Julia's POV
3 araw na simula nung naaksidente ako.
Nakalabas na ako sa hospital kahapon. Kaya trabaho na naman ako ngayon. Sure ako tambak-tambak ang mga papeles ngayon.
Alam nyo ba ang weird kaninang gabi. Hindi ako makatulog. para bang merong tumitingin sa akin. At kung sino man siya ay sure akong galit yun. Nakakakilabot kasi.
Naglakad-lakad na ako sa office ng meron akong narinig. Mga chismis na nakakalito.
"Bakit nandito pa si Miss Julia?"
"Nagtatrabaho pa ba siya dito?"
"Sa pagkakaalam ko hindi na."
Huh? Anong hindi na eh ako ang presidente sa company na ito! Binilin to sa akin ni lolo nung namatay siya.
Aiisshh! Bahala na nga sila!
Papasok na sana ako sa office ko ng meron akong narinig na nag-salita galing sa loob ng office ko na napakafamiliar.
"HAHAHAHAHA! Sige Babe! Punta ka dito ha? Bilisan mo namimiss na kita! HAHAHAHA! Bye! I Love You Too!"
Hindi rin ito ang secretary ko. Wala naman yung joa eh!
Binuksa ko na ang pinto at pero hindi ko agad siya nakita. Nakaupo sya sa chair ko na nakatalikod naman sa akin. Pero familiar sya ah......
"Sino ka? And what are you doing in my of---"
"Kinalimutan mo na pala ako.....Julia?"
O_O
NO WAY!
"K-Kath?!"
"HAHAHAHAHAHA! You're one and only!"
Bakit parang kakaiba siya ngayon? Yung mga tawa nya bakit kung noon parang anghel ngayon? Bakit parang nagmumhukang demonyo na siya?
"Bu-But--Y-You're dead....."
"Dissappointed?"
"Hi-Hindi naman sa ga-ganun."
"Oh? So kailangang ma-utal?"
"......."
"Tumahimik ka yata?"
"Im just happy you're alive!" Pala pit ako ng palapit sa kanya habang sinasabi ko yun. Ngunit.." We thought you were de---*PAK*"
SINAMPAL AKO NI KATH?!
Pag-tingin ko sa kanya naka-kunot noo nya.
"Don't you go near me. Nasusuka ako."
"A-Ano?!"
"Do you think I went back from the dead to play b*llshits with you? You think I already forgot?"
"Ka-Kath is that ab-about wh-what happened 3 y-years ag-ago?"
"Oviously?"
"Kath im so-sorr. Hindi t-talaga namin s-sin--*PAK*"
"HINDI SINASADYA?! Don't play the innocent here Julia. Cause the truth is. You're always wearing a mask. Kunwari mabait ka yun naman pala......AHAS na."
Nangingilid na ang luha ko sa mga sinabi nya.
Inikotikotan nya ako ng lakad. Pero hindi nya ako hinahawakan o kahit anong actions of touch.
"I heared namatay daw ang bata?"
Napalingon ako sa kanya.
Bakit nya alam?!
"HAHAHAHAH! Alam mo nung narinig ko yan sa mga sources ko napatawa ako.And one question immediately went on my mind. Namatay o Pinatay?"
*PAK*
Nasampal ko sya.
"OUCH!"
Agad naman tumakbo ang mga guard atungo sa akin at hinawakam ang mga wrist ko.
"HOW DARE YOU?! IM NOT THAT EVIL TO KILL A CHILD! AT KUNG NATANONG MO KUNG BAKIT SYA NAMATAY AY NG DAHIL SAYO! NG DAHIL SAYO PALAGI AKONG UMIINOM! KAYA AYUN! AFFECTED ANG BABY! AT BAKITA KA PALA NANDITO SA OFFICE KO?!"
lUMAPIT LANG SYA SA AKIN.
At *Pak*
"Firstly, nagtatanong lang ako bakit ba parang affected na affected ka?"
Natameme naman ako nun.
"Secondly ang kapal mo para sampalin ako."
"Thirdly, so kasalanan ko kung bakit nalaglag ang bata kung ikaw ang uminon ng uminom?"
"And lastly, nandito ako dahil akin tong company na ito. Alam mo kung bakit? Kasi sinabi sa will ni lolo na dapat sa TOTOONG babaeng apo nya ito mapapamana. At isasauli sa kanya kung sino man ang namamahala nito."
At first nalilituhan ako.
But then it hit me.
"Don't tell me--?!"
"Yes. I am the real granddaughter of Mr. Bernardo. The REAL owner of Bernardo Company."
O_O
"Hiya kana ngayon? Don't worry hindi ka aalis sa bahay. Mabait rin naman ako noh? Hindi nga lang ovious dahil kung hindi baka pinasagasaan talaga kita sa kotse."
O_O
Hindi kaya--
"Oo, ako ang nagbayad sa kotse para sagasaan ka. SANA. Pero I changed my mind. I want you're death to be slow. Kung mamamatay ka you won't experience the pains that I did. So mabuti ng maranasan mo rin para fair."
"W-Who are y-you?!"
"I am Kathryn Chandria Manuel Bernardo. A Bitch with a Class."
"And just so you know. This bitch will take everything away from you."
Ah. So kukunin nya pala ang lahat sa akin?
At nagsisimula sya sa company.
Pero hindi! Hindi nya makukuha lahat sa akin.
"HINDI MO MAKUKUHA LAHAT BERNARDO!"
"Talaga? Give me one thing na hinding-hindi ko makukuha sa iyo?"
Think Julia Think! AHA!
"Ang boyfriend ko!"
"Boyfriend?"
"Oo! Si AL---"
Naputol ako nang may biglang bumukas ng pinto.
"BABE! Sorry im late. Na-struck sa traffic." At nagkiss sya kay Kath.
"Okay lang babe. Naguusap rin lang kami ng stepsister ko."
Wala na.
Wala na akong masabi pa.
Alam nyo kung bakit?
Kasi si Albie mismo ang nakikita kong naka-hug kang Kath.
"Uhhh Babe. Pwede bang lumabas ka muna? Tatapusin lang namin ang pinag-usapan namin. Okay? Meet you sa coffee shop!"
"Sige Babe! Bye!" at nag-kiss ulit.
Pag-labas ni Albie.
"Sino yung sinabi mong boyfriend mo na hinding-hindi ko makukuha?"
At nakangiti pa talaga siya na pangdemonyo.
Hindi ako nakasagot. Speechless talaga ako.
"GUARDS! Take her downstairs. And make sure she goes home."
Agad akong kinuha ng mga guard.
"WAIT!"
Napalingon naman ako kay Kath.
Lumapit sya sa akin at nag-whisper sa ears ko.
"The Game is just beginning. Don't Freat."
At umalis na kami.
Albie's POV
Yow! Im Albie. I am rich, handsome, smart and a user. I will use anything and anyone mapasaya lang si Kath. Kaya sorry na si Julia kung sya nag gusto ni Kath na saktan ko.
I am cold. I have no feelings para sa iba.
Only Kath. And her alone.
Hindi ko naman talaga mahal si Julia. Ginusto lang ni Kath na pahulugin ko sya sa akin at saktan.
Kaya sorry sya.
Kathryn's POV
Hi! I am Kathryn! I am a snob,smart,cute,pretty, and rich!
Actually I am a new Kathryn.
Yung unang Kath kasi eh sobrang bait at palaging naloloko!
Kaya I let her died. Para mabago na ako.
You want to know what happened? Sige
FlashBack (3years ago)
(Eto na yung part nangdadrive na si Kath papalayo)
SHIT! I HATE THEM! I HATE THEM ALL! I WISH THEY DIIIEEE!
"AAAAAAAAHHHHHHHHH!"
Pinatigil ko muna ang sasakyan sa may gilid. Hindi kasi ako makaconcentrate.
Hindi ko pa ma-absorb ang nangyari.
Ang hirap kaya i-absorb. Ikay kaya! Buntisin ng boyfriend mo bestfriend mo?! Ha?1 Kaya mo?!
Sa pagiisip ko ay hindi ko namalayan na meron palang babae sa window ko.
AT MAY HAWAK NA BARIL?! OH GOD HELP ME PO!
"BABA!"
Bumaba naman ako agad.
Hello? Hindi kaya bullet-proof window ko. AT walang ibang tao dito.
"Akin na ang alahas mo."
Binigay ko sa kanya lahat except sa kwintas na binigay ni DJ sa akin.
"Yung kwintas?!"
"Please maawa ka wag ito! Importante ito sa akin."
"AKIN NA YUNG KWINTAS MO!"
Wala na akong choice kundi ang ibigay sa kanya.
Pinapasok nya ako sa kotse at nag-drive sya sa lugar na hindi ko alam kung aaan.
Nung nakita kong nadistract siya aya agad kung kinuha ang baril nya kaso medyo malakas ang pagkahawak nya kaya nahawakan nya pa rin.
Sa grabe ng pagaaway namin ay hindi nya namalayan na papunta na pala kami s isang malaking puno.
Kaya binuksan ko ang door at nagpahulog.
Mukhang nahulog rin ang bag ko. Mbuti nalang nandun pa naman important things ko.
And the last thing i heard was a loud explosion.
End of FlashBack
And the next thing I knew nagising ako sa isang magandang kwarto at dun ko nameet si Albie.
Siya pala ang nakakita sa akin.
Kaya ayun.
Naging close kami. We went to other countries.
Isang araw nadulas ako at nasabi ko ang story ko. KAya ayun naplanuhan namin na maghiganti.
Pero hindi ko ginagamit si ALbie. Mahal ko siya. Yup! I love him!
Siya kasi ang nandun para sa akin on my darkest times.
Siya yung nandun sa akin nung pinagtaksilan ako ng mundo.