"Congratulations!" Masayang bati ni Dev ng makababa ako sa stage matapos ng speech ko.
I smiled. "Thank you."
Dumako ang tingin ko sa isa sa mga guest na nasa stage. He smiled at me, making my heart flutter. I smiled back at the person who helped me get through my problems.
Zedric Jacob Mondragon.
I felt so happy when I saw how proud he was when we shook hands on the stage after my speech. I want to hug him tight because he is the reason why I'm still here and alive. Physically, mentally, and emotionally.
Natigil ang pagtitig ko kay Jacob ng sikuhin ako ng katabi ko na si Dev.
"Baka naman matunaw yung tinititigan mo."
Nag-init ang pisngi ko. I didn't realize that I was already staring too much at him.
"W-Wala akong tinititigan." I tried to deny.
"Oo na lang." She smirked. "Hindi ko inaakalang mauunahan mo akong lumandi."
Sinundot niya ang tagiliran ko. Aba't! Sinong lumalandi?
Napapitlag ako. "Anong lumandi ang sinasabi mo? Walang namamagitan sa amin ni Jacob."
Nagulat ako ng humalakhak siya. Our classmates who sits near us glance at our side because of her laugh. Umiwas ako ng tingin sa kanila at nahiya.
"Got you! I didn't mention any name and you thought about him in instant!" Tumatawang aniya. "Saka mali ka ng sinabi! Dapat sinabi mo na wala pang namamagitan sa inyo. Dahil soon, magkakaroon."
"W-We are talking about Jacob so I thought that you're on him!" I reasoned out to save myself.
"Huli ka na, Eli. Stop denying."
Tinaas baba niya pa ang kilay niya para lalo akong asarin.
I frowned. Nakakainis dahil may punto siya. She caught me off guard!
Hinila ko ang itim na toga niya sa inis.
"Tumigil ka nga, Dev. Pinagtitinginan na tayo!"
Tinakpan niya ang bibig niya pero impit pa rin siyang tumatawa kaya napairap ako. Sakto naman na dumako ang tingin ko kay Jacob na nasa stage at nakatingin sa parte namin. He looked amuse while watching us, making me feel more embarrass.
Tumigil lang si Dev sa pagtawa nang tumayo si Dutch para sa congratulatory speech niya. I looked at Dev when I felt her stiffened while listening to Dutch's speech. Lumapit ako ng bahagya sa kaniya at bumulong.
"Congratulations daw." Asar ko pabalik sa kaniya.
Tinapunan niya ako ng matalim na tingin at siniko. Natatawang lumayo ako ng kaunti sa kaniya para umiwas.
"Pikon."
Pinanlakihan niya ako ng mata. I chuckled silently. She looks really annoyed.
"Tumahimik ka kung ayaw mong magpagulong gulong sa hagdan na nasa gilid mo." Banta niya sa akin.
Yumuko ako at tahimik na natawa. Talo talaga siya lagi kapag si Dutch ng usapan.
Natapos ang ceremony sa paghagis ng mortarboard sa ere at pagsalo nito. I got my classmate's hat but everything looks the same so I don't mind.
"We have celebration in the house. Tara na at sabay na tayong pumunta." Hila ni Dev sa akin matapos naming kumuha magpicture.
"Wait!" Huminto ako at hinanap si Jacob sa paligid.
Nagliwanag ang mukha ko ng makita siyang papalapit sa pwesto namin. I automatically smile when our eyes met. Then suddenly, tila nagfocus sa kaniya ang lahat. Everything seems blurry except to him.
"Congratulations." He said with a husky and deep voice.
That feels good. I didn't know that a simple 'congratulations' feels this rewarding. Ang saya saya ko.
"Thank you!"
Tinabihan niya ako. Agad na humiwalay sa amin si Dev at pinuwesto ang DSLR niya sa amin. She will take a picture of us so I grin at the camera.
"One, two, three! Smile!" Then the camera clicked.
"It came out perfect!"
Lalapit sana ako sa kaniya para silipin ang kuya niya, nang bigla akong higitin ni Jacob at binalot ng mahigpit na yakap. My eyes widen for a bit, before I succumb with his comfortable and warm embrace.
Napapikit ako. I just want to be in his arms forever. Kung pwede lang.
I wanna cry when I felt a feather-like kiss on my forehead. I can feel his genuine care for me with that kiss. It makes me feel so emotional.
Tili ni Dev ang nagpagising sa akin. "Ang sweet!"
Agad akong humiwalay kay Jacob. Siguradong pulang pula ang pisngi ko. Nakakahiya! Feel na feel ko pa yung yakap niya tapos ang daming saksi na kaklase ko!
Nilapitan ko si Dev para silipin ang litrato at para din umiwas sa intriga. Kung kailan graduate na ako, saka pa ako naging sentro ng chismisan. Sighed.
I look and gasped when Dev showed me her camera. Kinuhaan niya pala ang paghalik ni Jacob sa noo ko! Nakakahiya, pero mas nananaig ang tuwa sa akin.
My heart warmed up when I saw the picture. Both of our eyes were closed and he was hugging my waist and kissing my forehead, while my hands were resting on his chest.
It looks like a dream. About me, looking this happy. Kasi parang nung nakaraan lang, gusto ko ng tapusin ang lahat. Akala ko hindi na mangyayari ang ganito sa akin.
Now, I thank the heavens and my savior for giving me the chance to experience this.
"Give me the copy of that." Nabigla ako sa boses ni Jacob sa tabi ko.
Hindi ko namalayan na lumapit siya!
Kinulabutan ako ng hawakan niya ang bewang ko habang nakikisilip sa camera ni Dev. I stood still, feeling so conscious and flustered by his simple gesture. Hindi mapakali ang puso ko at libo libong paroparo ng nangingiliti sa sikmura ko.
"Sure! I'll just send it through email later."
Tumikhim ako at umayos ng tayo. I felt him move closer to me but instead of moving away, naglakas loob ako na idikit ang sarili sa kaniya.
This is the first time I did make a move to get closer to him. Kaya sobrang init ng pisngi ko sa hiya.
"Let's have dinner later." Bulong ni Jacob sa tenga ko na nagbigay kilabot sa buong katawan ko.
Parang uminit ang paligid. I parted my lips and take a deep breath. My heart is still beating erratically. Tumikhim ako at lumayo ng bahagya bago siya hinarap para magkaroon ng distansya sa pagitan namin. Kakaiba na kasi ang pakiramdam ko at ayokong mahalata niya 'yon.
He raised his brow when he saw I stepped away. May naglarong ngiti sa labi niya na lalong nagpapula sa pisngi ko.
"A-Ano kasi, Dev invited me to her house tonight..." Umiwas ako ng tingin sa kaniya.
"Alright. But you'll be mine the whole day tomorrow."
Narinig ko ang pagsinghap na nauwi sa pag-ubo ni Dev sa hindi kalayuan. Siguradong narinig niya ang sinabi ni Jacob. I almost had the same reaction, pero nagtapang-tapangan ako. Kahit na sa loob loob ko gusto ko ng tumili!
"O-Okay." Maliit ang boses na tugon ko, kakapigil na wag tumili sa kilig.
May ilan pang nagpapicture sa akin, maging kay Jacob kaya inabot kami ng alas sais sa venue.
Hinubad ko ang toga na suot at nilagay sa paper bag bago sumakay sa sasakyan ni Jacob. Ihahatid niya ako papunta sa bahay nila Dev kahit sinabi ko na hindi na kailangan dahil pwede naman na kay Dev ako sumabay. He got irritated when I strongly insisted to go with Dev. Sa bahay naman nila ang tungo namin. Kaya lang ayaw talaga ni Jacob. So in the end, I still end up riding with him in his car.
"What time will you go home?" Tanong niya nang makalabas kami sa parking ng venue kung saan dinaos ang graduation.
"I don't know. Maybe before ten?"
Tumango siya.
"Just text me if you're ready to go home. I'll stay in your apartment and fetch you after the party."
"Okay."
Dumating kami sa bahay nila Dev. Natawa ako dahil nag-aabang sa bukana si Dev habang nakapamewang at nakatingin sa kadarating lang na sasakyan ni Jacob.
Para siyang nanay na nag-aantay sa anak kaya natatawa ako.
"I have to go now." Natatawang sabi ko at tinuro si Dev.
Napailing si Jacob. He stepped out of the car, at pinagbuksan niya ako. Lumabas ako ng sasakyan.
"I'll fetch you later, okay? Don't forget to update me. Have fun and please be careful." Aniya at hinalikan ako sa noo.
I bit my lower lip to stop myself from smiling widely. Ngumiti ako ng tipid at tumango nang umatras siya matapos akong halikan sa noo. He caress my waist softly before he slowly walk back to his car.
Isang beses niya pa akong nilingon bago pumasok sa kotse.
Naglakad ako palapit kay Dev nang tuluyan makaalis si Jacob. Napaigik ako ng kurutin niya ng mahina ang bewang ko.
"Come on, you love sick lady! Ang landi niyo!" Asar na sabi ni Dev at inirapan pa ako.
Tumawa ako at sumunod sa kaniya papasok sa bahay nila. Some of our schoolmates are inside, but most of the visitors are her family's business partner and some socialite.
"This is a company party, by the way. Not my party." Dev sarcastically said.
I held her arm to calm her. "Let's just enjoy ourselves, shall we?"
We ate and socialize with our schoolmates. Unti unti din namang umuwi ang visitors ng parents ni Dev kaya napalitan ang tema ng party. Kung kanina malamyos ang tugtog, ngayon naman ay para kaming nasa club.
"The real party is starting!" Sigaw ni Dev at ininom ng alak na nasa tabi niya.
"Let's get wasted!"
Nanatili akong naka-upo sa gilid habang pinapanood ang pagsayaw at pag-inom ng mga school mates ko kasama si Dev. She danced with Nico on the dance floor but what shocked me the most is when she pulled his nape and kissed him in the middle of the dance floor. Muntik na akong pumagitna sa kanila sa ideya na baka lasing na si Dev pero nakakatatlong shots pa lang naman siya ng tequila. Kaya imposible.
It takes more than tequila for her to get drunk so I think she meant to kiss him.
Maya maya pa at bigla siyang lumapit sa akin. May bitbit na kung ano.
"Just this one!" Inabot niya sa akin ang isang pulang plastic cup. "That's just a fruit punch. Masarap yan."
Hindi 'to ang unang beses na inabutan niya ako ng ganitong cup. Whenever we attend our organization's party, she will offer me a drink on the same red cup. Hindi ko na mabilang kung ilang beses niya na akong inalok niyan.
Palagi akong tumatanggi pero ngayon... Hindi naman siguro masama ang isang baso?
I sighed. "Fine. Just this one, okay?"
"Promise!" At bumalik na siya kay Nico.
Pinanood ko silang maglandian sa harapan ko habang panaka-nakang umiinom ng inumin na binigay ni Dev. It taste fruity and flavorful. I actually like it a lot.
Hindi ko mapigilang kumuha ulit nang maubos ko ang isang baso na binigay ni Dev.
Kalaunan ay lumapit sa amin ang ilan naming classmates at nagkaroon ng malaking kumpol kung saan nagkakatuwaan sila at nagkukwentuhan. It was so fun. I enjoy and laugh a lot with them.
Napahawak ako sa lamesa ng muntik na akong mawalan ng balanse pagtayo ko sa kinauupuan. Kumunot ang noo ko ng makaramdam ako ng hilo sa pagtayo. Katabi ko si Dev pero busy siya sa pakikipag-usap sa mga kaklase namin kaya hindi niya ako napapansin tuwing umaalis ako. It's my second time getting out of their circle.
Ininom ko ang pang-apat na baso ko ng punch habang kumakain ng spicy chicken mula sa buffet. Napasandal ako sa pader ng muling umikot ang paningin ko. Pumikit ako at hindi muna umalis sa pwesto ko malapit sa table kung nasaan ang buffet at drinks dahil pakiramdam ko matutumba na ako sa hilo na nararamdaman.
"Ugh, my head."
Dumilat ako nang magvibrate ang phone ko na nasa purse na hawak. I clumsily open my purse and check my phone.
I grinned when I saw Jacob's name on the screen. Sinagot ko ang tawag.
"Hi!" I followed it with giggles.
Paghinga niya ang una kong narinig. He was just taking deep breaths but it's already making my heart beat so fast.
Baliw na talaga ako sa kaniya.
"Mariyah? Are you okay?"
I smiled wider when I heard his baritone voice.
"Of course! You called me so I am more than okay!" Bahagyang umalon ang boses ko.
I heard the familiar sound of his car when he's unlocking it, bago siya nagsalita
"Are you drunk?"
I frowned. "Drunk? No, I'm not! I don't drink alcoholic beverages." I pouted. "It tastes awful, right?" Parang bata na sabi ko.
"Fuck." He mumbled. "What are you drinking then?"
Dinig ko ang pagsara ng pinto ng kotse niya at pagbukas ng makina nito. I'm sure he's going for a drive.
"Dev said it's fruity punch. Do fruit punch? They don't have hands, right?" Tumawa ako sa sariling sinabi. "She must be kidding me. No fruit can punch!"
I heard him sighed and chuckled afterwards. Narinig ko din ang tunog ng iba't ibang sasakyan na parang nasa gitna siya ng daan.
"Wait. Are you driving while talking to me?"
"Yes."
"That's illegal! That's no no!" Shake my head like he's in front of me. "You might meet an accident! Don't do that! I-I'll die without you..." Humina ang boses ko.
"Mariyah, babe–"
"So don't drive while talking to me, okay? I don't want you to get in an accident. I can't live without you..." I continue to murmur.
Narinig ko ang pagbuntong hininga niya sa kabilang linya. Nilipat ko ang cellphone sa kabilang kamay ko at kinuha ang baso ng punch sa libreng kamay para uminom.
This really tastes good!
"I won't get in an accident, Mariyah."
"Still! I'll hang up now. Bye!" Paalam ko at agad na binaba ang cellphone.
Bumalik ako sa pagkain habang umiinom ng punch. Hindi ko alam kung nakakailang baso na ako dahil umiikot na ang paningin ko ng sobra. Sarap na sarap kasi ako kaya hindi ko mapigilang uminom kahit pabalik balik na ako sa toilet dahil sa dami ng liquid sa katawan ko.
Suddenly, someone stole the cup in my hand.
"That's enough."
I groaned and narrowed my eyes to see who got my cup.
Nagliwanag ang mukha ko ng makita si Jacob sa harap ko.
"Jacob!" Masayang sabi ko at umalis sa pagkakasandal para lapitan siya.
Hindi pa ako nakakahakbang at nabuwal na ako. Mabuti na lang at nasalo ako ni Jacob dahil siguradong subsob ako sa sahig kung hindi dahil sa kaniya.
"Fuck!" He hissed and gripped both of my waist to help me stand up.
I slapped his mouth lightly. "Cussing is bad." Bulol na saway ko.
Napailing siya sa ginawa ko.
Tuluyan ng bumigay ang talukap ng mata ko kaya sumandal na lang ako kay Jacob. Hilong hilo ako at hindi na ako makatayo ng maayos kaya yakap na niya ang bewang ko. I heard him talking to someone before he lifted me up and walk to somewhere.
"W-Where are we going?"
"Home." Nalanghap ko ang mabangong hininga niya.
I know we are so close. My usual reaction would be to distance myself from him due to embarrassment. Pero ngayon, for some reason, I didn't mind our closeness
I even encircled my arms around his neck.
"Why home? Uwi na tayo? Why?"
"Because you need to rest." Binulong niya ang sinabi.
That sends a tingling sensation in my stomach. It felt so good.
"I'm not tired yet..." I pouted.
He chuckled. Naramdaman ko ang pagdampi ng kung anong malambot sa bandang sintido ko. I looked up to him and I saw him staring at me softly.
"Hmm, you're sleepy, right?"
I nod indulgently. "But first, tell me how can a fruit punch? I want to know how." Pangungulit ko. "They don't have hands to punch. I watched a video about an orange with a face but no hands and feet. Do they use their head, then? But it's not punch if they do. It's headbutt." I was gibberish. "But does fruit have a butt?"
Tumawa siya ng malakas sa mga sinabi ko. I felt the vibration from his chest and the movement of his shoulders. Kumunot ang noo ko dahil hindi ko makuha kung ano ang tinatawanan niya.
"Silly. You're adorable." Nakangisi siya nang hinalikan ako sa pisngi.
I pouted. "I'm not adorable. I'm Mariyah Elizabeth." He laughed again.
Binaba niya ako sa passenger seat ng sasakyan niya at kinabitan ng seatbelt. Nang aatras na siya, I refuse to remove my arms around his neck and hug him more instead.
Ngumisi siya at hinawakan ang braso ko. He got one of my hands off his nape and kissed my scarred wrist. Malamlam ang mga mata niya na nakatingin sa akin.
"Baby, we need to go home now so you can sober up."
Matigas ang ulo na umiling ako.
"No! I want to hug you more."
"You can hug me when we get home, okay? I'll sleep with you."
That made me grin. Binitawan ko siya. Siya naman ngayon ang nakahawak sa magkabilang pulso ko.
"Promise?" I said, sounding like a child.
"Uh-huh. I promise."
I smiled and close my eyes. May naramdaman ako sa noo ko bago ako nakatulog. And when I woke up, nakaupo na ako sa isang malaking bathtub.
Naked.
I panicked, but then I saw Jacob walking with a towel on his hand. Naka t-shirt at shorts na siya. Nagtataka ako kung anong nangyayari pero wala akong lakas magtanong dahil inaantok at nahihilo pa rin ako. Seryoso ang itsura niya habang palapit sa akin.
"That's enough. I'll help you dry up."
He helps me get up in the bathtub and dry my wet body. I don't feel anything other than sleepiness and dizziness even though I'm fully naked before his eyes. I just let him pat dry my body before he lifted me and put me down inside a closet.
Wait. Wala akong naaalalang may malaki akong walk in closet...?
But I'm too sleepy to ask him so I just shrug it off.
Baka bumili ako tapos nakalimutan ko lang?
Jacob helped me put a shirt and shorts on before lifting me again. This time, I was placed in a soft bed. Humiga siya sa tabi ko at marahan akong hinila palapit sa kaniya. I automatically snuggled myself on his body. He hugged my waist and rested his lips on my forehead, then he whispered something I failed to comprehend.
Nakatulog akong kulong ng mainit niyang bisig.
𝕃𝕌ℕ𝔸
𝕏𝕆𝕏𝕆