Selaam,bu sefer daha kısa süre içerisinde geldim.Finali kararlaştırdım az çok,fakat yazmaya henüz başlamadım.En yakın zamanda,mesela bugün ya da yarın başlarım.
*Dün Night|Calling'i tamamladım ve Eternally|Texting adında yeni bir çalışma yayınladım.Oraya da beklerim :)
Oylarınızı ve satır arası yorumlarınızı eksik etmeyin.
22.06.2019
Hastanenin fayanslarını incelerken kaza anını binlerce kez yaşadım sanki.
Birkaç kişi bana kollarını sardığında irkildim,başımı kaldırmak istedim fakat o gücü kendimde bulamadım.
"Geçecek,hepsi geçecek." Tekrar gözyaşı dökmeye başlarken her şeyin Özkan'ın dediği gibi olmasını istedim.
"Güçlü kızdır Esila,merak etme." Erim'in söylediklerinden sonra kısaca bir göz attım etrafa.Seçil ve Sedef,Batuhan,okuldan birkaç kişi daha buradaydı.
"İhtiyacın olan,yapabileceğimiz bir şey var mı?" Dudaklarım titrerken gözüm ameliyathanenin kapısına kaydı.Daha sonra ise yavaşça başımı iki yana salladım.
***
Aradan geçen bir saatin ardından ameliyathanenin kapısı açıldı,içeri çıkan doktorla beraber önce Esila'nın anne ve babası,ardından ise biz yanına gittik.
"Durumu iyi,normal odaya alacağız." Bu sefer sevinçten ağlarken kendimi Özkan ve Erim'in arasında buldum.
"Biz demiştik yalnız." Güldüm.
O iyi,hiçbir yere gitmiyor.
Derin bir nefes aldım ve ellerimi saçlarımın arasından geçirdim.Bakışlarımı etrafta dolaştırdığım sırada Batuhanla göz göze geldik.Kızarık gözlerine rağmen hafifçe gülümsedi.
Ona doğru birkaç adım attığım sırada o da aynısını yaptı.Gözlerim dolu dolu ona bakarken iki büyük adımda kollarını bana sardı.
"Gitmez demiştim." Güldük.
İyi ki onlar haklı çıkmışlardı.
***
Esila dört saate yakındır normal odada ve iyiydi.Anne ve babası içeri girmiş,onu görmüşlerdi fakat daha uyanmamıştı.
"İçeri girebilme şansın yok mu?"
"Anne babası burada,hiç sanmıyorum."
"Saatlerdir ağlıyorsun,bence kesin sevgilisi olduğunu anladılar."
"Anlamışlar mıdır?" Erim başını salladı.
Eğer öğrenirlerse bir şey derler miydi acaba?Karşı çıkarlar mıydı?
"İçeri girsene." Birden yanımızda beliren Batuhan'a başımla anne babasını işaret ettim.
"Biz oyalarız,sen de girersin." Kaşlarımı çattım.
"Olur mu ki öyle?Ya yakalanırsak?"
"Biz hallederiz,değil mi?" Özkan ve Erim başlarını salladılar.
"Hem kızlar da yardımcı olur." Özkan kız arkadaşına göz kırptığında hafifçe gülümsedim.
"E hadi." Onlar kalkıp yanlarına giderken ben de ayağa kalkıp yavaş adımlarla kapının önüne geldim.Yine aynı yavaşlıkla kapı kolunu indirdim.
Gözlerim onu görünce hızla dolarken terlemiş olan ellerimi pantolonuma sürttüm.
Yatağının yanındaki sandalyeye otururken soğuk elini ellerim arasına aldım.Üstüne küçük bir öpücük kondururken bir süre sadece yüzünü izledim.
Sağ gözünün altında derine benzeyen bir yara,kollarında ve yüzünün diğer kısımlarında da birkaç çizik vardı.
Fakat hala çok güzeldi.
"Sana bir şey olacak diye öyle korktum ki." Sağ elimin tersiyle yastığa serilmiş saçlarına dokundum.Bir damla gözyaşı birleşik ellerimize düşerken,gözyaşlarımın tükenmeyeceğini düşünmeye başladım.Belki de uzun yıllar boyunca ağlayamayacaktım.Alnımı ellerimize yaslayıp gözlerimi kapattım bir süre.
***
"Boran." Hızla başımı kaldırdım.
"Esila." Seslice nefesimi verdim.
"Güzelim,iyi misin?"
"İyiyim." Gülümsedi.Gülümsedim.
"İçeri nasıl girdin?" Başımı pencereye doğru çevirdiğim sırada Batuhan'ın kollarını kavuşturmuş bizi izlediğini gördüm.Hızlıca elinin tersiyle gözlerini silerken gülümsedi.Burukça gülümsedim.
"Batuhan sağ olsun." Hafifçe güldü.
"Yakalandık." Kaşlarımı çattım.
"Ne?"
"Annem bizi gördü."
"Uyudum mu yoksa?" Gülümserken başını salladı.
"Birkaç saat uyudun sanırım." Aramızda birkaç dakikalık sessizlik yaşandı.
Ellerini sıkı sıkı tuttum.
"Sevgilim,seni çok seviyorum." Gözleri adeta parıldarken hafifçe gülümsedi.
"Ben de seni çok seviyorum."
Alnını öptükten sonra çenemi başının üstüne koydum.Kıvırcık saçları burnumu kaşındırırken derin bir nefes aldım.
"İyi ki varsın."
"İyi ki varsın."
İki genç,arkalarında onları burukça izleyen gençten habersiz mutluydular.
***
Gökkuşağı|Texting'i okuyanlarınız varsa,ki var,kaza olayının benzer olduğunu fark etmiştir.Çalışmalarımda tekrar yapmamaya çalışıyorum,en azından final olarak.Bu çalışmanın finalinde neler olacağına az çok karar verdim.Yazmayı düşündüğüm bir sahne var,o sahnenin gerçekleşebilmesi için böyle bir olayın yaşanması gerekiyordu.Bildirme gereği duydum :)
Kendinize iyi bakın.