Chapter 13
Kurt's Pov
Nakatingin ako ngayon sa mukha ng babaeng lubos kong minamahal. Hindi ko mapaliwanag ang saya na nararamdaman ko ngayon na nandito siya saaking tabi. Hindi ko maiwasang mapangiti hanggang tenga ng maalala ko ang nangyari saamin kagabi. Sobrang saya ko na akin na siya at walang makakaagaw kay brianna saakin.
Hindi ko rin maipaliwanag ang tunay kong nararamdaman, mag umibabaw na nga tala yata ang pagmamahal ko kay brianna keysa sa sarili ko. Mas gusto ko siyang inaalagaan keysa sa sarili ko.
Tinanggal ko ang mga buhok na humaharang sa mukha niya, hinimas himas ko ang pisngi niya. Napakaperperkto ng bawat singit ng mukha niya, kaya naman sobrang ganda niya. Siya na yata ang pinaka magandang babae na nakilala ko sa buong buhay ko na mahal na mahal ko.
Naramdaman ko na niyakap niya ako sa bewyang, napangiti ako. Gising na siya.
"hmmm?"
"Maaga pa baby, sleep more."
"I don't want to, you're staring at my face. Naiilang ako" tumawa ako ng mas isiniksik niya ang mukha niya sa dibdib ko.
"It's because you're are beautiful, hindi nakakasawang tignan ang bawat angulo ng
Mukha mo."
"Kahit na naiilang ako"
"Matulog kapa, 7am palang. Alam kong napagod kita kagabi, Haha!" hinampas naman niya ako sa braso.
"Ang manyak mo kasi!"
"Ha!! Ako.pa ang manyak? E ikang nga iton—"
"Oo na!! Ako na! Hmp!"
"Aww, my baby is so cute." nilambing ko siya para hindi magtampo. Hindi pa siguro naproprocess ng utak niya na siya ang naunang bumigay kagabi.
"Tsss, Ewan ko sayo."
"Baby?"
"Yes?"
"I love you."
"I love you more."
"No, I love you the most."
"Okay, kailan kaba nagpatalo?" natatawang sabi niya. Nakitawa narin ako. Puta, ang sarap sa pakiramdam.
"Baby?"
"ohhh?"
"Baby?"
"Ano?"
"Baby?" ulit ko ulit.
"Ano nga? Paulit ulit ka—"
"I promise to marry you after we get out in this school. Trust me. " sinserong sabi ko. Nagtaas ng tingin si brianna. Halatang hindi makapaniwala.
"S-seryoso ka?"
"Yes, I'm very serious. I love you, and I want to build my family with you. I want you to be my wife and no one can get you away from me. Always remember that baby. " ngumiti ako. Nakatingin lang siya saakin. Ayaw ba niyang ikasal kami?
"I don't need your answer now, dahil alam kong pabigla bigla ako, that's why I'm promising to you para pag dating ng panahon na alam mo sa sarili mo na okay na, sasagutin na ako ng yes. I will marry you—"
"Yes, I will marry you kurt, paglabas na paglabas natin dito." nakangiting sabi niya, napatingin naman ako sa mga mata niya, may kung anong emosyon ang gustong sumabog doon, puro kasiyahan ang nakikita ko sa mga mata niya. Napakasarap titigan na masaya siya dahil saakin.
"Walang bawian ah?"
"Of course"
"Alam ko naman na hindi mo kayang bawiin yon" tumawa ako.
"Pa'no mo nasabe?" bumelat siya. So cute.
"So may balak kang iwanan ako? " pinaseryoso ko ang tono ko.
"Tssk! No!"
"Okay!" tumahimik ako pagkatapos.
"Hoy kurt!"
"Oh ano?"
"Ilan gusto mong anak?"
"What the fuck?"
"Wag mo kako ako minumura mura diyan, tinatanong kita ng maayos. Ilan gusto mong anak?" napaisip ako,gusto ko sana 5 kaso masyadong marami at mahihirapang magalaga si brianna.
"Opposite sex na twins, saka isa pang bunso na kahit anong gender. "
"So three?"
"Yes."
"Hmmm, nice. Kung sharpshooter ka, sana twins nga anak natin." nakangiti niyang sabi saakin. Napatulala naman ako sa mga ngiti niyang yon.
Damn, you really caltured my heart.
"hoy, tulala ka diyan?"
"Ah wala, ang ganda mo kasi." nakita kong namula ang mukha niya. Fuck.
"Kinikilig ka naman?" oh shit, kinikilig siya dahil sakin! Hahaha!
"What? Hindi ka makapag salita?"
"Gago, ba't moba kasi sinabi yon?" naiinis ang tono ng pagkakasabi niyang yon
"Kasi yoon ang totoo."
"Na ano?"
"Na sobrang ganda mo. Napaka. Sobra. "
"Magtigil kanga!!" sabi niya saka sumubsod sa ilalim ng kama.
Brylle's POV
Nandito ako sa office kung saan una kaming pumunta noong nagenroll kami rito. Nakadikit ang temga ko sa pintuan dahil mayroong dalawang tao na naguusap. Hindi ko sila kilala pero mukhang matataas ang posisyon ng dahil sa kanilang way ng pagsasalita.
"Steffanie.."
"You're love once. She's crazy!!"
"No! Hindi siya baliw"
"No, justine. Marami siyang pinapapatay para lang makuha amg gusto niya. Tell me, matinong pagiisip ba ang ganoon?"
"I don't know couz.. Hindi ko naman na magkakaganoon siya dahil kay kuya."
"Nagaalala ko para kay kurt, justin."
"Why?"
"Baka mandamay nanaman ng ibang tao si steffanie makuha lang ang kapatid mo. Nagaalala ako para sainyong dalawa. Si steffanie..."
"Mahal na mahal niya talaga si kuya, habang ako nagpapakatanga na mapansin niya."
"Magingat ka, justin. Ako na ang bahala sa kuya mo. Hindi kk siya pababayaan ng dahil lang sa kabaliwan ni steffanie.
Who the hell is steffanie?
"Call kurt now. Kaylangan natin siya dito. Nang malaman niya na ito habang mas maaga."
"Wait, couz. " ilang sndali pa nagsalita ulit ang lalaking nagngangalamg justin.
"He's coming." umalis ako sa pagkakadikit ng mukha ko sa pintuan dahil baka makita ako ni kurt. Hindi ko alam kung nasaam si brianna dahil hindi ako umuwi simula kagabi, si brian ang kasama ko magdamag kagabi, tinuturuan niya ang mg mga kaylangan kong malaman, sa ngayon kaylangan ko munang malaman kung sino si steffanie, nang makapasok na si kurt sa loob ng office. Idinikit kong muli ang mukha ko sa pintuan para marinig ang usapan nila.
"Anong kaylangan niyo sakin? " tanong ni kurt.
"Kuya, be ready. Sinabi na sakin lahat ni couz ang mga pinagagagawa ni steffanie. She's coming. Kilala mo siya. Gagawin niya lahat makuha kalang" there's bitterness in his lines.
"That will never happened, hindi niya ako makukuha ng dahil lang sa kasamaan niya. Pero..."
"Pero?"
"Alam niyo na agad kung saan ako pupulutin kung mawala man ako bigla. "
"Kay steffanie." halata ang inis sa tinatawag nilang 'couz'
"You got it men. Basta kayo rin, maghanda kayo sa pagdating ni steff. Nararamdaman ko malapit na. Justin, alam mona ang dapat mo'ng gawin. "
"Yes, kuya. Take care please. "
"Yes, you two too. I gotta go, yo'ng misis ko naghihintay pa saakin."
"Sus? Hindi rin kuya. Wala kang time sa mga ganyan." hindi makapaniwalang sabi ni justin.
"Akala mo lang yon, bro. Haha! Bye." dali dali nanaman akong umalis sa pintuan. At nagtago. Naramdaman ko namang bumukas na ang pintuan. Naglakad si kurt at nararamdaman kong papalapit siya sa pwestong pinagtataguan ko. Huminto siya sa pwestong mismong pinagtataguan ko pero hindi jiya ako makikita dahil madilim ang lugar na ito.
"I know who you are and what you are doing. Pero kung ano man ang narining mo. Please wag mo sasabihin kay brianna na may steffanie na darating at maninira. Ako mismo ang gagawa mg paraan para matapod amg gulong sisismulan ni steffanie. " umalid na siya at hindi ko magawang isaulo lahat ng sinabi niya. Hindi ako makapaniwalang alam niya ang ginawa ko, ganon ba talaga kalakas ang pakiramdam niya? Fuck..