Verse 1:
Yıllar geçse de kapanmıyor bazı yaralar
Bir bakmışsın en güvendiğin derinden yaralar
Tiksiniyorum artık aynadaki yansımamdan
Bıktım artık dostlarıma dert yanmaktan
Bu yazdığım bilmem kaç bininci şarkı
Hayat bir satrançtı ben düşünmeden oynadım şahı
Yazdığım binlerce şarkı hiçbiri bir işe yaramadı
Hayat bir satrançtı hemen oldum çoban matı
Şimdi derin düşünceler içinde seyahate çıktım
Derin derin düşündüm niye arafta sıkışıp kaldım
Ağladım hiç utanmadım zaten gizlice ağladım
Geceler boyu sürdü yakarışlarım yardım et Allah'ım
Yazdım içimde birikenleri biraz olsun sindirebilmek için
Aşık oldum,hayatımın hem en güzel hem en boktan günleriydi
Yazdım içimdeki çığlıkları biraz olsun dindirebilmek için
Hayattan sadece tek beklentim biraz olsun gülümsemekti
Halen kapanmayan derin yaralar var
Yıllar geçsede gözümden eksilmiyor yaşlar
Mutlu olmak için hüznümden beslenenler var
Artık kapanması gereken defterler var
Yıllar geçsede kapanmayan yaralarım var
Zamanın bile iyileştiremediği ama umudum var
Dost kazıkları ve deli dolu geçen aşklar
Sonra ardı arkası kesilmeyen elvedalar
Hepsi canımı sıktı içime attım bütün sıkıntıları
Öyle doldum ki içimde kendime bile yer kalmadı