ჯმ: გთხოვ ლეა დამშვიდდი.
ლეა: დედასთვის ჯერ არ მიწყენინებია.
ჯმ: მესმის რთულია მაგრამ იქნებ ისიც მართალია.
ლეა: ხო მაგრამ მანაც ხომ იცის რა არის სიყვარული...
ჯმ: გასაგებია მაგრამ რომელ დედას უნდა თავუსი შვილი ფსიქოპატზე გაათხოვოს.
ლეა:ჩემთვის არ აქვს მნიშვნელობა შენ ფსიქოპატი ხარ თუ დაუნი, იმიტომ რომ მე შენ მიყვარხარ და სიყვარულს ვერ შევეწინააღმდეგები.
ჯმ: ხელები მძლიერად მოვხვიე.
მეც მიყვარხარ...
ლეა: ჯიმინ ხომ არ დამტოვებ?
ჯმ: რათქმაუნდა არაა...
ტუჩებზე ნაზად ვაკოცე.
გთხოვ ცოტათი დამშვიდდი.
ცერა თითებით ცრემლები მოვწმინდე.
და მისი სახე ხელებში მოვიქციე.
არ მინდა ასეთს გიყურო.
რათქმაუნდა დედამ ის ყველაფერი რაც თქმა ფუჭი სიტყვებია, მას ახლა ყველა გრძნობა არეული ქონდა ბრაზის, ზიზღის, სიყვარულის და ასე შემდეგ.
ლეა: მართლა ეგრე ფიქრობ?
ჯმ: რათქმაუნდა.
ლეა: კარგი მოდი დავივიწყოთ ეს თემა.
ჯმ: და რა ვქნათ?
ლეა: მე ხომ ბავშვური ვარ, ხოდა რაიმე ვითამაშოთ.
ჯმ: რა?
ლეა: მოდი დახუჭობანა.
დიდი ხანია არ მითამაშნია.
მე დავიხუჭები ოღონდ.
ჯმ: კარგი...
ლეა: 1... 2... 3....
ჯმ: გადავწყვიტე დივნის ქვეშ დავმალულიყავი.
ლეა: მოვდივარ...
ნეტავ სად წავიდა?
ოთახში შევედი და ტანსაცმლის კარადა გამოვაღე.
უფს არ არის...
მაშინ აქ იქნება.
ფარდა გადავწიე.
არც აქ არის.
ოთახში მიმოვიხედე და გამეღიმა.
ამხელა კაცს თავში ტვინი არ აქვს *ვიცინი*.
დავიხარე და დივნის ქვეშ შევიხედე.
იცი ჯიმინ ამხელა კაცმა როგორ იფიქრე რომ დივნის ქვეშ ისე დაიმალებოდი რომ არ გამოჩნდებოდი.
ჯმ: ვჩანვარ?
ლეა: არა საერთოდ...
*ვიცინი*
ჯმ: კარგი ახლა შენ დაიმალე.
1... 2... 3...
ლეა: სამზარეულოში შევედი და პატარა შკაფში ძლივს დავიმალე.
ჯმ: სად წავიდა?
ჯერ საწოლის ქვეშ შევიხედე, მერე საბარგულში ვნახე კარაგდებიც გამოვაღწ არსად არ იყო.
სად ხარ?
სამზარეულოში წყალის დასალევად შევედი.
ლეა: ვცდილობდი უფრო დავმალულიყავი და შემთხვევით შუბლი მივარტყი რაფას.
აუჩ...
ჯმ: კარადა გამოვაღე.
აქ რა გინდოდა?
ლეა: ვიმალებოდი.
ჯმ: რამე იტკინე?
ლეა: არა არაფერი...
ჯმ: კაი გამოდი მაშინ.
ლეა: გამოსვლას ვცდილობ მაგრამ ვერ გამოვდივარ.
ჯიმინ...
ჯმ: რაიყო
ლეა: ვერ გამოვდივარ და დამეხმარე რა.
ჯმ: *ვიცინი* რას ძვრებოდი მერე.
ლეა: ჩემთან ჩაიკუზა და გამომიყვანა.
მადლობა...
ხელი შუბლზე მივიდე.
ჯმ: რა გჭირს?
ლეა: არაფერია ისეთი...
ჯმ: მოდი მანახე...
ლეა: არაფერია ჯიმინ...
ჯმ: კიდევ გავიმეორო?
ლეა: მასთან მივედი და შუბლი ვანახე.
ჯმ: გაგილურჯდა, ასე როოგე მიარტყი.
აქ დაჯექი.
ლეა: დივანზე ჩამოვჯექი და
ჯიმინს ველოდები რომელსაც ყინულები მოაქვს.
თავისკენ მიმაჩოჩა და კალთაში ჩამისვა.
მერე ყინული შუბლზე დამადო და მიმიხუტა.
ჯმ: ცოტა ხანში აღარ გეტკინება.
ლეა: კარგი...
შეიძლება ასე ხშირად დავჯდეთ?
ჯმ: მოგწონს?
ლეა: კი ძალიან.
ჯმ: კარგი ეს ჩვენს ტრადიციად ვაქციოთ.
ლეა: კარგი...
საღამოს
ლეა: ჯიმინმა ტელევიზორი ჩართო და დინავზე ჩამოვჯექით.
მან პლედი მოიტანა და დამაფარა.
მადლობა...
ჯმ: არაფრის...
ლეა: თავი მის მხარზე ჩამოვდე და დამეძინა...
********************
შემდეგ თავს შეიძლება დააგვიანდეს.