" ဟင္..."
ဘာအိမ္မက္မွမမက္ပါပဲႏွင့္ ဆတ္ခနဲ မ်က္လံုး၂လံုးက
ထူးဆန္းစြာပြင့္လာခဲ့သည္။သက္ျပင္းခ်ရင္းဧသုေခါင္းအံုးေအာက္မွ ဖုန္းကိုႏွိဳက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ေန႔လည္၃
နာရီေတာင္ထိုးလုၿပီ...။၂နာရီေလာက္ကိုအိပ္ေပ်ာ္သြား
ခဲ့တာပဲ...။ငုတ္တုတ္ထထိုင္မိစဥ္ဧသုကိုယ္ေပၚတြင္
လႊားထားေပးသည့္ေစာင္ပါးေလးကိုျမင္လိုက္ရသည္။
ကိုကိုလာျခံဳေပးသြားသည္ထင္သည္။ဖုန္းsilentလုပ္ထားတာကိုအသံျပန္ဖြင့္လိုက္ေတာ့ႏွင္းရည္ေခၚထားသည့္missed callေပါင္းမ်ားစြာကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။ကိုကို ဘယ္ေရာက္ေနပါလိမ့္...။oceanမ်ား
သြားေနသလား....။ကုတင္ေပၚမွဆင္းရန္ျပင္လိုက္စဥ္
ဖုန္းကထျမည္လာခဲ့သည္။ႏွင္းရည္ပဲေခၚလာတာျဖစ္
ေလသည္။ႏွင္းရည္ရဲ႕ဇြဲကေတာ့ လက္လန္ဖို႔ေကာင္း
သည္။ဒီ၁ခါမွမကိုင္ရင္အိမ္ကိုသြားၿပီးျပသာနာရွာႏိုင္
တာေၾကာင့္ဧသုမကိုင္မျဖစ္ကိုင္လိုက္ရသည္။
" ဟဲလို..."
" ဧသု...နင္ဟာေလ...ငါစိတ္ပူဖို႔မ်ားေမြးဖြားလာတာလား...ဘာလို႔ငါ့ကိုေရာက္ေရာက္ခ်င္းဖုန္းမေခၚရတာလဲဖုန္းေတြအခါ၁၀၀ေလာက္ေခၚေနတာၾကလဲမကိုင္ဘူးငါစိုးရိမ္ေနမယ္လို႔ နင္နည္းနည္းေလးမ်ားမေတြးမိ
ဘူးလားဟင္..."
" ဘာစိုးရိမ္စရာရွိလဲ...မကိုင္ရင္မအားလို႔ေပါ့.."
" နင္ကမႏၲေလးေရာက္သြားတာနဲ႔ေလသံကတစ္မ်ိဳး
ေျပာင္းသြားပါလား...ဧသု...ငါကနင့္ကိုစိတ္ပူလို႔ဖုန္းေတြဆက္ေနတာပါ...နင္မကိုင္ေလငါပိုစိတ္ပူေလပဲ...နင္ဒီ၁ေခါက္မွမကိုင္ရင္ငါစက္ရံုကအျပန္နင့္အိမ္ဝင္ၿပီးေမးေတာ့မလို႔ပဲ..."
" အဲ့ေလာက္ထိစိတ္ပူမေနနဲ႔...ႏွင္းရည္...ငါပင္ပန္းလို႔
အိပ္ေပ်ာ္သြားတာ...ငါဘာမွမျဖစ္ဘူး...အခုငါအိပ္ယာ
ထလာေတာ့ေခါင္းေတြေႏွာက္ေနတယ္...ၿပီးမွငါျပန္ေခၚလိုက္မယ္..."
ဖုန္းကိုအျမန္ခ်ပစ္ရသည္။က်န္တဲ့အခ်ိန္ေတြမွာႏွင္းရည္ ရစ္တာ စကားမ်ားတာေတြကိုခံႏိုင္ေပမယ့္အခုခ်ိန္မွာ ဖုန္းလက္ခံစကားေျပာခ်င္စိတ္ကိုမရွိ..။ခဏအိပ္ပီးထလာတာေၾကာင့္ စိတ္ကမၾကည္..။ထို႔ေၾကာင့္
ဖုန္းကိုေခါင္းအံုးေအာက္ထိုးထည့္လိုက္ၿပီး ကုတင္ေပၚ
မွဆင္းလိုက္ကာပုဆိုးကိုျပန္ျပင္ဝတ္လိုက္သည္။ကိုကို
ျခံဳေပးထားတဲ့ေစာင္ပါးေလးကိုသပ္သပ္ရပ္ရပ္ေခါက္လိုက္ၿပီးကုတင္စြန္းနားေလးကိုက်က်နနတင္ထားခဲ့
ကာအခန္းအျပင္သို႔ထြက္ခဲ့လိုက္သည္။
အခန္းအျပင္သို႔ေရာက္ေတာ့ပထမဦးဆံုးသတိထားလိုက္မိသည္မွာေခါက္ဆြဲျပဳတ္နံ့ျဖစ္သည္။ႏွာထိပ္ဝထိတိုး
ဝင္လာသည့္စားခ်င္စဖြယ္အနံ့ေၾကာင့္ဗိုက္ထဲကလဲတစ္ဂြီဂြီတဂြမ္ဂြမ္နဲ႔ဆႏၵျပလာေလသည္။မီးဖိုေခ်ာင္နားေလးသို႔ဗိုက္ကေလးပြတ္ကာ ဧသုသြားလိုက္သည္။
" ဟင္...ညီ ႏိုးၿပီလား..."
" ဗ်ာ..."
ဧသုကိုေနာက္ေက်ာေပးၿပီးမီးဖိုေခ်ာင္ထဲအလုပ္ေတြရွဳပ္ေနသည့္ကိုကိုက ဧသုကိုဆတ္ခနဲလွည့္ၾကည့္ကာေျပာလာေလသည္။
" ကိုကိုက ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ေနမွန္းဘယ္လိုသိလဲ...
ကၽြန္ေတာ့္ေျခသံအရမ္းျပင္းေနတာလား..."
" မဟုတ္ဘူး...ညီရဲ႕...ကိုယ္ညီ့ကိုယ္သင္းနံ့ကိုအလြတ္ရေနတာ..."
" ဗ်ာ..."
ကိုကို႔စကားေၾကာင့္ဧသူအံ့ၾသရျပန္သည္။ကားကေလးအတူစီးမိတာနဲ႔ကိုကိုဟာဧသုရဲ႕ကိုယ္သင္းနံ့ကိုအလြတ္ရေနျပန္ၿပီတဲ့လား...။
" ညီ...ဆြတ္ေနၾကေရေမႊးလား...အဲ့ဒါကိုယ့္ႏွာေခါင္းဝထဲတိုးဝင္လာလို႔ေလ...ညီႏိုးလာၿပီထင္တယ္ဆိုၿပီးထင္တဲ့အတိုင္းညီျဖစ္ေနတယ္..."
" ေအာ္...ဟုတ္...ကိုကို..."
ကိုကိုခ်က္ျပဳတ္ေနသည္ကိုမ်က္လံုးမလြဲပဲထမင္းစားပြဲခံုမွာဝင္ထိုင္လိုက္သည္။
" ကိုကို...oceanသြားၿပီးၿပီေပါ့..."
" အင္းၿပီးၿပီ...ညီ...သိပ္မဝယ္ခဲ့လိုက္ရဘူး...ညီႏိုးလာမွာစိုးလို႔ကိုယ္အျမန္ျပန္လာခဲ့တာ....ဒီညေတာ့ျဖစ္သလိုစားလို႔ရတယ္မလားညီ..."
" ရပါတယ္ကိုကိုကလဲ...ကၽြန္ေတာ္ကအစားမေရြးတတ္ပါဘူး..."
" အခုေတာ့အဆာေျပေခါက္ဆြဲျပဳတ္ေလးစားလိုက္ညီ
ကိုယ္ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ေပးထားတယ္...ကိုယ္ေတာင္ညီ့ကိုလာႏိုးေတာ့မလို႔ပဲ...ဗိုက္ဆာေနမွာစိုးလို႔ေလ..."
" ဟုတ္ကိုကို...ကၽြန္ေတာ္လဲဗိုက္ဆာေနတာ..."
ဗိုက္ကေလးပြတ္ၿပီးေျပာလိုက္တဲ့အေျပာေၾကာင့္ကိုကိုကဧသုေခါင္းေလးကိုခပ္ဖြဖြပုတ္ကာ ဟက္ခနဲရယ္ေလသည္။ကိုကို႔စိတ္ထဲဧသုကိုတကယ့္ကိုကေလးေလး၁ေယာက္လို႔ထင္ေနတာျဖစ္လိမ့္မည္။ထိုအေတြးေၾကာင့္ဧသုႏွဳတ္ခမ္းေလးကိုမဲ့လိုက္မိသည္။
" စား...ညီ..."
အေငြ႕၁ေထာင္းေထာင္းႏွင့္စားခ်င္စဖြယ္ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ေလးက ဧသုထိုင္ေနတဲ့စားပြဲခံုေပၚသို႔ေရာက္လာေလသည္။ဗိုက္ဆာေနတာေၾကာင့္ဧသု ဟန္ေတာင္မေဆာင္ႏိုင္ပဲ ငံု႔ကာစားေနလိုက္ေတာ့သည္။ကိုကိုကဧသု
အေရွ႕ခံုမွာထိုင္ကာဧသုစားေနတာကိုျပံဳးျပံဳး ျပံဳးျပံဳးႏွင့္
ၾကည့္ေနေလသည္။
ကိုကိုျပဳတ္ေပးတဲ့ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ကမမျပဳတ္ေပးတာထက္ကိုေကာင္းေနေသးသည္။အစာပလာေတြလဲပိုမ်ားသည္။အစပ္အဟပ္လဲတည့္သည္။မသိဘူး...ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ေလးနဲ႔တင္ ကိုကို႔လက္ရာကိုဧသုႀကိဳက္သြားၿပီ..။
" ေျဖးေျဖးစား...ညီ...နင္လိမ့္မယ္..."
ကိုကိုကဧသုေရွ႕ေရေအး၁ခြက္ခ်ေပးရင္းေျပာလာေလသည္။
" ကိုကိုေရာ...မစားဘူးလား..."
" အင္း...ကိုယ္ ေကာ္ဖီေသာက္ထားတယ္...ညီ...ေခါက္ဆြဲျပဳတ္က ကိုယ္မစားဘူးရယ္..ညီ့အတြက္ပဲျပဳတ္ေပးတာ..."
" ဟင္...ဟုတ္လား...ကိုကိုကေခါက္ဆြဲျပဳတ္မႀကိဳက္ဘူးလား.."
" အင္း...ဆိုပါေတာ့..."
" ေအာ္...ဒါနဲ႔...ကိုကိုအခုဘာေတြခ်က္ေနတာလဲ..."
" sea foodတုန္ယမ္းခ်က္ေကၽြးမလို႔ညီ့ကိုပုစြန္ေတြေရာ..ကင္းမြန္ေတြပါရလာလို႔..."
" ဝါး...ဟုတ္လား...ကၽြန္ေတာ္ေတာ့စားရခ်ည္ေသးရဲ႕..."
" ညီ...ႀကိဳက္လား...ကိုယ္ကညီ မႀကိဳက္မွာစိုးေနတာ.."
" ဟာ...ႀကိဳက္တာေပါ့...ကၽြန္ေတာ္ကအစားအေသာက္ဆိုအကုန္ႀကိဳက္တယ္..."
" ဟား...ဟား...ဟုတ္ပါၿပီ..."
" ညီကEnglish speakingေကာတက္မွာလား...အကသင္တန္းပဲလား..."
" ကိုကို႔သင္တန္းမွာတက္မယ္ေလကိုကို..အက ကအဓိကေပမယ့္ က်န္တဲ့အခ်ိန္ေတြကအလကားပိုေနမွာစိုးလို႔..."
" အက သင္တန္းကဘယ္လိုေတြရွိတာလဲညီ...အင္း
ကိုယ္နဲ႔အလွမ္းနည္းနည္းေဝးေနလို႔..."
" လျပတ္ေတြလဲရွိတယ္ကိုကို...basicကေနစသင္ခ်င္လဲရတယ္...သီခ်င္း၁ပုဒ္စာပဲတက္လို႔ရတဲ့ဟာေတြလဲရွိတယ္...အကအမ်ိဳးအစားလိုက္ကိုယ္တက္ခ်င္သလိုတက္လို႔ရတဲ့ဟာေတြလဲရွိတယ္...အစံုပဲ
ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းကေတာ့basicကေန
စတက္မလို႔...ေက်ာင္းတက္တုန္းကvedioေတြၾကည့္ၿပီးစင္ေပၚတက္ကဖူးတာေတြေတာ့ရွိတယ္...ဒါေပမယ့္
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အေျခခံကေနပဲစတက္ခ်င္တယ္.."
" ဒါေပါ့ညီ...ဘယ္အရာမဆိုေအာက္ေျခကစလုပ္တာအေကာင္းဆံုးပဲ တစ္ဆင့္ၿပီးတစ္ဆင့္တက္တဲ့အခါဘယ္အဆင့္မွာကိုယ္ဘယ္လိုႀကိဳးစားခဲ့တယ္..ကိုယ္ဘယ္လိုအားစိုက္ထုတ္ခဲ့ရတယ္ဆိုတာေတြကိုေနာက္ဆံုးအဆင့္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္ၾကရင္ကိုယ္ဟာကိုယ့္ကိုကိုယ္ဘယ္လိုပံုေဖာ္ႏိုင္ခဲ့ၿပီလဲဆိုတာျမင္ႏိုင္တယ္..ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့အတိုင္းအတာ၁ခုမွာကိုယ္ေရာက္ေနၿပီ...တကယ့္ကိုကိုယ္ျဖစ္ခ်င္ေနတဲ့professional၁ေယာက္ျဖစ္ၿပီဆိုရင္ကိုယ့္အတိတ္ကိုျပန္လွည့္ၾကည့္ေနစရာမလိုေလာက္ေအာင္
ေအာက္ေျခကစတဲ့သူဟာperfectျဖစ္ေနၿပီးသားပဲ...ကိုယ္ေရသာခိုရင္းနဲ႔ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့အဆင့္ေရာက္လာခဲ့တာမဟုတ္ဘူး...အဲ့ဒါ
ဟာကိုယ့္ရဲ႕အားသာခ်က္ပဲ..."
" ဟုတ္ကိုကို..."
" အခုဆိုရင္ ညီ ဆိုေက်ာင္းၿပီးသြားၿပီ...ၾကားထဲမွာ၁ႏွစ္မွမက်ခဲ့ေတာ့ အသက္၂၀နဲ႔ဘြဲ႕၁ခုရတယ္...
ဒါေပမယ့္...ညီ့ကိုျပန္ေမးၾကည့္ညီ့ဘြဲ႕နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး
ဘာ၁ခုမွမေျဖႏိုင္ေတာ့ဘူးမလား...ကိုယ့္တုန္းကလဲအဲ့
အတိုင္းပဲ...ကိုယ္ေက်ာင္းသာၿပီးသြားတယ္...ဘြဲ႕၁ခုသာရသြားတယ္...ဘြဲ႕နဲ႔ပတ္သက္တဲ့စာ၁လံုးမွမရွိဘူး...မွတ္လဲမမွတ္မိဘူး...ငယ္ငယ္တည္းကသင္လာတဲ့English စာေလးကိုေတာင္ဦးေလးကအေျခခံကစသင္ေပးခဲ့ရတယ္...ဒါေပမယ့္ကိုယ္ႀကိဳးစားတယ္...ဒီဘာသာရပ္ကဘယ္ေလာက္စိတ္ဝင္စားဖို႔ေကာင္းသလဲကိုယ့္ကိုဘယ္ေလာက္ဆြဲေခၚႏိုင္သလဲ...ကိုယ္ေလ့လာတယ္...ကိုယ္ကျဖစ္ခ်င္တာကိုမျဖစ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္တတ္တယ္...ေနာက္အေျခခံသေဘာတရားေတြကိုပိုင္သြားတယ္...သိသြားတယ္...အဲ့ထက္အဆင့္တက္ၿပီးေလ့လာတဲ့အခါ...စာေတြကထင္သေလာက္မခက္ေတာ့ဘူး...အေရးႀကီးတာက ကိုယ္ဘယ္လိုစတင္မလဲ..ဆိုတာပဲ...ညီအခုအကသင္တန္းတက္မယ္...အဲ့အကသင္တန္းကိုကိုယ္ကအေပ်ာ္မတက္ေစခ်င္ဘူး...ညီတကယ္ဝါသနာပါတယ္...ညီdancerႀကီး၁ေယာက္ျဖစ္ခ်င္တယ္...ဒါဆိုႀကိဳးစား...ျဖစ္ေအာင္လုပ္...ကိုယ္အားေပးတယ္...အခု
English Speaking လဲတက္ဦးမယ္...ဟုတ္ၿပီကိုယ္မတားဘူးညီတက္ခ်င္တယ္ဆိုတက္...ဒါေပမယ့္...အခ်ိန္ေတြအလကားပိုေနလို႔တက္လိုက္တာေတာ့မျဖစ္ေစ
ခ်င္ဘူး...သင္တန္းလာမယ္...အတန္းထဲမွာထိုင္မယ္
အခ်ိန္ေစ့ရင္ျပန္မယ္...အိမ္ေရာက္ေတာ့ဘာမွမသိဘူး
အဲ့လိုမျဖစ္ေစခ်င္ဘူး...ညီ...ကိုယ္ကကိုယ့္အတန္းထဲက ကေလးေတြကို ကိုယ့္နည္းတူEnglish speaking
ကိုႏိုင္ငံျခားသား၁ေယာက္လိုေျပာတတ္ဆိုတတ္ေစခ်င္တယ္...ေရးတတ္ဖတ္တတ္ေစခ်င္တယ္ တက္ေျမာက္ေစခ်င္တယ္...ကိုယ္ဆိုလိုခ်င္တဲ့အဓိပၸါယ္ကိုနားလည္ရဲ႕လား...ညီ...ညီတက္ေျမာက္ခ်င္တဲ့ဆႏၵရွိမွတက္
ကိုယ့္အေနနဲ႔ဘာမွမေျပာဘူး...တက္ထားသင့္တယ္
ဘာညာလဲအၾကံမေပးဘူး...ဒါေပမယ့္ ညီစလိုက္ၿပီဆိုတာနဲ႔ အဆံုးထိေတာ့သြားေစခ်င္တယ္...ဘယ္အရာကို
မဆိုေပါ့..."
ကိုကိုက ဧသုကိုၾကည့္ၿပီးစိတ္ပါလက္ပါနဲ႔ကိုေျပာေနတာ..။တကယ္တမ္းဧသုစိတ္ထဲမွာEnglish Speaking တက္ဖို႔ကိုစိတ္ကူးနည္းနည္းေလးမွမရွိဘူး။
ေျပာရ ရင္စိတ္မပါဘူးေပါ့...။အခ်ိန္ေတြပိုေနလို႔တက္
ထားခ်င္တဲ့စိတ္ပဲရွိတာ...။
" ကိုယ္လူငယ္ေတြရဲ႕စိတ္ကိုနားလည္တယ္...ကိုယ္လဲ
ငယ္ရာကႀကီးလာခဲ့တာပဲ...ညီ့အရြယ္တုန္းကဆိုကိုယ္
လဲ ေပ်ာ္ခ်င္ပါးခ်င္တဲ့စိတ္ေတြရွိတုန္းပဲ...အင္းေလ...
ညီကငယ္ပါေသးတယ္...ကိုယ္ကသင္တန္းေတြေလွ်ာက္တက္ၿပီးဟိုဟာလဲမၿပီးဒီဟာလဲမၿပီးနဲ႔ဘာမွျဖစ္ျဖစ္ေျမာက္ေျမာက္မတက္လိုက္ရပဲ ပိုက္ဆံေတြအလကား
ကုန္ေနမွာစိုးလို႔ပါ...ညီေလ့လာခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့
ကိုယ္မတားပါဘူး လာတက္...ညီ့ကိုကိုယ္ကပိုက္ဆံမယူပါဘူူး...."
" ကိုကိုေျပာခ်င္တာကို...ကၽြန္ေတာ္သေဘာေပါက္ပါတယ္...ကၽြန္ေတာ္ .....အင္း...အခုေလာေလာဆယ္ေတာ့...အကသင္တန္းကိုျဖစ္ျဖစ္ေျမာက္ေျမာက္တက္ခ်င္တယ္...အဲ့ဒီ့၁ခုေတာ့စိတ္ထဲမွာရွိေနတယ္ကိုကို...ကၽြန္ေတာ္dancer၁ေယာက္ျဖစ္ခ်င္တယ္...ၿပိဳင္ပြဲေတြလဲဝင္ၿပိဳင္ခ်င္တယ္...ဆုေတြလဲရခ်င္တယ္..."
" ဟုတ္ပီ...ညီ...ညီေျပာခ်င္တာကိုယ္သိၿပီ...ဒါဆို...
အက သင္တန္းပဲအရင္တက္ပါဦး....တစ္ျခားသင္တန္း
ေတြ လိုအပ္လာၿပီဆိုတဲ့အခ်ိန္ၾကရင္ေတာ့ တက္ဖို႔စဥ္းစားၾကည့္ေပါ့ညီ..ကိုယ္ေျပာသလိုပဲ...သင္တန္း၁ခုကိုစိတ္ပါလက္ပါနဲ႔သင္ယူဖို႔ေတာ့လိုတယ္..."
" ဟုတ္...ကၽြန္ေတာ္အဆံုးထိသြားမွာပါ...တစ္ေန႔ၾကရင္
ဧသုတ ဟာ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားတဲ့dancer၁ေယာက္ျဖစ္ကိုျဖစ္ရမယ္...ကၽြန္ေတာ္ကိုကို႔ ကိုကတိေပးတယ္..."
" ဟား....ဟား...ဟုတ္ပါၿပီ...ညီကတကယ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာပဲ...ကိုယ့္ကိုလဲ အခု ရင္းႏွီးတဲ့လူ၁ေယာက္လို
ခံစားမိေနၿပီမလား....ေတာ္ေသးတယ္...အခ်ိန္တိုအတြင္းမွာ ညီ့ရဲ႕စိတ္ကို ကိုယ္ဖမ္းဆုပ္ႏိုင္ခဲ့လို႔...ကိုယ္က
ညီ...ကိုယ့္ကိုရွိန္ေနမွာ...ေၾကာက္ေနမွာအရမ္းစိုးရိမ္
ေနခဲ့တာ...တကယ္...တကယ္..."
ကိုကိုက ဧသုကိုၾကည့္ကာသေဘာတက်ႏွင့္တဟားဟားရယ္ရင္းေျပာေနခဲ့သည္။ဧသုကေတာ့ေခါက္ဆြဲစားေနေသာတူေလးကိုကိုင္ရင္း ရယ္ေမာေနသည့္ကိုကို႔ ကိုေငးေနမိခဲ့သည္။ကိုကိုက ဧသုရဲ႕စိတ္ကိုဖမ္းဆုပ္ႏိုင္ခဲ့တာမဟုတ္ပါဘူး...။ဧသုကိုယ္တိုင္က ကိုကို႔
အေပၚေပ်ာ္ဝင္ေနခဲ့မိတာပါ...။သူငယ္ခ်င္းေယာက်ာ္းေလးေတြမ်ားစြာရွိခဲ့ဖူးပါရဲ႕...။သူတို႔ဟာ ကိုကို႔ေလာက္
ဧသုအေပၚမေကာင္းခဲ့တာေတာ့အမွန္ပဲ...။မဟုတ္ဘူးေကာင္းတယ္လို႔လံုးဝကိုမခံစားမိခဲ့တာ....။သူငယ္ခ်င္းေကာင္းဆိုတဲ့ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာႏွင္းရည္ကလြဲလို႔ဘယ္ေယာက်ာ္းေလးသူငယ္ခ်င္းမွမပါခဲ့ဘူး...။မရွိခဲ့ဘူး...။
ဘယ္သူစိမ္းကမွအခုလို အေရးတယူအဖက္လုပ္ၿပီး
ကိုယ့္အေပၚမေႏြးေထြးခဲ့ဘူး...။
သူစိမ္းေယာက်ာ္းေလး၁ေယာက္အေပၚအခ်ိန္တိုေလး
အတြင္းမွာ အားကိုးခ်င္စိတ္နဲ႔ယံုၾကည္ခ်င္စိတ္ေတြရွိခဲ့
တာ အခုပထမဆံုးပဲ...။
" ေရာင္ျပန္ဟပ္တယ္ဆိုတာဒါကိုေျပာတာပဲေနမွာေပါ့
ကိုကို...ကိုကိုက ကၽြန္ေတာ့္အေပၚေမတၱာထားတယ္
ဒါကို ကၽြန္ေတာ္ကလဲ ခံစားမိေတာ့ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ေလးပဲသိေသးတယ္ေျပာေျပာ...ကၽြန္ေတာ္ကလဲ
ကိုကို႔အေပၚျပန္ေႏြးေထြးေပးတယ္ေလ...ကိုကိုက ကၽြန္ေတာ့္အေပၚေအးတိေအးစက္ႀကီးဆက္ဆံရင္ကၽြန္ေတာ္ကိုကို႔ကိုေၾကာက္ေနမွာေပါ့...ရွိန္ေနမွာေပါ့ မဟုတ္
ဘူးလား...အခုလို ကိုကိုက ကၽြန္ေတာ့္ကိုညီအရင္းေလး၁ေယာက္လို ဂ႐ုစိုက္ေပးေနတာကို ကၽြန္ေတာ္က
ေက်းဇူးေတြတင္ေနမိတာပါဗ်ာ..."
" ကိုယ္က ညီ့ကို ညီအရင္းေလး၁ေယာက္လိုပဲသေဘာထားပါတယ္ဗ်ာ...ညီသာ ကိုယ့္ကို အကိုရင္း၁ေယာက္
လိုသေဘာထားေပးဟုတ္ၿပီလား..."
ကိုကို႔ေျပာစကားေၾကာင့္ ဧသုရဲ႕အျပံဳးေတြဟာ႐ုတ္ခ်ည္းတည္တံ့သြားရေတာ့သည္။ဘာေၾကာင့္
လဲ ဧသုဘာေတြေတြးေနမိတာလဲ...ဧသုေခါင္းထဲ
ေရာက္ေနတာက ကိုကိုဟာသိပ္ကိုၾကည့္ေကာင္းလြန္းတဲ့ေယာက်ာ္း၁ေယာက္ျဖစ္သည္။ၿပီးေတာ့ သူဟာ
ဧသုရဲ႕ အကိုအရင္းမဟုတ္ဘူး...။သူစိမ္းပဲ...။ကိုကိုဟာ သိပ္ကိုေခ်ာလြန္းအားႀကီးတဲ့ သူျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ဧသုသေဘာက်ေနမိတာပါ...။ျမင္ျမင္ခ်င္းအခ်စ္ဆိုတာ ေယာက်ာ္း၁ေယာက္အေပၚေတာ့မျဖစ္ႏိုင္ဘူးေလ။ျပီးေတာ့ ကိုကိုဟာ ဧသုမမ ေမသုခ ရဲ႕ခ်စ္သူပါ..။
ဧသု ဘာေတြေလွ်ာက္ေတြးေနမိပါလိမ့္...။ကိုကိုၾကည့္ေနတာေၾကာင့္ ျပန္ျပံဳးလိုက္ၿပီးကိုကို႔ကိုအလ်င္အျမန္ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္မိသည္။
ဟုတ္တယ္ ကိုကို႔ ကိုအကိုအရင္း၁ေယာက္လိုသေဘာ
ထားရမယ္...
ကိုကို ဟာ ငါ့ရဲ႕ အကိုအရင္းပဲ ဟုတ္တယ္
အကိုအရင္းပဲ....။
ကိုကိုဟာငါ့ရဲ႕အကိုပဲ...
ေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္ပါတယ္ရွင့္...။
ဖတ္တဲ့သူမရွိလဲဒီဇာတ္လမ္းေလးကိုအဆံုးထိ
တင္ေပးသြားမွာပါေနာ္...။၁ေယာက္ဖတ္လဲအဲ့၁ေယာက္အတြက္ေရးေပးသြားပါမွာ...။အားေပးၾကတဲ့readersေလးေတြကိုေက်းဇူးကမ႓ာပါေနာ္...။
Love u all..
#