Ριας POV
Όλα πήγαιναν υπέροχα, κοιμόμουν χαλαρά στο κρεβατάκι μου με τις άνετες μου πιτζάμες και το πάπλωμα να καλύπτει από την μέση και κάτω
Μέχρι που χτύπησε το ξυπνητήρι
«Σκάσε» Κλαψούρισα όσο γύρισα από την άλλη πλευρά του κρεβατιού, ένιωθα κουρασμένη και τα μάτια μου δεν έλεγαν να ανοίξουν
Μην αναφέρω το γεγονός ότι έχω βάλει το ξυπνητήρι μακριά ώστε να αναγκαστώ να σηκωθώ για να το κλείσω
Η μαλακία συνέχισε να χτυπάει
«Σκάσε γαμώ την μάνα-» Πήγα να πω όσο τύλιξα το μαξιλάρι γύρω από το κεφάλι μου ώστε να καλύψω τα αυτιά μου, αλλά δεν δούλεψε
«Μωρή!» Είπε Προειδοποιητικά ο Στέλιος ενώ έκλεισε το ξυπνητήρι
Αχ ησυχία!
«Σήκω!» Άκουσα την βραχνιασμένη του φωνή και ένιωθα το πάπλωμα να φεύγει από πάνω μου
«Γαμώ την τύχη σου Στέλιο, θα σε γαμήσω» Μουρμούρισα όσο έτριβα τα μάτια μου
Ναι, για εμένα δεν υπάρχει κάτι χειρότερο από το πρωινό ξύπνημα, το σιχαίνομαι, πτώμα πέφτω για ύπνο ακόμα πιο πτώμα ξυπνάω
Κάτσε να βγάλεις άκρη, δεν μπορείς
«Έλα» Μου είπε ο Στέλιος όσο μου έδωσε το χέρι του για να σηκωθώ
Αφού φάγαμε και ετοιμαστήκαμε, ξεκινήσαμε την διαδρομή για το σχολείο
Έβαλα ένα ανοιχτό μπλε mom jean με κάποια σκισίματα, μια μαύρη ζώνη γιατί τίποτα δεν μπορεί να κάθετε ακριβώς και στα μπούτια και στην μέση και τέλος μια μαύρη τιράντα
Ο Στέλιος από την άλλη πλευρά είχε βάλει μια μαύρη βερμούδα με μια μαύρη κοντομάνικη μπλούζα
Είπε ότι δεν είχε πολύ έμπνευση για να βρει κάτι καλύτερο
Και όσο περπατούσαμε μας βρήκε ο Γιώργος
«Καλημέρα!» Αναφώνησε ευδιάθετα με τον καφέ στο χέρι και τα γυαλιά ηλίου του, φορούσε ένα ανοιχτόχρωμο τζιν και μια μαύρη κοντομάνικη μπλούζα
«Θα ήθελα να ήξερα, που βρίσκεις την όρεξη;» Τον ρώτησα όσο τον αγκάλιαζα
«Η ζωή είναι ωραία» Αναφώνησε όσο αγκάλιασε και τον Στέλιο και περπατήσαμε και οι τρεις μας στο σχολείο
«Θέλω να καπνίσω οτι καπνίζεις» Αναφώνησε ο Στέλιος, κάτι που έκανε τον Γιώργο να γελάσει
«Απλά ξύπνησα με όρεξη ρε παιδιά» Είπε και ένα πονηρό χαμόγελο εμφανίστηκε στα χείλη μου
Ναι, σίγουρα φταίει οτι η ζωή είναι ωραία και όχι οτι βγήκε με την Φωτεινή χθες, το ήξερα καταβάθος ότι του αρέσει
Όταν φτάσαμε στο σχολείο καθίσαμε όλοι στις κερκίδες, γιατί τελικά είχαμε κενό πρώτη ώρα. Θα το ξέραμε άμα ανοίγαμε τα email που μας έστελνε το σχολείο, αλλά προφανώς δεν το κάναμε και κάπως έτσι καταλήξαμε να είμαστε τα μόνα άτομα της τάξης μας στο σχολείο
«Θέλω καφέ» Αναφώνησα όσο ξάπλωσα στις κερκίδες με το κεφάλι μου στο μπούτι της Χαράς και τα πόδια μου στην Φωτεινή, κοιτούσα τον ουρανό και προσπαθούσα να κρατήσω τα μάτια μου ανοιχτά. Το σημερινό πρωινό ξύπνησα ήταν απαίσιο και από όσο φαίνεται ακόμα να ανοίξει το μάτι μου
«Και εγώ» Είπανε ταυτόχρονα ο Στέλιος και η Φωτεινή
«Εγώ θέλω να πάρω κάτι να φάω» Μας είπε ο Γιώργος
Κοιτάχτηκα με τον Στέλιο κατευθείαν και ένα κρυφό χαμόγελο εμφανίστηκε στα χείλη μου, αλλά και στα δικά του. Σκεφτόταν αυτό που σκεφτόμουν, είμαι σίγουρη. Γενικά, δεν είναι η πρώτη φορά που έχουμε τέτοια τηλεπάθεια με τον Στέλιο, έχει τύχη να πούμε ολόκληρες προτάσεις, λέξη προς λέξη, κόμμα προς κόμμα, την ίδια στιγμή και με τον ίδιο τόνο
«Τέλεια, Φωτεινή, Γιώργο, πηγαίνετε να μας πάρετε καφέ. Εγώ και ο Στέλιος πείνουμε φρέντο εσπρέσο μέτριο» Είπα ενώ γύρισα να τους κοιτάξω και έβγαλα κάτι κέρματα από την τσέπη μου και έδωσα στον Φωτεινή δύο ευρώ, ο καφές στο κυλικείο κάνει 1,40€, αλλά είναι ο καλύτερος καφές που έχω πιει, κάτι που δεν περίμενα
«Αφού και εσείς θέλετε καφέ, ελάτε» Παραπονέθηκε η Φωτεινή όσο στεκόταν όρθια δίπλα στον Γιώργο, καλά η διαφορά ύψους είναι λίγο αρκετά εμφανές, η Φωτεινή είναι 1,70 και ο Γιώργος 1,80
«Αφού σηκωθήκατε βρε μαλάκες, πηγαίνετε και πάρτε τώρα» Τους είπε ο Στέλιος και αφού η Φωτεινή έριξε μια κλεφτή ματιά στον Γιώργο άρχισε να περπατάει προς το κυλικείο
«Ο Γιώργος την θέλει αδυσώπητα» Αναφώνησε ο Αλεξ και όλοι γελάσαμε μιας και ήταν υπερβολικά πολύ προφανές
«Ούτε η Φωτεινή πάει πίσω» Είπε η Χαρά όσο τους βλέπαμε να μιλάνε και από ότι φαίνεται να γελάνε κιόλας
«Η Φωτεινή δεν καρφώνεται τόσο» Είπε ο Στέλιος και κοίταξα μια την Χαρά και αρχίσαμε να σκάμε στα γέλια
«Η Φωτεινή και αν καρφώνεται, ακόμα αναρωτιέμαι πως δεν την έχει καταλάβει ο Γιώργος!» Είπε ενδιάμεσα στα γέλια της η Χαρά
«Άμα πιστεύεις πως η Φωτεινή είναι χάλια, πρέπει να δεις τον Γιώργο πως κάνει όταν έρχεστε ή όταν περπατάει μπροστά του η Φωτεινή. Κάνει σαν μαλάκας αλλά δεν το παραδέχεται κιόλας, κάτι που τον κάνει διπλό μαλάκα» Μας εξήγησε ο Αλεξ
«Τότε πρέπει να κάνουν κίνηση γιατί πολύ περιμένουνε» Αναφώνησα εγώ
Και αφού η πρώτη ώρα πέρασε, μαζί και το διάλειμμα, ήρθε η ώρα να πάμε για μάθημα
«Ρια;» Άκουσα τον Αλεξ απο πίσω μου να ψιθυρίζει φωναχτά όσο μου χτύπησε την πλάτη με το δάχτυλο του
«Ναι;» Γύρισα
«Έχεις μπλάνκο;» Με ρώτησε και του το έδωσα γιατί είμαι καλός άνθρωπος
«Στις 6 έλα σπίτι μου για Λατινικά» Μου είπε αφού το χρησιμοποίησε και μου το έδωσε πίσω, απλά έγνεψα καταφατικά
[...]
Ήρθε η ώρα να κάνω Λατινικά με τον Αλεξ
Το πόσο ωραίο μου φαινόταν να χτυπήσω το κεφάλι μου στον τοίχο ήταν ανησυχητικό, όχι γιατί ο Αλεξ είναι άχρηστος, όχι, έχει βελτιώσει πάρα πολύ, αλλά επειδή είμαι πτώμα, είχαμε εφτάωρο σήμερα, πήγα φροντιστήριο κατευθείαν, που είχα 3 ώρες σήμερα και με το ζόρι κάθισα σπίτι
Υπέροχα
Χτύπησα το κουδούνι και μου άνοιξε την πόρτα, φορούσε μια βερμούδα και ένα πολύ κοντομάνικο μπλουζάκι που έδειχνε του μυς του
Σαν ντουλάπας είναι
«Μαλάκα πως είσαι έτσι;» Είπε ο Αλεξ αρκετά αυθόρμητα όσο με κοιτούσε ανήσυχος
Τον κοίταξα με ελαφρά σμιγμένα φρύδια. Υπό άλλες συνθήκες θα τον έβριζα, αλλά το τρίωρο άγνωστο με έστειλε για τα καλά
«Εννοώ οτι φαίνεσαι κουρασμένη» Εξήγησε την προηγούμενη του πρόταση, για μην φανεί ότι το είπε με κακιά έννοια
Ο Αλεξ έχει πρόβλημα με την διατύπωση των σκέψεων του, άρα δεν μου φαίνεται περίεργο
«Πάμε» Απλά αναφώνησα και μπήκα μέσα
[...]
«Μπράβο Αλεξ» Του είπα αφού κατάφερε να πει ολόκληρη την μετάφραση του κειμένου
«Είμαι τέλειος τι να κάνουμε» Είπε ψωνίστηκα, τι άλλο θα έλεγε;
«Αλλά Ρια, είσαι σίγουρη πως θες να συνεχίσουμε; Είμαστε εδώ 2 ώρες και δεν σε βλέπω καλά» Μου είπε όσο στήριζε το χέρι του στον ώμο μου και γύρισα να τον κοιτάξω
«Έχω αντέξει χειρότερα, μπορούμε να συνεχίσουμε, εκτός και αν εσύ κουραστικές» Του είπα
«Ναι, γιατί έκανα πολλά για να κουραστώ» Μου απάντησε
«Ωραία, θέλω να μου πεις τις μεταφράσεις των τριών τελευταίων κειμένων» Του είπα και αμέσως άρχισε
Τα πόδια μου είχαν γίνει ζελέ και τα βλέφαρα μου είχαν βαρύνει πάρα πολύ, μην αναφέρω ότι το κεφάλι μου βράζει
Άρχισα να νιώθω και εγώ η ίδια πολύ βαριά
Αλλά αυτό επέλεξα, να πάω θεωρητική, αλλά και να βοηθήσω και τον Αλεξ και γενικά μου αρέσει να κρατάω τον λόγο μου, δεν θα την πληρώσει ο Αλεξ για το δικό μου περίπλοκο πρόγραμμα
«Με ακούς;!» Είπε δυνατά ο Αλεξ όσο κούνησε το χέρι του μπροστά στα μάτια μου
«Τι;» Αναφώνησα και γύρισα να τον κοιτάξω
«Όχι!» Είπε αυστηρά ενώ σηκώθηκε και έκλεισε τα βιβλία
«Τι κάνεις;» Τον ρώτησα όσο έβαζε τα πράγματα στην θέση τους
«Πρέπει να πας σπίτι» Είπε
«Μα-» πήγα να μιλήσω αλλά δεν πρόλαβα
«Θα σε πάω εγώ σπίτι, σέρνεις τα πόδια σου» Μου είπε και ξεφύσηξα
«Καλά» Του είπα, δεν είχα την ενέργεια να του πάω κόντρα
Αλεξ POV
«Μπορώ να πάω και μόνη σπίτι» Μου είπε όσο βγαίναμε από την εξώπορτα
Μαύροι κύκλοι στόλιζαν τα μάτια της, θα το ξενύχτησε πάλι. Γενικά φαινόταν πολύ κουρασμένη, δεν θα πάθω κάτι άμα κάνω μια ώρα λιγότερο, αλλά την έχω ικανή να πάθει κάτι άμα κάνει μια ώρα παραπάνω μάθημα
«Με το αμάξι θα σε πάω» Της είπα και γύρισε να με κοιτάξει
«Όχι, δεν είναι ανάγκη-» Και εκει που θα άρχισε να λέει πάλι τα δικά της την διέκοψα
«Το κάνω γιατί θέλω να το κάνω, τώρα τελείωνε και μπες μέσα» Της είπα και με άκουσε
Τώρα που το σκέφτομαι, να κουράζεται λίγο πιο συχνά, είναι πολύ συνεργάσιμη έτσι
Αλλά όχι και σε τέτοιο επίπεδο
Αφού μου έδωσε την οδό την πήγα σπίτι, κυριολεκτικά έξω απο το σπίτι της την άφησα
«Ευχαριστώ πολύ» Αναφώνησε απαλά με ένα χαμόγελο
«Χαρά μου» της απάντησα με ένα μικρό χαμόγελο και αφού την είδα ότι μπήκε μέσα έφυγα
Είναι σπαστικό κορίτσι, αλλά πιο πολύ καλή παρά σπαστικιά
Απλά εμένα μου αρέσει να της σπάω τα νεύρα για αυτό μου τα σπάει πίσω, αν και καμιά φορά το αξίζω όταν με διαολοστέλνει
Αλλά δεν θα της το πω αυτό για να μην πάρουν αέρα τα μυαλά της
Δεν περίμενα να έρθει να μου κάνει μάθημα ενώ κυριολεκτικά σέρνεται
Ίσως πρέπει να εκτιμήσω παραπάνω την καλοσύνη που δείχνει
Νομίζω πως πρέπει να της στείλω να δω άμα είναι καλά
Της έστειλε ένα «Όλα καλά;» και έκλεισα το κινητό μου, μετά από 5 λεπτά το κινητό μου δόνησε, η Ρια μου απάντησε «Ναι, όλα εντάξει»
Τουλάχιστον είναι καλά
Έβαλα πιτζάμες αφού είδα το μήνυμα της και ξάπλωσα στο κρεβάτι μου, ήταν νωρίς αλλά η μέρα σήμερα πολύ άκυρη, είμαι έτοιμος για την επόμενη
Και εκεί που έκλεισα τα μάτια μου για να κοιμηθώ κατάλαβα κάτι
Πέρα από την μάνα μου, η Ρια είναι η μόνη γυναίκα που έχω βάλει στο αμάξι μου
...
Θα έπρεπε να χαίρεται, το αμάξι μου είναι πολύτιμο
Και με αυτά με έπιασε ο ύπνος
ΓΕΙΑ ΣΑΣΣΣΣΣ!
Τι κάνετε;
Πως είστε;
Ελπίζω καλά
Ξέρω έχω καιρό να ανεβάσω, αλλά καλύτερα αργά παρά ποτέ
Βλέπουμε κάποιες εξελίξεις με τους καθυστερηλίθιους που είναι η Ρια και ο Αλεξ
Πολύ πτώμα για να διορθώσω λάθη, για αυτό άμα δείτε τιποτα απλά αγνοείστε το, θα το διορθώσω άλλη φορά
Αυταααα
Byeeee