Hello kamusta na? sensya na kung medyo natagalan ang UD, nasira po kasi ang gamit kong pang.UD ngayon ngayon lang siya naayos and busy din po ako...
Anyways happy 1.5k guys, hahaha ang saya hindi ko inakalang aabot ito ng 1.5k, salamat sainyo guys, sa mga silent readers, sa nag.aadd sa RL nila sa kwentong ito, sa mga partners
ko salamat sa inyong lahat.... Sa mga votes at comments maraming salamat....
Para sainyo po ang UD na ito...
Paumanhin kung may mga errors...
Hope you like it....
Lovelots,
clairebear ♥♥♥
***********************************************************
Nandito ako sa garden ni mommy,gabi na ngunit kita ko pa din ang magaganda nyang halaman at ang ganda ng mga bulaklak nito, napatingin ako sa bulaklak ng carnation, sigh*. Nasa malalim akong pag-iisip ng may magsalita mula sa aking likuran.
"gabi na baby, why you're still here?"- napalingon ako kay mom, papalapit na sakin. My mom Rebecca ay nasa late 30's na pero sa ganda nya hindi mo aakalaing may dalawa na itong anak, hindi mapagkakailang napakaswerte ni daddy kay mommy yung ideal wife ay makikita mo sakanya, and I'm proud that she's our mother, a lovable person. Umupo sya sa tabi ko at tumingin sa langit, napatingin din ako sa langit ang ganda ng bwan at ng mga stars. "so baby tell me, is there something wrong?" - tanong ni mommy nakatingin padin sya sa langit kita ko ang pag-alala sa mga mata niya, binalik ko ang tingin ko sa langit at umuling.
"mom! gusto ko lang pong magpahangin , and there's nothing to worry"- I sighed
"hmm, hindi ka marunong magsinungaling anak, tell me its brittany."- my mom said, hmm kaya parin akong basahin ni mom, sabagay she always know naman kung ano ang nangyayari sakin.
"Hmmm, I don't know mom? Hindi ko alam kung anong intensyon niya and I hate the way she treated me, Its like I'm the worst person, the most evil person for her. But more than that I miss her, I miss ate brittany alot." - saad ko kay mom, lumingon siya sakin, kung kanina ay pag-aalala ang nakikita ko sa mga mata ni mommy ngayon naman ay lungkot.
"maybe brittany had reasons why she's doing those things."- saad ni mommy, bakit ba lahat sila yun ang sinasabi? "but baby, I know how you feel, ang isa sa pinakamahalagang tao sa buhay mo ay ang taong isa sa na nanakit saiyo, the pain you feel is a part of being a person, part of growing up, baby just be strong, everything will be okay."- sabi ni mommy at niyakap niya ako ng mahigpit and I hug her back.
"I'm hoping mom, sana nga everything will be okay."- saad ko may mommy, kumalas ako sa pagkakayap sakanya and I hold her hands.
"baby the ball is 4 weeks a head will you come?"
"yes mom!"
"kung yan ang gusto mo baby, its your choice, but I have a question?-
"ano po yun mom?"
"sinong pupunta sa ball? si heartilly or si clairione?"- tanong ni mommy, my goodness minsan adik din itong si mommy eehh....
"mom!!!"- saad ko at binigyan ko siya ng masamang tingin.
"what? baby I'm just kidding! hahaha!!!"- sabi niya at niyakap niya muli ako.
"mom naman eehh!"- pagmamaktol ko at niyakap ko din siya.
"I love you baby! I love you so much..."- bulong ni mommy sakin, hinigpitan ko ang pagkakayakap kay mommy.
"I love you more mom..."- saad ko.
------
Naging maganda ang gising ko kanina dahil sa usapan namin ni mommy kagabi, and here I am walking at the hall of our school, ilang bwan na din akong pumapasok pero ramdam ko padin ang pagkailang ng mga estudyante sakin, magtataka pa ba ako.
"balita ko, brittany invited her sa ball?"- girl1 said sa mga barkada niya, sigh hindi ko alam kung bulong iyon or sadyang pinaparinig sakin.
"yeah! narinig ko din, and knowing brittany? ginawa niya iyon para mapahiya lang siya."- saad naman ni girl2, ano kayang makukuha ng mga ito, kahit ano namang sabihin nila hindi ako nagpapaapekto, tsk.tsk kahit anong gawin ko pag-uusap usapan pa din nila ako!!! poor me :3
Nagpatuloy lang ako sa paglalakad ng-
BOOOOGGGGGSSSSHHHHH.....
Aray! sh*t! what the fvck!!! hindi ko inaasahan iyon aahh, sino bang tumisog sakin! mga walang hiya!!!!
"ow poor tomboy! kawawa ka naman, lampa!"- sabi ng tumisod sakin ng lingunin ko O_____O, SI HENRY??? anong ginagawa niya dito???. Tinulungan ko ang sarili kong tumayo, nakakairita ang tili ng mga babae. Nakita ko ang pagtataka sa mata niya ngunit mabilis din ito nawala at ngumisi ng nakakaloka "did you miss me maprincess"- saad siya at ngumisi siya sakin at papalapit ng papalapit ang mukha niya sa mukha ko, tumingin ako sa paligid at dumadami ang mga estudyante sa paligid namin, at nakikita ko din ang irita sa mgA mukha nila, sh*t what would I do? inch nalang at magkakalapat na ang mga labi namin, I close eyes and... and he- he kiss me. Pero parang-
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"no one, except me can kiss you fiancee especially infront of many audiance or else manghihiram sila ng mukha sa aso"- bulong sakin, ni---
"marcus?"- hindi ako nakapaniwala ang bilis naman ng pangyayari? nakita ko nalang si Henry nakahiga at pinupunasan ang dugo sa labi niya.
"grabe bro! hindi kana mabiro"- pagmamaktol ni henry, biglang dumilim ang paningin ni marcus at ang nagtataka ang mga estudyante sa paligi namin.tsk ito na nga ba ang---
"anong kaguluhan ang????"- nanlaki ang mata ng presedente ng school ng makita ako, ngunit nawala din ito, nasa 50's siya pero mukhang nasa 40's lang habulin ng babae."young master henry, nandito na po pala kayo?"-sabi ni Pres Martin at tinulungan niyang tumayo si henry, ang mga estudyante naman ay nakatingin lang sa amin, nakita ko din sina hazel at cassey nagulat na nagulat, sino bang hindi kaw ba naman ang halikan ng isang royalty at sa harap pa ng maraming tayo....
Humarap si Pres Martin at nagbigay galang samin ni Marcus???
"young master marcus and young mistress heartilly"- saad niya. Kita ko na naman ang gulat na mata ng mga estudyante at nagkaroon ng bulong bulungan, hindi ko alam ang gagawin ko, hinawakan ni marcus ang kamay ko, he just smile ng lingunin ko siya at dun ko lang napansing natanggal pala ang wig ko kaya nakilala ako ni pres. Martin.
"Pres. Martin, namiss ko po kayo? wala po bang welcome party dyan?"- masayang saad ni henry.
"shut up henry, after what you've done? "- galit na saad ni marcus, hinigpitan ko ang pagkakahawak ko kay marcus, kita kong huminga siya ng malalim. " sorry po sa kaguluhang nangyari Pres. Martin, I'll fix it."- saad ni marcus kay Pres. Martin
"if that so! I'll go ahead and welcome to St. Martin De Porres University young mistress"- saad niya at umalis na, kitam hindi man lang inayos ang gulo? Yung totoo presedente ba siya ng school? Haysstt.
"Henry!"- saad ni marcus...
"well!!! I just want to have fan, hindi ko naman inakalang si heart pala ang napagtripan ko, I just noticed it when her wig removed. Well heart ano ba kasing pumasok sa isip mo at ganyan ang get-up mo? para kang tomboy!!! alam mo ba iyon? and pinsan naman! anong pumasok sa isip mo at hinayaan mong ganyan ang get-up ng fiancee mo!!!"- humahangus na saad ni henry, hindi din paulit-ulit yong salitang anong pumasok sa isip namin ni marcus, anyway gulat pa din ang mga tao sa paligi namin, nandito na din pala sina kristoff, andrei at james katabi sina cassey at hazel, at si brittany.
"ooww! I think we need to talk in private, okay students tapos na ang palabas pwede na tayong magsipasok...!"- saad ni kristoff- " cassey and hazel, follow us."- pagtatapos ni kristoff. Hindi na ako nakapagreact sa mga nangyari nagpatianod nalang ako ng hilain ako ni marcus. Nakayoko lang akong naglakad feeling ko kasi wala akong lakas ng lood na humarap sa mga tayo, hindi ko alam kung bakit? waahhh... Bwisit kasing Henry!!!!
--
"that's b**lsh*t!!! kristoff!!!"- galit na saad ni henry, nandito kami sa royal house, kasama ko sina marcus, henry, kristoff, andrei, james, hazel, cassey and brittany? what the!!! nice one nandito si brittany!!!.. nakaupo lang ako at nakikinig sa usapan nila, nag-iisip din kung pano ko ipapaliwanag kina hazel at cassey ang mga nangyayari.
"stop cursing henry!!! its not helping"- saad ni brittany at tinignan niya ng masama si henry.
"look who's talking, my goodness britt, alam mo na palang siya si heart but pinahirapan mo padin siya? and then what? ano bang plan mo?"- henry
"ooww come'on dude stop like you know everything, daig mo pa si marcus kung magalit and beside hindi ikaw ang fiance kaya wag kang maghisterikal"- sabat naman ni james, napatingin ko sa bestfriend ko, kinindatan lang niya ako binigyan ko siya ng isang ngiti. Magsasalita pa sana si henry ng-
"its a part of our plan hmm, hindi din alam ni heart ang plano! But I think she need to know."- andrei said.
"what? You have plans but you didn't bother to tell? marcus???"- galit at sigaw kong saad, tinignan ko si marcus at kalmado lang ito, nakacross legs siya at nakatingin lang sakin. "marcus ano? alam mo bang sumasakit na ang ulo ko kakaisip kung pano ko ipapaliwag sa mga kaibigan ko na si clairione at heartilly ay iisa?"- galit kong sabi kay marcus pero kalmado padin siya.
"we knew it!"- sabay na wika ni hazel at cassey.
"wha-what? you?"- ------
Boooogggggggssssshhhhhhhh.......
"what the hell!!!!"- sigaw ko!!! Laking gulat kong imahinasyon ko lang pala ang lahat, buti nalaman kung totoo man iyon hhaayysssttt hindi ko alam ang gagawin ko buti nalang, pero sh*t ramdam ko ang sakit, ng lingunin ko ng nakabangga sakin ay-
.
.
.
.
.
.
ay- kung hindi ako nagkakamali?.? parang nangyari na ito. But!!!
"I-I'm sorry hindi ko sinasadya, okay ka lang ba? may masakit ba sayo? gusto mo dalhin kita sa hospital???"-- saad niya at tinulungan niya akong tumayo mula sa pagkakaupo ko dahil sa banggaan namin.
"salamat, okay lang ako hindi na kailangang pumunta pang ho-hospital???"- pagtatakang tanong ko.
"yes hospital baka ka-ka-kasi?"-hindi niya na ituloy ang sasabihin niya. Ng lingunin ko siya nakatitig lang siya sakin... bigla naman akong nailang. "you look familiar, have we met before? by the way I'm henry keltner and you are???"- sunod sunod niyang wika, inilahad niya ang kamay niya sakin buti nalang at konti lang ang mga estudyante sa paligid namin.
"clairione- clairione monteclaro."- saad ko, ng aabuti ko na ang kamay niya biglang tumunog ang phone ko. Nagkatingin naman kami, humingi ako ng paumanhin sakanya at sinagot ang phone, hindi padin siya umaalis sa harap ko at nakatitig lang sakin. "hello?"- saad ko ng sinagot ko ang phone hindi ko na nakita kung sino ang tumatawag, para kasing napako ang diwa ko kay henry, pano naman kasi ang gwapo niya, ang mga mata na nangungusap, ang lips sarap halikan, ang tanggad niya british ang dating tapos---
"don't wait na manghiram ng mukha sa aso ang taong kaharap mo ngayon!!!"- may pagbabantang saad ng sa kabilang linya, biglang bumalik ako sa ulirat. "look around"- dagdag niya inikot ko ang paningin ko, nakita ko ang lalaking nagbibigay ng kakaibang tibok ng puso ko, nasa secondfloor siya ng building namin kasama sina kristoff, andrei at james, nakapolo siya na nakatupi ang sleeves hanggang sa elbow niya, nakapamulsa ang kaliwang kamay niya, ang maamo niyang mukha ay nagdilim, biglang bumilis ang heart beat ko, feeling ko sa konti pagpapantasya sa ibang tao ay nagkakasala ako sakanya. "don't stare"- Yon nalang ang sinabi niya at binaba na niya ang phone at umalis.
"are you alright?"- tanong ni henry sakin, nilingon ko siya hindi pa pala siya umaalis.
"yeah! okay lang ako" saad ko at pilit na ngumiti, bakit parang hindi naging maganda ang dating sakin ng-
"henry!"- ang boses na iyon, biglang bumilis na naman ang tibok ng puso ko, parang hindi pa siya nakakarecover sa bilis kanina ngayon mas bumilis ito, nilingon ko ang pinanggalingan ng boses.
"marcus!!! I miss you bro!!!"- saad ni henry at niyakap siya.