👑
CHAPTER 2
MAAGANG nag-out si Knight sa Café ng araw na 'yon. Iyon ang unang beses na maaga itong umuwi na ikinasiya naman ni SM. Mabuti naman at nakinig na Ito sa kaniya na umuwi ng maaga at nagpahingang mabuti.
Knight had been working In her café for a week now. At isa lang ang masasabi niya, napakasipag nito. Wala itong reklamo sa kung ano man ang trabaho sa Café.
Kahit walang emosyon palagi ang mukha nito, maayos naman itong magtrabaho.
"Mauna na ako, boss." Sabi sa kaniya ni Monet bago sumakay sa Taxi na pinara nito.
"Sige." Nginitian niya si Monet at kumaway dito. "Ingat sa pag-uwi, Monet. Good night."
"Good night din, Boss." Ani Monet bago tuluyang isinara ang pinto ng Taxi.
"Ayos lang ba talaga boss na mauna kaming umuwi?" Tanong ni Juls sa kaniya habang nakasakay ito sa motorsiklo nito at naka-angkas naman si Josh. "Medyo gabi na rin, boss."
Nginitian niya ang dalawa. "Ayos lang ako. Kaya ko ang sarili ko."
"Sige, boss. Ingat."
"Ingat din kayo."
Nang makaalis ang dalawa, napatingin siya sa madilim na kalangitan habang naghihintay ng Taxi na daraan.
Niyakap niya ang sarili dahil sa dilim. Kumuyom ang kamao niya. She already had seen so many therapists to nurse her back to normal but she's still afraid of the dark.
When will she forget what happened to her?
Bumuga siya ng marahas na hininga saka mariing pinikit ang mga mata para pakalmahin ang sarili.
SM counted one to ten while calming herself.
Pilit siyang nag-iisip ng magagandang ala-ala para makatulong para pakalmahin ang sarili niya at sa hindi malamang kadahilanan ay pumasok si Knight sa isip niya.
SM smiled.
She and Knight always dine together these past few days. Mukhang nasasanay na siyang kasama itong kumain at mukhang isa iyon sa masasaya niyang memorya.
Well. He's a good guy. There's nothing wrong with that. Hindi ito ngumingiti sa iba pero palagi itong may ngiti para sa kaniya.
Natigilan siya sa pag-iisip ng makarinig ng busina ng sasakyan. Nang tingnan niya kung sino 'yon, nakahinga siya ng maluwang ng makitang taxi 'yon na walang sakay na pasahero.
Nang bumukas ang passenger seat, nagmamadali siyang sumakay at ibinigay ang address ng bahay niya habang kinakalkal ang shoulder bag niya para sa wallet niya.
"It's late. Uuwi ka pa lang?"
Natigilan siya sa pagkalkal sa bag niya at namimilog ang matang napabaling sa driver ng Taxi.
Umawang ang labi niya ng makilala ang Driver. "K-Knight?"
Knight smiled at her. "Evening, boss."
Napakurap-kurap siya sa lalaki. "A-anong... a— anong... T-Taxi driver ka rin?"
"Yep." Pinausad nito ang Taxi. "I need money so I have to work harder. I'm a Taxi Driver, DJ, Waiter and I even clean gardens." He was smiling happily. "Nagbubuhat din ako ng mga bagahe sa port ng kaibigan ko. It's actually so much fun."
Hindi siya makapaniwalang napatitig sa binata na nagmamaneho. Akala niya mayaman ito. The way he talks, he sounded like a rich man. The way he dressed himself, he seems like a rich man.
She can tell.
Maybe he's lying again.
SM took a deep breath before speaking, "ang dami mo palang trabaho. Nakakapagpahinga ka pa ba?"
"I'm okay." Awtomatiko ang sagot nito at walang emosyon.
He's not okay. She can tell. There's dark circle under his eyes and he looks weary. "Knight?"
"Hmm?"
"Kailan ka huling nagpahinga?"
Binagalan nito ang pagpapatakbo ng sasakyan habang pasulyap-sulyap sa kaniya. "Yesterday or was it two days ago... I'm not sure..."
What the... "Are you okay?"
Knight nodded. "Yeah. Don't worry. Sanay na ako sa ganito kaya ayos lang talaga ako. I can't sleep these past few days and I'm really having a hard time resting so... yeah... ayoko namang uminom ng sleeping pills para nakatulog. Mas napapagod ako."
SM couldn't move. She was just looking at Knight in shock. Her chest getting heavy at what he said.
This man... what kind of life is he living?
SM took a deep breath and smiled. She doesn't want to burden him with her worries about his health. "Kanina ka pa ba namamasada?"
Tumango si Knight. "When I left the Café."
"Kumain ka na ba?"
"Hindi pa. Wala akong gana. Mamaya na siguro pag-uwi ko."
She's getting more and more worried of Knight. "Ang likod mo, kumusta na?" Halos pabulong ang boses niyang tanong. Alam niyang paulit-ulit na lang siya sa pagtatanong pero hindi niya mapigilan ang sarili. "Is it healing okay?"
"It's fine." He sounded convincing.
Huminga siya ng malalim. "That's good. I'm glad you're fine."
What's the point of asking him when he's just going to lie? Bumuntong-hininga siya.
"You should stop that."
Napabaling siya sa katabi. "Stop what?"
"Stop worrying about me." Anito saka nakita niyang humigpit ang hawak nito sa manibela. "Baka anong isipin ko."
Napakurap-kurap siya rito. "Anong Ibig mong sabihin? Ganito naman talaga ako sa lahat—"
"I know and that pisses me off." Knight blows a loud breath. "Ang sinasabi ko lang naman ay huwag kang masyadong maging mabait sa 'kin."
SM stilled. This man is not used to niceness or kindness. "Sige. Hindi na."
Hindi na umimik si Knight at ganun din siya kaya nabalot ng katahimikan ang buong sasakyan hanggang sa ipinarada nito ang sasakyan sa labas ng bahay niya.
"We're here."
Tahimik siyang tumango saka nagbayad. Nang hindi iyon tinanggap ni Knight, inilagay niya Iyon sa dashboard.
"Salamat." Aniya bago lumabas ng Taxi at naglakad papasok sa bahay niya.
Knight doesn't want niceness or kindness from her... maybe it's making him uncomfortable. Sinasabi niya sa sarili niya na dapat sundin niya ang sinabi ni Knight na huwag nang maging mabait dito pero hindi niya napigilan ang sarili na lingunin ito.
Her eyes widen when she saw him leaning on the hood of the taxi while looking at her.
Then he smiled. "Puwede ba akong pumasok?"
"Akala ko ba ayaw mong maging mabait ako sa 'yo?" Balik niyang tanong dito.
Knight sighed loudly before walking towards her. "What can I say? I'm a sucker for you."
"What Is that supposed to mean?" Naguguluhang tanong niya.
"It's a song." Knight cheekily answered her, dodging her real question. "Don't mind me."
Hindi na lang niya binigyang pansin ang sinabi nito. "Come on in then." Aya niya sa binata. "I'll make you some coffee."
Kaagad namang pumasok sa bahay niya si Knight ng buksan niya iyon.
"Upo ka muna." Aniya na iminuwestra ang kamay sa sofa.
Inilapag ni SM ang bag na dala sa pang-isahang sofa saka hinubad niya ang sapatos na suot bago naka-paa lang na tinungo ang kusina para kumuha ng cake sa ref niya saka pinag-timpla ng kape si Knight.
Nang makabalik siya sa salas, inilapag niya ang cake at kape sa center table. "Kain ka muna. Magbibihis lang ako."
Kinuha niya ang bag sa sofa saka tinungo ang kuwarto niya. Nang makapaglinis ng katawan at makapagbihis ng pangbahay, binalikan niya si Knight sa sala.
"That was fast." Natatawang sabi niya ng makitang ubos na nito ang cake at nangangalahati na ang lamang kape sa tasa nito.
Tumingin sa kaniya ang binata. "I want to take advantage of your niceness." Anito saka tinapik ang nasa dulong espasyo ng mahabang sofa. "Sit here."
Wondering what this man was up to, she sat on the long sofa.
Pero mukhang hindi na niya kailangan pang mag-isip ng malalim kung anong balak nito dahil kaagad niyang nalaman ng makaupo siya.
Nahiga ito sa sofa at ginawang unan ang mga hita niya.
Napaigtad siya sa ginawa nito dahil hindi siya komportable. Gusto niyang Itulak palayo ang ulo ng binata... palayo sa hita niya... pero sa isiping pagod ito, walang tulog at hindi pa kumakain, hindi siya gumalaw at hinayaan lang nito.
She let herself get used to the feeling of their closeness. Para kahit papaano ay maging komportable siya at hindi mailang sa sobrang pagkakalapit nila.
"Let's stay like this for a little while." Anito habang unti-unting pumipikit ang mga mata. "Feels good..."
Bumaba ang tingin niya sa binata. Being this close to Knight, she can see that he already dyed his hair brown again. She can't see any blonde strand anymore.
Umangat ang kamay niya para haplusin ang buhok ng binata na nakaunan sa hita niya para tulungan ang sarili na maging komportable sa pagkakalapit nila.
His hair felt soft on her hand. It feels good to touch and caress.
Bahagyang napasinghap si SM ng hulihin ni Knight ang isa niyang kamay saka ipinatong nito Iyon sa dibdib nito.
SM wanted to pull away, but he feels warm and couldn't make herself do it.
Maybe this can help him rest? Gusto niya itong makapagpahinga. The weariness on his face is worrisome.
'I can't sleep these past few days and I'm really having a hard time resting...' that's what Knight said earlier.
Pero nakapikit na ang mga mata nito ngayon. Is he resting now?
"Knight?"
Pinagkrus nito ang mga braso sa harapan ng dibdib habang nakatihayang nakahiga. "Don't make me go away. I know you're uncomfortable but... maybe just for a minute?"
Humugot siya ng malalim na hininga, "sasakit ang leeg mo kung uunan ka sa hita ko. Ikukuha na lang kita ng unan para maayos kang makapagpahinga."
"It's okay. You feel better than a pillow." He whispered. "You feel warm. When was the last time I felt that? It's always cold. Wherever I go, whatever I do... it's cold."
Hindi na siya nagpumilit pa. "Sige na, pahinga ka na."
Bumukas ang mga mata nito at nag-angat ng tingin sa kaniya. "Can you endure being this close to me a little longer? I know it's selfish and you're uncomfortable but... just a little more minute?"
Hinaplos niya ang buhok nito para hindi ito mag-Isip ng kung ano-ano. "Pahinga ka na." Aniya, "magsasabi ako kung hindi na ako komportable."
Knight closed his eyes, seconds later, he was fast asleep.
That's good. Rest well, Knight.
Hindi gumalaw sa SM sa kinauupuan hanggang sa maramdaman niyang inaantok na siya. Sumandal ang katawan niya sa likod ng sofa at napapikit siya.
Naghikab siya saka unti-unting pumikit ang mga mata niya.
Seconds later, she was oblivious to the world. Uncaring even when there's a stranger in her home.
KNIGHT WOKE up feeling satisfied. It feels like something warm was draped over his chest and it feels good. He never felt this good after waking up. Palagi siyang iritado o kaya naman ay walang buhay.
Iminulat niya ang mga mata at parang may tumambol ng mabilis sa puso niya ng makita ang rason kung bakit nakaramdam siya ng ganung emosyon.
It's SM.
She was asleep. Her head was resting on his chest and her face was facing him! So, fucking close!
His heart pounded loudly.
Would she hear my heart beat pounding?
Nakagat niya ang pang-ibabang labi habang nag-Iisip ng paraan kung paano aayusin ang posisyon nilang dalawa. Her face was so close to his, he's having dirty thoughts.
Alam niyang hindi komportable ang posisyon ng dalaga pero dahil siguro antok na antok na ito kaya wala na itong pakialam.
Fuck! How can he be selfish?
Tiningnan niya ang relong pambisig.
4:40 AM.
Mothefucker! Hindi ko naman alam na matagal akong makakatulog! He's used to sleeping for thirty to one hour only— without sleeping pills! And he didn't take any last night!
He stared at SM's sleeping face. I actually fell asleep on her lap as my pillow. A good sleep at that. That's new.
Anong bang mayroon sa babaeng 'to?
Napabuntong-hininga siya saka maingat na inalis ang pagkakaunan ng dalaga sa dibdib niya. He was thankful when she didn't wake up and continued sleeping soundly.
Mabilis siyang bumangon habang nakaalalay ang kamay niya sa ulo ng dalaga saka mabilis pero maingat niya itong kinarga.
Then he stilled when realization hit him. "Where the fuck is her room?" Pabulong niyang tanong habang umaakyat ng hagdan patungo sa second floor ng bahay.
May tatlong kuwarto ang second floor.
Knight sighed and opened the first one. The room smells like SM. This is her room for sure.
Maingat niyang Ihiniga ang dalaga at tumigil ang paghinga niya ng gumalaw ito. Akala niya magigising si SM pero tumagilid lang ito ng paghiga saka nagpatuloy sa pagtulog.
Bumuga siya ng marahas na hininga saka tumingin sa relong na nasa bedside table.
4:42 AM.
He bit his lower lip and return his gaze on SM.
Then something caught his eyes.
Bahagyang nakataas ang laylayan ng pang-itaas nitong damit kaya kita niya ang beywang nito at mayroon doon nakakuha ng atensiyon niya.
His blood runs cold when he figured out what it was.
A healed cut wound. Three inches long.
His cold hands trembled as he reached for the hem of her shirt to slightly pull it up. Gusto niyang pigilan ang sarili, alam niyang mali ang gagawin niya pero hindi niya kayang itigil ang ginagawa.
Bahagyan niyang itinaas ang laylayan ng pang-itaas nitong damit at bumulaga sa kaniya ang ilang mahahabang hiwa na sigurado niyang gawa ng kutsilyo.
It's already healed but it still shook him to the core.
Para siyang nanghihinang napaupo sa gilid ng kama at napatitig sa mukha ng dalagang mahimbing na natutulog.
Here he thought that SM didn't suffer anything horrible in life because she was always kind and nice... but he was wrong.
Those cut wounds... what happened to her?
Nasapo niya ang dibdib ng makaramdam ng paninikip doon.
"Fuck..." Kumuyom ang kamao niya. "Fuck... who did this to you?"
Mabilis siyang tumayo at lumabas ng kuwarto baka magising niya si SM sa sunod-sunod na mura na lumabas sa bibig niya.
Tumakbo siya palabas, ini-lock niya ang pinto ng bahay saka ang gate bago sumakay sa taxi niya at minaneho iyon deretso sa BV.
He was fuming mad! He needs to calm the fuck down!
Nang makapasok siya sa bahay niya, kumakabog pa rin ng mabilis ang dibdib niya, nakakuyom pa rin ang kamao niya at kumukulo ang dugo niya sa galit.
Who the fuck did that to her?!
Dumeretso ang paa niya sa mini-bar niya saka kinuha ang bote ng rum, binuksan iyon at sa mismong bote siya uminom.
He dislike drinking this kind of liquor— he prefers beer— but he needed it to calm his nerves!
Hindi niya maalis sa isip niya ang nakitang mga pilat sa beywang at Ibaba ng likod ni SM.
Kung itinaas pa kaya niya ang damit nito hanggang sa balikat, mayroon pa kaya dun?
"Fuck!" Sinuntok niya ang counter ng mini-bar. "Fuck!"
Kinuha niya ang cellphone sa bulsa, walang pakialam kung dumudugo ang kamao niya, saka tinawagan si Valerian kahit madaling araw na.
Valerian answered after five rings. "This better be Important you moron—"
"I'm angry." Nagtatagis ang bagang na sabi niya.
Valerian sighed and ended the call without saying anything.
Inilapag niya ang cellphone sa ibabaw ng mini-bar counter at patuloy na uminom ng rum sa mismong bote.
Minutes later, he heard footsteps nearing the mini-bar.
It was Valerian. In his pajamas.
Valerian sighed heavily as he walk towards him. "For fuck's sake, Velasquez, I sleep late last night."
"I'm pissed." Aniya habang nagtatagis ang bagang.
"Ano ako, anger absorber mo?" Iritadong sabi ni Valerian habang nagsasalin ng whiskey, "seriously, Velasquez, ano na naman ba ang nangyari?"
Humigpit ang hawak niya sa bote ng rum, "I met this woman, she helped me..." nagtagis ang bagang niya, "she was very nice to me, Val. She wants nothing in return from me."
"And?" Umupo si Valerian sa katabi niyang stool na kinakaupuan. "What's wrong? You're disappointed because she turns out to be a bitch?"
Tumuon ang matalim niyang mata sa kaibigan at mahigpit itong kinuwelyuhan. "Take it back." He hissed. "She's not a bitch!"
Valerian froze, his eyes wide, shocked at his hostility. "Woah... fuck... what's her name?"
Natigilan siya at binitawan ang kuwelyo nito saka nag-iwas ng tingin. "Hindi mo na kailangang malaman 'yon."
"Really, Velasquez?" Valerian asked flatly. "Pati pangalan ipagdadamot mo? I'm married, you know."
Hindi siya umimik.
Valerian chuckled. "Fine, fine... keep the name. Fuck. You got it bad. Should I call the gang?"
Umiling siya.
Valerian sighed. "So... what made you mad?"
Bumuka ang bibig niya para magkuwento kay Valerian pero biglang pumasok sa isip niya si SM. He saw her cut wounds by accident. Ano na lang ang sasabihin nito kapag pinagsabi niya sa iba?
Siya nga ayaw na ayaw na nakikita ng ibang tao ang likod niya, ito pa kaya?
He can't embarrass her like that.
Tumikom ang bibig niya. "You can leave now."
"Motherfucker..." Valerian tsked. "Ayos lang kung ayaw mong sabihin pero kumalma ka muna bago ako bumalik sa bahay."
"Umuwi ka na, baka hinahanap ka na ni Grace—"
"Nagpaalam ako bago pumunta rito at pinayagan niya ako." Anito saka nagsalin ulit ng whiskey sa baso. "So... what are you up to these days."
"Waiter."
Napailing ang kaibigan. "You and your works."
He just smiled. "Yeah..."
"You know I can help you, right? If it's money—"
Umiling siya. "Don't. You know my father."
Valerian let out a loud breath. "Yeah, yeah, I know."
Knight's expression grimed when his ear picks up a sound of foosteps.
He puts his palm on the counter, push himself up, flipped mid-air and his feet landed Inside the counter.
Mabilis na kinuha niya ang nakatagong baril sa ilalim ng counter, ikinasa niya iyon saka itinutok Iyon sa bagong dating.
"My Lord..." itinaas ni Cloud ang dalawang kamay sa ere, "I came in peace."
Inilapag ni Valerian ang baso na hawak saka namulsa sa pajama nitong suot. "I'll go."
Tumango lang siya at tiningnan si Valerian na naglalakad paalis at tinapik lang ang balikat ni Cloud ng madaanan nito ang butler niya.
"What is it?" Tanong niya kay Cloud nang sila na lang dalawa.
"There's a Triad movement here in the country again." Anito, "we still have no information about it though. Mukhang nag-Iingat ang Triad na hindi sila matunugan."
Hinilot niya ang sentido. "Piece of junks. They're giving me headaches! Putulin mo ang ulo ng Isa, may tutubong dalawa. Can't I rest for a few weeks or so?" He tsked. "Tell the trackers of the Organósi under Asia to do their job right or I'll kill them all."
"Yes, my Lord."
His face turns cold. "I need Information by tomorrow morning."
Cloud nodded. "I will disseminate your orders to the trackers. I'll make sure that they'll have the information by tomorrow."
Hindi siya umimik at Inubos ang laman ng bote ng rum.
"Would you like two slices of cake, my Lord?" Kapagkuwan at tanong ni Cloud sa kaniya. "To wash your sour mood."
Galit na pinulot niya ang baril na Inilapag sa counter saka mabilis na sunod-sunod na kinalabit ang gatilyo niyon habang nakatutok kay Cloud.
Fifteen bullets. Cloud didn't budge nor blink. He stayed calm and collected as he looked at him while firing every single bullet of the goddamn gun.
Knight puffed a loud breath when he saw the bullet holes behind Cloud. Only missing an inch from his butler's head.
"Fuck."
"Still mad, my Lord?" Cloud asked coolly.
"A little." Sagot niya saka naglakad palabas ng mini bar, "clean the wall, Cloud."
"Yes, my Lord."
Umalis siya ng mini bar at umakyat sa ikalawang palapag ng bahay saka pumasok sa kuwarto niya.
In an instant, he felt a presence inside.
Pasimple niyang kinapa ang switch ng ilaw sa kuwarto at ini-on 'yon.
His eyes widen in worry and fear when he saw his brother sitting on the sofa, bleeding and unconscious.
Fuck! "Night!"