I realized, madami na kaming napagdaanang dalawa. It’s just funny how this is such a whirlwind romance, but still we managed to be stronger. I guess trust and faith really helped us a lot and I guess this will be the start of our journey together. Naniniwala akong walang ‘FOREVER’ at alam kong ang meron lang eh ‘yung sinasabi nating trust and loyalty.
“Pa’no na nga pala si Josephine? She caused some issues in the office at kawawa naman ‘yung kaibigan niya na mawawalan ng trabaho. Natatakot akong guluhin niya tayo nang biglaan.” I guiltily admitted to him kasi nga iba ang tama ng babaeng ‘yun kay Andrei.
“I filed a restraining order at permanent ‘yun. May kaibigan akong lawyer kaya madali lang ‘yon. Takot na siya kasi nga makukulong siya at baka humingi pa ako ng bayad sa damage na nagawa niya. I know she’ll keep what she promised kasi kung hindi siya naman ang kawawa.” He confidently said habang nakaupo sa loob ng kwarto ko.
“Ikaw, minsan nakakatakot ‘yung mga ginagawa mo ha. ‘Di kaya medyo harsh ka sa kanya? She’s still a brokenhearted girl kaya ‘di natin siya masisi.” Sagot ko habang inaayos an gang diary ko sa bookshelf.
“Eh sa kasalanan naman niya ‘yon. I can’t tolerate such wrong doings, Victoria. Alam mo naman ang personality ko at wala siyang magagawa dahil nga ganito na ako ever since. They can’t simply stop me just because it’s too much. Aba, wala akong pakialam sa kanila.” Then he smirked again which is his signature move.
“Pero isipin mo naman kung pa’no na lang ‘yung feelings niya. Nakakaawa rin naman siya but on the other hand, what she did to her friend is against the girl code kaya nga siguro deserve niya ang ginawa mo. Pa’no na nga pala ang friend niya? Baka naman may chance pa siyang magstay sa work niya, kawawa naman kasi.” I told him.
“It’s no longer in my power, Vickie. Shareholder lang kami ni Christian pero ‘di namin hawak ang desisyon dyan. May board pa rin kaya sorry, I can’t say she’ll keep the job.” Sagot naman niya.
“Sayang naman ang trabaho niya.” I told him again and he just pouted at me.
“Kahit mangonsensya ka dyan, ‘di ko na kasi ‘yun kargo. May CCTV at public scandal ang ginawa niya kaya malakas ang ebidensya. Let’s just hope for the best.” At alam kong hudyat na ‘yun para tigilan ko ang pagtatanong ko dahil halatang naiinis na siya sa topic naming dalawa. I sighed. I just fixed my bookshelf dahil marami akong dadalhing libro at mga lumang diary. ‘Di sinasadyang nahulog ang blue diary ko. The infamous diary of Victoria Anne Solomon fell out of all the diaries na nasa bookshelf.
“Ano na naman ‘yan?” Andrei asked.
“Wala ‘to. It ‘yung luma kong diary na tungkol lang sa’yo. Want to see this? Kasi nakakahiya eh! Wala na akong bukambibig dyan kundi ‘yung inggit ko kay Marian. Basta, nakakatawa pero ewan ko kung ano ang tingin mo dyan.” I giggled as I handed him over my blue diary. Naalala ko ang lahat na nakapaloob sa diary na ‘yan. I kept all my secrets, woes, happiness, and sadness. Basta lahat ng pwede kong maramdaman ay nailagay ko na dyan. Masasabi kong malaki ang naging parte ng diary na ‘yan sa buhay ko.
Day 143- Mahal ko talaga siya. Nakita ko na namang nakatingin siya sa best friend kong si Marian. Sobrang gwapo niya talaga. Para akong kakapusin ng hininga sa tuwing dadaan o mararamdaman ko ang presensya niya. Kambal sila ni Chris, pero mas may kakaibang dating si Andrei sa akin. Grabe, baliw na ata ako kasi binibilang ko ang mga araw na naiinlove ako sa kanya. Baliw ka na ngang talaga Victoria.
Andrei Marco Falcon: matalino, gwapo, perfect at mahal na mahal ko.
Oo, baliw na siguro ako. Grade six pa lang ako hinahabol ko na siya. Wa epek lahat. Kahit na matalino daw ako wala pa rin. Di ko kaya siyang maimpress. Ako yung matalino at mabait na estudyante pero bakit si Marian pa rin ang gusto niya?
Si Marian kasi maganda, sexy at crush ng bayan. Ano nga ba naman ang laban ko sa kanya? Mayaman ang pamilya nila at isa siya sa mga most sought after muses sa buong campus.
Pangit ako kaya ayaw sa akin ni Andrei. Mahal na mahal ko siya at wala akong pag-asa sa kanya. Walang-wala.
Day 275- Binigyan ni Andrei si Marian ng limang boquet ng bulaklak ngayong araw. Oras-oras may dumadating na bulaklak sa classroom. Siya nanaman ang bida sa lahat. Alam ko naman na binest friend niya lang ako para may makopyahan siya sa tuwing malapit na siyang bumagsak. Childhood friends kami and right now I’m stuck being a child while she’s moving on as an adult. Kinantahan pa siya ni Andrei at nagsigawan ang lahat. Masyadong unfair ang buhay kasi naman bakit siya lagi ang gusto ng lahat.
Day 294- Narinig kong sinabi ni Marian na wala siyang interes kay Andrei kasi si Robert Sy ang gusto niya. Dati ko pang alam na malaki na ang pagkagusto ni Marian kay Robert kaya naman ginagamit niya si Andrei para mapagselos si Robert. Kawawa naman yung mahal ko, pinaglalaruan lang siya. Ang lakas ng tawa ng mga kaibigan ni Marian dahil sa mga plano ni niya. Ang sama niya sobra. Gusto ko siyang kaladkarin mula sa kinauupuan niya. May Chinese blood siya kaya bagay sila ni Robert.
Day 327- Naghahalikan ngayon sa likod ng auditorium ng school sila Robert at Marian. Nadudurog ang puso ko para kay Andrei. Unconditional love ang nararamdaman ko para kay Andrei kaya naman kahit may chance na ako eh mas nasasaktan ako kung masasaktan siya. Patay na patay ako sa kanya at oo, nasisiraan na ako ng bait dahil sobra na akong OA sa pagmamahal ko para kay Andrei. Ganito katindi ang pagmamahal ko sa kanya kaya nga kahit mukha na akong tanga, hinahabol ko pa din siya.
Day 533- Inabot ko kay Robert ang love letter na pinapaabot ni Marian. Syempre magkaibigan kami kaya inabot ko iyon. Ang tagal kong nag-antay sa labas ng classroom nila. Mukha nanaman akong tanga sa mga utos ni Marian. Ang tanga-tanga ko talaga. Naiiyak na ako sa kaba kasi madudurog ang puso ni Andrei sa gagawin ko. Matagal na naman kasi ang tagong relasyon ni Robert kay Marian. Gusto lang talaga ni Marian ang hinahabol siya ni Andrei kasi siya ang pinagkakaguluhan ng babae sa campus. In short, ginagamit lang ni Marian si Andrei para sa kasikatan niya sa campus.
He read everything aloud kaya naman natatawa ako sa mga naririnig ko. I can’t imagine my young self writing this down na parang mahuhulog na ang puso ko. Nakakatawa lang dahil dadating pala ang panahong maririnig ko ‘yun at galing pa sa bibig ni Andrei. This feeling is too surreal to digest kaya naman napangiti ako sa kanya.
“Sus! Kahit ano pa ‘yan wala akong pakialam, because I know you’re here and not leaving me. I don’t care how you were envious kasi confused din naman ako sa pakiramdam ko eh. I was selfish about you! Nakipagsapakan kaya ako dun sa manliligaw mong college student dati kaya nga three days akong wala dahil sa suspension at binantaan namin ni Christian.” Natatawa niyang sabi na ikinagulat ko naman.
“Oh my! Sabi niya sa akin naaksidente siya sa sasakyan! Ikaw lang pala ang salarin. Kaya pala ‘di na niya tinuloy ang panliligaw sa akin kasi tinakot niyong kambal. Kaasar, gwapo pa naman siya! He used to give me lots of chocolates and white roses. Mabait at nakakatawa siya, and he’s really smart. Sayang naman.” I grinned and he pinched me on the cheeks.
“Oo, ako nga! Takot na lang niya sa ‘min ni Chris kung magsusumbong siya at ‘wag ka ngang manghihinayang sa kanya. He’s nothing compared to me, sobrang gwapo ko kaya tsaka mas matalino ako sa kanya.”
“Bully ka talaga.” I said while fixing all the boxes na kailangan sa paglipat ko sa bahay na binili ni Andrei. Ang dami ko pa palang aayusin. I never imagined na madami pala akong gamit dito sa kwarto na mukhang konti lang. Lahat yata gusto kong isama sa bahay na titrhan namin ni Andrei. Kainis naman oh, mahal ko pa man din ang mini couch na nasa tabi ng kama ko.
“Ganun na ako dati pa and besides women see this personality really hot kaya nga sobrang swerte mo sa akin, Vickie my love. Dapat proud ka na gwapo, matalino, sexy at hambog ang magiging asawa mo. Aba, tinalo mo pa ang nakajackpot sa lotto ah. Sobrang swerte mo na kaya sa akin.” Natawa siya habang sinasabi ang mga ‘yun sa akin.
“Mas swerte ka sa akin kasi ang dami kong manliligaw sa US kaya pasalamat ka ikaw ang pakakasalan ko. Ready na kaya akong masakal, este makasal sa’yo ano?” Then I did his signature smirk. Nakakatawa kasi overflowing ang confidence niya.
“’Wag ka na kasi magdala ng madaming gamit. Marami naman akong pera, bibili tayo ng gamit mo, promise.” Sinimangutan ko siya at nagpatuloy pa rin ako sa pag-aasikaso. Kahit kailan talaga si Andrei, may hangin sa katawan. I guess kadikit na ‘yan ng pangalan niya. He’s not Andrei Marco Falcon kun ‘di siya mayabang. He’s known for his arrogance kaya nga maraming naasar sa kanya nung high school pa lang kami.
“Eh! May sentimental value nga ‘yan lahat kaya please lang, kahit pogi ka sobrang cute ‘di ‘yan effective I swear. I winked at him kaya naman natawa siya at tinulungan na akong magligpit ng gamit sa kwarto. This room really reminded me of how much time I spent only for him. Naaalala ko ‘yung mga araw na gumagawa ako ng love letters at nag-iisip ng pwedeng i-bake para sa kanya. I remembered the times when I was still stupid for being so weak and fragile. I can still remember how much I cried nung nalaman kong si Marian ang nililigawan niya. Halos maloka ako sa kakaiyak at kung pa’no ako papasok kinabukasan kasi namamaga na ‘yung mata ko. Natatawa na lang ako ngayon.
I am no longer that person because I have him and he can complete the emptiness inside my heart. Wala namang mali sa pagpapatawad since narealize ko ang mga bagay na dapat pala noon ko pa ginawa.
“Tara na nga at ligpitin na natin lahat. Nakakasipon ang alikabok ng kwarto mo ha.” Reklamo ni Andrei. May allergies kasi siya sa maaalikabok na lugar kaya naman naiinis siya. Alam ko ring matindi ang allergies niya. Ang kulit naman kasi.
“Ako na nga lang dito kasi may allegies ka.” I told him pero nanatili pa rin siya loob ng kwarto ko habang tinitingnan akong nag-aayos.
“Ayoko nga! Basta dito lang ako kahit masinghot ko na lahat ng pwedeng masinghot dito sa room mong sobrang pambabae.” I giggled at his remark. Nakakatawa naman kasi talaga si Andrei lalo na ‘pag nagrereklamo siya. I love him this way too much kaya nga halos ‘di ako makatulog ‘pag katabi ko siya kasi gusto ko lang siya palaging tingnan.
“Andrei, tingnan mo nga ‘yang itsura mo. Kanina ka pa bahing ng bahing and your nose is redded than Rudolph’s already.” I teased him.
“Kahit pa! Ah basta walang pakialamanan.” Sabi niya pa at sitting pretty siya sa kama ko.
“Andrei para ka na namang bata eh. Please? Ikaw lang nahihirapan dito and look at you, ayokong magkasakit ka.” I kissed him on the cheek and still he won’t move. Basta na lang siyang humiga at at tumawa. Makulit talaga siya kahit anong gawin ko.
“Sige na, hihintayin kita hanggang matapos ka dyan para makauwi na tayo. Sabi ni mommy kailangan daw niya ang help mo sa baking. She was so delighted to know na magaling ka magbake kaya ayun pinilit niya akong isama ka sa bahay mamaya para tulungan mo raw siya.”
“Ganun? Pero uuwi si Romeo ngayon tsaka may-“
“No, Vickie. Basta, kailangan niyo ng bonding since magiging in laws na naman kayo. I guess kailangan mo lang ipakita kay mommy ang magic mo sa baking para lalo siyang ma-in love sa’yo. She’s so happy to meet you kasi nga parang ‘di pa sila close ng girlfriend ni Christian. Model kasi kaya laging wala, minsan nasa ibang bansa. Si Althea Marie naman kahit babae, walang hilig sa kusina kaya natuwa si mommy na magiging asawa na kita.” Then he winked.
“Bolero ka talaga.” I replied.
“Sige na, nag-iintay si mommy. Sabi ko bibilisan natin kaso madami ka palang dadalhin.” He pouted then I squeezed his face.
“Tara na nga. Sus! Pa-cute ka pa dyan. Tapos na ako kaya pwede mo na ipakuha ‘yan sa driver mo.” I told him as he wrapped his arms on my waist.
“Sige, tara na at naghihintay na si mommy.” I smiled at him kahit na alam kong walang FOREVER, meron namang lifetime at pag-ibig. Ako, naniniwala akong walang perpektong relasyon at perpektong lalaki. You have to accept his flaws para masabi mong mahal mo ang isang tao. Dapat hindi mo lang nakikita ang magagandang katangian niya, dapat lahat ng pangit at masama na nasa kanya ay mamahalin mo rin.
Right now, I have to kiss him really hard before I go to work or somewhere else, kasi pakiramdam ko, every kiss I give him shows how much I love him. Remember to kiss your loved one before they go so that you’re sure that they’re coming back for more.
-end-