"Lamia.."Saçlarımda hissettiğim eller ,yorgunluğumu alıp götüren o sesle uyandım. Gözlerimi kırpıştırırken Melih'in bana gülümseyetek bakan gözlerine tutuldum.
"Çok uykum var."Kollarımı açtım ve kendimi esnetmeye çalıştım.
"Hemen çıkmamız lazım ama ."
"Elbiselerim şurada ."dediğimde kapalı bavulları görmemle Melih'e döndüm.
"Sen fazla iyi biri misin ya ?"
"Bilmem belki ."Omuzlarını kaldırıp indirdiğinde kucağına atlayıp yanaklarını sıkmak istedim.
"Üstünü giyinmene yardım edeyim mi ?"
"Yok gerek yok , sen çık ben beş dakikaya geliyorum."
"Tamam , bekliyorum kapıda.Geleceğin zaman beni çağır gelir seni taşırım."Başımı salladım ve odadan çıkmasıyla üstümdekileri çıkardım ve lacivert şortumun üstüne beyaz askılı büstiyerimi giyindim.Ona çağrı atmayacaktım yaşananların üstünden 1 hafta geçmemesine rağmen yürüyecektim ,yürümeliydim yani.
Ayağa kalktığımda topuklarımda toplanan acıyla dudaklarımın arasından bir nida kaçtı.
"Umarım Melih duymamıştır."Tek dileğim buydu . Ayaklarımda idame eden acıyla başa çıkmaya çalışarak birkaç adım attım . Kapının birden açılmasıyla zorla topladığım dikkatim dağıldı.
"Lamia !Neden ayağa kalktın sen ?"Koşaradım bana geldiğinde tüm yükümü ona vererek yaslandım.
"Neden böyle oluyor ?"Yürüyemeyeck niyim ben ?" Gözlerim dolduğunda başka şeyler düşünmeye çalışıyordum .
"Abi ?! İyi misiniz ?" Odaya Pamir girince Melih beni kucağına aldı ve ilerlemeye başladı.Kasılan çenesinden ve dolan gözlerinden bana cevap vermeyecek halde olduğunu anlamıştım.
"Uçağa geç kalacağız öne geç ben arkada Lamiayla olacağım ."
"Tamamdır." Burnuma gelen Melih'in parfüm kokusuyla omuzlarına daha çok sarıldım.
Onu bırakmamalısın Küçüğüm ,onu asla bırakmamalısın.
Babamın sesini duyduğumda irkilmemle Melih'in beni kucağında daha sıkı tutması bir oldu .Bir şekilde güvenliklerinden geçip oturma yerlerine gelmiştik .
"Eee gidiyorsunuz ha ?" Pamir'in neşeli sesini duyunca başımı Melih'in omzuna koydum.
"Çifte kumrular sizi !"Saçma cümlesini duyduğumda gözlerimin pörtlediğine yemin edebilirdim .
"Saçmalama istersen."Uykulu sesinle mırıldandığım cümle ikisini de güldürdü.Uçağımızın anonsunu duyduğumda ayaklanacak gibi oldum ama Melih beni tekrardan kucağına aldı.Ofladığımda bana bakıp gülümsüyordu.Uçağa bineceğimiz esnada Pamir'in ağladığını gülünce kendimi tutamadım ve kahkaha attım.
"Allahtan yarın geliyorsun !"diye bağırdım ve şu yolculuğun bir an önce bitmesini diledim.
Yan yana oturduğumuzda dizine başımı koydum ve uyumaya çalıştım.
Enseme gelen sıcak nefesiyle irkilsem de sonra söylediği cümle beni gülümsetti.
"Bu aralar amma uykucu oldun sen ."
-
16.34
3.8.2019