Ρια POV
Ξύπνησα με το ξυπνητήρι να χτυπάει, έτσι σηκώθηκα από το κρεβάτι και το έκλεισα Καθώς έτριβα τα μάτια μου
Κάτσε!
Πότε πήγα εγώ στο κρεβάτι;!
Πότε έβαλα εγώ ξυπνητήρι;!
Αυτό δεν είναι καν το δικό μου κινητό!
Κοίταξα γύρω μου και είδα τον Αλεξ να κοιμάται στο καναπεδάκι που είχα στο δωμάτιο με μια λεπτή κουβερτούλα να τον σκεπάζει
Αυτή η κουβερτούλα είναι μια από τις πολλές στο κρεβάτι μου!
Ξύπνησε και ο Αλεξ εκείνη την στιγμή και τεντώθηκε, αλλά με το που με κοίταξε με κοίταξε τρομαγμένος
Λογικά επειδή θα είχα πρησμένη φάτσα, θάμνος για μαλλιά και καθόμουν στο κρεβάτι με την κουβέρτα να καλύπτει και τους ώμους μου, λες και με έκανε μπάνιο η μάνα μου και περιμένω να μου βγάλει ρούχα για να τα φορέσω
«Τι έπαθες παιδί μου;» Με ρώτησε
«Πως βρέθηκα εδώ;» Τον ρώτησα
«Α, σε έπιασε και εσένα ο ύπνος και για να μην σε πιάσει αυχενικό σε έσυρα στο κρεβάτι σου» Μου απάντησε απλά και έμεινα να τον κοιτάω σοκαρισμένη
Ο Αλεξ έκανε καλή πράξη;
«Θα με έδερνε ο Στέλιος άμα μάθαινε πως με πήρε ο ύπνος όσο εσύ έκανες την εργασία» Μου έδωσε την απάντηση στην ερώτηση
Α είπα και εγώ
«Ωραία, πάμε να φάμε τώρα» Του είπα και σηκωθήκαμε και οι δύο, εγώ από το κρεβάτι μου και αυτός από το καναπέ
Αφού φάγαμε πρωινό στη σιγή ετοιμαστήκαμε και φύγαμε από το σπίτι για να πάμε στο σχολείο... ανυπομονώ για το καλοκαίρι
«Πες κάτι, είναι πολύ άβολο» Αναφώνησε μετά από δύο λεπτά περπατήματος σιωπηλά
«Είχα ένα γαμάτο όνειρο σήμερα» Του είπα ενώ γυρίσαμε και κοιτάξαμε ο ένας τον άλλον για για ένα δεύτερο πριν γυρίσουμε μπροστά μας
«Τι είδες;» Με ρώτησε
«Ότι δεν μιλούσες» Του ψιθύρισα και με έσπρωξε ελαφρά όσο γελούσα
«Δεν είσαι αστεία» Αναφώνησε φουλ ξενερωμένος όσο εγώ έσκαγα στα γέλια
Είχε και μια φάτσα, σαν πεντάχρονο
Κάπως έτσι καταλαβαίνω πως γενικά δεν του έχει πάει κανείς κόντρα στη ζωή του
«Αντιθέτως» Αναφώνησα αφού σταμάτησα
Και κάπως έτσι φτάσαμε στο σχολείο, αρκετά νωρίς κιόλας και είδαμε τα παιδιά να κάθονται στο παγκάκι
«Πάλι μαζί;» Ρώτησε πονηρά ο Στέλιος
«Σκάσε» Του απάντησα απλά όσο του πέταξα την τσάντα μου και κάθισα δίπλα του
Συγκρατήσου Ρια, είναι Παρασκευή σήμερα
«Έχεις νεύρα πρωί-πρωί;» Ρώτησε ο Στέλιος ενώ γύρισε να με κοιτάξει με ένα κάπως αηδιασμένο ύφος
Απλά γύρισα και τον κοίταξα με ένα δολοφονικό βλέμμα
«Δεν πηδηχτήκατε Ε;» Είπε λες και τώρα το συνειδητοποίησε και τον κοίταξα σοκαρισμένη
Τι μαλακίες ακούω πρωι-πρωί
Η Χαρά του έδωσε μια σφαλιάρα στο κεφάλι, «Πας καλά παιδί μου, σταμάτα να κάνεις τέτοιες ερωτήσεις» Του έκανε παρατήρηση
«Αου!» Αναφώνησε όσο έτριβε εκείνο το μέρος
«Πόνεσε αυτό μωρή!» Είπε παραπονεμένος ενώ έτριβε το σημείο που τον χτύπησε η Χαρά
«Σταμάτα να είσαι αδιάκριτος αγόρι μου» Του είπε... τον μάλωσε, ήταν λες και τον μάλωνε
«Και τι είσαι, η μάνα μου;» Την ρώτησε ο Στέλιος ενώ την κοίταξε
«Δεν είναι ανάγκη να είμαι η μάνα σου για να σου πω απλούς κανόνες συμπεριφοράς» Του απάντησε αυστηρά και ο Στέλιος ρόλαρε τα μάτια του
«Παίρνεις τα πράγματα πολύ σοβαρά» Της είπε απλά όσο σταύρωσε τα χέρια του κάτω από το στήθος του
«Κάνεις αδιάκριτες ερωτήσεις!» Του είπε αγανακτισμένη
«Και εσύ δεν παίρνεις τίποτα στην πλάκα» Της είπε ο Στέλιος
«Και εσύ δεν είσαι αστείος» Του απάντησε η Χαρά και όλοι βγάλαμε ένα επιφώνημα σοκαρισμού
Θα δούμε ξύλο και η ώρα δεν έχει πάει ακόμα 8:15
«Πάρτω πίσω» Είπε θιγμένος ο Στέλιος
«Όχι» Του απάντησε η Χαρά
«Τώρα!» Απάντησε ο Στέλιος ενώ ήταν πρόσωπο με πρόσωπο
«Αλλιώς τι;» Τον προκάλεσε η Χαρά όσο κοιτούσαν ο ένας στα μάτια του άλλου έντονα
Ώπα... εγώ σιπάρω πάντως
Και έτσι όπως ήταν στην ένταση ο Στέλιος πήρε την Χαρά στον ώμο του σαν ένα σακί με πατάτες κάνοντας την Χαρά να βγάλει ένα επιφώνημα
«Τι κάνεις αγόρι μου; Ασε με κάτω!» Ρώτησε και απαίτησε η Χαρά
«Χα! Θα θελες» Είπε ο Στέλιος πριν αρχίσει να τρέχει στις σκάλες όσο η Χαρά του βαρούσε την πλάτη για να την αφήσει κάτω
Και κάπως έτσι μείναμε 4 που έπρεπε να πάμε στην τάξη γιατί μόλις είχε χτυπήσει το κουδούνι για μέσα
Αντε να δούμε τι θα γίνει και σήμερα
[...]
Κάτι που γουστάρω πολύ φέτος είναι πως έχουμε κενά σε ώρες που δεν μας ενδιαφέρουν
Όπως τώρα
Είναι 4η ώρα και έχουμε κενό, γιατί η καθηγήτρια της βιολογίας λείπει, κάτι έπαθε το αμάξι της και μένει μακριά νομίζω
Τέλος πάντων, λες και με πολύ ενδιαφέρει κιόλας
Και έτσι όπως είμασταν και μιλούσαμε ήρθε η Νίκη και έκατσε πάνω στον Αλεξ και του έδωσε ένα πεταχτό φιλί
Συγγνώμη
Τι;!
Αυτός δεν ήταν με την Στέλλα... την κολλητή της Νίκης;
Είχα μείνει να τους κοιτάω σοκαρισμένη
«Τι κοιτάς;» Ρώτησε ξινά η Νίκη ενώ με κοίταξε απαξιωτικά από πάνω μέχρι κάτω
Μαζέψτε την μην γίνει χαμός εδώ
«Αλεξ, εσύ δεν ήσουν με την Στέλλα... την κολλητή της Νίκης;» Απευθύνθηκα στον Αλεξ γιατί άμα μιλήσω με αυτήν δεν πιστεύω να βρω άκρη
«Ήταν» Απάντησε η Νίκη για αυτόν
Την κοίταξα μια και αναφώνησα ένα «Μάλιστα»
Σε αυτό δεν φταίει ο Αλεξ, δεν τον αφορά τι γίνεται μεταξύ Στέλλας και Νίκης, αλλά ρε φίλε να πας με πρώην κολλητής, αν ήταν πρώην κιόλας, που άμα δεν ήταν φταίει και ο Αλεξ
Και τότε μου ήρθε φλασια
Σήμερα δεν είδα καθόλου την Στέλλα μέχρι πριν χτυπήσει για την 4η ώρα, που ήταν πριν δεκαπέντε λεπτά
Είχε πάει στην απουσιολόγιο και είπε πως είναι εδώ και ότι θα πάει τουαλέτα
«Πάω τουαλέτα» Αναφώνησα όσο άρχισα να περπατάω γρήγορα προς τις τουαλέτες
Και έτσι, λιγο πριν μπω μέσα άκουσα έναν λυγμό
«Στέλλα;» Αναφώνησα με το που μπήκα μέσα ενώ παράλληλα κοιτούσα γύρω μου να δω που είναι
«Ναι;» Είπε με σπασμένη φωνή ενώ ακούστηκε από μέσα στο θάλαμο της τουαλέτας
«Βγες έξω» Της είπα με έναν μαλακό τόνο
Με άκουσε και άνοιξε την πόρτα
Τα μάγουλα της γεμάτα με στεγνά δάκρυα και η βλεφαρίδες της φαινόντουσαν υγρές
Την αγκάλιασα κατευθείαν, αν και σοκαρίστηκε λίγο στην αρχή με αγκάλιασε πίσω
«Θες να μιλήσεις για αυτό;» Την ρώτησα αφού σπάσαμε την αγκαλιά
«Δεν είναι ότι δεν περίμενα κάτι τέτοιο από τον Αλεξ, αυτό που δεν περίμενα ήταν να με προδώσει η κολλητή μου που ήξερε πως μου άρεσε» Είπε όσο σκούπισε τα δάκρυα που απειλούσαν να βγουν από τα μάτια της
«Άμα τόλμησε να κάνει κάτι τέτοιο να ξες πως δεν ήταν ποτέ πραγματική σου φίλη, ενώ θα έπρεπε να χαίρετε που έκανε παρέα με ένα άτομο σαν εσένα» Της είπα και μου χαμογέλασε ελαφρά
«Πριν τρεις μέρες το τελειώσαμε με την Αλεξ» Αναφώνησε ενώ κοίταξε πρώτα κάτω στο πάτωμα και μετά εμένα
«Έχει πολύ καιρό που μου αρέσει ο Αλεξ και ο μόνος λόγος που το έκανα αυτό ήταν για να κάνω ότι ήθελα να κάνω μαζί του και να τον ξεπεράσω, γιατί ξέρω πως είναι, αλλά δεν περίμενα κάτι τέτοια από την Νίκη» Μου είπε ενώ φαινόταν πόσο πληγωμένη ήταν από αυτή την κατάσταση
Που το βρίσκω πολύ λογικό
«Έχεις άλλα άτομα εκτός από την Νίκη;» Την ρώτησα
«Έχουμε μια παρέα με την Νίκη που όλες την παράτησαν, αφού μάθανε τι έκανε» Αναφώνησε
«Τότε γιατί δεν πας μαζί τους για να ξεχαστείς κιόλας;» Την ρώτησα
«Ήθελα να κλάψω, για αυτό» Παραδέχτηκε
«Αλλά ευχαριστώ που ήρθες και με τσέκαρες, δεν θα το βρεις αυτό συχνά» Μου είπε ενώ μου χαμογέλασε και της χαμογέλασα πίσω
«Δεν υπάρχει λόγος να μην τσεκάρω τους συμμαθητές μου που είναι και καλά άτομα» Της είπα
«Α και να ξέρεις, τώρα που η Νίκη κάνει κάτι με τον Αλεξ θα σας πρήξει και θα είναι επιθετική σε κάθε κοπέλα που έρχεται κοντά στον Άλεξ, ακόμη και εσένα, την Φωτεινή και την Χαρά» Μου είπε
«Ας τολμήσει, θα καταλήξει με τα μισά την μαλλιά κάτω» Της απάντησα
«Δεν μπορώ να πω πως θα με χάλαγε να το δω αυτό» Απάντησε και γελάσαμε και οι δυο
Helloooooo
Ναι ξέρω, έχω καιρό να ανεβάσω
Μπαίνοντας στην Τρίτη λυκείου πίστευα πως δεν θα είναι τόσο χάλια τα πράγματα
Ε λοιπόν είναι, η Τρίτη λυκείου δεν μου έχει δώσει τίποτα παραπάνω από τραύματα και επισκέψεις σε ψυχολόγους :)
Αλλά μην φοβάστε εσείς που δεν έχετε περάσει ακόμα αυτό το στάδιο ή πρόκειται να το περάσετε, δεν είναι ίδιο για όλους :ρ
Τέλος πάντων!
Αυτό είναι το κεφάλαιο που έκανα τόσο καιρό να γράψω και ελπίζω να σας άρεσε
Αυταααα
Byeeeeee