Rhian's POV
Happy Pride! 🏳️🌈 Kahit alam na alam kong tapos na ang Pride March kapag naipublish nanaman ni author ang chapter na to. (-_____-)
I hope all of you are living happy. Enjoying life at its finest. Sa lahat Ng naka attend Ng Pride March ay nakadama Ng sayang at pagmamahal sa bawat Isa. Sana kahit sandali ay nakalimutan niyo na may mga tao sa Mundo na ayaw sa mga may bahagharing dugo. I think we all have this different kind of experience sa mga homophobic. Iba ibang experience pero pareparehas tayo ng ipinaglalaban. LGBTQ+ Rights is Human Rights. Pare parehas din tayong nasasaktan sa mga salitang hindi manlang nila iniisip bago ilabas sa mga bibig nila. We can't please everyone. Yung iba hindi kaya i-handle so in the end they commit suicide. Some are lucky to have their very understanding family, na handa din sila suportahan kahit anong mangyari. Minsan sariling family mo pa ang mag down sayo.
I am new to this kind of relationship and tulad ng iba, naranasan ko ding sabihan ng masasakit na salita. It was when I post our picture sa Instagram account ko, may mga nagcomment dun na against sa relationship na meron kami ni Glaiza.
'sinasayang mo ang ganda mo sa kanya Rhi.'
'my God! Hindi kakalat Ang maganda mong lahi kung kay Glaiza ka mapupunta, sakin ka nalang Rhian!'
'that is against Christianity!'
'very immoral'
'you are not a good example sa mga kabataan.'
That time Hindi ko napigilan ang sarili ko na magreply..
"Being one of LGBTQ+ is not a sin, mas kasalanan yung mga lumalabas sa bibig niyo po na Hindi magaganda just to say something against us. We all can love whoever we want. C'mon guys, being homophobic won't make you a cool person or a better person or even a saint. God bless us all. 😊 Love is Love"
Nakita kong maraming sumuporta sa pagreply ko sa mga bashers. Ayokong ipahiya sila, all I want is to make them realize something.
Since Glaiza and I become couple hinanda ko na ang sarili ko sa mga pwedeng sabihin ng mga tao, lalo na public figure kami pareho. Pero masakit parin pala kapag makakarinig ka ng hindi maganda sa kapwa mo. We are blessed na tanggap kami both sides Ng family namin. You can't choose who you love. It's like one day you're straight and then bigla paggising mo na inlove ka na pala sa kanya.
Pero kahit papaano I am happy sa nagiging progress at pagtanggap nila paunti unti sa community natin.
You need to accept and love your self kasi walang gagawa nun kundi ikaw. You need to fully accept and embrace kung sino ka in order for other people to accept you. It's hard, I know. Kahit ako nahirapan tanggapin sa sarili ko na all of a sudden I'm in love with Glaiza. Pero nakita ko kung gaano siya kabuting tao, and that makes me realize that this girl deserves to be love. And I'm the lucky one who owns her heart.
Nawala ako sa pagmumuni muni habang nakatingin sa bintana ng kotse ng may humalik sa pisngi ko.
"Lab?" Nagtatakang tanong ko. And then I noticed na nandito na kami sa mall na pagkikitaan namin ni Bianca.
"Kanina pa ang lalim Ng iniisip mo Lablab, tell me what is it?" Tanong niya sakin habang hawak hawak at hinahaplos haplos ang kamay ko.
Napangit ako sa ginagawa niya. This woman is really beautiful.
"Nothing." Sagot ko. "Life, buhay buhay lang. Haha" I smiled and kiss her lips. "Gotta go Lab, kanina pa nagiintay si Bianca baka pagalitan na ko nun."
"Ok then, I'll pick you up later ok? Take care. I love you." She said and kiss my lips too.
Inintay niya ako makapasok sa loob bago siya nagdrive paalis.
"Hey! Where are you na? I'm bored." Nasagot agad ni Bianca Yung tawag ko. For sure naiinip na talaga siya. Haha. I know right. Naka isang round pa Kasi kami ni Glaiza kanina before umalis Kaya medyo natagalan.
"I'm here na, I'm sorry. Papunta na ko Jan." Sagot ko sa kanya as I walk towards the elevator.
"Ok, see you. Bye."
Miss niyo ba si Bianca? Haha. Well, sisihin niyo si author. But I'm happy for her Kasi finally nauntog din siya at natanggal na sa wakas Ang helmet na suot niya dahil hindi na ulit siya nagpumilit makipagbalikan sa ex boyfriend niya na walang ginawa kundi humingi ng space. Sarap ipatapon sa solar system eh. Psh.
We're here sa mall Kasi nagpasama ako sa kanya na bumili ng damit para sa concert ni Glaiza. I want to look beautiful
I want Sana na twinning kami kaso syempre moment Niya Yun, ayoko namang umeksena. Haha!
Pumasok kami sa ibat ibang boutique para mamili pero nahihirapan ako. Hindi ako makapag decide may gosh!
Glaiza's POV
Papunta ako sa underground to make some instructions para sa darating na concert ko. I want it to be safe for everyone lalo na sold out lahat Ng tickets. Di ko masisigurado Ang takbo Ng utak ni Solenn sa mga ganitong pagkakataon. Mapanamantala sila kaya mabuti Ng sigurado.
Gusto Kong maging masaya lang sa araw na Yun, Lalo na si Lablab. Kung may mangyayari mang hindi maganda hinding Hindi ko sila mapapatawad.
Nang makababa Ng sasakyan ay agad naman akong sumakay Ng elevator na imbis na pataas ay pababa ito papunta sa mismong opisina namin.
Nagsimula ako maglakad papunta sa Office ko ng mapansing may kasamang babae si Patty sa room niya. Kita ito sa labas dahil sa malaking glass wall nito.
Walanghiya talaga to si Patty nagdala pa ng babae dito. Tsk! I was about to enter her room Ng mapansing familiar Ang babaeng nakasandal sa wall habang Ang dalawang kamay ni Patty ay nakaharang sa dalawang gilid nito. She looks like she is teasing the girl in front of her.
Wait..
"Joyce?!" Nagtatakang Sabi ko ng makalapit at makitang mabuti kung sino ang babae.
Hindi ako nagkamali, si Joyce nga ang babae. She push Patty na medyo napalakas ata dahil sa lakas ng talsik ito.
"Ouch!" Sigaw nito habang naka hawak sa ulo niyang nauntog. "Sekir! Kiss na naging bato pa dahil sayo! Hays!" Disappointed na sabi nito.
"Haha! Sabi naman kasi sayong hindi uubra kay Joyce yang style mo." Tatawa tawang sabi ko. Hahaha.
"Well, that's not true. We're together na." Sabi ni Patty. Lumapit siya kay Joyce, humawak ito sa bewang at hinapit palapit sa kanya.
"S-Stop it!" Nakakunot noong siniko ni Joyce si Patty habang pulang pula ang mukha.
"Ouch!" Napangiwi si Patty sa sakit pero tawang tawa sa itsura ni Joyce ngayon.
"Is that true? Kayo na?" Gulat na gulat na tanong ko sa kanila? Really?! Wow! Haha! Sa wakas akala ko bokya na talaga tong si Patty eh. HAHA.
"Yes, I told you. She can't resist my charm." Sabi ni Patty at kumindat pa sakin.
"Psh. Ginayuma mo ata eh." Nakangising sagot ko sa kanya. Lumapit ako sa couch na nasa gitna ng room ni Patty at naka dekwatrong umupo doon.
"Of course not!" Sigaw sakin ni Patty.
"Yeah, I think so." Tatawa tawang sagot Naman ni Joyce saka kumawala sa yakap ni Patty at umupo sa couch na katapat ng inuupuan ko.
"See? It's true!." Sabi ko. Tumikhim ako bago nagsalita ulit. "Anyways, I'm here to make some instructions for my incoming concert." Sabi ko in a serious tone.
"Spill it" sagot ni Patty at umupo katabi si Joyce sa tapat ko.
"Well, I just want it to be safe for all of the people who's gonna watch and specially for Rhian and for our family also."
Nagsalin ako ng wine na nasa table sa three glasses na nasa harap namin and give them the two.
"Of course. And what's your plan?" Tanong ni Joyce.
"Well, make sure to secure the place. From the entrance, exit, inside of the arena, even the backstage and on the stage mismo." I take a sip and start talking again. "But I want also na hindi mailang ang mga manonood and even si Rhian. Baka magkaron ng panic mood if they noticed na masyadong guarded ang place."
"Ok, I get it." Sabi ni Joyce. "Doms will stay at your side 24/7 para if ever you need something madali lang to communicate."
"Basta I'll be at the front of the stage." Sabi naman ni Patty ay pinag cross ang mga kamay niya.
"Dun ka magbabantay?" Tanong ni Joyce sa kanya.
"What?! No! Sa ganda kong to? Pagbabantayin mo jan sa babaeng yan?" Sabi niya at tinuro ako. Gago talaga to! Haha. "I'm in the front kasi I will watch with you. Ikaw ang babantayan ko, I will make bakod so other guys can stay the hell out of you." Nakataas pa ang kilay na sabi niya.
"Psh. I really don't like it when you're inlove." Sabi ko at sumandal sa couch na inuupuan ko.
"Psh. Me too." Sabi naman ni Joyce at umirap kay Patty. Hahaha.
"What?! I'm just trying to be a protecting girlfriend here."
"Ok, you are babe. I know mas magaling ka humawak ng baril compare sakin but I can protect myself too." Joyce said. She gave a peck on Patty's lips na ikinakilig naman ng isa.
"Stop it lovebirds. Nothing worst will happen ok?" Sabi ko kahit medyo alangan ako. Sa takbo ng utak ni Solenn, Hindi dapat kami magpanigurado.
"We will try. Just enjoy your day. Kami ng bahala sa iba." Patty said. She's serious.. alam kong nag aalala din siya sa pwedeng mangyari.
Nagpasalamat at nagpaalam na ako sa kanila para tapusin ang mga dapat ko tapusin before the busy day comes.
I was busy searching for something when my phone rings, and guess what? It's Solenn.
"Hey" I said as I click the answer button.
"Hi there Sekir, I heard about your upcoming concert. Bakit naman hindi mo ako inimbitahan?" Narinig ko pang sandali siyang natawa sa kabilang linya.
"Oh really? I'm sorry about that. Ayoko lang kasi na may manggulo sa event na yun. I know you, kaya hindi na ako nag abalang imbitahan ka because trouble is your last name."
"Oh common, Glaiza. Para naman wala tayong pinagsamahan kung magsalita ka. Anyways, I'm busy din naman that day so i can't make it. I called just to say enjoy as if that is your last day. So? I need to go na. Bye!" Bago pa ako makapag salita pinatay na niya ang linya.
"Fuck you!" Sigaw ko na parang nasa harap ko lang siya. Humanda ka sakin Solenn. Try me and I will make sure you will die in my own hand!
Rrrrrrriiiiiinnnnngggggg
"What the hell do you want?!"
"I'm sorry Senorita, I just want to say that your order is ready for pickup." It's Dom.
"I-Im sorry Dom. Can you pick it up for me? Please?" Sabi ko sa kanya habang naka hawak sa ulo ko. Sumasakit ang ulo ko sa pag alala.
"Sure no problem. Are you ok?" He asked.
"I'm just afraid of what will going to happen in my upcoming concert. Solenn called. And I don't like her tone. May halong pagbabanta. I'm worried na baka madaming tao ang madamay."
"I understand, what do you want me to do?"
"I already talked to Patty and Joyce to secure the area. But I-I can't stop worrying. Nag aalala para sa mga tao na nandun para mag enjoy, nag aalala ako for Rhian's family..".
"Ok, let me handle this, Senorita. Trust me ok?." Naramdaman ko yung assurance na gustong ibigay ni Dom.
"O-Ok Dom, I trust you always. Thank you so much."
"Just don't worry about anything."
"I will. Thank again Dom"
"Anytime."
I felt relieved. I know Dom. And alam kong Hindi niya ako bibiguin.
Sa isang araw na ang concert.. I'm so excited and a bit nervous. Not because of what Solenn said a while ago. I'm nervous of the plan I am working for the past weeks.
A/N: Oh well, a boring chapter for you guys.. hahaha. I'm sorry. Soooooobbrang tagal ko mag update. I know. Kisses! Kapit lang oki? 🤭