KEVIN'S POV
"Bunso! Bakit ngayon ka lang? Saan ka ba galing? Kasama mo ba yung Gab na yun magdamag?! Anong ginawa niya sa'yo bunso!" nag-aalalang tanong ko sa kapatid ko.
Umiling-iling lang siya. Kaya niyakap ko siya, alam kong mabigat ang pinagdadaanan ng kapatid ko. Naramdaman ko din ang pamamasa ng damit ko, tanda ng kanyang pag-iyak. Inaalo ko lang siya at sinamahan sa kwarto para makapagpahinga na siya. Matapos ko siyang mapatulog sa kwarto niya... tinawagan ko agad si Rod.
"Punta ka dito sa bahay." yun lang at ibinaba ko na. After 30 minutes andito na agad siya at nagtungo kami sa mini bar dito sa bahay.
"Bro what's up? How's Tin? Is she home?" tanong ni Rod sa'kin at saka umupo sa stool na katabi ko sa harap ng counter sa bar.
"Bro she's a mess. I shoud've not interfere with Tin and Gab's situation. I can't afford looking at my sister in her current state! Bakla na kung bakla pero parang, pinipiga ang puso ko sa tuwing nakikita ko siyang umiiyak." Sunud sunod kong ininom ang three shots of Tequila.
"Alam mo bro, ganyan talaga yan kapag may gusto kang buksang sugat sa nakaraan. Wala mang naaalala si Tin, alam niya sa sarili niya na may something sa nakaraan niya that cause hurt her to be involve in that damn car accident...." Paliwanag sa'kin ni Rod.
"Healing and moving on entails being hurt. Cause you will only realized that you have healed and move on, if you can't be hurt by the same reason again. Sa sitwasyon nila Gab at Tin, they need to reopen their past, for them to decide what type of healing and moving on they will choose... it's either they will separate ways or be with each other again. And with both of them reopening the past, it will brought both happy and bad memories they've shared before, and in a way the truth can be revealed. Yun lang nga lang sa sitwasyon ni Tin, mas mahihirapan siya kasi may Amnesia siya" Patuloy ni Rod.
"I know, they need it both bro. Kaya nga natin ginawan ng paraan na magtagpo sila di ba?" sulyap ko kay Rod.
"Swerte lang natin na umaayon sa plano natin dahil umaayon ang tadhana. Ang "30 Days with You" na libro ni bunso ang napiling isapelikula at si Gab pa ang bida. Wow di ba? Para ngang wala tayong ginawa di ba. Destiny na ang nagpapalapit sa kanila... Ang akin lang naman hanggang kailan ko makikita na maging ganoon ang kapatid ko bro?"
"Don't worry bro, ikaw na ang may sabi na destiny na ang gumagawa ng paraan para sa kanila. Let's just wait... For now, let's not interfere with their decisions. Let's comfort them, they need us bro." sagot ni Rod tsaka ininom ang Whiskey niya.
Patuloy pa rin kami sa pag-iinuman ng sumagi sa isip ko ang mga pangyayari kahapon.
"Nice to see you SK. How's life treating you? I miss you so much wife" sabi ni Gab kay bunso at agad niya siyang mapusok na hinalikan sa labi.
Pagkatapos ng halik, tinignan ako ng masama ni Gab at sinabing "Thanks for taking care of my wife dude" at sinuntok ako sa mukha. Napaupo ako sa sahig, at hindi ako agad nakatayo..hindi dahil sa masyadong malakas ang pagkakasuntok ni Gab o dahil hindi ko inispect yung suntok. Kundi dahil sa sinabi niya kay bunso...
I miss you so much wife
I miss you so much wife
I miss you so much wife
Hindi kaya siya ang ama ni Khalil?
"T*ngina!"
"Uy bro, what's up? Bakit ka napamura diyan!" sigaw ni Rod na ngayon ko lang napansin na kasama ko pa pala.
"Bro naaalala mo ba ang tinawag ni Gab kahapon kay bunso?"
"Oo naman! SK diba? Yun diba ang..." sagot ni Rod pero di ko na siya pinatapos.
"No not that, the other one! Nung tinawag niyang wife si bunso!"
"Eh yun ba? Haha... Eh ikaw ba naman ang nakarinig noon mula kay Aisha na sorry for being late, my husband and I have just finished an important meeting kasi eh... tignan lang natin kung di magtagis yang galit mo... haha...hahah" pangagaya nito kay bunso.
"Tsk.. Oo na! Pero parang may mali eh... I know for certain na walang asawa si bunso, or should I say that was the info that my private investigators have reported to me, when I let them search for my bunso's whereabouts before the accident... Pero may mali eh! Kahit papaano kilala ko si Gab, he won't say like that in front of many people, just to give those media people a scope para pag-usapan siya."
"Ay naku bro, mabuti at nabanggit mo yang tungkol sa media! Nasa front page ng isang kilalang tabloid ang eksena kahapon... kuha sa picture si Gab, mabuti nalang at hindi nakita si Tin sa picture kasi natatakpan siya ni Gab." Sabi ni Rod sa'kin.
"ANO?!!! Eh kahit na hindi kita si bunso sa picture, baka makakuha parin ng scope ang media dahil sa mga staff and cast na nakasaksi ng nangyari kahapon!"
"Hey bro, chill! Haha... kaya nga nandito ako na bestfriend mo di ba? Nagawan ko na iyan ng paraan. Just trust my skills and charms bro" nagpakawala agad ako ng malalim na buntung-hininga at tinap siya sa balikat at nagpasalamat.
"Bro, see you tomorrow night for my bachelor's party and the day after tomorrow for my wedding. And siya nga pala remind Tin na siya ang Maid-of-Honor ni Kylie, baka makalimutan pa nun sa dami ng problema niya. At tsaka" bumulong siya sa akin "let me remind you si Gab ang Best Man ko.. huwag mo nalang sabihin kay Tin at baka hindi pa pumunta at ako pa ang malagot sa bestfriend niyang si Kylie my loves..."
Tumango na lang ako at inihatid siya palabas ng bahay. Tsk... malaking problema to a.. magkikita na naman sila ulit sa kasal ni Rod. Isa pa, may hindi pa klaro sa akin, sino kaya ang... di bale na nga malalaman ko rin yun sa takdang panahon... ayoko ng dagdagan ng poproblemahin si bunso. Masyado ng mabigat ang dinadala niya.
CHRISTINE'S POV
"Hey! You're so beautiful Bezt!" bungad ko kay Kylie, ang bestfriend ko. Alam kong naguguluhan kayo kung bakit si Kylie ay tinawag kong Bezt. Ganito kasi yan, bestfriend ni kuya ang groom-to-be nitong si Bezt na si Rod, at ayun palaging pumupunta si Rod sa bahay namin. Kahit nga noong nasa US pa kami eh. Sobrang close kasi nilang dalawa ni kuya. Niligawan pa nga ako nun dati, eh. Pero, don't get me wrong... syempre hindi ko siya sinagot. May mga mahahalagang bagay nga akong hindi naaalala, mandadamay pa ako ng ibang tao. Kaya ayun nireto ko siya sa Chief Financial Officer ng kumpanya namin, na naging friend ko na rin, na ngayong araw na ito magpapakasal na kay Rod, syempre walang iba kundi ang from friend to bestfriend kong si Kylie.
"Ui Bezt! Ganyan na ba ako kaganda... at nagspaspace-out ka?... Haha" I rolled my eyes at her. Tinulungan ko na siyang maghanda sa papuntang simbahan, dahil ako lang naman ang Maid-of-Honor niya, syempre with her parents. Dapat nga sa ibang sasakyan ako sasakay, pero ayaw ng bestfriend ko eh... gusto niyang kasama daw ako sa loob ng bridal car with her parents. Nag-iisang anak kasi siya. Sabi pa nga niya I was a sister she's dreaming to have. Eto ngayon parang hindi ikakasal, daldal ng daldal, na kesyo ang gwagwapo daw ng mga bisita nilang guys kagabi sa Bridal Shower niya, na kesyo sayang daw at hindi ako nakapunta at tiyak maglalaway daw ako. Napatawa nalang tuloy ako kahit kailan hindi niya mapigilan ang bibig, hindi na nga siya nahiya sa driver at sa mismong daddy niya na kanina pa pasimpleng tumitikhim. Si tita, ang mommy niya ay tumatawa lang sa pinagsasabi ng anak niya. Kahit kailan talaga hindi ka mababagot kapag si Kylie ang kasama mo.
Nakahanda na ang lahat para sa kasal ng bestfriend ko, habang ako busy sa paghahanap kay yaya at kay kuya. Ng may madinig na akong ipinlay ang kanta, parang familiar. I don't know, bigla na lang sumakit ang ulo ko.
This I Promise You
By N Sync
When the visions around you,
Bring tears to your eyes
And all that surround you,
Are secrets and lies
I'll be your strength,
I'll give you hope,
Keeping your faith when it's gone
The one you should call,
Was standing here all along..
Ipinilig ko ang ulo ko at nagsimula ng maglakad sa aisle, time ko na pala sa paglalakad... kung hindi pa ko sinabihan ng wedding coordinator na time ko na para maglakad. Hindi pa rin ako kikilos.
Memories of me wearing a white dress, flashes on my mind. But it's not in a church... it's like an office wherein in front us I can see a table and in a wall, there hang a seal. And I can see a man, so familiar... wearing white polo and a black pants, holding my right hand and wearing a big smile on his face.
And I will take
You in my arms
And hold you right where you belong
Till the day my life is through
This I promise you
This I promise you
I raise my head na kanina pa nakayuko, at nakatingin sa sahig ng simbahan habang naglalakad ako, dahil sa sakit ng ulo at sa mga pangyayaring pilit pumapasok sa isip ko. Then when I raised my head, I saw him, the same man near the altar - Gab, who's in my thoughts ago... wearing a barong and black pants... smiling at me, and beside him is my brother's bestfriend and also my guy bestfriend, Rod, apologetically smiling at me, which I guessed for not telling me that Gab was his best man and not my brother.
Para ako ang bride na umiiyak. I'm not crying because this is not our wedding. I'm crying because I realized I felt something so special about Gab, that I keep on fighting on... cause I know someday it will destroy what I am today.
I've loved you forever,
In lifetimes before
And I promise you never...
Will you hurt anymore
I give you my word
I give you my heart (give you my heart)
This is a battle we've won
And with this vow,
Forever has now begun...
And the song goes on and on, and so was my two bestfriend's wedding. Ni hindi ko namalayan na tapos na pala, hanggang sa yakapin ako ng kuya ko.
"Bunso... sorry... I should have told you days before this day.. na hindi ako ang best man at si... si ano"
"Okay lang kuya." I cut him off, and give him a smile. Alam ko namang pinilit lang siya ni Kylie na huwag sabihin sa akin... dahil kung alam ko lang na makikita ko siya sa kasal na to siguradong hindi ako pupunta... at siguradong...
"Nice to see you here Mr. & Ms. Lemuel" singit ng isang boses na naghahatid ng kaba sa'kin.
"Nice to see you here Mr. Ignacio." Sagot ni kuya sa kanya. Habang nag-uusap kaming tatlo, or rather silang dalawa ni kuya, dahil eto lang naman ako nakikinig sa kanila. Napag-alaman kong isa pala sa major stockholder ang kumpanya namin sa kumpanya nila Gab, na hindi ko man lang nalaman. Hindi ko pa kasi masyadong gamay ang mga stocks na hawak namin sa ibang kumpanya. At tsaka, paminsan-minsan lang akong nakikialam sa stock na yan... dahil si kuya pa rin naman ang chairman ng board, CEO lang ako.
"Mommy! Mommy! Mhie!"
GABRIEL'S POV
Busy kami sa pag-uusap ng negosyo ni Mr. Lemuel at SK ng may madinig akong batang sumisigaw na tumatakbo sa direksyon namin.
"Khalil Baby! Stop running! You might fall! Nag-aalalang sigaw ni SK sa bata at agad itong niyakap ng mahigpit at hinalikan sa pisngi. Hindi ko alam pero... naikuyom ko ang kamao ko sa inis at galit... Khalil? What the Heck! Nagkaanak sila ng gagong yun! Tinignan ko si SK habang buhat buhat ang bata... at talagang kamukhang kamukha pa talaga ni Khalil! Shit!
* * * * * * * *
- Kriskentin