VALERIE's POV
"And thanks to the GENIUS somewhere out there, kamuntikan lang namang mapa-away si Heirice dahil pinaniwala niyang hindi Prince Charming ang naging dahilan kung bakit nagising si Snow White sa pagkakatulog niya." Napabuhakhak kami ng tawa ni Guia, Ara at Sia habang pinapakinggan ang pagmamaktol ni Heidi habang naghu-hulma ng dough. Andito kasi kami sa bahay nila sa Samaniego Subdivision.
"What?! She has to learn na walang perfect Prince Charming! Walang prince charming! Hindi dapat siya nanonood ng ganung mga movies at nagbabasa ng mga fairy tales na yan!" Napangiwi nalang ako sa rebut ni Maurice. Masyadong protective ang lalaking 'to sa anak niya.
"Manahimik ka nga, Maurice! Pakealam mo ba kung ganun ang binabasa niya eh pambata naman yun tsaka may Prince Charming talaga si Snow White! Ikaw lang 'tong wala sa tamang pag-iisip na sinabing kasabwat ng Evil Queen ang Prince at ang totoong sumagip sa buhay ni Snow White ay ang mga dasal ng mga mababait na hayop sa gubat!" Natawa ulit ako. Maurice' is really hopeless.
"Oh my gosh! Hindi ko na kaya! Hahahaha! Prayers ng animals?! Hahahahaha! Hahahaha!" Masamang tinapunan ng tingin ni Mau si Ara na ngayon ay nakahawak na sa tiyan niya habang tumatawa.
"Don't look at my wife like she just robbed your vault, Samaniego." Isang batok ang iginawad ni Yuan kay Mau na ikinangiwi nito.
"Then tell her to not laugh at me!!" Pagtatanggol naman ni Mau sa sarili niya kaya nailing nalang ulit ako. Geez, hindi na talaga nagbago ang mga 'to.
"Mabuti nalang pala at lalaki yung mga anak ko. Though, isa ring pasaway si Ashton dahil kahit Grade 1 pa lang ang kambal ay tinuruan na niyang maging batas militar kay Heirice. He even taught them how to punch. Nakikisali pa si Carlo sa pagtuturo." Napabuntong-hininga nalang si Sia. Kaya pala mahigpit ang kambal, lalo na si Ashi. Mukhang malakas ata talaga ang dugo ng Samaniego na nananalaytay sa mga ugat nila dah umiiral ang pagiging protective.
"Our Gizzy is just 3 but Zander is already feeding her nonsense. Gaya ni Mau, tinuruanrin ng kabaliwan ni Zander ang anak namin. But it was not Snow White, si Sleeping Beauty naman angpinuntirya niya. Si Gizzy kasi, idol na idol si Aurora dahil gwapo raw yung prince charming, as if naman hindi magkamukha lahat. Anyways, sinabihan niya lang naman na bad girl raw si Aurora dahil hindi raw nakikinig sa elders, kaya ayun, napahamak. Gizzy cried a lot that day at never nang nanood ng fairy tales." Natawa naman ako dahil sa sinabi ni Guia. Umiiling pa siya na para bang sising-sisi sa kung ano. Gpsh, I wonder what will happen to my baby?
Sigurado ako kung magiging bbae siya ay marami siyang magiging bantay, kung maging lalaki man siya, siguradong maraming maloloka sa kanya. Seeing my fiancé... geez, Valerie.. kinikilig ka na niyan? Anyways, amg gwapo kaya ng genes ni Devon at hindi naman magpapahuli ang genes ko kaya sigurado akong magiging gwapo o maganda ang magiging baby namin.
"Is that what I think it is?" Natigil ako sa pag-iisip ng marinig ko ang boses ni Heidi na ngayon ay nakatingin na sa akin.. sa kamay ko to be exact.
Oh..
Nakalimutan ko bang sabihin sa kanilang inalok na ako ni Devon ng kasal?
"You're getting married?!" Oh, I did forget. My bad. Kaya naman ay mabilis pa sa alas-kwatro ay nasa harapan ko na silang lahat, pati na sina Maurice at Yuan na kanina ay nasa sala lang at nanonood ng tv ay nasa harapan ko na rin at mas nauna pa kaysa sa mga asawa nila na idutdot ang mga pagmumukha nila sa daliri kong may engagement ring.
Seriously, ang ignorante ng dating nilang dalawa.
"Umm, yes? At pwede ba? Para kayong mga first time makakita ng sing-sing." Mabilis kong iniwaksi ang kamay ko sa pagkakahawak nilang dalawa dahilan kung bakit nakanguso na silang dalawa ngayon at nagpapa-awang lumapit pa sa mga asawa niya. Ara just laughed at her husband as she hug him while Heidi just throw a small box of chocolate to Mau who's now looking like a maltreated person.
"Umayos ka nga, Maurice." Pinanlakihan pa ng mga mata ni Heidi si Mau na ngayon ay sumiksik nalang sa kanya. They really look like Hulk and Natasha Romanov. Geez. That green fella.
"OH MY GOSH!! KAILAN PA?!" Mabili kong natakpan ang tenga ko dahil s pagsigaw nina Guia at Sia. Sila na talaga ang excited. Super excited, gosh. Partly, kasalanan ko rin naman dahil hindi ko agad sinabi sa kanila, oops? Hihihi.
"Just two days ago. 'Wag kayong OA please. He just proposed, it's not like I'm getting married tomorrow." I nonchalantly told them. They're over reacting. Kung makapag-react naman sila akala nila ngayon din ay ikakasal na ako.
"Who knows!!?! Baka mas OA si kuya at nagri-ready na pala ngayon!!" Nanlaki ang mata ko dahil sa sinabi ni Guia. Nag-peace sign naman agad siya sa akin ng makita ang gulat sa mukha ko.
"Don't joke like that." I tried to smile because I'm still shocked. Paano nga? Devon is a one hell of an unpredictable guy!! I better make sure that he won't marry me tomorrow!!
"Don't let it get to you, Val. Nababaliw lang yang si Guia." I heard Heidi said kaya sa kanya naman natuon ang tingin ko. Relax, Valerie.
"Hindi kaya! Tsaka baka lang naman!" Nagpakawala ako ng buntong hininga dahil sa sinabi ni Guia. I know Devon, Alam kong hindi niya ako gugulatin ng ganun.
"NASAAN NA ba kasi si Mara?" inip na tanong ni Ara habang pinapapak ang brownies na nasa coffee table sa harap namin. Minsan talaga nai-inggit ako kay Ara, she loves eating sweets but she doesn't need to worry about her body, silang lahat naman dahil likas na malaman naman talaga ang pisngi ni Guia, but I can't eat tol much of everything because of my health.
"On her way na, may dinaanan lang daw tsaka alam mo naman iyon, workaholic much." Sia's right. Mung makapag-trabaho naman kasi si Mara eh akala mo eh ang daming anak na pinag-aaral eh hindi pa nga naikakasal. Understandable naman yung nag-iipon but duh?! Sa dami ng pera ni Andrei, kahit siguro magka-anak sila ng lima at magka-apo, tapos hindi nila pagtrabahuin, hindi maghihirap. Akala naman nila mamumulubi ang pamilya nila in the future. Ang tipid or to use the CORRECT term ang 'kuripot' kaya ni Andrei. Isang bese lang ata sa anim na buwan iyon nagsa-shopping ng nagong damit eh, tapos si Mara naman ay 'kuripot' rin, sila na talaga ang most 'kuripot' couple of the decade. Nakakailabot ang paraan ng pagtitipid ng dalawang yun.
"Kamusta na nga pala si Aire?" Guia asked no on in particular pero lahat sila ay napatingin sa gawi ko.
"What?" I asked them.
"Kakambal mo yun diba? Kamusta na siya?" Napanguso ako. Kahit na si Guia lang ang nagtatanong ay naaabalidbaran ako sa mga mukha nilang kulang ay ilapit sa akin eh.
"Kakambal ko nga, but he's been distant these past few days. Ayaw nang makipag-usap sa akin eh." Tumango-tango naman sila sa naging sagot ko. True. Ilang ulit ko na bang sinubukang kausapin ang kapatid ko? Last time I talked to him was when we found out that I'm pregnant at mula nun ay hindi ko na siya ulit nakita. My spy, namely, Rogelio Dimatumba said that my brother has been busy wandering off these past few days pero wala siyang sinabi k.ung ano ang mga exact escapade ng kapatid ko, ang sabi niya lang ay nagsasaya raw.
"I'm really staring to get angry at his Felise." Napalingon ako kay Ara na siyang nagsabi nun. I can't blame them because we are all aware how much pain Aire is suffering right noe because of her..
"Ako rin naman, but I know that she has her reasons." I silently agreed. Tama naman kasi si Heidi. Alam ko rin sa sarili kong may rason talaga si Felise kung bakit niya nalang biglang iniwan sa ere si kuya. I just wish that her reasons are enough to cover all the pain.
"Dapat lang!! Or I will go Evil Queen over her for making Aire loco!!" Natawa nalang kami dahil sa sinabi ni Ara. Baliw rin eh.
TAHIMIK NA pinanood naming lima ang palabas sa malaking flat screen TV nina Heidi. Titanic yung pinapanood namin. Hindi ko alam kung ilang ulit ko na itong napanood pero naiiyak pa rin ako dahil sa sobrang gwapo ni Leonardo deCarpio. Ang gwapo naman kasi.
"WAAHH! DON'T LET GO, ROSE!!" madamdaming sabi ni Guia habang yakap-yakap ang isang throw pillow. Nawala sa kanya ang atensyon ko ng mapansin kong bumukas ang pinto ng bahay nina Heidi. Iniluwa nun ang nakangiting mukha ni Mara na may dala pang paper bags..
But she was not alone..
Behind her was the woman I didn't though of seeing for the next few months.
I wonder what took her to get out from her shell.
Missy Salve.
SIARA's POV
Natahimik kaming lahat ng makita namin ang babaeng kasunod na pumasok ni Mara. Unlike the last time I saw her, her hair is no longer purle-ish. Itim na iyon na may highlights ng orange tsaka pink. Ang wierd.
"Am I really seeing Sisa?" Nagtatakang tanong ni Guia kay Ara na ngayon ay kasalukuyang nakamaang rin sa harap ng pinto.
This girl reay never fails to catch us off guards whenever she choose to show herself.
"What the fvck?! Bakit ngayon k.lang nagpakita Sisa?!" Nabasag ang katahimikang namayani sa amin dahil sa nakakaninging sigaw ni Heidi. Kasunod nun ay ang pagtawa ni Sisa habang patakbong yumakap pa kay Heidi.
Okay, double wierd.
"I miss you too!" Napangiwi nalang ako. Mababaliw ata ako dahil kay Sisa.
"Bakit ganyan ka makatingin, Sia? Nati-tibo ka na ba dahil sa prettiness ko?" Kinurap-kurap niya pa ang mga mata niya na tila ba nagbi-beautiful eyes sa akin.
"Eww? No way, Sisa. I'm a happily married woman with three wonderful children so, nope." Natawa lang siya sa sinabi ko tsaka padaskal na humilata sa carpet na kihihigaan nina Guia at Ara kanina. Ayun, feel na feel talaga eh no? Akala mo naman hindi nawala ng matagal.
"I'm really wondering how my brother pulled it off with your craziness." Biglang tanong ni Valerie habang nakatingin kay Sisa. Nasa tabi niya si Mara na busy sa cellphone niya. Ayan, paniguradong si Andrei na naman ang katext ng isang yan.
"Simple, dear. Baliw din yun." Tanging sagot ni Sisa tsaka nakinood na rin ng movie.
"Are you staying?" Si Heidi ang nagtanong. Must be referring to Sisa.
"I don't stay, Heids." Makahulugan niyang sagot. I don't what to call Sisa, she's a friend but most of the time she is so much more than that, she's like a sister, a family, evethough she never stays. Siya yung tipo ng taong mahirap hagilapin, but she always comes to the most unexpected times. Gaya nalang ngayon. Who would expect that they'll see Missy Salve in a normal day like today? No one.
She's also unpredictable.
Napunta kay Valerie ang atensyon ko ng biglang nag-iba ng ekspresyon ng mukha niya. Kunot na kunot ang noo niya na para bang may hindi siya maintindihang bagay. Mahigpit rin siyang nakakapit sa likuran ng sofa na para bang may pinipigilan siyang kung ano..
"Are you okay, Val?" I asked her making the other ladies look at her way. Even Sisa sat and looked at Valerie who seemed to be struggle with something.
"A-Ayos lang... ako." My forehead creased when I saw her catching her own breathe. Si Mara naman na nasa tabi niya ay agad siyang hinawakan sa likod at marahan iyong hinahaplos, calming Valerie..
Bago pa man ako makatayo ay nasatabi na niya si Sisa na puno ng pagtataka ang itsura habang nakatingin sa nakayukong si Valerie. She's clutching her chest tightly.
A-Anong nangyayari?
"Ready your car, Heidi. Please bring us a glass of water here, Guia. Ara, umuha ka ng pamaypay." Mabilis na sabi ni Sisa habang chini-check si Valerie na naghahabol pa rin ng hininga. Para naman akong natulos sa kinaroroonan ko habang pinagmamasdan si Valerie na naghihirap.
Sisa knows what to do, right? Doctor naman siya, diba? A psychiatrist but still, doctor yun.. may degree siya dun..
"Anong nangyayari sa kanya?" Mabilis na inabot ni Guia kay Sisa ang baso ng tubig na kinuha niya.
"I don't know. Inumin mo muna 'to, Val, para maka-- Valerie, anong nangyayari sayo?" Nagtatakang tanong ni Sisa ng kabigin ni Val ang kamay niya. But Val didn't utter a single word.
Nanatiling nakahawak siya sa dibdib niya na para bang may hinihintay na mangyari.
Anong... ano bang nangayari?!
"The car's read--"
"Oh my!!"
"Shvt!"
"Ate!!"
VALERIE's POV
"I don't know. Inumin mo muna 'to, Val, para maka-- Valerie, anong nangyayari sayo?" Hindi ko pinansin ang sinabi ni Sisa at pinanatili ang concentration ko. I kept on clutching my chest to easen the pain. Masakit ang dibdib ko. Oh God.. why is this happening all of the sudden?
I mentally started counting but when the pain didn't vanish I started to breathe hard. I want to scream because of the pain but I dob't want to worry everyone kaya pinanatili kong tahimik ang sarili ko.
Lord, please help me..
Wag ngayon. Let me deliver my child.. wag muna..
I beg of you, save me..
Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko dahil para akong napipilan habang nakahawak sa dibdib ko. Masakit. Masidhing sakit ang nararamdaman ko, walang pagsidlan kahit na may mga nakahawak sa akin ay wala pa rin.. sakit lang at wala ng iba pa akong nararamdaman sa mga oras na ito..
Come on, Heart.. don't fail me now.
Inhale.
Exhale.
Come on, Valerie..
You can do this..
Narinig ko ang pagbukas ng pinto at ang pagsasalita ni Heidi pero hindi ko marinig kung ano ang sinasabi niya dahil kasabay nun ay ang parang isang matinis na tunog na pumaibabaw sa pandinig ko, covering me from the noise surrounding me. Isang matinig na tunog na hindi ko pa naririnig kailan pa man. Parang namanhid ang buong katawan ko...
Para akong nagkaroon ng kakaibang lakas... I was able to breathe but then...
All of the sudden..
I felt my body slowly collapsing..
And the last thing I knew...
Everyone around me were already shouting in worry.
Please... save me.. Not now.