1 chapter left! >:(
CHAPTER 95.1 UNTITLED
GAIL’S POV
“Baby girl, just text me ‘pag susunduin na kita ha?”
Napatingin ako sa kanya sa driver’s seat. Kasalukuyang ipinapark ni Kuya Louis ang kotse na sinasakyan namin sa gilid ng west wing park ng E.H.U.
Bumuntong hininga lang ako at umiling, “Kuya Louis, just focus yourself on your work instead. I don’t want you to be affected because of my stupidity. Don’t bother comforting me Kuya.” I said coldly.
Nag-make face lang siya at nasapo ang sarili niya noo. He looked so frustrated. Ayoko sa lahat ay yung nadadamay yung ibang tao dahil sa problema ko.
“Crystal Gail, sa ngayon, kailangan mo ng karamay. Don’t push us away. Nag-aalala kami sayo, nagmamalasakit. Kasi… mahal ka namin..”
Napakagat-labi nalang ako sa sinabi ni Kuya. Pinipigilan ko na naman ang luha ko na bumagsak. Nitong mga nagdaang araw kasi nagiging sensitive na ako sa mga bagay-bagay.
“… I don’t need your pity, Kuya. Don’t worry about me. I should be the only one who’s responsible to suffer this stupid problem of mine.” I answered before stepping out of the car.
Naglakad na ako papasok ng Entrance Gate ng E.H.U. Pagkatapos kong i-swipe ang I.D ko sa machine ay dahan-dahan akong naglakad sa hallway. Maraming estudyanteng tumatambay dito.
As expected, all eyes are on me. Rumors fly so does time.
Parang nung isang araw lang ako na-ospital, ang bilis naman kumalat ng chismis. Ito ang nakakainis eh, ‘pag positive, hindi pinapansin. Pag negative naman, akala mo isa kang kriminal kung husgahan.
Nagpatuloy nalang ako sa paglalakad. Kailangan kong magbingi-bingahan sa mga sinasabi nila. Well, at times, rumors are true. So better accept it.
“Akala ko ba role student model yan? Eh bakit buntis?”
“Oo nga eh. Yan ba ang good influence sa youth? Ang magpabuntis? How pathetic!”
“Yeah, a b!tch. Hindi dapat tularan yan.”
“I heard, hindi niya alam kung sino ang ama ng dinadala niya. I pity her child. He or she will definitely grow as a bastard someday. Hahaha..”
Sa pagkakataong ito, napatigil na ako sa paglalakad. She hit below the belt. I closed my fist and took a deep breath before facing them.
Three gossip girls.
“May narinig pa nga akong ipapa-abort niya---“
“Sshh, look..”
Napatigil sila sa pag-chichismisan nang makita nila akong lumalapit sa kanila. Kaso bigla nalang na may umakbay sa akin kaya napatigil ako at napatingin sa kaliwa ko.
“Don’t mind them,” Bella whispered while walking towards the gossip girls. Nadala ako sa lakad niya palapit sa mga ito.
“You know what, b!tches? Get alive! Do gossips benefit you? Does it improve your looks? Does it make you earn money? No, right? So just shut the hell up! You don’t know Gail well. Nasasaktan din siya! Eh kung ako kaya ang manakit sa inyo physically, keri niyo?” -__~
“Or better yet, magbigti kayo!” Cassey retorted.
Nagulat ako nang ipagtanggol ako nina Bella at Cassey. Kaya naman bago umalis ang tatlong babae ay nag-sorry muna sila sa akin. “S-sorry!”
“Are you alright, Gail?” Cassey asked me worriedly.
“Oh, Cassey andyan ka pala? Hindi ko na-feel ang presence mo eh!” Bella sarcastically said and as Cassey’s response, she just rolled her eyes.
I faintly smiled at them, “Girls, thank you pero hindi ko kailangan ng awa niyo. See you around,” I said and turned my back on them.
Alam ko naman na awa lang ang nararamdaman nila para sa akin eh. They don’t need to act like that they care for me. I can handle myself.
I really can.
CHLOE’S POV
“Girls, thank you pero hindi ko kailangan ng awa niyo. See you around.”
Pinanuod ko lang maglakad palayo si Gail. Nakita ko ang nangyari pero naunahan lang ako ng dalawang ex-echoseras. Lumapit ako kina Bella at Cassey na ngayon ay literal na nanlaki ang mata dahil sa inakto ni Gail.
Tinapik ko sila sa mga balikat nila kaya napalingon sila.
“Sissies, pagpasensyahan niyo na si Gail ah? You know, mood swings...”
“Hay naku, okay lang yun, Chloe. We understand naman eh,” Bella answered smiling. Si Cassey naman tumango-tango lang.
Sa nagdaang dalawang taon, marami ang nagbago. Naging kaibigan na namin ang dalawang ito na dati ay puro ka-echosan lang alam na gawin sa buhay. Nagbago na sila at hindi na sila nambubully. Ngayon, sila naman ang nagtatanggol sa mga babaeng binubully. Ginagamit pa rin nila ang pagiging mean nila but in a good way perhaps.
***
“Mhine, bati na tayo diba?” =___=
Tinignan ko lang si Dustin at tumango ng bahagya. Wala akong panahon sa ka-cheesyhan ni Mhine. Serious mode aketch.
“What are you thinking?” =___=
Hinigit niya ang bewang ko at sinandal ang baba niya sa balikat ko. Hinaplos-haplos ko nang bahagya ang buhok niya bago siya itulak ng malakas. Kaya nahulog siya sa hagdan na inuupuan namin dito sa labas ng Business Department building.
“Tss. Problema mo ba?” =___=
“Paimbestigahan mo nga mhine kung sino ang nag-publish ng issue ni Gail. May nag-post sa forum ng student’s website ng E.H.U eh,” I folded my arms across my chest and pouted. “Kalat na kalat tuloy ang chismis. Dagdag-bawas pa ang peg!”
“Anong username daw ang gamit,” he asked emotionlessly while placing his arms again across my waist.
“SociableChique143..” I answered. I checked out kasi yung forum at yun ang nakita ko kanina. Imagine this, 12,421 likes, 431 dislikes and 6,121 comments ang post na yun.
The actual post?
----
CRYSTAL GAIL RIVERA, ROLE MODEL STUDENT OF THE YEAR IS CONFIRMLY IMPREGNATED BY A SOME RANDOM GUY. IS SHE A GOOD INFLUENCE OR A BAD ONE?
----
Sino ba naman ang hindi maiinis diba? Hindi naman nila alam ang tunay na dahilan. Ang malala pa, mas marami ang likes kaysa sa dislikes. Meaning, naniniwala sila sa issue na yun.
Pero sa totoo lang, hindi rin namin alam kung sino ang ama ng pinagbubuntis niya. Wala kaming idea. Mahirap magsalita sa issue na hindi mo alam ang puno’t dulo. Hindi ko pa kasi nakakausap ng matino sina Nathan at Gail tungkol dito at ayoko naman silang i-push na magsalita.
“Okay, I’ll check it out later.” =___=
GAIL’S POV
Natapos na ang mga klase ko nang lutang ang isip ko. Nawawalan na ako ng ganang mag-aral. Nakakainis kasi, ang sama ng iniisip ng mga estudyante tungkol sa akin. Kesyo, hindi daw ako deserving sa role model student’s award. Wala na nga akong pakielam dun eh. Ang pinoproblema ko ay ang dinadala kong bata sa sinapupunan ko.
Nakaupo ako dito sa ilalim ng puno sa loob pa rin ng campus. Nagpapahangin, at gusto ko lang na mapag-isa. Gusto kong lumayo sa mga taong nanghuhusga sa katangahan na ginawa ko.
Akala ba nila ginusto ko ito?
Tao lang din naman ako na nagkakamali.
Napahawak na naman ako sa tiyan ko. Natatakot ako dahil may buhay na akong dinadala sa loob nito. Makakayanan ko kayang buhayin ito ng walang ama sa tabi niya?
Gusto ko itong ipaabort kaso nang samahan ako ni Kuya Louis kahapon sa OB-Gyne para magpa-check up ay nakaramdam ako ng konsensya. Kailangan kong mag-isip kung ipagpapatuloy kong buhayin ito o kikitilin ko nalang habang maaga pa. Natatakot ako sa mga magulang ko pati na rin sa bagong buhay na papasukin ko ‘pag pinagpatuloy ko ito.
Napatingin ako sa paligid. Ito ang parte ng E.H.U na maraming puno. Naalala ko tuloy yung dito kami kumain ni Kurt nun. Yung una ko siyang nakitang nag-uniform, at dito rin kami kumain ng pancakes nun.
Namimiss ko na talaga siya. I wonder if I ever cross his mind, kasi ako, lagi ko siyang naiisip.
Siguro masaya na sila ni Kaye Anne ngayon. Baka dun na din sila nag-aaral sa ibang bansa.
*BZZZZZZZTTTTTT BZZZZZZZTTTTT*
Naramdaman ko nalang na biglang nag-vibrate ang phone ko sa bulsa ng palda ko. Agad ko naman itong nilabas at tinignan kung may tumatawag o may nagtext.
1 unread message from Chloe cutie..
Si Chloe na naman pala.
Lagi niya nalang akong pinapaalalahanan na kumain sa tamang oras, na wag i-stress ang sarili ko dahil ayaw niya daw ng malnourish na inaanak. Hindi niya alam ang tungkol sa abortion na balak ko dahil ayaw ko siyang mag-alala.
-----
FROM: CHLOE CUTIE
SISSY, WAIT FOR ME. LAPIT NA MAGDISMISSAL. WE’LL WATCH BIG BANG CONCERT TONIGHT. I HAVE 2 TICKETS! :) I love you! TC
----
Nagbuntong-hininga nalang ako. Tama si Kuya, nagmamalasakit sila sa akin dahil mahal nila ako. Pero mahal ko rin ang mga kaibigan ko kaya nga ayaw ko silang mag-alala para sa akin eh.
Hindi nalang ako nag-reply kay Chloe. Kahit gusto gusto kong sumama, ayoko pa ring magsaya at pansamantalang kalimutan ang problema.
Sa oras na ito, isa lang ang malalapitan at makakapitan ko.
***
Dahil sa hinatid lang ako ni Kuya, wala akong dalang kotse. Dun na kasi ako nakatira sa bahay namin ngayon dahil nagsumbong si Nathan kay Kuya na may balak akong ipalaglag ang bata sa tiyan ko. Dahil dun, bantay sarado sa akin si Kuya. Hindi ko alam kung nakarating na ang balitang ito kina Mom at Dad. Pero sana wag muna. Kasi hindi ko alam ang gagawin ko. hindi ko alam kung paano haharap sa kanila.
Nag-taxi ako para makapunta sa destinasyon ko.
Ang simbahan.
Agad akong pumasok at umupo sa may bandang likuran. Pinagmasdan ko ang paligid. Konti lang ang tao, hamak na araw at oras kasi, Wednesday.
Lumuhod ako sa luhuran nila, pinagdaop ang dalawa kong palad at pumikit ng matiim.
Oh God, nandito po ako para humingi ng signs sa inyo at himingi na rin ng tawad. I know, I did a lot of stupid things in my life. I encountered numbers of problem at nalagpasan ko naman po iyon. But this time, hindi ko na po alam ang gagawin ko. Takot na takot po ako at gulong gulo. Alam ko pong biyaya niyo po ito sa akin, pero natatakot po ako sa maaaring maganap sa hinaharap. Alam ko pong kasalanan ang kumitil ng buhay pero ito lang po ang naiisip kong paraan. Bigyan niyo po ako ng signs. Thank you…
Muling kong minulat ang mata ko at tahimik na bumalik sa pagkakaupo ko. I gazed around the church again. One thing is for sure, every sacred place like this can unite different kinds of people, rich and poor are always welcome here.
Napahawak ako sa tiyan ko. Oh, God, please give me signs.
“Miss,” napatingin ako sa kamay na may hawak ng panyo sa harapan ko. Sinundan ko ng tingin ang kamay na yun para makita ang may-ari nito, “Ayos ka lang? Panyo oh.”
Nagtatakang tumingin ako sa mukha niya pababa sa tiyan niya na medyo kalakihan na. Gaya ko ay buntis din siya at mukhang kabuwanan na niya. Mga limang taon siguro ang agwat ng edad namin.
“8 months na ang tiyan ko. Sa susunod na buwan pa ako manganganak,” she said smiling. “Oh, tanggapin mo. Kanina pa kasi kitang nakikitang umiiyak dyan.”
“Salamat.” I answered while taking the hanky from her hand.
Ngumiti lang siya at lumapit ng bahagya sa akin. “Sa itsura mo, mukhang malaki ang dinadala mong problema.”
Hindi ko siya sinagot. Hindi ko naman siya kilala eh. Baka mamaya, kasali pala siya sa sindikato at gusto akong biktimahin. Ipinunas ko nalang sa pisngi ko ang panyo na inabot niya.
“Alam mo, lahat ng nangyayari sa buhay, may dahilan yan kung bakit binigay sa atin ng Panginoon eh. Hindi Niya ibibigay ang mga iyun kung hindi natin kayang lagpasan. Binigay Niya iyon para matuto tayo. Sa bawat pagkakamali ng tao, yun ang nagiging paraan Niya para maging mabuting tao tayo.”
Napatingin ako sa kanya. Biglang gumaan ang pakiramdam ko sa kanya. Ito na ba ang binigay na sign sa akin ni God?
“I’m Jhancee by the way. Ikaw?”
“I’m Gail,” I answered.
“Gail, everything happens for a reason. Kung ano man ang dinadala mong problema, just stay strong okay?” Sabi niya habang nakalahad ang palad niya. Tinanggap ko naman ito.
“Salamat, Jhancee.”
Katahimikan. Lumalakas ang tibok ng puso ko. Tama siya, everything happens for a reason. I know, I can do it.
“Jhancee, anong pakiraramdam mo nang malaman mong magkakaanak ka?” I randomly asked.
Humarap siya at ngumiti sa akin.
“Natakot ako nung una. Kung ano anong pumapasok sa utak ko kasi estudyante lang din ako nun. Pero sa huli binigyan ako ng signs ni God na mali ang gagawin ko. Sabi ko nga, pagsubok lang ito. I just seek for His guidance and looked at me now, nalagpasan ko ito. Actually, pangalawang anak ko na ito nasa tiyan ko.”
“Ahhh, congratulations.” I smiled at her. Masaya ako para sa kanya. Biniyayaan siya ng courage. Yun ang wala sa akin eh.
“Thanks, Gail. Ito ang tatandaan mo, kung nakaya ng iba, makakayanan mo rin yan. Yakang-yaka mo yan, girl! Girl power!” She exclaimed while doing the ‘fighting’ hand gesture.
“Sssshhhhhhh….”
Napalingon kami sa mga tao. Nakatingin sila sa amin.
“Ay, napalakas ata. Hehehe,” ^_^V Jhancee
Lumabas kami ni Jhancee sa simbahan. Niyaya ko pa siyang kumain sa labas at nilibre ko siya. Buntis siya pero ang lakas kumain. Napag-alaman ko pa na kambal ang dinadala niya.
“Gail, wag na wag mong gagawing yung masamang balak mo. Biyaya yan ng Diyos. Isipin mo nalang na biniyayaan ka ng Maykapal kasi yung iba, hindi capable na magkaanak diba? Just always pray and be strong. I know, you can do it! Hahahahaha. ”
“Yeah, I will.”
“Ikaw kasi eh! Don’t be a pessimist! Just think positive. Always look at the brighter side! Hahahaha..”
Palabas na kami ngayon ng Pizza Hut. Masaya siyang kausap at puno ng words of wisdom ang babaeng ito. Ang dami kong natutunan sa kanya. Ang kulang lang sa akin ay ang courage. Nalaman niya rin ang problema ko dahil sinabi ko sa kanya. Pero about lang dun sa pinagbubuntis ko at hindi tungkol sa amin ni Kurt.
“Thank you. I will never ever forget you, Jhancee. Let’s meet next time, okay?”
“Sure! Ninang ka ng anak kong kambal! Hahahahahahaha,” tumango tango nalang ako at niyakap siya. Palatawa siyang babae. Sana katulad ko siya.
***
“Kuya, dyan sa white na gate po,” sabi ko sa taxi driver. Agad naman niyang hininto sa tabi kaya inabot ko na ang bayad ko sa kanya at lumabas.
Napabuntung-hininga ako nang makita kong nasa garahe na ang kotse ni Kuya. Siguradong papagalitan ako nun kasi di ko siya tinext para sunduin ako.
Nilabas ko muna ang phone ko mula sa bulsa ko para tignan kung may messages ako.
16 unread messages from Chloe Cutie…
----
SISSY! WHERE ARE YOU? DISMISSAL KO NA.
----
NASA CAMPUS KA PA BA? ASAN KA?
----
MANUNUOD TAYO NG BIG BANG CONCERT. TONIGHT NA YUN! UMUWI KA NA BA?
----
MAKIKITA NA NATIN SI TOP MO AT SI TAEYANG LOVES KO HIHIHI. SAN KB?
-----
SISSY, ASAN KNB? TXTBCK NMN OH! NAG-AALALA AKO.
----
Yung iba puro double sents.
Alam kong malalagpasan ko ito. Kung kinaya ng iba, kakayanin ko rin ito.
Nag-doorbeel agad ako at pinagbuksan ako ni Yaya Lagring.
“Gail, jusko! Ba’t ngayon ka lang? Hinihintay ka na nila,” bungad sa akin ni Yaya. Napatigil tuloy ako at tumingin sa kanya na parang nagtatanong.
“Basta pumasok ka nalang,” patuloy niya habang pinapat ang balikat ko. Ngumiti lang ako sa kanya at nagpatuloy ng maglakad papasok sa bahay.
Hindi ko alam pero pakiramdam ko parang bumibigat ang hakbang ko habang palapit na palapit ako sa pinto. Kinakabahan ako sa di ko malaman na dahilan.
Pagkapihit ni Yaya Lagring ng doorknob, pumasok na agad ako. At laking gulat ko nang makita ko si Mommy. Nang magtama ang mga mata namin ay tumayo siya sa pagkakaupo sa sofa sa living room namin at naglakad papalapit sa akin.
Ito na ang kinakatakutan kong araw.
“Mom-----“
*SLAP!*
Napapikit ako sa lakas ng pagsampal ni Mommy sa akin. Automatiko namang bumagsak ang luha ko. Agad akong napahawak sa kaliwang pisngi.
“HOW COULD YOU DO THIS, CRYSTAL GAIL?!?!?”
“Mom, s-sorry---“
“Who’s the father of your child?! Tell me who!!”
“M-mom….”
Umuurong ang dila ko. Hindi ko alam ang sasabihin ko. Napatingin ako sa mga mata ni Mommy. Halo-halong emosyon ang nababakas dito, disappointment, anger and sadness. Kagaya ko, naluluha na rin siya. Ngayon ko lang nakita si Mom ng ganyan.
I really feel guilty and sorry.
“M-mom…
It was.. j- just a one night stand…”
***
A/N: You know who you are, peram po name niyo ah? Hehehe. Na-pressure ako sa comments niyo. Puro caps ! Waaaaaahhhhhhhh! Natakot ako sa inyo swear >_< Anyways, 1 chapter left nalang. :((((((((((((((((((
Promote ko lang po ang side story ko na 'MARRIED TO A RETARD' ni Liam. Nasa external link po yun, paki-click nalang eheh. Masaya yun swear! Comedy siya LOL XD Makikilala niyo dun ang mapapangasawa ni Liam.
PLEASE VOTE AND LEAVE SOME COMMENTS. I REALLY NEED IT PO! AYAW KO NG COMMENT NA 'AY BITIN!' O 'UPDATE NA PO!'
Eh kasi hello! On-going po ito hahaha. Natatawa pa ako kasi sasabihin na wag munang tapusin pero humihingi ng update . LOLXD Srsly? Haha di po ako galit! Love ko nga kayo eh. Mwa mwa tsup tsp! :*