"Яаж далай болгож хараад байгаа юм?"
"Тѳсѳѳлж байна"
"Далай харахыг хүсэж байгаа болохоор уу?"
"Мм, гэхдээ би очиж чадахгүй ээ"
"Яагаад? Ердѳѳ хэдхэн километрийн цаана Хан мѳрѳн байгаа шүү дээ"
Тэр энэ удаад нүд рүү минь харав. Тэгээд л би ороогдчихсон юм. Түүний хар нүдэнд ертѳнцийн бүх одод шүглэчихсэн байх нь тэр.
"Би тийшээ очихгүй ээ. Очвол амиа хорлочих байх"