Prologue
Dahan dahan kung minulat ang mata ko paharap sa salamin. i saw my mom crying habang naka hawak sa kamay ni dad today is my lastday of being natividad hinde ko lubos maisip na ang isang tulad ni bryan cane lazaro pumayag sa gusto ng magulang namin should i say sa gusto ko.
"stop crying mom ikakasal lang ako hinde ako mawawala"
I said then i wipe her tears using my finger tumb.
"nabubura make up mo "
i said
"no baby hinde lang ako sanay na wala ka sa bahay your my princess our princess"
niyakap ko si mommy pati narin si daddy sa totoo lang ayaw ng mga magulang ko na mag-aasawa ako ng maaga hinde sa ayaw nila kay bryan kagragraduet ko lang last month sa kursong kinuha ko at ito ang deploma na ibibigay ko sa kanila ang mag-aasawa ng maaga. i love bryan and i can't afford to seeing him with someone even he didn't love me back. desperada na kung desperada pero mahal ko sya.
"you have 30 minutes to changed your mind lyn"
kitams ayaw talaga ng tatay ko bumuntong hinga ako bago sumagot sa kanya.
"im pretty sure dad ipaubaya muna ito sa akin"
tumingin ito sa wrist watch nya as asigned of defeat im sorry dad, lumapit sa akin at hinawakan ang mukha ko.
"promise me princess ako parin ang lalaki sa buhay mo"
"syempre naman dad"
dad is my pillow laging nandyan sa tuwing kailagan ko ng maiyakan his very depensive pagdating sa akin kulang nalang pati lamok sa mundo ipapatay nya. isa din sya sa ayaw sa gusto ko ilang beses akong nag-makaawa sa kanya na pumayag sya sa gusto ko ilang beses akong umiyak at lumuhod sa kanya na na makipag-sundo sya sa mga magulang ni bryan. alam kung maharut si bryan ilang beses ko na syang nakitang papalitpalit ng babae pero hinde parin iyon sapat na dahilan para ayawan ko sya, hinde parin iyon sapat na dahilan para mawala ang nararamdaman ko sa kanya.
"are you ready?"
tanong ng baklang kaibigan ko sya rin ang nag-ayos sa akin
"sa labas nalang kami maghihintay ng daddy mo"
paalam sa akin ni mommy bago ito lumabas ng kwarto ko. sa totoo lang kanina pa ako kinakabahan siguro ganito ang mararamdaman mo kung ikakasal kana i can't imagine na ang lalaking pinapantasya ko dati at lihim na minamahahal ay magpapakasal sa akin. my parents and his parents are business partner of LN city industry including philippines and here in austrilia yes we are here in australia dito gaganapin ang kasal namin ni bryan ang tanging nakakaalam lang ay ang mga kaibigan ng mga magulang namin at mga ka business partner nila. dahil sa kaartihan ni bryan at gusto nyang maging confidential ang kasal namin.
i know he never love me at nagalit sya sa akin nong nalaman nyang ikakasal sya sa akin kulang nalang murahin at sakalin nya ako dahil sa galit nya sa akin at sinisisi nya ako kung bakit nakipaghiwalay sa kanya ang girlfriend. i know im selfish at kaya kung gawin lahat mapasaakin lang sya.
" hello we're here"
napakurap ako dahil sa subrang gulat lumabas ako sa bridal car at tumingin sa simbahan this is my dream wedding everythings is emerald green, i saw my parents malapit sa pintuan, lumapit ako sa kaninla nakita ko ang daddy ni bryan panay tawag sa cellphone nya parang hinde mapakali.
"nasaan si bryan ma?"
tanong ko sa kanya lahat ng kasal na nasaksihan ko ngayon lang ako nakakita na mas nauna pa ang bride sa groom at sa kasal ko pa talaga.
"wala pa sya anak e pero tinatawagan na sya ng daddy nya"
ang ilan sa mga besita namin pumasok na sa loob. tumingin ako kay jayson ang bakla kung kaibigan sya narin ang nag organize ng kasal ko at nag-ayos sa akin he mounted smile pilit naman akong ngumiti sa kanya.
"tita nasaan na si bryan?"
tanong ko sa mommy nya humarap ito sa akin at ngumiti.
"his on the way na iha mabuti pa sa loob ka nalang maghintay.. dont worry darating si bryan"
sabi nito at pinisil ang kamay ko bago ito lumapit kay tito benideck ang daddy ni bryan.
lumapit sa akin si mommy at niyaya akong pumasok sa loob kahit na inuunahan ako ng kaba ko na baka hinde ako sisiputin ni bryan ngayon.
tumingin ako sa orasan ng simbahan limang minuto nalang magsisimula na ang seremonya wla parin si bryan.nagsimula ng magbulong-bulungan ang ibang besita namin at kanina ko pa paulit-ulit na pinipisil ang daliri ko para pigilan ang luha ko na kanina pa gustong lumabas.
i saw bryan parents papasok ng simbahan unti-unting gumuhit ang ngiti sa labi ko na baka nandyan na si bryan. ngumiti ang mommy ko habang hawak ang kamay ko habang si daddy naman kumunot ang noo.
when about to aks them were's bryan ng inunahan ako ng mommy nya.
"im so sorry lyn hinde na darating si bryan ilang beses namin syang tinawagan pero hinde nya sinasagot. tinawagan nadin namin ang caretaker ng condo nya wala nadaw si bryan doon."
nabitawan ko ang boquite na dala ko kasabay ang pag-tulo ng luha ko agad namam akong niyakap ni mommy.
"no ma.. hinde pwide paano ako ma "
hinaplos ni mommy ang likod ko habang patuloy parin sa pag-agos ang luha ko. alam kung hinde nya ako mahal, alam kung ako lang ang may gusto sa kasal nato at sana maaga pa sinabi nya na hinde sya sisipot sa kasal nato, hinde yong paasahin nya ako sa harap ng dios, sa harap ng maraming tao.
"im so sorry mrs:natividad kami na ang bahala kumausap sa anak namin"
sabi nito sa mga magulang ko at humarap sa mga besita at sinabing hinde na matutuloy ang kasal, i want to run out from there pero mismong paa ko ayaw kumilos wala nang mas masakit pa sa ginawa nya sa akin ilang beses nya akong nireject pero ito ang pinakamasakit ang hinde ka sisiputin sa araw ng kasal nyo.
tatlong araw na ang nakalipas at tatlong araw narin ayaw tumigil ang luha ko. S tatlong araw na dumaan wala na akong balita kay bryan kahit sa facebook hinde kuna sya mahanap humingi narin ng tawad ang pamilya nya at sa boardmember ng LN city dahil sa ginawa ni bryan. gusto sana bawian lahat ng mana si bryan pero hinde ako pumayag dahil kasalanan ko naman kung bakit naglayas sya sa araw ng kasal namin.
"gabi na lyn bakit hinde kapa pumasok sa loob?.
umupo si mommy sa tabi ko nandito ako sa labas ng bahay gusto ko lang makalanghap ng hangin.
"pangit ba ako ma?"
i ask my mom siguro subrang pangit ko kaya inaayawan ako ng lalaking mahal ko siguro ang arti-arti ko kaya ayaw nya sa akin.
"anong klaseng tanong yan? syempre maganda ka.. alam mo anak may mga taong mahal natin pero hinde tayo mahal.. katulad sa inyo ni bryan mahal na mahal mo sya pero hinde nya makita ang halaga mo alam mo ba nakakasama ang subrang tanga."
mom is right nagiging praning ako dahil sa katangahan hinayaan kung malunod ang sarili sa pag-mamahal sa kanya kahit ayaw nya sa akin pinilit ko sya. nagalit pa nga sya sa akin dahil sinisi nya ako sa hiwalayan nila ng girlfriend nya i know im selfish pero nagmahal lang naman ako.
"gusto ko sana bumalik ng pilipinas ma"
"susundan mo sya ?"
"no ma i want to start a new life at t'saka imposible magkita kami doon ang laki ng pilipinas "
lastday nag-email ako ng application later sa Mcity which is Montivirde corforation. we have own company here but i want to start a new life with my own sacrifices natanggap ako bilang bagong secretary ng bagong CEO doon if im not mistaken Kent Montivirde his name.
"sigurado ka?"
"sure na sure ma"
i want to move-on and forgot everything what happend here in australia mas lalo lang akong nahihirap kung nandito ako. bukas makalawa babalik na ako ng pilipinas ayokong mag-tagal dito maslalo ko lang naalala ang nangyari sa akin dito.
"always remember karren lyn, Don't fight for love, let love fight for you"
this the story of bryan and karren please don't forget to follow my profile and don't be shy to leave votes and comments down there 👇 thankyou.