ThirdPerson's Point of View
"Carly!Carly gising! Natatakot ako!"
Unti-untingidinilat ni Carly ang kanyang mga mata nang maramdaman niyangnamamanhid ang kanyang mga kamay at ni hindi man lang niya maigalawang kanyang katawan. Gulatna gulat siya nang makitang nasa harapan niya si Miki at gaya niyaynakatali rin ito sa isang upuan. Takot na takot siya nang makitangnakatali ang kanyang dalawang kamay sa desk ng upuan sa pamamagitanng barbedwire. Labis ang pagdurugo ng mga kamay nito. Napasinghap siCarly at tiningnan din ang sarili. Napaiyak na lamang siya sa takotnang makitang maging ang kanyang mga kamay ay duguan narin at tadtadng sugat dulot ng barbedwire.Silang dalawa lamang ang nasa silid.
"Miki!"Walang magawa si Carly. Sinubukan niyang alalahanin kung paano silanakarating sa silid na ito at ang huling naaalala lamang niya aynaglalakad sila sa isang pasilyo nang bigla na lamang sumulpot angnapakaraming usok hanggang sa mawalan silang lahat ng malay.
"Parker!Robbie!Tulungan niyo kami!" Sigaw ng sigaw si Miki habang pilit natumitingala sa mga CCTV camera na nakakabit sa dingding.
Napatinginsi Carly sa hindi kalayuan at nakita niya ang salaring nakasuot ngitim. May suot itong kulay pulang maskarang may mukha ng demonyo.
"Didyou have a good sleep losers?" May halo pang pangangantyaw angboses ng salarin.Nanlaki ang mga mata ni Carly nang makilala niya ang boses nito.Gusto niyang magsalita ngunit hindi niya magawa dahil sa labis napagkabigla.
Dahan-dahangtinanggal ng salarin ang maskarang suot niya. Hindi makapaniwala sinaCarly at Miki nang makita nilaa kung sino ito—Si Hershel.
Napangitilamang si Hershel sa kanilang dalawa't iwinagayway ang maskaraniya.
"Missme girls?" Sarcastic nitong sambit habang sinusuklay ang buhok niyagamit ang sariling kamay.
"Hershelikaw ang killer?!" Sigaw ni Miki ngunit tiningnan lamang siya ngnakakaloko nito. "Pakawalan mo kami dito! You will pay for this!"
Napailing-ilinglamang si Hershel habang tumatawa "Nogirls, Its you who'll pay. Antagal ko nang hinintay ang araw nato"inilabas ni Hershel ang kanyang baril. Nanginginig ang mga kamay niyahabang ikinakasa ito tanda na hindi siya sanay sa pagkitil ng buhay.
"Hershelplease wag mo kaming sasaktan! Parang awa mo na!" Pumipiyokang boses at nanginginig na, tuluyangnawala ang pagiging matapang ni Carly.Tuluyan nang bumuhos ang luhaniya sa takot sa nakaambang kamatayan.
"Robbie!Tulungan niyo kami!" Muling sumisigaw si Miki.
Biglangtumawa si Hershel at itinutok kay Miki ang baril, "Walangmakakatulong sa inyo! Bakit? Nang humingi ng tulong si Eliza sa inyotinulungan niyo ba siya?!" Sigawni Hershel habang nanlilisik ang mga mata. Wala kang ibang makikitangkahit na anong ekspresyon sa mukha niya kundi galit. Sa sobrang galitniya'y nagsimula narin siyang lumuha.
"Hershelito ba ang dahilan mo?! Upang ipaghiganti si Eliza?! Hershel ginawanamin iyon para mabuhay! Kung sakaling binuksan namin ang pintuannang gabing iyon hindi parin siguradong mabubuhay si Eliza! Hershelbaka namatay rin kami kung binuksan namin ang pintuan! Sa tingin mokung ikaw yung nasa posisyon namin matutulungan mo rin kaya siya?!"Mangiyak-ngiyak na sigaw ni Carly.
Nanginginigang mga kamay ni Hershel sa galit at itinutok ang baril sa sentido niCarly, "Ootutulungan ko ang kapatid ko! Kahit na sinong tao tutulong! Kayohindi kayo tao! Mga demonyo kayo! Kayo ang tunay na demonyo!" Salabis na galit ni Hershel ay hinataw niya ng baril ang ulo ni Carly.Hilong-hilo agad tumulo ang dugo mula sa sugatan nitong noo.
"AteHershel may gift ako para sa graduation mo!" Nakangitingsaad ni Eliza sa nakakatandang kapatid.
"Shh!Wag mo nga akong tawaging ate, mamaya may makarinig sayo" Suwayni Hershel kayat napa-ismid na lamang si Eliza at humiga sa kama ngkapatid, "Hmmp,Porket half sisters lang tayo ikinakahiya mo na talaga ako no?"
Napangitina lamang si Hershel at agad na napailing-iling, "OAmo talaga, of course not its just that you know naman my reputationhere diba? Im the it-girl here, paano nalang pag nalaman ng mgakaaway kong students dito na kapatid kita? Edi aapihin ka rin niladiba? Sis youre only a sophomore tas ako gagraduate na ako dito. Sinonalang ang magtatanggol sayo?"
Napabuntonghininga nalang si Eliza at agad na binato ng unan ang kapatid.Nagtawanan sila at muling nagkulitan.
"Ngapala nag-aral ka na para sa midterms? Yung tutor mong si Imperial?Maayos ba ang trato niya sayo?" Usisani Hershel upang masiguradong maayos ang lagay ng kapatid.
Napangitisi Eliza at nag-thumbs up. "Ooate! Super bait kaya ni Ate Parker. No wonder ang daming may gusto sakanya. Bagay na bagay talaga sila ni Kuya Grey." Masayang kwentonito.
"Somas maganda si Parker kesa sa akin ganun?" Bironi Hershel at agad na sinamaan ng tingin ang kapatid.
"Oo?Pero syempre joke lang! Mas maganda ka parin!" Bawinaman ni Eliza.
"Kungsino man ang mang-aaway sayo sabihin mo sa akin okay? And Eli pleasewag na wag mong sasabihin sa kanilang kapatid kita okay? Alam mona" Mulingpaalala ni Hershel.
"Yesma'am!" Bironi Eliza sabay saludo. "Ngapala pupunta muna ako ng library, mago-overnight kasi sina ate parkssa library gusto ko makisali hehehe" Paalamnito.
Hindinamalayan ni Eliza na nakatulog pala siya sa loob ng kwarto ngkanyang kapatid kaya dali-dali siyang bumangon nang makitang malapitnang mag-alasdos ng umaga. Sa kagustuhang maging mas malapit sahinahangaang si Parker, napag-desisyunan ni Eliza na magbaka-sakalingpumunta sa library.
Habangnaglalakad sa tahimik na palapag ay naaninag ni Eliza ang lumalabasna usok mula sa isang speech laboratory, labis siyang nagtaka kungsaan ang pinanggagalingan nito kaya sumilip siya sa pintuan at doonniya nakita ang isang estudyanteng kasalukuyang nagpapakasasa atlango sa bawal sa gamot.
"Hoyanong ginagawa mo diyan?!" Sigaw ni Eliza upang pigilan ang lalakesa kanyang ginagawa. Kilala ni Eliza ang lalake, isa ito sa mgavarsity players ng soccer team.
"Pakialammo?!" Lingid sa kaalaman ni Eliza ay maraming pinagdadaanangproblema ang lalake; Malapit na itong ma-expel dahil sa mabababangmarka at tanging ang paglalaro lamang niya ng soccer angnagpapanatili sa kanya sa eskwelahan. Hindi gaya nila'y nanggalingsa isang mahirap na pamilya ang lalake kaya't parati rin siyangnapagdidiskitahan at nabu-bully ng mga teammates niyang nakakaangatsa kanya.
"Soccerplayer ka dito diba? Isusumbong kita sa coach ng Soccer Team niyo!Bawal ang mga adik dito" Banta ni Eliza at agad na naglakad palayongunit nang dahil sa ginawa niyay umabot sa sukdulan ang depresyon nglalake.
Dalana marahil ng matinding epekto ng droga at problema, kinuha ng lalakeang nakita niyang baril. "Hoy pakialamerang bata!" Napalingon siEliza at labis siyang natakot nang makitang nakatutok sa kanya angbaril na hawak nito.Napasigaw si Eliza at nagtatakbo ngunit hinabolsiya ng salarin na nagsisimula ng magpaputok ng baril.
Sakabilang dako ng palapag, naririnig nila Carly, Dominic, at Miki angmga putok kaya dali-dali silang bumalik sa loob ng library dala ngtakot. Maging ang ibang mga estudyante na nakarinig ng mga putok aynagkulong narin sa kani-kanilang mga silid na kinaroroonan. Dahil sabilis ng pangyayari at takot ay walang ibang nakatulong kay Elizahanggang sa tuluyan siyang nabaril at napatay ang lalake. Mataposmapatay si Eliza ay nagpakamatay narin ang lalake dala narin ngepekto ng droga.
"M-magkapatidkayo?" yun na lamang ang lumabas mula sa bibig ni Miki na hanggangngayo'y hindi parin makapaniwala."Hershelpatawarin mo kami! Gusto namin siyang tulungan pero natakotkami!" Napahagulgolna lamang si Miki.
"Perobakit hindi niyo ginawa?! Hinayaan niyong mamatay ang kapatidko!" Pinunasanni Hershel ang luha sa mukha niya. Nanginginig parin ito sa galit. "Iwant you to play a game. I'll give you a question and you give me theanswer. If youre wrong you'll kiss your pathetic livesgoodbye." Matigasat walang kagatol-gatol niyang saad kahit pa patuloy ang pag-agos ngluha niya.
"Pleasewala kaming kasalanan sayo!" Mulingiyak ni Miki.
Humingasiya ng malalim si Hershel at tinanggal sa safety ang baril, "Backto what I'm saying, your category will be about music. I'll make thiseasy for you losers; if wrong youre dead, if right you just mightlive" Mulisiyang napangisi at dahan-dahang lumapit kay Carly. Walang ano-anoybigla nitong itinutok ang nguso ng baril sa mismong sentido ni Carly.Walang magawa ang huli kundi mapaiyak na lamang.
"Youfirst Carly, what is the story behind FM Static's Tonight?" Bulongni Hershel kay Carly sa mapangutyang boses at mas idiniin pa angbaril dito.
Napapikitna lamang si Carly. Matagal bago siya nakapagsalita dahil sa kanyangmga hikbi. "M-may fiancé siyang namatay noong 9/11! Oh God please don'tkill me!" Nauutal at nanginginig pa ang boses ni Carly dahil satakot hanggang sa naramdaman niyang unti-unti nang nailalayo sa uloniya ang baril. Imbesna huminga ng maluwag ay napasigaw na lamang si Carly nang makitangkay Miki naman itinutok ni Hershel ang baril.
"Ohsweetie dont cry your life is not that special anyway" Nakangitingsambit ni Hershel
"Carly!Carly!" Sigawng sigaw si Miki habang humahagulgol kayat muli na lamang nanapapikit si Carly.
"Questionnumber 2, What is the story behind Foster the people's Pumped upkicks?"
Napailing-ilingsi Miki habang humahagulgol. "H-hindiko alam! Please wag mo akong papatayin!" Muli nitongpagmamakaawa ngunit napangisi lamang si Hershel habang umiiling.
"Finalchance Miks, Answer correctly or you'll die." Bulongniya dito.
"Peasewag mo akong patayin! Hindi ko talaga alam"
"Wellwrong answer. Sorry not sorry" Walang ano-anoy bigla na lamangpinaputok ni Hershel ang baril. Sa isang iglap, lumupaypay ang walangbuhay na katawan ni Miki sa upuan. Nagkalatsa sahig ang napakaraming dugo. Walang nagawa si Carly kundi mapatilina lamang at mapaiyak sa pagkawala ng isa sa kanyang mga matalik nakaibigan.
Parker'sPoint of View
Abalakami sa paghahalungkat ng mga gamit mula sa mga cabinet ngunit biglaakong nakarinig ng isang putok ng Baril. Napakalakas nun kayat parangnaging dumadausdos na tambol ang puso ko. Alam kong gaya ko'y takotdin sila ngunit pinipilit lamang nilang maging matatag.
Diyosko, wag niyo pong pababayaan ang mga kaibigan at ang kapatid ko.
"Ifound it!" Biglangsigaw ni Rex kayat dali-dali kaming lumapit sa kanya.
Hindikami makapaniwala sa nakita, totoo ngang napakarami ng lagusan ngskwelahan. Andami nilang sinisikreto sa amin. Pinagtagpi-tagpi ko anglahat sa isip ko; This explains why may videos namin si Mr. Stanley.He has the resources, from blueprints to keys. Ang walang hiyangmatandang yun, marahil matagal na niyang pinapakinabangan ang mgalagusan sa pamboboso niya.
Pinag-aaralannamin kung saan patungo ang mga lagusan nang biglang namatay angkuryente. Napakadilim ng lahat kayat dali-dali akong napahawak sakanilang dalawa. Maya-maya pay bigla itong bumalik.
Napatinginsi Rex sa monitors. Yung ibang mga cameras na nakapatay ay bigla nalamang gumana.
"Hala?Diba sina Dixon tong nasa Camera 83?!" Bulalasni Rex kayat agad kaming lumapit dito.
Angcamera 83 ay nakalagay sa Storage room. Nakikita namin sa iisangsilid sina Dixon, Ethan at Lee na pawang nakatali ang mga kamay atpaa. Nakahiga silang tatlo sa sahig. Hindi namin makita kung nasaanang salarin.
Napatinginako sa ibang camera, hinahanap ko kung nasaan sina Grey. Ngunit angnakita ko lang sa katabing monitor ay sina Miki at Carly. Kapwa silanakatali sa mga armchair at mistulang walang malay.
"Wehave to get them!" Napasigawagad ako.
"Nasaanitong sa camera 45?"tanong ni Robbie
"SaGirls dormitory yan! Malapit sa kwarto namin!"
"Okay,Ako ang pupunta sa mga babae, Ikaw ang sa mga lalake Robbie." Walangkagatol-gatol na utos ni Rex ngunit agad siyang sinamaan ng tingin niRobbie.
"Hoy,may pumapatay na nga pero umiiral parin ang kalandian mo!" Bulyawni Robbie.
"Hindiah!" Giitni Rex.
"Ifmag-aaway lang kayo, Edi ako nalang ang pupunta sa mga babae!"Nakakainis! Nakukuha pa nilang mag-away! Pwede bang ako nalang angbumugbog sa kanila?
"NoParker, I promised your brother!" Robbie insisted kaya tumahimiknalang ako.
"Sigejack'npoy nalang tayo!" Panghahapon ni Rex kaya naisampal ko nalamang ang palad sa mukha ko.
Atyun nga, ang dalawang mokong naglaro pa! Si Rex ang nanalo kayat angmga babae ang pupuntahan niya. Bago sila umalis ay nagtaka ako kasihumingi ng tawad sa akin si Rex. Sa pagkakaalala ko wala naman siyangutang sa akin ah?
Mag-isanalang ako sa loob monitoring room. Sinigurado kong lock ang lahatmaging ang sikretong lagusan sa ilalim ng sahig at pinagpatuloy kongpinanood nangyayari sa Camera 83 at Camera 45.
Natakotako sa sumunod na nangyari sa Camera 45 kung saan naroon sina Carly.May biglang pumasok sa silid at napatingin ito sa mismong CCTVcamera. Kumaway siya na para bang alam niyang napapanood ko ito.Nanlamig ako sa takot nang makitang ito ay si Hershel. Napahawakna lamang ako sa bibig ko nang makitang may hawak siyang baril! Angtanga-tanga ko! Sa sobra kong kaba at takot nakalimutan kong babaenga pala ang boses nung umatake sa amin ni Rex! Ang tanga ko!
"Rexhurry up! Hershel is the killer! May dala siyang baril!" Halosmabitawan ko ang walkie talkie dahil sa labis na taranta.
Hindina sumagot sa akin si Rex kayat nasabunutan ko na lamang ang sariliko. Nakita ko sa CCTV camera na dali-dali siyang tumakbo patungo sakwarto kung nasaan sina Carly at Miki.
"Bilisanmo!" Napasigawna lamang ako.
Nakitakong pumasok na si Rex sa kinaroroonan nina Miki at Carly. Tekabakit ganun?! Bakit hindi ko nakikita sa Rex sa monitor kasamasina Miki at Carly?! Ang tanging nakikita ko lamang ay sina Miki atCarly na nakatali sa mga upuan kasama si Hershel na para bangginigising sila at walang Rex na pumasok mula sa labas!
Bahagyaakong napabalikwas nang biglang tumunog ang walkie talkie.
"Parker!Patay na si Miki! Kasama ko na si Carly!" Pakiramdam koybinuhusan ako ng malamig na tubig sa narinig. W-wala na si Miki?Pero bakit ganito ang nakikita ko sa monitor?! Gusto kong umiyakdahil wala na ang kaibigan ko ngunit pakiramdam koy tuluyan nangnanuyo ang luha ko. Napatingin ako sa Camera 45. Nandoon parin angmga bestfriend ko, kasama ang walang hiyang si Hershel. Pinaglalaruanniya kami...
Dalidali kong niradyuhan si Robbie."Robbie listen to me Its a trap! Late ang nakikita natin!Bumalik ka na dito bilis! Pinaglalaruan tayo ni Hershel!" Aligagakong sigaw sa takot na baka mapahamak sila. Nanginginig na ang mgakamay ko sa kaba kayat sinapo ko nalang ang mukha ko."Robbiesumagot ka! Umalis ka na diyan bilisan mo!" Mulikong sigaw.
Dalidali kong hinanap sa monitor kung nasaan si Robbie. Para akongnabunutan ng tinik nang pagkakita kong nasa Corridors lamang siRobbie. Napahinto siya sa pagtakbo dahil sa sinabi ko. Nakatayo langsiya sa harap ng pintuan ng storage room.
"Parkermay sumisigaw." Bulongni Robbie at naririnig ko ang mabibigat niyang hininga kasabay ngkanyang yapak.
"Robbieyou said it yoursel! In horror movies, if may narinig kang kakaibayou should never check it out so get the hell back here bilis!"Mulikong sigaw ngunit hindi na siya sumagot.
Nakitakong naglakad siya patungo sa pintuan na para bang gusto niya itongbuksan.
Otomatikoakong napatili nang biglang may bumukas ng pintuan mula sa loob ngkwarto at walang ano-anoy bigla niyang kinaladkad papasok ng Kwartosi Robbie. Pilit na nanglaban si Robbie ngunit hindi siya nagkaroonng pagkakataon na makawala. Nakakainis! Hindi ko man lang siyamatulungan!
Napaiyakna lamang ako nang makitang naipasok nga ng salarin sa loob siRobbie. Hindi ko kayang tingnan kung ano ang nangyayari sa loob ngstorage room, natatakot akong makita ang pagpatay kay Robbie.
Nagulatako nang biglang bumukas ang pintuan at nakitang tumakbo palabashabang duguan sina Robbie at Lee. Bigla ring lumabas angsalarin na hinahabol silang dalawa.
Nasaloob pa sina Ethan at Dixon! Pagkakataon ko na to para tumulong!
ThirdPerson's Point of View.
Naglalakadsi Robbie patungo sa Storage room ngunit nagradyo sa kanya si Parker.Natakot siya nang sabihing trap lang ang lahat ngunit may narinigsiyang sumisigaw mula sa loob storage room.
Mistulangnalimutan niya ang lahat ng rules na sinusunod niya. Tinungo niya angpintuan ngunit gulat na gulat siya nang biglang lumabas ang salaringnakasuot ng maskara at kinaladkad siya papasok.
Nakitaniya doon na nakatali din sina Ethan, Lee at Dixon. Tanging si Leelang ang gising sa kanila. Biglang bumangon si Lee na nakatakas palaat agad ba itinulak ang salarin ng malakas. Dali-dali silang lumabasmula sa storage room.
Takbolang sila nang takbo hanggang sa makarating sila sa mga hagdan .
Masnauna si Robbie na makalapit sa hagdan ngunit hindi niya nakita nanaghihintay na pala sa kanila ang salarin dahil gumamit ito ngshortcut. Huli na ang lahat nang makita niyang naroon na pala angsalarin. Bigla nitong hinatak ang kanyang braso at itinulak siyapababa ng hagdan. Nagpagulong-gulong si Robbie pababa ng hagdan.
Kitang-kitani Lee ang pangyayari kayat tumakbo siya pataas nang hagdan.
Nangmakita ng salarin na wala ng buhay si Robbie at duguan ay dali daliniyang hinabol si Lee.
Takbolang nang takbo si Lee hanggang sa makarating na siya sa Rooftop ngbuilding. Ngunit kasunod na niya ang salarin. Napakalakas ng ulan athangin. Basang-basa na sila.
Dahan-dahanglumapit ang salarin sa kanya .
"Sinoka?! Anong ginawa ko sayo?!" Iyakni Lee
Dahan-dahanparing lumapit ang salarin sa kanya at inilabas ang kutsilyo. Bawathakbang niya palapit ay hahakbang naman paatras si Lee. Hindinamalayan ni Lee na malapit na siyang malaglag mula sa rooftop dahilwalang harang ang mga dulo nito.
Mulingnapaatras si Lee ngunit sa pagkakataong ito, wala na siyangmaatrasan. Tuluyan na siyang nalaglag . Biglang tumakbo ang salarin.Nakita niyang nakahawak pa sa isang bahagi ng pader si Lee. Iniabotnito ang kanyang kamay. Gusto niyang tulungan si Lee!
"Abutinmo ang kamay ko!" Biglangsigaw ng salarin.
"Ha?!" Napasigawna lamang si Lee sa gulat.
"Biliskumapit ka!" Mulingsigaw ng salarin.
Sinubukanni Lee na iabot ang kanyang kamay ngunit nang dahil sa lakas ng ulanay tuluyan ng nadulas ang kanyang kamay. Nang dahil ditoy tuluyansiyang nahulog sa kanyang kamatayan.
Tumayona lang ang salarin at pinagmasdan ang ngayoy wala ng buhay nakatawan ni Lee sa baba.