"STAY AWAY FROM HIM!"
Brielle's PoV:
Nandito ako ngayon sa loob ng boutique na pagmamay-ari ko. Yes, I own a boutique. And I'm a fashion designer. I really love making clothes kahit noong bata pa ako. Mahilig din ako manood ng mga fashion shows noon. Kaya pinili kong maging fashion designer.
I owned the Gabrielle's boutique. Why Gabrielle? Wala lang. My mother's name is Gallia, kaya Gabrielle ang pangalan ng boutique ko. It's the combination of my name and mom's.
Gumugupit ako ngayon ng tela para sa gagawin kong dress. Inspired kasi ako ngayon sa hindi ko malamang kadahilanan.
I am humming a song as I cut the cloth slowly but surely. But my door suddenly opened with a bang! Shit! I cut myself.
"Brielle! Hello dear!" Sabi nung pumasok sabay tumawa ng malakas.
"Amara!!" I shouted at her.
Tumawa naman ng malakas ang gaga. "Highblood ka naman masyado diyan, Brielle."
"You made me cut myself!" I told her.
"Kasalanan ko pa?" Tanong niya sabay upo sa upuan na nasa harap ko. "Kasalanan ng gunting yan. Wag mo ngang ibintang sakin."
"Why blame the poor scissors?" I asked her.
"Then let's not blame the poor scissors. Let's blame your clumsiness." Amara said while pointing at me.
"Hindi ako clumsy." I denied.
"Heh! Anong hindi?" She replied.
I rolled my eyes at her. "Eh bakit ka ba nandito? Nasaan si Konrad mo?"
"Nandun, may binili lang sa isang store." Sagot naman niya.
"Eh kamusta naman ang relationship nila ng kuya mo?" Tanong ko habang pinagpatuloy ang pag-gugunting.
"He's not my brother." May diing sabi niya.
I look at her with disbelief. "Anong he's not my brother? Gaga ka ba? Magkapatid kaya kayo."
"We're not blood related." She said in a matter of a fact tone. "I'm also not legally adopted by his father."
"Eh ano ngayon? The fact still remains na kasal ang mommy mo sa daddy niya. That makes the both of you siblings right?" Sabi ko naman.
"Ah! Ewan ko sayo!" She said quite annoyed. "Takeo also said the same!"
"See? Even kuya Takeo claims your his sister." Sabi ko sa kanya.
"Hindi kami magkapatid! Period!" Amara said as she stood up and fix her clothes. Sakto naman na biglang bumukas ang pinto dito sa office ko at pumasok dun si Flynn.
"Hey, panget." He greeted at me as he darted his gaze to Amara. "Hey to you too, Amara."
"Flynn!! Best. Friend!" Sabi ni Amara sabay tawa.
Ang weird talaga ni Amara kapag kausap niya si Flynn. Binalewala naman ni Flynn ang sinabi ni Amara at lumapit siya dito para halikan ito sa pisngi.
"Baliw!" Flynn said.
"Haha! Ang sweet mo naman, Flynn. Si Brielle ba may kiss din?" Natatawang sabi ni Amara.
"Of course. Bestfriends kami eh." Sabi naman ni Flynn at siya naman ang lumapit sakin at hinalikan ang ulo ko. "I brought you your favorite strawberry shortcake."
"Nice!" Ngumisi lang ako at tinanggap ang malaking plastic na may malaking kahon sa loob.
"Ay... ano ba yen!" Si Amara ulit sabay hagikhik. "Sige na nga aalis na ako baka nakakaistorbo ako sa quality time niyo."
"Quality time?" Kunot noong tanong ko na tinawanan lang niya.
Akmang lalabas na si Amara ng tawagin siya ni Flynn. "Amara, kamusta na kayo ng Konrad mo? Hindi pa naman nagbibigti si Takeo diba?"
"Ayos lang kami ni Konrad, stay strong pa din." Nakangiting sagot ni Amara pero agad din sumimangot. "At bakit naman magbibigti si Takeo? As if naman may pakealam siya sa relasyon namin ni Konrad."
"Who knows?" Makahulugang sabi ni Flynn na nginitian lang ni Amara.
"For him... I'm just his sister. Bye!"
Nakatingin lang dun si Flynn sa nilabasang pinto ni Amara habang ako naman ay sinisimulan ng ubusin ang dinala niyang strawberry shortcake habang mataman ding nakatingin sa kanya.
"Hoi..." tawag ko sa kanya sabay duro sa kanya ng tinidor. "You look whipped."
"What the hell?" Hindi makapaniwalang sabi niya.
I chuckled at his reaction. "May gusto ka kay Amara nhu?"
"Ano?! What makes you think that I like her?" Tanong niya sakin.
"Kasi grabe ka kung makatingin kay Amara. Aminin mo nga, Flynn, may gusto ka sa kanya nhu?" Tudyo ko sa kanya.
"What!? Wait a mo---"
"Pero may boyfriend na si Amara." Malungkot na sabi ko. "Siguro masakit para sayo yun."
"Wait up, Brielle! Una, wala akong gusto kay Amara. Pangalawa, nakatitig lang ako sa kanya kasi alam ko kung anong dinaramdam niya. Panghuli, bakit mo naman nasabi na gusto ko siya?" Sabi ni Flynn.
I shrugged at him. "Wala lang. Maganda naman kasi si Amara kaya hindi malabong magugustuhan mo siya. And besides you kissed her."
Napakunot ang noo ni Flynn sa panghuling sinabi ko pero bigla na lang itong ngumisi.
"Eh ano naman ngayon sayo, panget, kung hinalikan ko si Amara?" He asked in a deep voice.
I gulped because of how intense Flynn's stare at me. Inaatake na naman ata siya ng pagka-abnormal niya. Napailing na lang ako at sinalubong ang tingin niya sakin.
"Wala lang yun sakin! Actually, I really don't care." Sabi ko.
An emotion flashed in his eyes. An emotion I never seen before. An emotion I can't name. But it instantly fade when Flynn smiled.
"Haha! Akala ko pa naman nagseselos ka." Nakangising sabi nito.
"At bakit naman ako magseselos, aber?" Taas ang isang kilay na tanong ko naman. "At bakit ka nga ba nandito?"
"Lagi akong pumupunta dito." He said in a matter of a fact tone. "Bakit? Tinatakwil mo na ako?"
"Bakit sinabi ko ba?" Tanong ko din balik sabay subo ng cake.
I heared him clicked his tongue as he sat on the chair infront me. "I don't like, Amara, Brielle. I already have someone that I like and it's not Amara."
"May girlfriend ka na!?" Gulat na tanong ko.
Umiling naman siya sakin at ngumiti. "I like her but it seems like she doesn't know anything about it."
"Bakit? Hindi mo ba pinapakita sa kanya na gusto mo siya?" I ask whith a pout.
"I always show her how much I like her... but she always get me wrong." Flynn stops talking and flash me a smile. "I don't know what to do anymore. I guess this feelings that has no where to go should just vanish."
Sumimangot naman ako sa sinabi niya. "Ano ka ba! Cheer up will you! Wag kang sumuko! Kita mo nga halos two or three years ng hinahanap ni Haru si Dylan. Kunti na lang matatakpan na ni Haru ang mundo. But, look at him, hindi pa din siya sumusuko."
Tumawa naman ito sa sinabi ko at napatingin sa kisame habang nakangiti.
"I'm not giving up yet. I want to keep trying knocking in her heart untill she will let me in." Then he glance at me with a sad smile. "But this will be the last. If she still thinks of me as her friend... then I will just settle at being her friend. That way I can still be with her."
"Bakit last na?" Tanong ko.
"I've been liking her for nine years now." Flynn said with a chuckle.
Napanganga naman ako sa sinabi niya. "What!? Kasing tagal ng friendship natin!?" Flynn nodded. "Then... you've been showing her how much you like her for nine years?"
"Yes."
"That girl is dense then." I pointed out.
Flynn laugh. "Very... she's very dense. Lagi siyang umiiyak dahil lagi din siyang niloloko ng mga naging boyfriend niya. She always look somewhere else for the only one that will love her truly even though I'm just by her side loving no one else but her."
"She's lucky that she has someone loving her the way you love her." Malunglot na sabi ko. "Sana makakita din ako ng kagaya mo."
Ngumiti ako kay Flynn habang siya ay mataman lang na nakatitig sakin.
***
Flynn's PoV:
"Sana makakita din ako ng kagaya mo."
Nakatingin lang ako sa nakangiting mukha ni Brielle ngayon. Then a bitter smile escape my lips but I never showed it to her by looking down on my lap.
Tsk! Bakit kailangan niya pa ng kagaya ko kung pwede din lang naman na ako na lang mismo.
Dense... how can you be so dense, Brielle?
Umangat ako ng tingin sa kanya at ngumiti ng nakakaloko. "There's no one else like me in the world! I'm rare!"
Ngumiti din naman si Brielle sakin. "Halata ko nga... kita mo nga wala pa ding lalaki na sineryoso ako. They always hurt me."
Shit! Sadness flash all over her face. Dapat pala hindi ko na lang sinabi yun. Ano naman ang magagawa ko eh nasabi ko na nga?
Napabuntong hininga na lang ako at napatayo na. Nilapit ko ang kamay ko sa ulo niya at ginulo ang buhok niya.
"Wag kang masyadong madrama diyan. Malay mo, meron pa lang lalaki diyan na nasasaktan na makita kang nasasaktan din." Sabi ko na lang.
"You think so?" She ask that I nodded back as an answer.
"Just look again. Not somewhwere too far. Maybe he's just near by your right, your left... or infront of you." I sighed again as I stand straight. "Ghe! Aalis na ako."
"Agad-agad?" Tanong naman niya.
I grinned at her. "Brielle, alam kong mamimiss mo ako wag mo namang ipahalata masyado."
"Gago! Lumayas ka na nga!" Pagtabuyan niya sakin natinawanan ko lang.
"Ahh... how rude." Tumatawa pa din na sabi ko. "See you later... or tomorrow."
With that ay nilisan ko na ang office niya na nasa loob ng boutique niya. Agad akong pumasok sa sasakyan ko at pinaharurot yun sa bar ni Takeo.
Nang makarating dun agad akong pumasok sa office ni Takeo at nahiga dun sa itim niyang sofa.
"Seriously, Flynn?" Takeo said with a bored face. "Don't you know how to knock?"
Napatingin naman ako sa itsura niya sabay tawa. "Man, you look like shit."
"Shut the f*ck up, Flynn. We both look like shit." Sagot ni Takeo sabay inom nung beer sa bote mismo na para bang banana milk lang yun.
"Yeah... we both look like shit but I'm still look more handsome than you." I said in a boast.
"Ulul! Sino pinagloloko mo diyan? Batukan kita diyan eh ng mahulog yang utak mo at malaman mong mas gwapo ako sayo." Sabi nito.
Tumawa naman ako sa sinabi niya. "Nahulog na nga ang utak ko, malalaman ko pang sino mas gwapo satin. Don't you think I'm already dead before I even know whose more handsome? Ambobo mo talaga, Keo."
"Tsk! Eh bakit ka ba nandito?" Inis na tanong nito. Na realize din siguro niya na tama ang sinabi ko.
I smiled weakly. "Just like you said... I also feel like shit."
"Beer?"
"Nah! No, thank you. Magagalit si Brielle." Sabi ko.
I look at Takeo who just chuckled. "Still dense?"
"Kung alam mo lang. Minsan maiinis ka na lang sa sobrang pagkamanhid niya. Bakit kasi sa iba lagi siya tumitingin kung nandiyan lang naman ako sa tabi niya? I'm even infront of her sometimes. Why is it that she can't see it?" I said frustration is heared from my voice.
"They said... action speaks louder than words. But sometimes actions are confusing without words." Sabi ni Takeo na tinanguan ko lang bilang pagsangayon.
"I'm afraid..." I murmured.
I heared Takeo sighed. "Kapag magpapatuloy yan ako na mismo ang magsasabi kay Brielle."
"How mean." I said with a pout.
"I'm serious, Flynn." Seryosong sabi nito. "I already had enough looking at you never saying a word at the girl you like since we're fifteen."
Napatingin muna ako sa seryosong mukha ni Takeo ng mahigit isa o dalawang minuto.
Tumango ako ng isang beses. "Yeah... you do that."
***
Umuwi ako sa bahay pagkatapos kong puntahan si Takeo sa office niya. Wala naman kasi akong gagawin.
Lagi naman kasi akong ganito. Kapag wala na akong ibang gagawin umuuwi ako sa bahay ko. Ayokong puntahan si Brielle. I might snap.
I love being with Brielle but at the same time it makes me afraid. Paano kung masabi ko sa kanya ang nararamdaman ko at mabusted ako? Para sakin nakakatakot nun.
Napabuntong hininga na lang ako at pumunta sa kusina para magluto ng pagkain ko. Minsan lang ako nagluluto ng pagkain ko kasi tinatamad ako. Kapag tinatamad ako pumupunta ako sa bahay nina Haru para makikain dun. Pero nga kasi wala si Haru dito ngayon kailangan kong magluto.
Niluto ko na lang ang nakita kong bacon dito. Sino nag sabi na pang-breakfast lang ang bacon? It doesn't make a difference right? Pwede lang din namang iulam yun kahit lunch.
Pagkatapos kong magluto as usual... kakain ako ng mag-isa. Tsk! Kaya gusto kong dun kumain kina Haru eh! Marami akong kasama dun. Di tulad dito na nag-iisa lang ako.
After eating lunch I decided to walk around the mall to cool my head. Na padpad pa nga ako sa arcade. Pinagtitinginan pa nga ako ng mga bata.
Tsk! Problema nila?
Nang mapagod ako sa kakalaro pumunta muna ako sa café na lagi naming pinupuntahan ni Brielle at bumili ng frappe.
This is so boring... puntahan ko na lang kaya si Brielle? Hindi na, baka tumatahi pa yun ng dress. But I'm really bored as f*ck!
Akmang tatayo na ako ng may umupo sa upuan na nasa harap ko. Augh! Why do people keep on appearing infront of me? Kagabi si Emmette ang nakita ko sa loob ng bahay ko. Ngayon ba naman ang isang tukmul na to?
"That's weird... you're not with Brielle?"
"Ano ba ang ginagawa mo dito, Bryleigh?" Tanong ko sa kanya.
Bryleigh raised his eyebrow at me. "Bakit? Café mo ba to?"
I groaned at him and look away as I keep on sipping my coffee flavored frappe. Atleast kahit papano hindi ako mabobored kasi nandito si Bryleigh.
"Bakit hindi mo kasama si Brielle? You two are always together, bakit ngayon mag-isa ka lang?" Tanong nito.
"Busy ang kapatid mo ngayon. May ginagawa kasi siyang dress." Sabi ko.
Bryleigh hummed suspiciously that made me glance at him. "That's odd. I just saw Brielle a while ago inside this mall."
"What?"
"Nakita ko siya may kasamang lalaki akala ko nga ikaw eh. But then I saw you here." Sabi ni Byleigh.
Napatayo naman ako sa sinabi niya. "Saan mo siya nakita?"
"Inside a cake shop. Wait... don't tell me na pupuntahan mo siya?" Napatayo na din si Bryleigh ng magsimula na akong maglakad.
I smirked at him. "Then I won't tell you."
"F*cker... hindi ko na lang sana sinabi sayo. Mukhang makakapatay ka pa dahil sakin." Sabi nito.
"Chill, Torres. Kapag makapatay man ako, your name is clean." Sabi ko na lang at mas binilisan ang paglalakad.
"Nah!" Cool na sagot nito. "I'm also guilty. Sinabi ko sayo dahil gusto kong baliin mo ang punyetang yun."
Napatigil naman ako sa paglalakad at kunot noong bumaling kay Bryleigh. "Why me, Bry?"
"I know that you're the one for my sister. Imagine, loving her for nine years? That's no joke." Sabi nito sabay tap sa balikat ko. "Let's just say that I like you for my sister."
Ngumisi na din ako at nagpatuloy na kaming maglakad ng mabilis ni Bryleigh. Palinga-linga kami sa loob ng cake shop para mahanap si Brielle.
And then I suddenly sense blood when I saw how Clementine holds Brielle's hand. That piece of shit!
"Brielle! Stay away from him!"
🌹💜🌹