingi dahil sa sinabi niya.. no.. please, don't make me choose.
Nanatiling tahimik ang lahat. Ang tanging naririnig ko lang ay ang paghinga ng mga kasama ko. Ang kaninang takot na naramdaman ko ay dumoble dahil sa sinabi ng doctor..
'We cannot guarantee the babies' safety'
Fear ate my system. I couldn't function well. Nag-echo sa isipan ko ang sinabi ng doctor...
I can't lose her.. I can't lose any of them.
"N-No.." halos pumiyok ang boses ko..
No..
"Sir, you have to understand the situation. This is very risky, you have to think of your decision right away because time is ticking and we need to work--"
"YOU. WILL. SAVE. THE. THREE OF THEM." matigas na sabi ko habang dinuduro siya. Wala na akong pake kung kasuhan niya ako ng kung anu-ano. Just save my wife and children.. please.
"We will sir, but if we will come to the need to choose, who will--"
"FVCK YOU!! I WILL KILL YOU IF YOU WON'T SAVE THEM ALL!!" sigaw ko na ikinagulat ng doctor. Mabilis naman akong pinakalma nina Ashton pero hindi ko magawang kumalma dahil sa galit..
Tangna.
"S-Sir.. g-ginagawa lang po--"
"If you won't get your fvcking ass inside, I will make sure that you will burn to the ground. Got that?! Now get working and save my wife and children!!" Sigaw ko ulit kaya mabilis na pumasok ang doctor sa emergency room. Nanghihinang napaupo ako sa sahig. Napahawak ako sa magkabilang sentido ko dahil sumakit ang ulo ko. Kagagaling ko lang sa isang hearing kaya ako natagalan. Gusto ko sanang iwanan na nang matanggap ko ang tawag ni Andrei pero pag ginawa ko yun ay makukulong ako at kukunin ang lisensya ko. I didn't think it was this bad kaya tinapos ko nalang dahil 15 minutes nalang din naman..
Tapos... fvck!!
"Tumayo ka diyan, Devon." Para akong natauhan ng marinig ko ang boses ng daddy ni Val. He sounded so serious and he looked scary. Nawala sa isipan kong nandito nga pala siya. Shvt..
Inaamin ko, medyo intimidated talaga ako sa dad ni Val. Kasi naman, he's legend. Kahit sinong tao, tinitingala siya kaya nakakatakot siya. I bet he's disappointed because of how I acted earlier.
"I'm sorry, dad." Nakayuko kong sabi. Alam kong nag-aalala rin siya. Anak niya yun eh, kaya nakakahiyang para akong gvgo dahil sa inasta ko kanina..
"It's okay. Fix yourself." Napapahiyang tumango ako tsaka pinunasan ang mukha kong hindi ko napansing tagmak na pala ng luha..
"Here." Inabutan naman ako ni Ashton ng tubig na agad king kinuha I drank it all in one drink. Para akong na dehydrate.
"Devon." Napa-ayos ako ng upo ng marinig ko ang boses ng daddy ni Valerie. Nakatayo siya sa harap ko katabi ang mga hindi ko napansing dumating na sina tito Anthony at Tito Alan. Kanina pa ba sila?
"I'm sorry if you had to see me break down, dad." I stated. Nakayuko pa ako dahil hindi ko alam kung ano ang gagawin. I admit it, I'm weak when it concerns the ones that I love.. but I get weaker when it's Valerie...
Kasi mahal ko, eh. Mahal na mahal ko. Siya lang ang babaeng mahal ko ng ganito kaya hindi ko kakayaning mapahamak siya.. I don't think I can take that.. hindi ko pa kaya..
"Bihira lang umiyak tayong mga lalake." Rinig kong sabi ni tito Alan tsaka umupo sa tabi ko.
"I can't relate to your situation dahul magkaiba naman tayo ng role sa buhay ni Valerie but one thing I know we have in common right now is that we are scared and pained.. so, don't think that we'll judge you because you cried.. it takes a strong man to cry." Napatingin ako kay tito Anthony dahil sa sinabi niya. Gone the playful Anthony Samaniego...
"It's a risk that all of us are afraid to take, Dev." It was Val's dad, this time. Seryoso pa rin ang itsura niya kaya nanatili akong tahimik..
What is?
"It's a risk that all of us are afraid to take, to be seen as who we really are." Napatitig ako sa sahig. I lived almost half of my life only wuth my younger sister, Guia. Maagang namatay ang mga magulang namin kaya maaga akong nag-mature. Kasi kailangan. Alam ko kung ano ang pinupunto ng daddy ni Val. Naiintindihan ko.. lahat naman kasi tayo natatakot.. in my case, I know to myself that I am weak.. pero ayaw king makita yun ng iba kaya tinatago ko iyon.. and that's the risk I am scared to take.. to be seen as who I really am.. a weak guy..
"Maski ako ay natatakot rin. I saw the blood, Dev. I heard what the doctor had to say. This wouldn't be easy but we will go through this together. Kasi pamilya tayo." Napatitig ako kay tito Anthony na siyang may sabi nun.
"I'm not telling you to stop yourself from crying, you have the right to do that, but we need you to be strong, for Val. No matter what happens after this, you have to be stronger to accept it." Naluluhang na napatungo ako.. Paano? Paano k-kung.. siya ang mawala sa akin? P-Paano kung...
"Val will live.." I finally managed to utter. Valerie will live...
"Our twins will live.." sunod ko pang sabi.. mabubuhay sila.. hindi pwedeng hindi..
"That's the spirit son.." napatango ako tsaka tumayo..
Valerie.. our twins.. they'll live.. I know Val won't leave us yet..
Not yet..
Napalingon kaming lahat sa pinto ng emergency room ng bigla iyong bumukas. Iniluwa nun ang doctor na kausap ko kanina pati na ang isang babaeng ka-edad ko lang ata..
"We need to perform the surgery." Anunsyo ng doctor kanina nang makalapit sa amin.
"And?" I asked.. calmly..
Calmly...
"We will also perfom Caesarian Delivery, we need to get the babies out before the surgery to avoid further complications. I will be honest with you, sir, we are not confident about the safety of the children but we will do our best to keep them safe. Our priority is the mother, Dra. Gail Ramirez will be with us during the whole duration of the surgery so that she can immediately take care of your children. All you need to do now is to trust us, sir." Napalunok ako at wala sa sariling napatango. Ano pa nga ba ang magagawa ko? This is their field. Doctor sila at mas alam nila ang ginagawa nila kaysa sa akin.
All I have to do now is to...
Trust them...
"We will take Miss Valerie to the operating room, now." Sabi oa ng doctor tsaka kami ulit iniwa at pumasok sa loob. Nanatiling nakatitig ako sa nakatalikod nang doctor hanggang sa makapasok na siya..
"They'll be fine, hijo.." I heard tito Alan stated.. I nodded..
Of course, Val promised..
I'll just be here, Witch.. I'll wait for you and I'll be stronger for you to hold..