AVERY'S P.O.V. (zaterdag)
Ik lig tegen Harry aan in bed die ook nog wakker is. Liam blijft slapen en ligt in de logeerkamer. Het dringt me eigenlijk nog steeds niet echt door dat Sophia is ontvoerd door waarschijnlijk Zayn en Senna. Maar waarom zouden hun dit nu doen? Hoe zouden hun Sophia kennen? En wat zou ze dan fout hebben gedaan? Ik bedoel ze is het aller aardigste, liefste en leukste meisje dat ik ken. Je kan toch niet boos op haar worden? Of wel?
- - -
Ik word wakker door het zonlicht wat door de gordijnen schijnt. Harry is al uit bed want naast me is een lege plek. Ik besluit op te staan en maar eens te gaan ontbijten want het is al iets over 10.
In de keuken zitten Liam en Harry aan tafel te kletsen en te ontbijten. De tafel is gedekt maar er is nog een bord over. "Hey, goedemorgen schone slaapster", glimlacht Harry, hij loopt naar me toe en kust zacht mijn lippen. "Goedemorgen Harry. Goedemorgen Liam", glimlach ik als ik aan de tafel ga zitten. "Heb je een kunnen slapen?". "Ja opzich wel", glimlacht Liam zwakjes. "Weetje wat? Het is weekend waarom gaan we niet iets leuks doen? Harry en ik hebben toch niet veel te doen", stel ik voor om de stemming wat op te krikken. Harry knikt om te laten weten dat hij het een goed idee vind omdat zijn mond vol zit. "Ik vind het goed. Anders ga ik me toch alleen maar vervelen en aan Sophia denken", zegt hij. "Nou dat is dan afgesproken. We kunnen naar het meer gaan en daar gaan picknicken? Of we kunnen ergens een ijsje gaan halen?". "Picknicken lijkt mij wel een leuk idee", zegt Harry. "Klinkt leuk", zegt Liam. "Dan gaan we dus picknicken".
Na het ontbijt gaan we naar de supermarkt om lekkere dingen te halen voor bij de picknick. Liam en ik besluiten samen een cake te maken en zoeken nog spulletjes om de cake mee te versieren.
"Nee die blauwe zijn leuker!", zegt Liam. "Maar roze is vrolijker en die smaakt lekkerder", zeg ik terug. We hebben allebei een pak glazuur in onze handen. "Dan nog is blauw een leukere kleur", zeurt hij door. "Nou goed dan", zeg ik uiteindelijk en ik zet het roze pak terug. Harry is bij het drinken aan het kijken. Liam en ik lopen naar hem toe. "En heb je al iets gevonden?", vraag ik aan de knapste jongen van de wereld. "Appelsap. Is dat goed?". "Dat is helemaal prima". Hij glimlacht en legt het pak in de kar.
"Volgensmij hebben we nu alles. Of niet?", vraagt Liam die nog eens goed in de kar kijkt. "Ja volgensmij wel", zget Harry. We lopen naar de kassa, rekenen af en gaan dan weer terug naar huis.
Harry en Liam zitten voorin en ik achterin. Ik staar maar een beetje uit het raam. De bomen vliegen voorbij. De lucht is helder en er is geen enkel wolkje te zien. Perfect picknick weer dus. Ik kan me de laatste keer dat ik met Harry ging picknicken nog perfect herinneren.
*Het was heel zonnig en het was lekker warm. Harry en ik hadden nu twee weken een relatie. We hadden een mand vol met eten (veelste veel), een kleed en kaarsjes omdat we best laat gingen pickinicken. De kaarsjes stonden aan en we lagen op onze rug naar de sterren te kijken. Harry had mijn hand vast en fluisterde lieve dingetjes in mijn oor. Na een tijdje begonnen er langzaam regen druppels naar beneden te vallen, ookal waren er geen wolken aan de lucht toen we gingen. Het begon met weinig druppels maar het werden er steeds meer en meer en meer De regen leek ons niet veel te boeien want we bleven gewoon liggen. Na een tijdje was het echt pikke donker geworden dus besloten we maar terug te gaan. Op eens bleef Harry stil staan en keek me diep in mijn ogen aan met zijn prachtige heldere groene ogen. Zijn gezicht komt dichter naar me toe. De centimeters tussen ons werder er steeds meer. Zijn lippen raken zacht de mijne. Eerst een kusje. Dan nog een en nog een. Dan hield hij zich langer tegen me aan, zijn tong vroeg om toestemming. Hij draaide rustig rondjes om mijn tong en speelde ermee. Ik wist niet wat ik moest doen dus ik volgde zijn beweging, liet hem mij leiden. Na een tijdje waren we helemaal doorweekt van de regen.
"Dit had ik altijd al een keer willen doen", glimlachte hij toen hij zich terug trok. Ik glimlachte naar hem niet wetend wat ik moest zeggen. Hij pakte mijn hand en we liepen verder terug naar de auto. Zonder een enkel woord te zeggen reden we terug naar huis. Ik leunde met mijn hoofd tegen de raam denkend aan wat er zojuist gebeurt was. *
"Hallo aarde aan Avery". Harry zwaait met zijn hand voor mijn gezicht. "Huh? Wat?", vraag ik verbaasd. "We zijn er, je kan uitstappen", zegt hij en hij stapt uit. Ik doe de deur langzaam open en stap ook uit. Ik voel me opeens heel erg moe worden en wil het liefst gewoon gaan slapen.
"Hoe laat gaan we picknicken?", gaap ik. "Ehm rond een uur of vier, hoezo?", vraagt Harry als hij de boodschappen op de keuken tafel legt.
"Li, kun jij misschien de cake maken ik moet echt even gaan slapen ik ben zo moe", "Oke zal ik doen", glimlacht hij. "Thanks Li", glimlach ik terug en ik geef hem een knuffel. Dan loop ik naar Harry en geef ik hem een kus volop op zijn mond. "Tot straks Harry". "Lekker slapen babe".
Ik loop naar de slaapkamer doe mijn pyjama aan en kruip snel in bed. Ik ga aan Harry's kant liggen want daar ruikt het zo lekker naar hem. Het voelt zo vertrouwt om daar te liggen. Ik kan maar niet vaak genoeg zeggen dat ik zoveel van hem hou. Hij is de enige jongen waar ik van hou, buiten mijn familie dan.
SENNA'S P.O.V. (Donderdag)
"Weetje nou al wat er gaat gebeuren?", vraagt ik dringerig aan Zayn die op de bank een sigaret zit te roken. "Schat doe nou eens rustig, het komt allemaal goed. Kom eens hier", zegt hij en hij slaat met zijn hand op zijn schoot. Ik geef hem een glimlach en ik ga op zijn schoot zitten. Ik leun met mijn hoofd teken zijn schouder en hij slaat een arm om me heen. "Jij bent het mooiste meisje dat ik ooit heb gezien, weet je dat?", fluisterd hij in mijn oor. Ik schud nee. "Dat ben je in ieder geval wel". Ik bloos en geef hem een kus op zijn wang.
Brad zou me hebben gewaarschuwt voor hem maar die er nu niet dus hij kan niets zeggen wat ik niet mag. Het is echt zwaar klote dat hij in het ziekenhuis ligt, maar het is toch wel zijn eigen schuld. Had hij maar niet door rood moeten rijden. Dankzij hem ligt ook nog eens de moeder van Avery in het ziekenhuis. Ik vind dat best sneu want haar vader is best vaak weg en nu ligt haar moeder ook nog eens in het ziekenhuis.
"Wat is er babe?", vraagt Zayn als hij een plukje haar achter mijn oor weg steekt. "Niks...". "Ow kom op. Ik weet dat er iets is, verteld het me maar gewoon, je kan me vertrouwen". "Er is echt niets geloof me nou. Ik ben gewoon een beetje moe". "Dus er is wel iets, je bent moet". "Yup, dus ik ga nu even op bed liggen". En met die woorden sta ik op en loop ik naar de slaapkamer. "Zie je zo wel weer", glimlach ik en hij geeft me nog snel een kus.
Ik trek mijn pyjama aan en kruip voor een uurtje mijn bed in. Ik weet niet wat ik van dat plan van Zayn moet vinden, ik bedoel eigenlijk wil ik dit helemaal niet doen maar ik heb geen keus.
HARRY'S P.O.V. (zaterdag)
Ik zit met Liam in de keuken aan de tafel. "Hoelang zou ze gaan slapen? Want dan weet ik wanner ik die cake moet gaan maken", vraagt Liam. "Ik denk maar een uurtje ongeveer dus ik zou nu maar beginnen", zeg ik. "Oke, dan zal ik maar eens beginnen". "Hij staat op en pakt alle spullen die hij nodig heeft.
"Harry, kun je misschien de oven aanzetten want ik weet niet hoe die hier aan moet", vraagt hij. "Ja komt voor elkaar", zeg ik en ik loop naar de oven om hem aan te zetten. "Dankje", glimlacht hij en hij gaat verder met de cake bakken.
"Ik denk dat ik maar eens bij Avery ga kijken", zeg ik terwijl ik opsta. "Oke is goed", zegt Liam. Ik loop naar onze slaapkamer en doe de deur zachtjes open. Ze ziet er zo prachtig en schattig uit als ze slaapt. Ik voel me zo gelukkig dat ik degene ben die haar blij maakt. Dat ik degene ben waar ze van houd, waarmee ze alles kan delen. Ik hou zoveel van haar. Ik begrijp nu ook pas echt goed hoe Liam zich voelt. Ik zou echt kapot gaan van binnen als mijn prachtige meisje Avery ontvoerd zou worden. Als ze nou toch eens zou weten hoeveel ik van haar hou. Ze weet dat ik van haar hou en zij ook van mij, maar weet ze ook dat ik alles zou opgeven om voor altijd bij haar te blijven?
Zonder twijfel ga ik naat haa in bed liggen. Gewoon met mijn kleren aan. Meteen voel ik haar dichter tegen me aan komen liggen. Ze slaat haar armen om me heen en ze legt haar hoofd op mijn borst. Zacht druk ik een kus op haar voorhoofd.
Liam is druk bezig in de keuken want ik hoor pannen en allemaal andere dingen tegen elkaar aankomen. Gelukkig wordt Avery er niet wakker van.
- - -
"Ave, wakker worden liefje", zeg ik zacht ik haar oor. "Huh?", zegt ze slaperig. "Wakker worden we gaan zo picknicken". "Ow eh ja oke. Zit je hier al de hele tijd?", vraagt ze. "Misschien wel", grijns ik. "Creep", lacht ze. "Eh, kan ik er wat aan doen dat je er zo lief uit ziet als je slaapt". Ze lacht en schud haar hoofd. "Ik ga me maar eens opfrissen", lacht ze en ze staat op. "Niet te lang he, we willen wel zo gaan", zeg ik en ze knikt. Ik loop weer naar de keuken en zie dat Liam al alles heeft ingepakt. "Is ze bijna klaar?", vraagt Liam. "Yup, ze frist zich even op en dan kunnen we gaan", zeg ik. "oke, alles is in iedergeval ingepkat". Ik knik. "Dankje".
- - -
"Deze plek is zo mooi", zegt Avery. "Weet ik. Ik hou van deze plek", zeg ik en ik ga op het kleed zitten en Avery ook. We pakken en bordje en doen er wat eten op. Daarna schenken we nog wat drinken in en zitten we allemaal op het rood geruitte kleed.
"Og my god deze cake is goddelijk!", zegt Avery tegen Liam als ze de hap van haar cake heeft doorgeslikt. "Dankje", glimlacht Liam.
Plotseling horen we een gil. "AAAAH, HELP ME! ALSJEBLIEFT!", zegt de stem. Ik hoor het niet super goed want de bomen houden het geluid tegen. "Wie zou dat zijn?", vraagt Liam. "Ik heb echt geen idee, zullen we maar gaan kijken?", vraagt Harry. "AAH STOP!! HELP ME!", horen we nog een keer. Het is een vrouwenstem, dat is zeker. "Oke ik ga er naar toe. Straks zit er iemand in de problemen", stel ik voor. "Ik ga mee", zegt Liam en we staan op. "En ik dan?", vraagt Avery. "Ik wil niet daat jou iets overkomt babe". "Maar wat als er iets met jou gebeurt?". "Ik red me wel". Ze kijkt me aan met een pruillip. "Het komt goed babe. We gaan alleen even kijken wat er is". Ik geef haar een kus en loop samen met Liam richting het geluid. "HELP ME!", hoor ik de stem weer zeggen.
+ + +
heyooo,
sorry dat ik zo lang niet meer heb geupdate!:( ik heb het super druk! ik moest nog tentamens inhalen en heb over anderhalve week alweer een proefwerkweek!:(:(:(:(
Ik hoop wel dat jullie het weer leuk vonden!!
PLEASE VOTE, COMMENT, FOLLOW:)
XXXXXXX IrwinsBandana_