Abidin Dino 1943'te, dil bilimci, yazar ve çevirmen Güzin Diken ile evlendi ve Dino'nun ölümüne kadar asla ayrılmadılar. 50 Yıl boyunca birbirlerini kırmayarak, aşklarından bir tutam eksiltmeyerek yaşadılar.
Güzin Dino ölmeden kısa bir süre önce verdiği röportajda; "Çok mutlu olduk biz, çok mutlu yaşadık." diyor.
Montpellier / 3 Şubat 1967
"Sevgilim,
Penceremden, otelinden çıkıp koskoca valizini taşımanı seyrettim. Çabuk dön! Sevmenin de iniş çıkışları var.
Hasta bakıcı bugün hastalık tabelama bu duygumun derecesini çizdiyse, doktor korkacaktır. Sabah komşu binada göğsüme baktılar. İyiyim. Babacan bir doktor yeşil ışık yaktı ameliyata, yine de analizlerin sonucunu beklemeliymişiz. Kaç gün? Bilmiyorum. Saat 2'de Londra ile konuştum, Monica evde idi. Octavio gidememiş, filmle ilgili kişilerin seyahatte olduğunu tellemişler. Kızmış, Londra'ya dönmüş. Monica'ya, Octavio'nun borcunu unutmamasını hatırlattım. Haber gelmezse, yazar ya da telefon ederim.
Ne iğne, ne hap, ilaçların ilacı sensin. Sanırım en önemlisi, damla damla sevgili gözlerin... İyileşeceksem onlar iyileştirecek. Abidin tam zarfı kapatacaktım, Mme. Dessanis midir, Dessismidir, adını belleyemedim, ressam Akademi müdürünün karısı geldi. Çok hoş bir bayan. Gitmiş olmana üzüldü, yarın kocası gelecek. Birkaç gün için gidecekler, gelecek hafta sonunda dönecekler. Ben de biraz sonra gazete alacağım. Tam bunları yazarken, iğne, termometre, kahvaltı geldi, paldır küldür maça hazırlıyorlar, işin ucunda senin olman, hepsinden etkili. Piyes iyi gidiyor."
28 MART 1967
Sevgilim,
Paskalya araya girince üç gündür senden mektup gelmedi, büsbütün göreceğim geldi. Ben bu sabah daha iyi uyandım, akıtmaca iğne bile pek rahatsız etmedi, şimdi de fena değilim, neden, belli değil.
Bugün hava kapalı, o da keyfimi arttırdı, biliyorsun güneşe bile fazla saygım yok şu sırada. Abdelmalek'ten mektup vardı bu sabah. Hıfzılardan, bir de Joyce'tan. Hıfzılar seni beklediklerini yazıyorlar vs. Gazete filan yoktu. Mme. Laporte'a telefon ettim, cumaya yemeğe götürecekti evine (sonradan farkına vardım ki cuma izin günüm değil, pazara çevireceğim işi). Senin biraz olsun dinlenmene çok çok çok seviniyorum. Bin bir kere öperim. Harm as halkına selâmlar. Seninle bir arada, bir çatı altında olmak gözümde, alnımda, elimde, omzumda tütüyor.
Abidin"
VALLAURIS
31 MART 1967
Sevgili Güzin'im,
Dünkü buluşmanın sevinci hâlâ içimde parendeler atıyor. Sevgimizde aşınma şöyle dursun, yepyeni dalbudaklar fışkırmış her taraftan, hangisine bakacağıma şaşırdım, hem de ne güzelleştin!
Deniz kenarı, renkli yelkenler de işe karışınca, o hızla haftalarca sensizliği, tatsız ilaçları, koskoca sağlık kışlasının bunaltısını umursamayacağım sanıyorum. Sende de aynı duygu var gibime geldi, ne iyi! Bugün yağmur yağıyor, hava soğuk, nedense ısıtmadılar, hiç umurumda değil.
Pupa yelken gidiyorum. Dün akşam, bugün öğleyin yemek odasında yedim, çok düzgün. Saat 19:30 bir de 12:30. Tabak, bardak, dörtkişilik masalar, çok bol yemekler (tek başıma koskoca bir salata çömleği verdiler, dün dört kişi yediğimiz gibi). Bu sabah yeni masada resim çizdim. Dün akşam ikinci katın salonunda televizyon haberlerini seyrettim, saat 2:00 'de, o da uygun. Yani benim için artık üzülme. Salı günü Mme. Laporte'a gideceğimi söylemiştim.Bu sabah Paris'e çiçekleri göndermek için Schierano'lara telefon ettim (gönderecekler), çok hoş karşıladı Zet hanım (Siınone sokakta imiş) hangi gün istersem yemeğe bekliyorlar. Vallauı is'tcn ile hatırlayamadığım tanıdıklardan selâmlar geliyor, selâmları taşıyan garson M . Jean. Belki perşembeye Vallauris'e inerim, yorgun olmazsam.
Başka? Bir sürü mektup geldi. Şehnaz'dan, Pierre'den (mektupların hepsini yeni almış), Hackett'lerden Rio'dan selâm, Nermin Streater'den (hastalanmış) Jacqueline'den mektup sana imiş, açtım, gönderiyorum. İyisi mi birkaçını sana gönderiyorum okursun. Bütün bunların hiçbiri umurumda değil, seninle beraber bir Sputnik hızı ile dünyayı dolanıyorum durmadan, başka bir şey bilmiyorum.
Abidin"
20 NİSAN 1967
Sevgilim,
İsviçre'den para gelmiş, bugün bankadan kâğıt geldi. Bu sabahki mektubunu aldım, doktorla konuşmuşsundur bana sonucu bildir. "Perfusion"lara 18 Mart'ta başlanmıştı, yani iki gün önce bir ay oldu. Acaba ara vermeyecekler mi? Sana belki gösterirsin diye Hamburger'in mektubunu yolluyorum.Milvia'lar, ağustos ayında, Delaporte'un evini tutmak istiyorlar 800'e, yazdım.
Biz 5 Eylül'den sonra, ya orayı ya Hugo'ların yerini tutarız, daha bir ay ya da üç hafta için, senin durumuna göre. Her iki yerde ben olmasam da sana yardım edecek kişi bulunur. Madame Hackett'e cevap yazıp, resmi seçmeleri için yazmayı unutma, gelecek haftanın sonunda bir hafta için gidiyorlar, onun için gecikme. Senin çok güzel fotoğraflarını seçtim ve senin kanepenin üstüne sıraladım. Sonra, benim çizdiğim portreyi de kütüphanenin üstüne yerleştirdim.
Dün Hazai'in konferansına gittim, seni sordu. Akşam yalnızdım, sinemaya gittim. Bu akşam Mlie. Pruhlien (benim talebe)'ye davetliydim, el resimlerini götüreceğim, bakalım. Berkes'in kitabının çevirisi için az para verecekleri için yapamam, dedim.Sinema aptaldı. Gît-le-Coeur sokağında yeni bir sinema. Nermin'den bir mektup aldım.
Seni çok göreceğim geldi, işte o kadar. Çok öperim.
Güzin
11 MAYIS 1967
Güzinim, Festival umurumda mı!
Elbette ki hiç kıpırdamam haber alıncaya kadar. Bu mektubu alacağın sırada, herhalde telefon etmiş olacaksın, ya da edeceksin. Ben izni alır, sizi karşılarım cumartesi sabahı. Bence yarın Mehmet Ali'yi Rouleau ile mutlaka görüştür, bir gün bile geç kalsa, şu sırada bence sesini duyurması lâzım Fransa'da. Eğer çok yorgunsa, gelemiyor ya da gelmesi ona fazladan bir yorgunluk ekleyecekse, hasretime rağmen sineye çekerim, her şeyden önce sağlığına bakması lâzım. Dönüşte Observateur'den P. Lantin ile de görüşmesinde fayda var. Abdelmalek o işi düzenler. Bu gazetecilerin Türkiye'deki durum üstüne, en yetkili ağızdan bilgi edinmeleri şart. Aynı fırsatı tekrar yaratmak zor olur.
Senin de kalmanda fayda varsa (Koulcau'yu eve davet edebilirsin), kal. Bence Russell mahkemesinden bile daha önemli şu sırada Türkiye'de olan bitenlerin duyurulması. Öylesine bir sessizlik var ki, memleketin sorunları üstüne, öylesine bilgisiz bırakılmış ki dünya halkoyu, demokrasiyi boğuntuya gel irmek isteyenler için âdeta bir çağrı!
Mehmet Ali'den rica ediyorum, gecikse bile Paris'te yazı yazabilecek kişilerle görüşsün bu şart. " Duygusal" çıkarını feda etmeye, bu sefer Mehmet Ali'yi görüşmemeye bile kalamayabilirim bu uğurda! Mehmet Ali kala kafa sallayacak, " Vatan için neler yapmaz" diyecektir " Şu Labdüş..." İşte böyle, Racine ya da Corneillevâri bir durum.Konuyu değiştirelim, sen ne akıllı kızsın, kadife pantolon için sana yazacaktım. Hayda! 1-2-3 gün sonra seni göreceğime âdeta inanamıyorum sevincimden!
"Son Yön"de. Nâzım'ın ağzından sanat düşünceleri çıktı, fakat ikinci tefrikası, birinciyi almadım, evde varsa,getir! Apartman halkına selâm.
Mektupta filan öpmüyorum artık, sahiden öpmeyi bekliyorum.
Abidin
"Dört ayaklı bir yaratık olan atın gözlerine dikkatle baktınız mı hiç? Parmaksız bacaklarının küt uçları, ne verecek, ne de bir şey alacak durumda, böylece at ne resim yapabilir, ne de okşayabilir. Gözlerinin sonsuz kederi işte bu yüzden. "
Abidin Dino
---
10 haftalık aşk, sevgi, özlem ve tutku dolu bir yolculuğun sonuna geldik. Sizlerle beraber bu satırların arasında yolculuk yapmak, tarihin tozlu sayfaları içinden bu derin aşk hikayelerini çıkarmak ve günümüzün şartlarında hayal etmek bizim için eşsiz bir deneyimdi. Umarız siz de en az bizim kadar bu yolculuktan keyif almışsınızdır.
Şimdi ise sıra sizin kalemlerinize geldi. On hafta boyunca size örnek olacak ve ilham verecek mektupları derleyip paylaşmaya çalıştık. Ve sonunda, gelecek hafta sizin kalbinizden taşacak aşk mektupları için yarışmamız başlıyor olacak. Bizi takipte kalın ve kalbinizi sıcak tutun. ❤